Kościół Franciszkanów (zbudowany jako klasztor kapucynów i kościół Niepokalanego Poczęcia NMP) to obiekt sakralny we Lwowie (Ukraina), zabytek architektury. Znajduje się na ul. Korolenko, 1.

Budynek powstał w 1708 roku dla klasztoru kapucynów katolickich. Klasztor został założony w 1707 roku przez Elizaveta Senyavskaya. Teren pod budowę świątyni i klasztoru podarował pułkownik wojsk polskich Andrey Dombrovsky. Po prawie dwuletnich staraniach o pozwolenie na budowę, 12 czerwca 1709 r. poświęcono miejsce pod budowę świątyni i klasztoru oraz wzniesiono krzyż. Budowę klasztoru rozpoczęto wiosną 1710 r., a zakończono w 1715 r. Zakończono budowę klasztoru. Uroczystej konsekracji kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny dokonał 21 maja 1718 r. lwowski arcybiskup rzymskokatolicki Jan Skarbek.

Klasztor kapucynów został zlikwidowany w ramach rozporządzenia parafii i klasztorów w 1784 r., dokonanego przez nowe władze austriackie. 5 maja 1786 r. kapucyni lwowscy opuścili swój klasztor. Biblioteka klasztorna została przeniesiona na Uniwersytet Lwowski.
W 1785 przeszła w ręce franciszkanów. W czasach sowieckich był zamknięty dla kultu, na terenie klasztoru mieściła się szkoła zawodowa wraz ze schroniskiem. W świątyni znajdował się magazyn, aw części ołtarzowej jadalnia. W latach 90. został przeniesiony do wspólnoty Adwentystów Dnia Siódmego.

Kościół uzyskał swój nowoczesny wygląd po renowacji w 1833 roku. Ceglaną, trójnawową nawę środkową, wystającą znacznie ponad boczne, łączy wzdłuż elewacji charakterystyczny motyw barokowy - woluty. Fasada jest dość skromna, jej płaszczyznę ożywiają pilastry, portal i płaskorzeźby między oknami na drugiej kondygnacji. Fasada kończy się ścisłym trójkątnym frontonem. Prisenok z frontonami został dodany w 1902 roku.

Do dawnego kościoła franciszkanów przylega zachowany budynek poklasztorny, należący również do wspólnoty wyznaniowej Adwentystów Dnia Siódmego.