Zakon monastyczny, powoł any do uwolnienia dusz chrześ cijań skich z niewoli islamskiej na począ tku drugiego tysią clecia, a wieki pó ź niej stał na straż y ś wiatowych interesó w pod sztandarem krzyż a, kiedy po raz pierwszy wszedł do parlamentu ze zrujnowanymi muzuł mań skimi armiami i miastami jego mił a Bogu misja. W 1699 r. do Kamieniec, któ ry na mocy traktatu pokojowego w Karlowych Warach opuś cił a armia turecka wraz z Komisją Przyję ć Rzeczpospolitej, przybyli pierwsi trynitarianie, aby speł nić swoje ś luby ratowania i ochrony praw ludnoś ci katolickiej.
Począ tkowo rozkaz ż ebraczy, dział ają cy pod hasł em „Chwał a Tró jcy, jeń cy – wolnoś ć ”, został przekazany przez komisarzy meczet wybudowany w pobliż u Bramy Liadzkiej w okresie osmań skim, któ rego budowla został a jednak poważ nie zniszczona przez powodzie i w pobliż u rozlewiska Smotrycz nie obiecywał y jej spokojnego ż ycia w przyszł oś ci. Tak szybko trynitarze opuś cili swoje niegoś cinne schronienie na rzecz przytulnej posiadł oś ci na szczycie pł askowyż u w pobliż u Mostu Zamkowego, któ re jeden z braci o imieniu Michael odziedziczył trzy lata wcześ niej (w 1696 r. ) po mieszczaninie kamienieckim Khotsimirskim.
Rola zakonu, któ ry istniał i czynił swoje dobre uczynki tylko dzię ki jał muż nie, w mieś cie dopiero co wyzwolonym spod jarzma tureckiego był a tak wielka, ż e w 1712 r. z zebranych funduszy wybudowano drewniany koś ció ł , a zabudowania stał y się schronieniem dla braterstwo monastyczne.
A w 1750 r. rozpoczę to od darowizn zakrojoną na szeroką skalę budowę kamiennego zespoł u klasztornego trynitarzy, któ rą zakoń czono w 1765 r. oddaniem klasztornych budynkó w mieszkalnych i gospodarczych oraz konsekracją koś cioł a ku czci Tró jcy Ż ywej przez biskupa Krasiń skiego w 1780 r. .
Wraz z powstaniem Cesarstwa Rosyjskiego na Podolu pod koniec XVIII wieku logicznie zakoń czył o się istnienie klasztoru trynitarzy jako jednego z najbiedniejszych i najmniejszych w Kamień cu Podolskim – w 1842 roku został on zamknię ty, a jego budynki przystosowane do Izba Mienia Pań stwowego. W pó ź niejszym okresie (pod koniec XIX w. ) dawny dach klasztorny został udostę pniony przez Komendę Powiatową Policji, Archiwum Oddział u Wojewó dzkiego w Podolsku i miejską straż poż arną.
Jednocześ nie Koś ció ł Tró jcy Ś wię tej nadal wypeł niał swoją wysoką misję duchową , przeszedł rekonstrukcję , podczas któ rej jego wnę trza zmienił y się nie do poznania pod utalentowanym pę dzlem I. Pagtla. Druga dekada burzliwego wieku XX to dla Koś cioł a katolickiego, a takż e dla niezliczonych innych twierdz wszystkich wyznań i wyznań w nowym pań stwie nazwanym na cześ ć ZSRR, począ tek ery niepamię ci - ) podczas walk W czasie II wojny ś wiatowej w budynku mieś cił o się Obwodowe Archiwum Pań stwowe Obwodu Chmielnickiego.
Dopiero w 1977 roku ostatecznie doceniono wartoś ć kulturalno-historyczną cerkwi przy gł ó wnej bramie dawnego Kamienieca, kiedy rozpoczę to zakrojoną na szeroką skalę przebudowę budowli, któ ra m. in. nie wpł ynę ł a na jej wnę trze. Prace naprawcze i restauratorskie zakoń czono w 1984 roku.
U zarania czasó w nowoż ytnych (niepodległ oś ci Ukrainy), kiedy zniesiono oficjalny zakaz religii, Duch Ś wię ty powró cił w mury dawnego Koś cioł a Trynitarnego wraz z czł onkami wspó lnoty greckokatolickiej, któ ra rozpoczę ł a naboż eń stwa w koś ciele w 1992 roku. Ten odrestaurowany koś ció ł nosi teraz imię ś w. Jehoszafata.
Barokową perł ą na jednym z gł ó wnych placó w dawnego Kamień ca Podolskiego jest jednonawowy murowany koś ció ł pod pó ł kolistymi sklepieniami na szalunku z dzwonnicą , skł adają cy się z trzech pylonó w poł ą czonych arkadami na wysokim cokole.
