Разные эпохи и скульпторы, но ассоциация с киевской Родиной-матерью заставила полезть в Википедию. Построены в разные времена и разными архитекторами. Но оказывается «В 1990-е годы старый деревянный монумент Матери Грузии был демонтирован, и установлен новый. Мать Грузии сменила платье с удлиненными рукавами на более современное, а также получила новый головной убор – менее традиционную косынку и лавровые листья».
Надо отдать должное, грузинка намного человечнее, гостеприимнее и спокойнее киевской, и уж тем более Волгоградской.
Но подниматься к ней под ноги совсем не обязательно – непристойно у женщины под юбкой ошиваться. А если подниметесь (скорее всего, на фуникулёре), то спускайтесь пешком мимо церкви Святого Николая и дальше еще правее.
Ró ż ne epoki i rzeź biarze, ale skojarzenie z Ojczyzną Kijowską sprawił o, ż e zajrzał em do Wikipedii. Zbudowany w ró ż nym czasie i przez ró ż nych architektó w. Ale okazuje się , ż e „w latach 90. stary drewniany pomnik Matki Gruzji został rozebrany i zainstalowano nowy. Matka Georgia zmienił a sukienkę z dł ugimi rę kawami na bardziej nowoczesną , a takż e otrzymał a nowe nakrycie gł owy - mniej tradycyjną chustę i liś cie laurowe.
Musimy oddać hoł d, Gruzinka jest o wiele bardziej ludzka, goś cinna i spokojniejsza niż ta z Kijowa, a tym bardziej ta z Woł gogradu.
Ale wcale nie trzeba wstawać - obsceniczne jest, aby kobieta krę cił a się pod spó dnicą . A jeś li pó jdziesz w gó rę (najprawdopodobniej kolejką linową ), zejdź pieszo obok koś cioł a ś w. Mikoł aja i dalej w prawo.