Кладбище de Passy совсем небольшое, расположено прямо возле метро и Трокадеро. Несмотря на близость колоссального количества людей, которые пришли смотреть на Эйфелеву башню, а также нескончаемого потока машин и автобусов, подвозящих туристов, на кладбище довольно тихо и спокойно, людей не было совсем. Оно малопосещаемо и практически неизвестно туристам, хотя доля захороненных здесь великих и знаменитых граждан Франции велика. Официально на нем начали хоронить с 1820г., хотя до этого там уже был небольшой некрополь с 1802г. К 1874 году кладбище стало настоящим аристократическим некрополем, чему способствовала близость престижных жилых кварталов с многочисленными особняками и виллами дворян, состоятельных буржуа, высокопоставленных чиновников и военных. Его уникальность состоит в том, что среди более 2000 могил и склепов практически невозможно обнаружить захоронения людей даже со средним достатком. Это единственное парижское кладбище с отапливаемыми помещениями. У него один вход, оформленный портиком. Здесь находится могила вдовы швейцарского предпринимателя Исаака Зингера Исабель Бойе, которая украшена бюстом этой женщины, чье лицо послужило моделью для нью-йоркской статуи Свободы. Посетители могут возложить цветы на могилах мировых знаменитостей: актера Фернанделя, писателей Октава Мирбо и Жака Ибера, композитора Клода Дебюсси, историка и искусствоведа Жермена Базена, пионера авиации Анри Фармана, художников Эдуарда Мане и Берты Моризо, поэта Мориса Ростана, княгини Натальи Брассовой и её мужа графа Жоржа Брассова, легенды французской авиации, летчика-испытателя освоившего 201 тип самолетов и вертолетов Константина Розанова, выдающегося вулканолога Гаруна Тазиева, художницы Марии Башкирцевой и др.
Cmentarz de Passy jest doś ć mał y, znajduje się tuż obok stacji metra i Trocadero. Pomimo bliskoś ci kolosalnej liczby ludzi, któ rzy przyszli obejrzeć wież ę Eiffla, a takż e niekoń czą cego się strumienia samochodó w i autobusó w przywoż ą cych turystó w, cmentarz jest doś ć cichy i spokojny, w ogó le nie był o ludzi. Jest mał o odwiedzana i praktycznie nieznana turystom, choć odsetek pochowanych tu wielkich i sł awnych obywateli Francji jest duż y. Oficjalnie zaczę to na nim grzebać od 1820 r. , choć wcześ niej od 1802 r. istniał a już niewielka nekropolia. Do 1874 r. cmentarz stał się prawdziwą nekropolią arystokratyczną , czemu sprzyjał o bliskoś ć prestiż owych osiedli mieszkaniowych z licznymi rezydencjami i willami szlachty, zamoż nych mieszczan, wysokich urzę dnikó w i wojska. Jego wyją tkowoś ć polega na tym, ż e wś ró d ponad 2000 grobó w i krypt prawie niemoż liwe jest odnalezienie pochó wkó w osó b nawet o przecię tnych dochodach.
To jedyny paryski cmentarz z ogrzewanymi pomieszczeniami. Posiada jedno wejś cie, ozdobione portykiem. Oto gró b wdowy po szwajcarskim biznesmenie Isaacu Singerze, Isabelle Boye, ozdobiony popiersiem tej kobiety, któ rej twarz posł uż ył a za wzó r nowojorskiej Statuy Wolnoś ci. Zwiedzają cy mogą zł oż yć kwiaty na grobach ś wiatowych celebrytó w: aktora Fernandela, pisarzy Octave'a Mirbeau i Jacquesa Iberta, kompozytora Claude'a Debussy'ego, historyka i historyka sztuki Germaina Bazina, pioniera lotnictwa Henri Farmana, artystó w Edouarda Maneta i Berthe Morisot, poety Maurice'a Rostanda, księ ż niczki Natalii Brassova i jej mą ż hrabiego Georgesa Brassova, legendy francuskiego lotnictwa, pilot testowy Konstantin Rozanov, któ ry opanował.201 typó w samolotó w i ś migł owcó w, wybitny wulkanolog Garun Taziev, artysta Maria Baszkirtseva i inni.