Kościół św. Jana Chrzciciela jest jednym z najstarszych zabytków architektury Lwowa.

Znajduje się na Starym Rynku 3. Według jednej wersji świątynię zbudował w 1250 lub 1270 roku książę Lew Daniłowicz dla swojej żony Konstancji, córki króla węgierskiego Beli IV. Według danych archiwalnych kościół pojawił się dopiero w połowie XIV wieku. Badania ujawniły pod warstwami tynku gotyckiego, tzw. mury krzyżowe, charakterystyczne dla XIV-XV wieku. Kościół przez pewien czas należał do zakonu katolickiego dominikanów, następnie do ormiańskich unickich.

Początkowo kościół był jednonawowy o wymiarach 6 na 8 metrów z fasetowaną absydą. Architekturę budynku zmieniały liczne przebudowy. W XVII-XVIII wieku dobudowano do niego boczne kaplice, co nadało planowi kształt krzyża. W 1800 roku wybuchł pożar, a do 1836 roku świątynia była pusta. W 1887 r. przeprowadzono nową renowację, a architekt Julian Zachariewicz nadał świątyni styl neoromański. Dziedziniec otoczony jest murowanym ogrodzeniem z trójłukową dzwonnicą.
W kościele św. Jana Chrzciciela mieści się obecnie Muzeum Starożytnych Zabytków Lwowa (filia Lwowskiej Galerii Sztuki). Decyzję o jego utworzeniu podjęto na podstawie badań archeologicznych, w wyniku których ustalono, że osada słowiańska istniała na tym terenie na długo przed założeniem Lwowa. Ekspozycja muzeum prezentuje znaleziska archeologiczne, przykłady dzieł sztuki, relikty kościelne oraz dokumenty historyczne, które dają wyobrażenie o kulturze, rzemiośle i życiu ludności w czasie powstania i kształtowania się Lwowa. Najcenniejszym eksponatem muzeum jest ikona połowy XIV wieku „Matka Boża Lwowska”.