Orsanmichele (po wł osku: Orsanmichele lub San Michele) to koś ció ł we Florencji, wyją tkowa struktura architektoniczna w swojej formie i znaczeniu. Pał ac ten peł nił podwó jną funkcję spichlerza miejskiego i ś wią tyni. Orsanmichele został a zbudowana w latach 1337-1350. Nazwa koś cioł a pochodzi od nazwy klasztoru z VIII wieku, któ ry znajdował się w tym miejscu i nosił nazwę „San Michele in the Garden”.
W 1240 roku pojawił się w tym miejscu targ, gdzie handlowano zboż em w otwartej loggii z pilastrami, któ ra chronił a przed deszczem. Na pamią tkę koś cioł a, któ ry znajdował się w tym miejscu, na ś cianach zainstalowano dwa obrazy - ś w. Michał a i Matki Boż ej. Uważ ano, ż e ten ostatni ma cudowne moce.
Zewnę trzne arkady z bogato zdobionymi oknami pojawił y się dopiero w 1367 roku.
W 1348 roku, kiedy pierwsza fala zarazy przeszł a przez Europę , koś ció ł Orsanmichele stał się bogaty: ocaleni z zarazy przekazali 35.000 florenó w, przekraczają c roczny budż et miasta i pozwalają c koś cioł owi zamó wić duż e marmurowe tabernakulum.
Ponieważ handel zboż em nie pasował do doskonał ego tabernakulum dzieł Andrei Orcagny, rynek przeniesiono w inne miejsce. Od tego czasu dolne pię tro Orsanmichele sł uż ył o wył ą cznie potrzebom religijnym, a po raz pierwszy w historii Florencji handel ustą pił miejsca sztuce. Gó rne kondygnacje sł uż ył y jako spichlerz zapasowy do począ tku XVI wieku.
W XIV wieku budynkowi nadano nową funkcję - centrum sklepó w rzemieś lniczych. W kolejnych dziesię cioleciach cechy przeznaczył y ś rodki na wykonanie rzeź b swoich patronó w i innych ś wię tych, któ re umieszczono w 14 niszach na czterech zewnę trznych ś cianach koś cioł a.
Gildie cechowe był y doś ć bogate, dzię ki czemu miał y okazję zatrudnić znanych artystó w: Nanny di Banco, Donatello, Lorenzo Ghiberti i Andrea del Verrocchio.
W 1240 roku pojawił się w tym miejscu targ, gdzie handlowano zboż em w otwartej loggii z pilastrami, któ ra chronił a przed deszczem. Na pamią tkę koś cioł a, któ ry znajdował się w tym miejscu, na ś cianach zainstalowano dwa obrazy - ś w. Michał a i Matki Boż ej. Uważ ano, ż e ten ostatni ma cudowne moce.
Zewnę trzne arkady z bogato zdobionymi oknami pojawił y się dopiero w 1367 roku.
W 1348 roku, kiedy pierwsza fala zarazy przeszł a przez Europę , koś ció ł Orsanmichele stał się bogaty: ocaleni z zarazy przekazali 35.000 florenó w, przekraczają c roczny budż et miasta i pozwalają c koś cioł owi zamó wić duż e marmurowe tabernakulum.
Ponieważ handel zboż em nie pasował do doskonał ego tabernakulum dzieł Andrei Orcagny, rynek przeniesiono w inne miejsce. Od tego czasu dolne pię tro Orsanmichele sł uż ył o wył ą cznie potrzebom religijnym, a po raz pierwszy w historii Florencji handel ustą pił miejsca sztuce. Gó rne kondygnacje sł uż ył y jako spichlerz zapasowy do począ tku XVI wieku.
W XIV wieku budynkowi nadano nową funkcję - centrum sklepó w rzemieś lniczych. W kolejnych dziesię cioleciach cechy przeznaczył y ś rodki na wykonanie rzeź b swoich patronó w i innych ś wię tych, któ re umieszczono w 14 niszach na czterech zewnę trznych ś cianach koś cioł a.
Gildie cechowe był y doś ć bogate, dzię ki czemu miał y okazję zatrudnić znanych artystó w: Nanny di Banco, Donatello, Lorenzo Ghiberti i Andrea del Verrocchio.
Tłumaczone automatycznie z języka ukraińskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (0)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
