Kościół Ojca Świętego Mikołaja Cudotwórcy jest najstarszym zabytkiem architektury Lwowa. Znajduje się na ulicy Bohdana Chmielnickiego 28.

Cerkiew Mikołaja jest najstarszym zabytkiem architektury monumentalnej we Lwowie. Kościół daje wyobrażenie o naturze starożytnej architektury rosyjskiej. Świątynia została zbudowana pod Górą Budelnicą na szosie Wołyńskiej na terenie starożytnego miasta ronda. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z 1292 roku. Wykopaliska w 1977 r. potwierdziły, że powstała w XIII wieku. Przypuszcza się, że kościół służył jako rodzinne miejsce pochówku książąt galicyjskich.

W 1471 r. kościół został zwolniony z płacenia podatków. W 1543 r. parafia otrzymała prawa „prawne”, czyli mieszkańcy w granicach parafii podlegali teraz władzy kościelnej i sądowi (a nie zamku, jak to było wcześniej). W 1544 r. powstało Bractwo Cerkiewne im. Mikołaja, które mieściło przytułek dla ubogich i szkołę. W XVII wieku kościół św. Mikołaja był kościołem ruskiego cechu Szewców (szewców).
W 1623 r. kościół został uszkodzony przez pożar, w 1772 r. odbudowano go, aw 1800 r. ponownie spłonął. Z pierwotnej budowy z XIII wieku zachowały się fundamenty i dolna część murów, wykonana z ciosanych bloków białego wapienia.
Jest na planie krzyża, na który składa się główna nawa kwadratowa z nieco wydłużoną półokrągłą apsydą, do której od zachodu przylega prostokątny przedsionek, oraz boczne kaplice z półkolistymi apsydami od północy i południa. Nawa i prezbiterium zakończone są kopułami z latarniami. Prosty i surowy wygląd świątyni, wyrazista piramidalna kompozycja rozciętych tomów stawiają ją wśród interesujących dzieł galicyjskiej szkoły architektonicznej.