Rosyjska Biblioteka Państwowa (RSL) to największa biblioteka publiczna na świecie, posiadająca ponad 46 milionów pozycji w 367 językach, m.in. 18 mln książek, ponad 13 mln czasopism, 700 tys. roczników gazet, specjalistyczne kolekcje notatek, map, nagrań dźwiękowych, rzadkich książek. Dostęp do zawartości zbiorów bibliotecznych można uzyskać za pośrednictwem katalogu elektronicznego za pośrednictwem przeglądarki lub aplikacji mobilnej eRSL.
RSL została założona w 1862 roku jako część Moskiewskiego Muzeum Publicznego i Muzeum Rumiancewa, przeniesionego z Petersburga. Od 1895 r. patronem muzeów był cesarz Mikołaj II. Zgodnie z najwyższą decyzją, Moskiewskie Muzea Publiczne i Rumiancew stały się znane jako Cesarskie Muzeum Moskwy i Rumiancewa. W lutym 1917 roku muzeum zostało przemianowane na Państwowe Muzeum Rumiancewa (RMM). Wraz z powrotem stolicy do Moskwy w marcu 1918 r. Państwowe Muzeum Rosyjskie stało się główną biblioteką kraju. 24 stycznia 1924 przemianowano ją na Bibliotekę Rosyjską. V. I. Lenina, a następnie do Biblioteki Państwowej ZSRR. V. I. Lenin, a od 22 stycznia 1992 r. nosi współczesną nazwę. Mimo to do dziś biblioteka nosi nieoficjalną nazwę „Leninka”.
Kompleks biblioteczny znajduje się w centrum Moskwy, naprzeciwko Kremla na ulicy. Vozdvizhenka i Mokhovaya i obejmuje budynek główny z budynkami „A” i „B”, 19-kondygnacyjny główny magazyn książek na 20 milionów pozycji, czytelnie w Domu Paszkowa i budynek Czytelni Wydziału Literatury. Istnieje również oddział RSL w Chimkach Moskwa. region oraz czytelnia w Muzeum Żydowskim i Centrum Tolerancji. Łącznie biblioteka posiada 37 czytelni na 2238 miejsc.
Dom Paszkowa został zbudowany w latach 1784-1786 na polecenie kapitana-porucznika Paszkowa, syna batmana Piotra I i jest jednym z najsłynniejszych budynków w Moskwie w stylu klasycyzmu. Aby pomieścić bibliotekę, dom został zakupiony od spadkobierców Paszkowa. W połowie lat 30. XX wieku podczas budowy metra zatonęły fundamenty domu, a budynek zamknięto do 2007 roku. Budowa głównego gmachu Biblioteki, który stał się klasycznym przykładem architektury stalinowskiej, rozpoczęła się w latach 30. XX wieku, ale została ukończona dopiero w 1960 roku. Gmach Główny zdobią między pylonami fasady płaskorzeźby z brązu przedstawiające znanych naukowców, filozofów, pisarzy. Na parapecie znajdują się 22 rzeźby, symbolizujące socjalistyczną pracę i wiedzę: Robotnik, Górnik, Człowiek z Armii Czerwonej, Dziewczyna z książką itp. Do okładzin elewacyjnych użyto czarnego granitu i wapienia, wykorzystano panele ścienne z brązu, marmuru i dębu wnętrza. Przed wejściem do biblioteki znajduje się pomnik F.M. Dostojewskiego.