Świątynia Malatesta to katedra w Rimini, słusznie uważana za prawdziwą perłę włoskiego renesansu. Znajduje się w centrum miasta, w miejscu, w którym do XIII wieku stał gotycki kościół św. Franciszka. Z niej do naszych czasów przetrwał drewniany krucyfiks autorstwa Giotta z początku XIV wieku - jedyne dzieło tego mistrza przechowywane w Rimini.

Mimo stosunkowo niewielkich rozmiarów kościół został wybrany na miejsce pochówku rodziny Sigismondo Pandolfo Malatesta. W kaplicy zainstalowano sarkofagi samego Sigismondo i jego trzeciej żony, Isotta degli Atti.
W 1449 Malatesta dokonała radykalnej przebudowy kościoła. Projekt powierzono wielkiemu architektowi Leonowi Battista Albertiemu, który zadbał o zachowanie w architekturze świątyni starożytnych tradycji rzymskich. Stworzył wokół starożytnego kościoła wspaniałą marmurową bryłę, która pozwoliła na zachowanie poprzedniego budynku. Początkowo budowa nie przewidywała ani krzyża, ani wizerunku żadnego świętego, stąd nazwa kościoła, która wyrażała poświęcenie bezpośrednio rodzinie Malatestów.

Liczba pogańskich atrybutów w tej świątyni jest taka, że ​​papież Pius II odnotował w swoich Notatkach: „W Rimini zbudowano godną świątynię na cześć św. Franciszka, ale jest ona wypełniona tak wieloma pogańskimi dziełami, że nie wydaje się świątynią chrześcijańską , ale raj dla niewiernych, którzy czczą demony”.

W 2000 roku odrestaurowano świątynię Malatesta.