Kościół parafialny rzymskokatolicki pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu, znajdujący się przy ulicy Alfonso Betancourt, jest jedną z najważniejszych budowli sakralnych w Santa Cruz. Świątynia należała do ostatniego klasztoru franciszkanów założonego na Wyspach Kanaryjskich. Prace przy budowie zespołu klasztornego trwają od ponad stu lat.

W 1676 r. uzyskano oficjalne pozwolenie na budowę klasztoru pod wezwaniem św. Pedro de Alcantara i znaleziono zamożnego patrona. Na początku XVIII wieku jeden z miejscowych mnichów José Perez zgłosił się na ochotnika do kierowania pracami nad przyszłym kościołem jako architekt. Najpierw z niebieskiego ciosanego kamienia zbudowana jest trójkondygnacyjna dzwonnica. Następnie budują skrzyżowanie przyszłego kościoła i jego głównej kaplicy. W 1718 r. pod kierunkiem tego samego zakonnika ukończono boczną kaplicę Emerytury Matki Bożej. Nieco później dodano do nich kaplicę Męża Bolesnego i kaplicę Przewielebnego Trzeciego Zakonu.
W latach 60-tych XVIII wieku pierwotna jednonawowa konstrukcja świątyni powiększyła się do trzech naw, pokrytych półkolistymi łukami. W latach 70-tych klasztor kontynuował rozbudowę, w tym odbudowę starej dzwonnicy. W 1872 roku do dzwonnicy nabył zegar - dar od kupców miejskich.

W bogatym wnętrzu kościoła znajduje się wiele rzeźb i obrazów o dużej wartości historycznej i kulturowej.

W połowie XIX wieku, po serii ustaw kościelnych, pomieszczenia klasztorne uległy sekularyzacji. W XX w. zniszczono klasztorne krużganki, a na ich miejscu wzniesiono budynki muzeum, biblioteki i sądu. Świątynia, która przez pewien czas stała zamknięta, została w 1869 roku przekształcona w parafię kościelną, która działa do dziś. Regularnie organizuje nabożeństwa i inne ceremonie religijne.