Circus Maximus był największym hipodromem w starożytnym Rzymie i był używany do wyścigów rydwanów. Teraz jego ruiny znajdują się pomiędzy wzgórzami Palatyn i Awentyn. Początkowo cyrk był prostym polem w dolinie, później jednak pojawiły się tam różne drewniane budowle (ławki dla widzów i loże dla szanowanych i zamożnych obywateli, drewniany start i boksy dla koni), a sam hipodrom był rozbudowywany, ulepszany i dekorowany z obeliskami, fontanną, ołtarzami bóstw, łukiem triumfalnym. Każdy władca rzymski dokonał własnych zmian w wyglądzie Circus Maximus. W okresie swojej świetności, przypadającej na panowanie pierwszych cesarzy rzymskich, Circus Maximus był jedną z najokazalszych budowli w Rzymie – uważa się, że mógł pomieścić około 250 tysięcy widzów. Wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa rola Circo Massimo została utracona. Po tym nastąpił całkowity upadek cyrku, wyścigi i zawody już się nie odbywały. Mieszkańcy Rzymu stopniowo zaczęli rozbierać mury na materiały budowlane, a arenę pokryto bagienną ziemią i zasypano śmieciami.. Dziś z dużego budynku pozostały tylko ruiny dużego, zielonego pola. Obecnie Circus Maximus jest wykorzystywany jako obszar parkowy - na dawnej rzymskiej arenie odbywają się koncerty rockowe, masowe uroczystości, parady sprzętu wojskowego i obchody urodzin Rzymu.