Cape Bon jest najbliżej Sycylii punktem na afrykańskim wybrzeżu. Bon jest wymieniany niejednokrotnie na tablicach historii wojskowej: na morzu w pobliżu przylądka Bon wandale pokonali w 468 r. bizantyjskiego dowódcę marynarki bazyliszka. W grudniu 1941 roku brytyjskie niszczyciele storpedowały dwa włoskie krążowniki u przylądka Bon. W maju 1943 r. na półwyspie skapitulowały ostatnie formacje włosko-niemieckie w Afryce.

2 km na północ od centrum El Khawariya, na Przylądku Ras el Tib, jest najbardziej ekstremalnym punktem półwyspu Cap Bon. Tutaj, na stromym zboczu góry Sidi Abiod, w wyniku wietrzenia powstały gigantyczne groty. Niektóre wnęki były wykorzystywane jako kamieniołomy, które pracowali rzymscy niewolnicy. Wydobywane tu kamienie służyły do ​​budowy rzymskich miast prowincji Afryka. Niektóre groty to szereg podziemnych labiryntów zamieszkanych przez nietoperze. Na terenie kamieniołomów i kilku naturalnych grot, najbardziej orientacyjnych i wygodnych do zwiedzania, znajduje się park archeologiczny.