Рекомендую тем, кто хочет просто погулять, а все окрестности своего отеля уже изучены. Осваивайте общественный транспорт - голубые автобусы разной степени потрёпанности идут с западных пляжей в Старый Город, конечная остановка Большой рынок. На всех картах-схемах этот райончик выделен оранжевым цветом, карта висит даже в автобусах около кабины водителя. На лобовом стекле, на борту автобуса написано "чисто-английским" языком что-нибудь вроде: Патонг - Пхукет, или Ката - Карон - Пхукет, или Камала - Пхукет и т. д. Стоимость проезда тридцать бат, ходит каждые двадцать минут, но лучше не задерживаться до пяти часов вечера, примерно в это время последний рейс.
Заблудиться почти невозможно, есть указатели и есть ориентиры: площадь Часовой Башни, опять же Маркет (рынок) - конечная остановка.
"Строительство Пхукет-тауна поначалу велось на деньги европейских магнатов. Это положение ввел губернатор китайского происхождения Прая Ратсаданупрадит (Phraya Ratsadanupradit). Благодаря смешению европейского классического и романского стилей с китайскими традициями, появились своеобразные культура и архитектура, придав городу неповторимый облик, который сегодня более известен как сино-португез (китайско-португальский) или китайско-колониальный стиль. "
Мы нашли это место, просто забив в поисковик "Пхукет старый город", информация исчерпывающая со указанием улиц и интересных зданий. А погулять неспешно, заглянуть в небольшие лавочки с антиквариатом, очень нестандартными сувенирами, а, заодно, и отметить галочкой новый маршрут в своей карте, очень приятно. Если пойти вдоль канала в сторону юго-востока, можно обнаружить небольшой городской сквер Saphan Hin с памятником Буру для Добычи Олова и местный Технологический университет.
Polecam tym, któ rzy chcą po prostu pospacerować , a cał e otoczenie ich hotelu został o już zbadane. Mistrzowska komunikacja miejska – z zachodnich plaż na Stare Miasto jeż dż ą niebieskie autobusy o ró ż nym stopniu sfatygowania, koń cowym przystankiem jest Wielki Targ. Na wszystkich mapach dzielnica ta jest podś wietlona na pomarań czowo, mapa wisi nawet w autobusach w pobliż u kabiny kierowcy. Na przedniej szybie, na pokł adzie autobusu, w "czystym ję zyku angielskim" napisane jest coś takiego: Patong - Phuket lub Kata - Karon - Phuket lub Kamala - Phuket itp. Opł ata za przejazd wynosi trzydzieś ci bahtó w, kursuje co dwadzieś cia minut, ale lepiej nie zostawać do pią tej wieczorem, mniej wię cej o tej porze ostatniego lotu.
Zgubienie się jest prawie niemoż liwe, są znaki i punkty orientacyjne: Plac Wież y Zegarowej, ponownie Rynek (rynek) - przystanek koń cowy.
„Budowa miasta Phuket był a począ tkowo prowadzona za pienią dze europejskich magnató w.
Przepis ten wprowadził gubernator pochodzenia chiń skiego Phraya Ratsadanupradit. Poprzez mieszanie europejskich styló w klasycznych i romań skich z tradycjami chiń skimi powstał a charakterystyczna kultura i architektura, nadają c miastu niepowtarzalny wyglą d, któ ry dziś jest lepiej znany jako styl chiń sko-portugalski (chiń sko-portugalski) lub chiń sko-kolonialny. "
Znaleź liś my to miejsce wpisują c po prostu "Phuket stare miasto" w wyszukiwarkę , informacje są wyczerpują ce, pokazują ulice i ciekawe budynki. I bardzo przyjemnie jest pospacerować , zajrzeć do mał ych sklepó w z antykami, bardzo nietypowymi pamią tkami, a jednocześ nie zaznaczyć nową trasę na swojej mapie. Idą c kanał em w kierunku poł udniowo-wschodnim, moż na znaleź ć mał y plac miejski Saphan Hin z pomnikiem Bur dla wydobycia cyny i lokalnego Uniwersytetu Technologicznego.