Архипелаг Фриуль в Марсельском заливе включает несколько островов различной величины, которые в давние времена использовались в качестве места обитания сомнительной публики. По велению короля Франциска I в 1524—1531 годах на одном из ближайших к Марселю мелких островов была сооружена крепость. Это не единственное фортификационное сооружение на архипелаге, крепостные сооружения для защиты Марселя есть и на других, более значительных островах, соответственно и крепости там более серьезные. А замок Иф по оценкам специалистов сооружен довольно безалаберно и большого оборонного значения не имел. Благо, что эта крепость никогда не была никем атакована, но вид имела устрашающий. В конце XVI века решено использовать замок в качестве тюрьмы для особо опасных преступников – для этой цели он подходил больше.
Первый заключенный появился в замке в 1582 году. Вскоре тюрьму до отказа заполнили гугенотами. Размещение заключенных на разных этажах происходило с учетом не только тяжести обвинений, но и благосостояния жертв. За деньги можно было получить камеру с видом на море, а бедных и особо опасных преступников отправляли в подземелья без света. Вид из замка на город был другим – украшающего панораму Марселя собора Нотр-Дам-де-ла-Гард во времена Монте-Кристо еще не было. На семнадцать лет поселил своего героя в темнице Александр Дюма, ему и обязан объект своей популярностью. Для посетителей замок открыли в 1890г., в 1926г. его признали историческим памятником. Сейчас там оборудованы декорации тюремных камер Эдмона Дантеса и аббата Фариа с лазом между ними, но это такая же мистификация, как Джульетткин балкончик в Вероне, поскольку таких персонажей в реальности не было.
А из реальных примечательных личностей здесь содержали руководителей восстания в Марселе в 1871г., а возглавивший Марсельскую коммуну Гастон Кремье, один из немногих трезвомыслящих и гуманных коммунаров, был здесь и расстрелян, но об этом в экспозиции нет ни слова.
Archipelag Frioul w Zatoce Marsylskiej obejmuje kilka wysp o ró ż nej wielkoś ci, któ re w staroż ytnoś ci był y wykorzystywane jako siedlisko dla wą tpliwej publicznoś ci. Z rozkazu kró la Franciszka I w latach 1524-1531 na jednej z mał ych wysp poł oż onych najbliż ej Marsylii zbudowano fortecę . Nie jest to jedyna fortyfikacja na archipelagu, fortyfikacje mają chronić Marsylię odpowiednio na innych, waż niejszych wyspach, a twierdze tam są poważ niejsze. A zamek If, zdaniem ekspertó w, został zbudowany doś ć niedbale i nie miał wielkiej wartoś ci obronnej. Na szczę ś cie ta forteca nigdy nie został a przez nikogo zaatakowana, ale wyglą dał a niesamowicie. Pod koniec XVI wieku postanowiono wykorzystać zamek jako wię zienie dla szczegó lnie groź nych przestę pcó w – do tego celu bardziej się nadawał.
Pierwszy wię zień pojawił się na zamku w 1582 roku. Wkró tce wię zienie był o przepeł nione hugenotami.
Umieszczanie wię ź nió w na ró ż nych pię trach uwzglę dniał o nie tylko surowoś ć zarzutó w, ale takż e dobro ofiar. Za pienią dze moż na był o dostać aparat z widokiem na morze, a biednych i szczegó lnie niebezpiecznych przestę pcó w wysył ano do lochó w bez prą du. Widok z zamku na miasto był inny – katedra Notre-Dame-de-la-Garde, któ ra zdobi panoramę Marsylii, nie istniał a w czasach Monte Christo. Aleksander Dumas osiedlił swojego bohatera w lochu na siedemnaś cie lat i to jemu obiekt zawdzię cza swoją popularnoś ć . Zamek udostę pniono zwiedzają cym w 1890 roku, w 1926 roku. został uznany za zabytek historyczny. Teraz jest tam wyposaż ona sceneria cel wię ziennych Edmonda Dantesa i księ dza Farii z dziurą mię dzy nimi, ale to ta sama mistyfikacja, co balkon Julii w Weronie, ponieważ w rzeczywistoś ci takich postaci nie był o.
A z prawdziwych niezwykł ych osobistoś ci przetrzymywano tu przywó dcó w powstania w Marsylii w 1871 roku.
, a tu został zastrzelony Gaston Cremieux, jeden z niewielu trzeź wo myś lą cych i humanitarnych komunardó w, któ ry stał na czele komuny marsylskiej, ale w ekspozycji nie ma o tym ani sł owa.