Klasztor skalny jaskiniowy w Monastyrce został założony w IX-X wieku przez prawosławnych mnichów pustelników na miejscu dawnej słowiańskiej świątyni pogańskiej. Jaskinia, w której znajduje się świątynia, powstała w wyniku długotrwałego wietrzenia wapienia, a ludzkie ręce zainstalowały tutaj trzy kolumny oporowe z płaskich kamieni, podtrzymujące sześciometrowy kamienny baldachim nad wejściem. Świątynia jaskiniowa o wymiarach 9,5 na 4,8 metra jest umownie podzielona na przedsionek, nawę i ołtarz skierowany na wschód. Naturalna kamienna ściana ołtarza pełni rolę ikonostasu z namalowanym Jezusem, który zamknął oczy, nie mogąc patrzeć na ludzkie grzeszne czyny. Niedaleko wejścia do jaskini leży kamień z wyrzeźbionym na nim krzyżem, który nazywa się „kamieniem Dowbusza”. Z miejsca, w którym znajduje się jaskinia, rozpościera się piękny widok na rzekę Seret i lasy porastające jej brzegi.