Cerkiew wstawiennicza to najstarsza z łuckich cerkwi prawosławnych, zabytek architektury XVII-XIX w., katedra diecezji łuckiej i wołyńskiej. Został zbudowany na starożytnych rosyjskich fundamentach wczesnych świątyń, osiągając głębokość pięciu metrów. Budynek kościoła św. wstawiennictwa był wielokrotnie rozbierany, przebudowywany i dokończony. W 1637 r. dokonano gruntownego remontu świątyni, którą oblicowano cegłą oraz rozbudowano ołtarz. W latach 1803-1880 cerkiew wstawiennicza pełniła funkcję katedry, w latach 1803-1826 greckokatolicka, w latach 1826-1880 prawosławna. W latach 1873-1876 jej dach ozdobiono kopułami, do kościoła dobudowano dzwonnicę.
Obecne wnętrze kościoła obejmuje ikonostas z 1887 roku, freski z 1932 i 1966 roku. Do 1962 roku jedna z najstarszych i najbardziej czczonych ikon w kraju, Matka Boża Wołyńska, znajdowała się w kościele św. Wstawiennictwa, który został później przeniesiony do Narodowego Muzeum Sztuki Ukrainy.