Если вы путешествуете машиной или мотоциклом, то не затрачивая много времени, вы сможете подняться на высоту 2000 м.
Недалеко от подножья Мангарта стоит будка, проезд на гору платный – 5 евро (за эти деньги поддерживается чистота и "идеальность" асфальта).
Дорога дух захватывает, едешь вдоль обрыва, вроде и страшно, но пейзажи настолько удивительные, что даже мысли нет повернуть обратно. Туннели сквозь горы просто нереальные! Я была поражена, когда обратила внимание, что у них на вершине горы лежит идеальный асфальт, не то, что у нас яма на яме. Дорога по горе около 15 км, в моей жизни – это самые запоминающиеся километры!
Доехали до вершины, там большая парковка, куча автомобилей, мы подумали, что выше можно только пешком. Спасибо незнакомым ребятам из Австрии, которые на ломанном английском объяснили, что мотоциклы могут подняться еще выше, но дорога там узкая (собственно, поэтому-то на парковке столько машин, они просто не могут подняться). Тем не менее, если вы приехали автомобилем, то до вершины можно дойти пешком.
Мы доехали до наивысшей точки. Это незабываемый вид, когда рядом с тобой вершина, которую обнимает облако! Удивительно, но там стоит одинокий деревянный домик, где можно пообедать и выпить кофе (ну и туалет, если сильно пугались обрывов по дороге). Цены демократичные. Мы не смогли придумать, как в такое кафе привозят продукты и откуда на вершине горы канализация, но очень удобно и приятно, что даже в таком месте всё сделано для людей!
В общем, если вы в Словении и уже посмотрели на города, отправляйтесь покорять вершины!
Jeś li podró ż ujesz samochodem lub motocyklem, to bez poś wię cania duż ej iloś ci czasu moż esz wspią ć się na wysokoś ć.2000 m.
Niedaleko od podnó ż a Mangartu znajduje się budka, dojazd na gó rę jest pł atny – 5 euro (za te pienią dze zachowana jest czystoś ć i „idealnoś ć ” asfaltu).
Droga zapiera dech w piersiach, jedziesz wzdł uż klifu, wydaje się to przeraż ają ce, ale krajobrazy są tak niesamowite, ż e nawet nie myś lisz zawracać . Tunele w gó rach są po prostu nierealne! Był em zdumiony, gdy zauważ ył em, ż e mają doskonał y asfalt na szczycie gó ry, a nie tak, jak my mamy dó ł na dole. Droga pod gó rę to okoł o 15 km, w moim ż yciu są to najbardziej pamię tne kilometry!
Dotarliś my na szczyt, jest duż y parking, duż o samochodó w, myś leliś my, ż e jedyną drogą na gó rę jest piechota.
Dzię ki nieznajomym chł opakom z Austrii, któ rzy ł amaną angielszczyzną tł umaczyli, ż e motocykle mogą wspinać się jeszcze wyż ej, ale droga jest tam wą ska (wł aś ciwie dlatego na parkingu jest tyle samochodó w, ż e po prostu nie mogą się wspinać ). Jeś li jednak przyjedziesz samochodem, moż esz dojś ć na szczyt pieszo.
Osią gnę liś my najwyż szy punkt. To niezapomniany widok, gdy masz obok szczyt, któ ry otula chmura! O dziwo jest samotny drewniany dom, w któ rym moż na zjeś ć obiad i wypić kawę (no i toaletę , jeś li bardzo bał eś się klifó w po drodze). Ceny są demokratyczne. Nie mogliś my się domyś lić , w jaki sposó b jedzenie jest dostarczane do takiej kawiarni i ską d jest kanalizacja na szczycie gó ry, ale to bardzo wygodne i przyjemne, ż e nawet w takim miejscu wszystko jest robione dla ludzi!
Ogó lnie, jeś li jesteś w Sł owenii i już oglą dał eś miasta, jedź na podbó j szczytó w!