Pomnik Sił Sprzymierzonych

Pomnik 51 Dywizji (Góralskiej), Kamień Pomnikowy 51 Dywizji (Góralskiej).
Francja, Saint-Valery-en-Caux
Ocena 7.0
10 Na podstawie 1 opinie
Subskrybuj recenzje:
Konfiguracja subskrypcji Napisać recenzję
GPS: 49.8689, 0.71819

Pomnik Sił Sprzymierzonych

Pomnik 51 Dywizji (Góralskiej), Kamień Pomnikowy 51 Dywizji (Góralskiej).
Francja, Saint-Valery-en-Caux
To miejsce jednej z największych klęsk aliantów na początku II wojny światowej.
Po ewakuacji głównych sił Brytyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego z Dunkierki jednostki brytyjskiej 51 Dywizji Piechoty Górskiej pozostały w rejonie Saint-Valery-en-Caux. Walczyła w składzie 9. Armii Francuskiej, wykonując zadanie powstrzymania armii niemieckiej wzdłuż Linii Maginota.
Dywizja składała się z jednostek angielskich i batalionu Królewskich Fizylierów Szkockich. Dołączyło do niego kilka jednostek francuskich.
Podczas odwrotu przed nacierającymi wojskami niemieckimi dywizja dotarła do małego portu Saint-Valery-en-Caux w nadziei na uporządkowaną ewakuację.
Ale niemieckie 5. i 7. Dywizja Pancerna pod dowództwem Rommla wyprzedziły to zgrupowanie na wybrzeżu i starały się zapobiec kolejnej Dunkierce.
11 i 12 czerwca 1940 r. rozegrała się tu bitwa.
Ze szczytu skał niemieckie dywizje pancerne ostrzeliwały całą strefę przybrzeżną.
Ewakuacyjna flota brytyjska nie przybyła.
Pozycja Brytyjczyków stała się beznadziejna, a dalsze ofiary nie mają sensu. Dlatego podjęto decyzję o poddaniu się.
Kilku żołnierzom na zachód od miasta udało się uciec, a niektórzy dotarli pieszo do Hawru i zostali ewakuowani. Inni udali się do Hiszpanii, Gibraltaru, zanim w końcu popłynęli do domu.
Dla większości ucieczka była niemożliwa. Zginęło ponad 1000 osób, a 4000 zostało rannych. 8 000 mężczyzn zostało wysłanych do Niemiec i Polski, aby spędzić resztę wojny na polach, fabrykach i kopalniach soli w Turyngii wraz z więźniami nazistowskich obozów koncentracyjnych.
Klęska 51. Dywizji Górskiej zakończyła brytyjski opór w bitwie o Francję. 22 czerwca Francja i Niemcy podpisały rozejm, Normandia została zajęta.
2 września 1944 r. 51. Dywizja Górska powróciła do Saint-Valery-en-Caux. Spotkali się z burmistrzem i wiwatującym tłumem.
Małe nadmorskie miasteczko znów było wolne.

OPINIE
Wszystkie recenzje (1)
Podróżował 1 rok wstecz
Ocena 7
Nad miastem na alabastrowych skał ach wzniesiono pomnik ku czci poległ ych ż oł nierzy. Przez dwa dni 10-12 czerwca 1940 r. toczył y się tu cię ż kie walki mię dzy wojskami francuskimi i szkockimi a 7. Dywizją Pancerną Rommla. Wojska alianckie nie zdą ż ył y udać się do Anglii, a ocalał ych zmuszono do poddania się . W czasie walk miasto został o poważ nie zniszczone przez niemiecką artylerię.
brak komentarzy | zostaw komentarz
MIEJSCA W POBLIŻU
Kaplica Matki Bożej z Portu Bon
Ocena 7.0 - 1 opinia
Francja, Saint-Valery-en-Caux
Architektura, Fabula, Ulica, miejsce, punkty widokowe, religia
dystans: 0.3 km.
Na mapie
Dom Henryka IV
Ocena 7.0 - 1 opinia
Francja, Saint-Valery-en-Caux
Architektura, Fabula, Muzea
dystans: 0.5 km.
Na mapie
Kaplica Notre-Dame du Salut
Ocena 7.0 - 1 opinia
Francja, Fekan
Architektura, Fabula, Ulica, miejsce, punkty widokowe
dystans: 27.3 km.
Na mapie
Pałac Benedykta
Ocena 9.0 - 1 opinia
Francja, Fekan
Architektura, Fabula, Muzea, Produkcja
dystans: 28 km.
Na mapie
Ogrody Etretat
Ocena 9.0 - 1 opinia
Francja, Normandia
Natura, Ulica, miejsce, punkty widokowe
dystans: 40.8 km.
Na mapie
PYTANIE ODPOWIEDŹ
Brak pytań