Есть в Будапеште место на Набережной, где от переполняющих чувств поневоле сжимается сердце и становится тяжело дышать. Это памятник жертвам Холокоста. Он посвящен евреям, расстрелянным в годы Второй Мировой войны в Будапеште. Людей расстреливали прямо на набережной Дуная. Их ставили у самого края, сковывая одной цепью несколько десятков человек. Одного выстрела достаточно было, чтобы падая, один тащил за собой остальных в глубокие воды Дуная. Евреев заставляли снимать обувь, так как она очень ценилась в годы войны. Сейчас на набережной застыли в железе стоптанные башмаки, женские изящные туфельки и детские ботиночки как вечная память, как напоминание всем живым... Сильно. Трогательно.
Jest takie miejsce w Budapeszcie na Nabrzeż u, gdzie serce mimowolnie kurczy się od przytł aczają cych uczuć i cię ż ko jest oddychać . To pomnik ofiar Holokaustu. Poś wię cony jest Ż ydom rozstrzelanym podczas II wojny ś wiatowej w Budapeszcie. Do ludzi strzelano tuż przy nabrzeż u Dunaju. Umieszczono je na samym skraju, krę pują c jednym ł ań cuchem kilkadziesią t osó b. Jeden strzał wystarczył , by spaś ć , jeden wcią gną ł resztę w gł ę bokie wody Dunaju. Ż ydzi zostali zmuszeni do zdejmowania butó w, gdyż był y one bardzo cenione w latach wojny. Teraz na nasypie wysł uż one buty, eleganckie buty damskie i buty dziecię ce są zamroż one w ż elazie jako wieczne wspomnienie, jako przypomnienie wszystkich ż ywych istot...Mocno. Wzruszają ce.