Kilka kilometrów od miasta Kos znajduje się Asklepion – świątynia boga-uzdrowiciela Asklepiosa, słynąca ze szkoły medycznej. Budynek ten, usytuowany na trzech tarasach, powstał na początku III wieku p.n.e. na miejscu wcześniejszej świątyni Apolla z V wieku p.n.e.

Na najniższym tarasie po stronie północnej wyróżnia się prostokątna strefa o długości 90 mi szerokości 45 m, otoczona z trzech stron kolumnami doryckimi, w tylnej części której znajdował się ciąg pomieszczeń. Po stronie północnej, na lewo od wejścia, można zobaczyć pozostałości trzech budowli z okresu rzymskiego lub późnohellenistycznego. W północno-wschodnim narożniku prostokątnego obszaru zbudowano później łaźnię, przekształconą później w kościół. Przylega do niego małe muzeum. Wzdłuż południowej strony tarasu stoi mur oporowy kolejnego tarasu. Po lewej stronie, między drugim a trzecim filarem, znajduje się święte źródło. Po prawej stronie, przed niepodpartą częścią muru, stoi niewielka świątynia naiscos poświęcona Neronowi, „nowemu Asklepiosowi”.
Stąd schody prowadzą na drugi taras - najstarszą część sanktuarium. Na szczycie schodów znajduje się ołtarz, który w obecnej formie pojawił się później niż mała świątynia Asklepiosa (400 pne); po wczesnej świątyni w tym miejscu zachowały się jedynie skąpe ślady. Na wschód od ołtarza znajduje się kolumnowa świątynia jońska (6x9 kolumn), która mogła być poświęcona Apollinowi. Na południowy zachód znajdowała się półokrągła egzedra, a przed nią, za starą świątynią, rzymska budowla na starszych fundamentach.

Pomiędzy tymi dwoma budynkami znajduje się monumentalna klatka schodowa o szerokości 11 m, prowadząca na trzeci taras, leżący o 12 m wyżej, z późniejszym (II w. p.n.e.) sanktuarium Asklepiosa – świątynią dorycką otoczoną kolumnami (6x11 kolumn). Wspinając się na wzgórze (około 45 minut), można dotrzeć do źródła, które zaopatrywało starożytne miasto w wodę.