Музей расположен на берегу Сены, напротив Лувра и сада Тюильри, и был построен как парижский вокзал для железнодорожной компании, обслуживавшей юго-запад Франции. В 1939 году вокзал прекратил свою работу, и в последующие годы он использовался для разнообразных целей. В 1945 году, в конце Второй мировой войны его превратили в пересыльный пункт для военнопленных, а в 1973 году там размещался театр. С 1974 года здание стало местом проведения аукционов. В 1980-х годах архитекторы музея Орсэ восстановили большинство изначальных сооружений. Например, был открыт главный зал, и стали видны его стеклянные арки и нефы. Когда входишь в музей, все равно не покидает ощущение, что ты находишься на вокзале с огромным количеством суетящихся пассажиров. Может нам так не повезло и было огромное количество посетителей, но ощущение, что ты ищешь свой перрон для отправки на поезде осталось. Здесь широко представлены работы импрессионистов: Мане, Сезанна, Гогена, Моне и Ренуара, однако помимо них можно увидеть картины Энгра и Делакруа, а также работы давно забытых участников парижских выставок прошлого. Одна из галерей посвящена творчеству Тулуз-Лотрека, другая Курбе. Здесь есть скульптуры Родена, с которыми соседствует экстравагантное стекло представителей Ар-Нуво Лалика и Галле. В музее есть даже мебель знаменитого американского архитектора XX века Франка Ллойда Райта. Советую всем, кто любит такое искусство.
Muzeum znajduje się nad brzegiem Sekwany, naprzeciwko Luwru i Ogrodó w Tuileries i został o zbudowane jako stacja paryska dla firmy kolejowej obsł ugują cej poł udniowo-zachodnią Francję . W 1939 r. stacja przestał a dział ać , aw kolejnych latach był a wykorzystywana do ró ż nych celó w. W 1945 roku, pod koniec II wojny ś wiatowej, został przekształ cony w punkt tranzytowy dla jeń có w wojennych, aw 1973 roku mieś cił się w nim teatr. Od 1974 roku w budynku odbywają się aukcje. W latach 80. architekci z Musé e d'Orsay odrestaurowali wię kszoś ć oryginalnych konstrukcji. Otwarto na przykł ad gł ó wną salę , a jej szklane ł uki i nawy stał y się widoczne. Wchodzą c do muzeum, wcią ż masz wraż enie, ż e jesteś na dworcu z ogromną liczbą krzą tają cych się pasaż eró w. Moż e mieliś my takiego pecha i goś ci był o bardzo duż o, ale wraż enie, ż e szukasz swojego peronu do wysł ania pocią giem, pozostaje.
Szeroko reprezentowane są tu dzieł a impresjonistó w: Maneta, Cezanne'a, Gauguina, Moneta i Renoira, jednak opró cz nich moż na zobaczyć obrazy Ingresa i Delacroix, a takż e prace dawno zapomnianych uczestnikó w paryskich wystaw sztuki po. Jedna z galerii poś wię cona jest twó rczoś ci Toulouse-Lautreca, druga Courbeta. Są tu rzeź by Rodina, któ re są siadują z ekstrawaganckim szkł em przedstawicieli secesji Lalique i Galle. W muzeum znajdują się nawet meble sł ynnego amerykań skiego architekta XX wieku, Franka Lloyda Wrighta. Polecam wszystkim mił oś nikom tego rodzaju sztuki.