Сокровищница Емельяна Пугачева Skarbiec Emeliana Pugaczowa

Ocena 9110

Kiedy Emelyan Pugachev i jego armia przybyli na Ural, wię kszoś ć robotnikó w gó rniczych stanę ł a w obronie ufortyfikowanych fabryk Uralu przed rabusiami, wielu z nich otrzymał o pó ź niej nagrody za lojalnoś ć . W tym czasie gó rnicy nie ż yli tak ź le, jak opisywano to w czasach sowieckich, istniał y nawet ś rodki społ ecznego wsparcia dla robotnikó w przez wł aś cicieli fabryk. Pugaczowowi nie udał o się zdobyć fabryk Uralu. Istnieje legenda, ż e ​ ​ podczas odwrotu z Uralu Emelka ukrył skradzione skarby w tajnej jaskini na Gó rze Azowskiej w pobliż u miasta Polewskoj, pisał o tym gawę dziarz Paweł Bazow. Dwugł owa gó ra jest zwień czona wychodniami skalnymi o wysokoś ci do 25 metró w, niektó re formacje kamienne wyglą dają jak wytwory ludzkich rą k. Tu znajdował y się posterunki obserwacyjne rabusió w, potem Kozakó w, któ rzy stali na straż y są siedniego traktu.
W pobliż u znajdował o się bogate zł oż e zł ota, ale został o ono opracowane dawno temu.
W 1940 roku podczas poszukiwań bajecznych skarbó w odnaleziono 10 boż kó w oraz ró ż norodną broń i przedmioty gospodarstwa domowego z IV-III wieku. pne mi. Istnieją powody, by są dzić , ż e istniał o tu sanktuarium i miejsce ofiarne już w czasach staroż ytnego czł owieka. Artefakty wykonane z miedzi, kamienia i wypalanej gliny są przechowywane w muzeach, ale skarbó w Pugaczowa nie odnaleziono do dziś . Wedł ug legendy strzeż e ich dziewczyna Azovka, nał oż ona na to przez Pugaczowa, na poparcie tego odnieś li się do ognia podobnego do pł omienia ś wiecy, któ ry czasami pojawiał się na skale.
Pochodzenie nazwy gó ry jest prawdopodobnie zwią zane z okreś leniem zę ba lub zę ba w kilku ję zykach tureckich.