Коимбра запала в душу после аргентинского музыкального фильма пятидесятых годов прошлого века «Возраст любви». Песню «Коимбра – город студентов» из этого фильма в те годы можно было услышать повсюду. Исполняла ее завоевавшая безумную популярность актриса и певица Беатрис-Марианна (по сцене – Лолита) Торрес. Конечно, попасть в Португалию тогда было для меня невозможно, хотя именно в те годы начались зарубежные поездки групп советских туристов, и не только по причине моего юного возраста – страна, где правил режим Салазара, кстати, бывшего выпускника, а затем и профессора Коимбрского университета, была для нас закрыта.
И вот возможность посетить Город студентов и первого, долгое время – единственного, Университета Португалии представилась. Коимбра находится примерно посредине самой протяженной железнодорожной линии страны Лиссабон-Порту. Университет основан в 1290г. королем Динишем, а здание получил в 1537-м. Король Жуан III подарил Университету свою резиденцию – королевский подарок, не часто такое бывает! Выпускниками этого учебного заведения были поэт Камоэнш и Антоний, причисленный к Святым за необыкновенную проникновенность своих проповедей. Вспомните изумительный интерьер Собора его имени в Падуе! Строго говоря, святой Антоний учился не в самом Университете, а в его предшественнике, на базе которого он был создан, да и этого здания Университет тогда еще не имел.
Сентябрьский денек был жарок – за 30. С моста Санта-Клара через полноводную реку Мондегу открывается широко известный вид на старинный город – первую столицу Португалии с 1139 по 1256 год. Виден Университет на вершине холма, но не сразу удалось к нему выйти, очень уж круты и замысловаты оказались улочки.
Мне повезло! Отмечали свадьбу, очевидно, сотрудников университета. Очень симпатичная пара! Благодаря этому удалось заглянуть в барочную капеллу Сан-Мигел и услышать великолепный орган. Внутрь не пускали, но к нескольким туристам (двум немкам и мне), фотографировавшим через арку распахнутых дверей, отнеслись снисходительно.
Сокровищем Университета является Библиотека, она оформлена в стиле барокко настолько самобытно, что трудно с чем-нибудь сравнить, но фотографировать там нельзя. Причудливая позолоченная деревянная резьба хранит тепло рук древних мастеров, пусть много столетий их нет уже на этом свете. Пускают не более 20-25 человек и только после того, как выйдут предыдущие.
По коридорам, дворикам, лестницам удалось немного погулять. Под Библиотекой – зал со старинными печатными станками, книгами, но лесенка наверх, в библиотеку, замурована. Есть листовки об Университете на разных языках, но без русского текста. На Коимбру у меня было только полдня, Жаль было покидать чудесный город.
Coimbra zapadł a w duszę po argentyń skim filmie muzycznym z lat pię ć dziesią tych ubiegł ego wieku „The Age of Love”. Piosenka „Coimbra – miasto studentó w” z tego filmu moż na był o w tamtych latach sł yszeć wszę dzie. Wykonał a go aktorka i piosenkarka Beatriz-Marianna (na scenie - Lolita) Torres, któ ra zyskał a szaloną popularnoś ć . Oczywiś cie nie mogł em wtedy dostać się do Portugalii, chociaż to wł aś nie w tamtych latach zaczę ł y się zagraniczne wyjazdy grup sowieckich turystó w i to nie tylko z powodu mojego mł odego wieku – kraju, w któ rym rzą dził reż im Salazara, notabene , był y absolwent, a potem profesor Uniwersytetu w Coimbrze był dla nas zamknię ty.
A teraz nadarzył a się okazja do odwiedzenia Miasta Studentó w i pierwszego od dawna - jedynego Uniwersytetu Portugalii. Coimbra znajduje się mniej wię cej poś rodku najdł uż szej linii kolejowej w kraju, Lizbona-Porto. Uniwersytet został zał oż ony w 1290 roku.
Kró l Dinis i otrzymał budynek w 1537 roku. Kró l Joã o III podarował swoją rezydencję uniwersytetowi - kró lewski dar, nie zdarza się to czę sto! Absolwentami tej instytucji edukacyjnej byli poeta Kamoensh i Antoni, zaliczani do ś wię tych za niezwykł ą penetrację ich kazań . Pamię tajcie o niesamowitym wnę trzu katedry jego imienia w Padwie! Ś w.
Wrześ niowy dzień był upalny – ponad 30. Z mostu Santa Clara przez peł ną rzeki Mondego otwiera się dobrze znany widok na staroż ytne miasto – pierwszą stolicę Portugalii od 1139 do 1256 roku. Uniwersytet jest widoczny na szczycie wzgó rza, ale nie moż na był o się do niego od razu dostać , ulice okazał y się bardzo strome i zawił e.
Jestem szczę ś ciarzem! Ś lub był oczywiś cie obchodzony przez pracownikó w uczelni. Bardzo urocza para!
Dzię ki temu udał o nam się zajrzeć do barokowej kaplicy San Miguel i usł yszeć wspaniał e organy. Nie wpuszczono ich do ś rodka, ale kilku turystó w (dwie Niemki i ja), któ rzy robili zdję cia przez ł uk otwartych drzwi, został o potraktowanych protekcjonalnie.
Skarbem Uniwersytetu jest Biblioteka, jest ona urzą dzona w stylu barokowym tak oryginalnie, ż e trudno z niczym poró wnać , ale nie moż na tam robić zdję ć . Fantazyjna rzeź ba w zł oconym drewnie utrzymuje ciepł o w dł oniach staroż ytnych mistrzó w, nawet jeś li nie ma ich na tym ś wiecie od wielu stuleci. Wpuszcza się nie wię cej niż.20-25 osó b i to dopiero po odejś ciu poprzednich.
Udał o nam się trochę pospacerować po korytarzach, podwó rkach, schodach. Pod Biblioteką znajduje się sala ze starymi drukarniami i ksią ż kami, ale schody na gó rę do biblioteki są zamurowane. Są ulotki o Uniwersytecie w ró ż nych ję zykach, ale bez tekstu w ję zyku rosyjskim. W Coimbrze miał am tylko pó ł dnia, ż al był o wyjeż dż ać z cudownego miasta.