В прошлом году довелось мне побывать в очень интересном городе Западной Украины, который туристы часто незаслуженно обходят стороной – Дрогобыче. Здесь есть немало интересных мест – Ратуша, соборы и т. д. Но наибольшее впечатление произвела на меня старинная деревянная церковь святого Юра.
Она была построена в XV ст., свой окончательный вид приобрела в 1678 г. Славится своими уникальными внутренними росписями и не менее уникальным иконостасом середины XVII столетия. Это деревянная трехраздельная (трисрубная) в плане церковь с квадратной главной навой и двумя гранчастыми боковыми крыласами (конхами). Интересно, что первоначально она была построена не в Дрогобыче, а была перевезена в 1656 г. из с. Надиево и установлена на месте своей сгоревшей предшественницы.
Низ церкви обрамлен широким опоясыванием в виде аркады-галереи на столбах. Над бабинцем есть хоры с аркой-галереей и Введенская часовенка. Над главными срубами церковь увенчана тремя верхами без заломов, а крыласы — малыми верхами с одним заломом, все — на восьмисторонних подбанниках.
Интерьер церкви расписан фресками, выполнен под руководством Стефана-маляра поповича Медицкого. Кроме религиозных композиций (Страсти Христовые), богатый декоративный орнамент преимущественно растительного характера. Иконостас и иконы того же маляра ("Акафест Богоматери", "Деяния апостола Павла", "Отсечение головы Великомученика Юрия") в коричнево-охристой и оливково-зеленой гамме; с помощью скромных художественных возможностей художник придал индивидуальное, почти портретное выражение фигурам, которые изображал. Рельеф резьбы виноградной лозы на колонках иконостаса похож на резьбу на камне.
В 1678 г. была воздвинута колокольня церкви Св. Юра, которую многократно ремонтировали, но она не потеряла свой первоначальный вид и до этого времени является одним из лучших сохранившихся памятников галицкой архитектуры XVII ст.
W zeszł ym roku miał am okazję odwiedzić bardzo ciekawe miasto zachodniej Ukrainy, któ re turyś ci czę sto niesł usznie omijają - Drohobycz. Jest tu wiele ciekawych miejsc - ratusz, katedry itp. Jednak najwię ksze wraż enie zrobił na mnie stary drewniany koś ció ł ś w.
Został zbudowany w XV wieku, a ostateczny kształ t uzyskał w 1678 roku. Sł ynie z unikalnego malarstwa wewnę trznego i nie mniej unikatowego ikonostasu z poł owy XVII wieku. Jest to drewniany trzyczę ś ciowy (trisrubnaya) koś ció ł na planie z kwadratową gł ó wną nawy i dwoma fasetowanymi skrzydł ami bocznymi (konchami). Co ciekawe, pierwotnie zbudowano go nie w Drohobyczu, ale przewieziono go w 1656 r. ze wsi. Nadievo i zainstalowano na miejscu wypalonego poprzednika.
Dno koś cioł a uję to szerokim pasem w formie arkady-galerii na filarach. Nad Babincami znajdują się chó ry z arkadową galerią i kaplicą Wwedeń skiego.
Nad gł ó wnymi chatami z bali koś ció ł wień czą trzy szczyty bez fał d, a skrzydł a wień czą mał e szczyty z jedną zakł adką , wszystko na oś miobocznych cokoł ach.
Wnę trze koś cioł a zdobią freski, wykonane pod kierunkiem Stefana Popowicza Medyckiego malarza. Opró cz kompozycji religijnych (Pasja) bogaty ornament dekoracyjny o przeważ ają cym charakterze wegetatywnym. Ikonostas i ikony tego samego malarza („Akafajstos Matki Boż ej”, „Dzieje Apostoł a Pawł a”, „Odcię cie gł owy Wielkiemu Mę czennikowi Jurijowi”) w odcieniach brą zowo-ochry i oliwkowo-zielonym; przy pomocy skromnych moż liwoś ci artystycznych artysta nadał indywidualny, niemal portretowy wyraz przedstawianym przez siebie postaciom. Pł askorzeź ba rzeź by winoroś li na kolumnach ikonostasu jest podobna do rzeź by na kamieniu.
W 1678 roku dzwonnica koś cioł a ś w.
Jura, któ ra był a wielokrotnie remontowana, ale nie stracił a swojego pierwotnego wyglą du i do tego czasu jest jednym z najlepiej zachowanych zabytkó w architektury galicyjskiej XVII wieku.