Мы решили отправиться непосредственно в горы — посмотреть на Скалы Довбуша. Тем, кто не знает, Олекса Довбуш — это народный карпатский герой XVIII века. Сам горный ансамбль состоит из нескольких скал, которые можно с одной стороны обойти по удобной широкой дороге и выйти на центральную равнину среди них, или пойти узкой, неудобной и достаточно опасной тропинкой через скалы. В народе есть легенда, которая называет эту тропу "чистилищем": якобы человек, прошедший по этой тропе и вышедший на равнину, очищается от всех грехов. Казалось бы, что особенного, но в некоторых местах расстояние между скал шириной всего 20-30 сантиметров! Чувства противоречивые и неописуемые: пещера между скал все темнее и темнее, писк и шуршание крыльев летучих мышей, эхо капающей воды — кажется, что выхода отсюда нет! Некоторое время двигаешься в сумерках, протискиваясь в эти 30 сантиметров и начинаешь думать, что пора бы похудеть и заняться собой, даешь мысленные обещания пойти в спортзал... Ну, у детей-то меньше грехов, поэтому они быстро прошмыгнули по тропе. Когда впереди показывается тонкий, как паутинка, луч света, тут-то РЕАЛЬНО понимаешь, что такое "свет в конце туннеля". Вот они: заветная поверхность, глоток воздуха, свет солнца! Начинаешь ценить то, что воспринимаешь как должное. Алиса и Марго, оказавшись наверху, с неподдельным удивлением сказали: "Мама, у нас настоящие приключения, как у Даши из мультика (мультик „Даша-следопыт“ или Dora the Explorer)". Наверху нас ожидал целый ансамбль скальных пещер, но наше внимание привлекла одна сказочная и необычная скала: если хорошо присмотреться, то можно разглядеть изображение льва. По народной легенде, этот лев охраняет зарытые здесь сокровища, которые еще никто не нашел. Еще там есть лестница, по которой можно взобраться на "гриву" этого льва — и оценить потрясающий вид на Прикарпатье. Там же, наверху, есть Камень Желаний, к которому можно прикоснуться и загадать заветное желание.
Далеко, у хвилях карпатських буків,
Народний герой український там жив.
Та бідний народ, під гнетючим ярмом
Він захищав, керував він військ?м.
Олекса то Довбуш - Народний Герой!
Який дарував людям їжу, спок?й.
Багатства, у панів, що відбирав,
У скелю із Левом усі їх ховав.
А Лев той - безсмертний їх вартував,
Поки наш герой людям їх роздавав.
І досі той Лев, там на скелях стоїть,
Наводить на недругів страх і жахіть.
Простих захищає, радіє з дітей,
Та не покине він скелі тієй!
Тому, люди ближчеє місто назвали
На честь того Лева! Щоб всі пам”ятали!
Тепер Львів квітучий, із запахом кави,
Одне з гарних самих міст Неньки-Держави!
І ця легенда –то вигадка м?я!
А може так було? Знає скеля Героя! (моё)
Postanowiliś my udać się bezpoś rednio w gó ry - popatrzeć na Skał y Dowbusza. Dla tych, któ rzy nie wiedzą , Oleksa Dowbush jest popularnym karpackim bohaterem XVIII wieku. Sam zespó ł gó rski skł ada się z kilku skał , któ re moż na ominą ć z jednej strony wygodną szeroką drogą i dotrzeć mię dzy nimi do centralnej ró wniny lub przejś ć wą ską , niewygodną i doś ć niebezpieczną ś cież ką przez skał y. Wś ró d ludzi krą ż y legenda, któ ra nazywa tę drogę „czyś ć cem”: rzekomo osoba, któ ra przeszł a tę drogę i przybył a na ró wninę , jest oczyszczona ze wszystkich grzechó w. Wydawał oby się to wyją tkowe, ale w niektó rych miejscach odległ oś ć mię dzy skał ami wynosi tylko 20-30 centymetró w! Uczucia są sprzeczne i nie do opisania: jaskinia mię dzy skał ami robi się coraz ciemniejsza, skrzypienie i szelest skrzydeł nietoperzy, echo kapią cej wody - wydaje się , ż e nie ma wyjś cia!
Na chwilę poruszasz się w pó ł mroku, wciskasz się w te 30 centymetró w i zaczynasz myś leć , ż e czas schudną ć i zrobić sobie, dawać mentalne obietnice, ż e pó jdą na sił ownię … No có ż , dzieci mają mniej grzechó w, wię c szybko się poś lizgnę ł y ś lad. Kiedy przed tobą pojawia się promień ś wiatł a tak cienki jak paję czyna, wtedy NAPRAWDĘ rozumiesz, czym jest „ś wiatł o na koń cu tunelu”. Oto one: ukochana powierzchnia, powiew powietrza, ś wiatł o sł oń ca! Zaczynasz doceniać to, co uważ asz za oczywiste. Alice i Margo, bę dą c na gó rze, powiedział y z prawdziwym zdziwieniem: „Mamo, mamy prawdziwe przygody, jak Dasha z kreskó wki (kreskó wka „Dasha the Pathfinder” lub Dora the Explorer)”. Na gó rze przywitał nas cał y zespó ł skalnych jaskiń , ale naszą uwagę przykuł a bajeczna i niezwykł a skał a: jeś li przyjrzysz się uważ nie, zobaczysz wizerunek lwa. Wedł ug ludowej legendy lew ten strzeż e pochowanych tu skarbó w, któ rych nikt jeszcze nie odnalazł.
Istnieje ró wnież klatka schodowa, po któ rej moż na wspią ć się na „grzywę ” tego lwa – i podziwiać wspaniał e widoki na Karpaty. Tam, na gó rze, znajduje się Kamień Ż yczeń , któ rego moż na dotkną ć i zł oż yć upragnione ż yczenie.
Daleko, w falach karpackich bukó w,
Mieszkał tam ukraiń ski bohater narodowy.
A biedni ludzie pod ciemię ż ym jarzmem
Czy bronił , czy prowadził wojska? m.
Oleksa to Dowbush - Bohater Ludu!
Kto dał ludziom jedzenie, pokó j? oraz.
Bogactwo od panó w, któ rzy zabrali,
Ukrył je wszystkie w skale z Lew.
A Lew - nieś miertelny ich strzegł,
Podczas gdy nasz bohater rozdawał je ludziom.
I wcią ż ten Lew, stoją cy tam na skał ach,
Zadaje strach i przeraż enie wrogom.
Chroni prostych, raduje się z dzieć mi,
Ale nie opuś ci skał y!
Dlatego ludzie wymienili najbliż sze miasto
Na cześ ć tego Lwa! Niech wszyscy pamię tają!
Teraz Lwó w kwitnie, pachną kawą,
Jedno z najpię kniejszych miast stanu Nenka!
A ta legenda jest fikcją m? I!
A moż e tak był o? Skał a Bohatera wie! (mó j)