Katedra św. Tekli jest najważniejszym i najbardziej znanym zabytkiem Tarragony. Budowę katedry rozpoczęto w 1171 r. na miejscu starożytnej rzymskiej świątyni Jowisza, która najpierw zastąpiła świątynię Wizygotów, a później meczet. Katedrę konsekrowano w 1331 r., choć wciąż nieukończoną, budowę zakończono w 1350 r. Architektami katedry byli Raymond de Mila, mistrz Bertomeu i Guillem Clergue.

Architektura absydy nosi ślady stylu romańskiego i przypomina w zarysie twierdzę. W części wschodniej znajduje się Muzeum Diecezjalne z dużą kolekcją dywanów, licznymi wyrobami z kutego żelaza, ceramiką, monetami, starymi rękopisami i innymi cennymi przedmiotami.

W dzwonnicy katedry znajduje się piętnaście dzwonów, z których niektóre należą do najstarszych w Europie, w szczególności dzwon Asumpta został odlany w 1313 roku, a dzwon Fructuosus w 1314 roku.