Wat Saket Ratcha Vora Maha Wihan to buddyjska świątynia położona we wschodniej części Starego Miasta (dzielnica Phra Nakhon), naprzeciwko Wat Ratchanadda, z widokiem na ulicę Bori Phat.

Świątynia sięga ery Ayutthaya, kiedy nazywano ją Wat Sakae. Król Rama I odnowił świątynię i przemianował ją na Wat Saket. Za panowania króla Ramy III na wysokim sztucznym wzgórzu zbudowano pozłacaną chedi, w związku z czym do świątyni dodano tytuł Chedi Phu Kau Thong (Złota Góra). Góra reprezentuje jeden z symboli buddyzmu, górę Meru. Jednak budowa nie powiodła się ze względu na słabość gruntu, a góra zatonęła. Remonty przeprowadzono za króla Ramy V, po czym świątynia została ponownie przemianowana na Suvannabanphot - taka sama jak Złota Góra, tylko w sanskrycie. Budynek ten stał się popularną atrakcją w Bangkoku, jednak reszta świątyni jest mniej odwiedzana.

Pod koniec XIX w. wat był wykorzystywany do kremacji, głównie przez biednych.

Przed rozpoczęciem budowy drapaczy chmur Złota Góra, wysoka na 76 metrów, była najwyższym budynkiem w Bangkoku.