Zewnę trzną prostą , a zarazem wykwintną dekorację dawnego koś cioł a trynitarzy w Kamienicu stanowią pilastry zakonu toskań skiego, na któ rych spoczywa fronton z ozdobnymi rzeź bami i wazonami oraz dwustopniowe schody prowadzą ce do gł ó wnego wejś cia. ś wię ci.
Począ tkowo rozkaz ż ebraczy, dział ają cy pod hasł em „Chwał a Tró jcy, jeń cy – wolnoś ć ”, został przekazany przez komisarzy meczet wybudowany w pobliż u Bramy Liadzkiej w okresie osmań skim, któ rego budowla został a jednak poważ nie zniszczona przez powodzie i w pobliż u rozlewiska Smotrycz nie obiecywał y jej spokojnego ż ycia w przyszł oś ci. Tak szybko trynitarze opuś cili swoje niegoś cinne schronienie na rzecz przytulnej posiadł oś ci na szczycie pł askowyż u w pobliż u Mostu Zamkowego, któ re jeden z braci o imieniu Michael odziedziczył trzy lata wcześ niej (w 1696 r. ) po mieszczaninie kamienieckim Khotsimirskim.
Rola zakonu, któ ry istniał i czynił swoje dobre uczynki tylko dzię ki jał muż nie, w mieś cie dopiero co wyzwolonym spod jarzma tureckiego był a tak wielka, ż e w 1712 r. z zebranych funduszy wybudowano drewniany koś ció ł , a zabudowania stał y się schronieniem dla braterstwo monastyczne.
A w 1750 r. rozpoczę to od darowizn zakrojoną na szeroką skalę budowę kamiennego zespoł u klasztornego trynitarzy, któ rą zakoń czono w 1765 r. oddaniem klasztornych budynkó w mieszkalnych i gospodarczych oraz konsekracją koś cioł a ku czci Tró jcy Ż ywej przez biskupa Krasiń skiego w 1780 r. .
Wraz z powstaniem Cesarstwa Rosyjskiego na Podolu pod koniec XVIII wieku logicznie zakoń czył o się istnienie klasztoru trynitarzy jako jednego z najbiedniejszych i najmniejszych w Kamień cu Podolskim – w 1842 roku został on zamknię ty, a jego budynki przystosowane do Izba Mienia Pań stwowego. W pó ź niejszym okresie (pod koniec XIX w. ) dawny dach klasztorny został udostę pniony przez Komendę Powiatową Policji, Archiwum Oddział u Wojewó dzkiego w Podolsku i miejską straż poż arną.
Jednocześ nie Koś ció ł Tró jcy Ś wię tej nadal wypeł niał swoją wysoką misję duchową , przeszedł rekonstrukcję , podczas któ rej jego wnę trza zmienił y się nie do poznania pod utalentowanym pę dzlem I. Pagtla. Druga dekada burzliwego wieku XX to dla Koś cioł a katolickiego, a takż e dla niezliczonych innych twierdz wszystkich wyznań i wyznań w nowym pań stwie nazwanym na cześ ć ZSRR, począ tek ery niepamię ci - ) podczas walk W czasie II wojny ś wiatowej w budynku mieś cił o się Obwodowe Archiwum Pań stwowe Obwodu Chmielnickiego.
Dopiero w 1977 roku ostatecznie doceniono wartoś ć kulturalno-historyczną cerkwi przy gł ó wnej bramie dawnego Kamienieca, kiedy rozpoczę to zakrojoną na szeroką skalę przebudowę budowli, któ ra m. in. nie wpł ynę ł a na jej wnę trze. Prace naprawcze i restauratorskie zakoń czono w 1984 roku.
U zarania czasó w nowoż ytnych (niepodległ oś ci Ukrainy), kiedy zniesiono oficjalny zakaz religii, Duch Ś wię ty powró cił w mury dawnego Koś cioł a Trynitarnego wraz z czł onkami wspó lnoty greckokatolickiej, któ ra rozpoczę ł a naboż eń stwa w koś ciele w 1992 roku. Ten odrestaurowany koś ció ł nosi teraz imię ś w. Jehoszafata.
Barokową perł ą na jednym z gł ó wnych placó w dawnego Kamień ca Podolskiego jest jednonawowy murowany koś ció ł pod pó ł kolistymi sklepieniami na szalunku z dzwonnicą , skł adają cy się z trzech pylonó w poł ą czonych arkadami na wysokim cokole.
Zewnę trzną prostą , a zarazem wykwintną dekorację dawnego koś cioł a trynitarzy w Kamienicu stanowią pilastry zakonu toskań skiego, na któ rych spoczywa fronton z ozdobnymi rzeź bami i wazonami oraz dwustopniowe schody prowadzą ce do gł ó wnego wejś cia. ś wię ci.
Tłumaczone automatycznie z języka ukraińskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (0)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
