Наше путешествие по Тунису продолжается! Основательно полежав на лежаках у моря и обгорев до мяса, мы решили двинуться в славный город Эль-Джем (El Jem).
Современный Эль-Джем стоит на месте древнего финикийского поселения, возраст которого, в отличие от столицы финикийского царства — Карфагена (основан в 814 году до н. э. ), затрудняются назвать даже ученые. После серии пунических войн между Римом и Карфагеном, последний был разрушен в 146 году до н. э. и превращен в колонию. Продвигаясь на юг, Римская Империя, предположительно, в 46 году до н. э. основывает город Тиздр (лат. Thysdrus), будущий Эль-Джем.
Экономический рост города происходится на II – нач. III века. Благодаря местному климату, около города разрастаются огромные оливковые плантации. Оливки в то время были не только полезным продуктом питания, но и источником света например. Соответственно оливковое масло ценилось как сейчас нефть или золото.
Вскоре появились местные олигархи, разбогатевшие от импорта оливок. А что любят олигархи? Верно - зрелищ и разврата! Так, в 230 году н. э., по распоряжению проконсула Марка Антония Гордиана (лат. Marcus Antonius Gordianus), будущего императора, началось строительство амфитеатра, а-ля Колизей в Риме.
Местная знать с большим удовольствием смотрела здесь бои гладиаторов. Еще больше зрелищности доставляли кровожадные тигры, терзающие на арене беззащитных рабов. Кстати вся эта тусовка содержалась в огромном подвале, разделенном на мелкие комнаты и клетки.
Трехэтажный амфитеатр, размером 138 метров в длину и 114 метров в ширину, получился настоящим величественным красавцем. Высоченные арочные галереи с множеством переходов окружали песчаную арену, длиной 65 метров и шириной 39 метров, а стены были украшены многоцветной мозаикой с изображением скачущих всадников, охотников и преследуемых ими зверей. Над восточным входом было устроено императорское ложе.
После смерти Гордиана I, в 238 году н. э., Тиздр, серьезно разрушенный оппозиционными войсками, уже не смог восстановиться. Тем не менее, сам амфитеатр уцелел и простоял в нетронутом виде до VII века.
На открытой территории Амфитеатра безумно душно и жарко. Я стал свидетелем обморока туристки. Возможно она увлеклась воссоединением с историей, забыла про кепку и словила солнечный угар. А я по оттенку кожи стал похож на местного араба-торговца сувенирами.
Nasza podró ż do Tunezji trwa! Po dokł adnym wylegiwaniu się na leż akach nad morzem i spaleniu do szpiku koś ci postanowiliś my przenieś ć się do wspaniał ego miasta El Jem.
Wspó ł czesne El-Jem stoi na miejscu staroż ytnej osady fenickiej, któ rej wiek, w przeciwień stwie do stolicy fenickiego kró lestwa – Kartaginy (zał oż onej w 814 rpne), trudno nazwać nawet naukowcom. Po serii wojen punickich mię dzy Rzymem a Kartaginą , ta ostatnia został a zniszczona w 146 pne. mi. i zamienił się w kolonię . Poruszają c się na poł udnie, Imperium Rzymskie, przypuszczalnie w 46 rpne. mi. zakł ada miasto Tizdr (ł ac. Thysdrus), przyszł ego El-Jem.
Rozwó j gospodarczy miasta nastę puje w II - bł . III wiek. Dzię ki lokalnemu klimatowi w pobliż u miasta rosną ogromne plantacje oliwek. Oliwki w tamtych czasach był y nie tylko uż ytecznym produktem spoż ywczym, ale takż e np. ź ró dł em ś wiatł a. W zwią zku z tym oliwa z oliwek był a ceniona tak, jak obecnie jest oliwa czy zł oto.
Wkró tce pojawili się lokalni oligarchowie, wzbogaceni importem oliwek. Co lubią oligarchowie? Zgadza się - spektakle i rozpusta! Tak wię c w 230 rne. e. z rozkazu prokonsula Marka Antoniusza Gordiana (ł ac. Marcus Antonius Gordianus), przyszł ego cesarza, rozpoczę to budowę amfiteatru, a la Koloseum w Rzymie.
Miejscowa szlachta z wielką przyjemnoś cią oglą dał a tu walki gladiatoró w. Jeszcze wię cej rozrywki dostarczał y krwioż ercze tygrysy, drę czą ce na arenie bezbronnych niewolnikó w. Nawiasem mó wią c, cał a ta impreza był a trzymana w ogromnej piwnicy, podzielonej na mał e pokoje i cele.
Trzypię trowy amfiteatr o dł ugoś ci 138 metró w i szerokoś ci 114 metró w okazał się prawdziwym majestatycznym przystojnym mę ż czyzną . Wysokie, ł ukowe galerie z wieloma przejś ciami otaczał y piaszczystą arenę o dł ugoś ci 65 metró w i szerokoś ci 39 metró w, a ś ciany ozdobiono wielobarwnymi mozaikami przedstawiają cymi galopują cych jeź dź có w, myś liwych i ś cigane przez nich zwierzę ta.
Nad wejś ciem wschodnim ustawiono skrzynię cesarską.
Po ś mierci Gordiana I w 238 r. n. e. np. Tizdr, poważ nie zniszczony przez oddział y opozycji, nie mó gł już się odbudować . Jednak sam amfiteatr przetrwał i stał nienaruszony do VII wieku.
Na otwartej przestrzeni Amfiteatru jest niesamowicie duszno i gorą co. Był em ś wiadkiem omdlenia turysty. Być moż e porwał o ją ponowne poł ą czenie z historią , zapomniał a o czapce i zł apał a oparzenie sł oneczne. A jeś li chodzi o kolor skó ry, stał em się jak lokalny arabski handlarz pamią tkami.