Стремление посетить Аранхуэс появилось под влиянием Адажио из «Концерта для гитары с оркестром» Хоакино Родриго еще в 70 годы прошлого века. Гораздо позже услышал «Концерт» полностью в исполнении Нарсисо Иепеса во время его гастролей в СССР. В 2010-м я, наконец, совершил экскурсию в эту Королевскую резиденцию в групповом туре, но возможность поездки представилась только в понедельник, когда Королевский дворец для посетителей закрыт. Опубликованный мной на форуме турфирмы рассказ был удален в целях исключения соблазна для других туристов – «некоторые стали тут себе позволять! »
В очередной самостоятельной поездке в Испанию я начал серию своих экскурсий из Мадрида именно с посещения Аранхуэса. Отправился электричкой с вокзала Аточа. Железнодорожная ветка Мадрид-Аранхуэс была первой в Испании, движение по ней начато в 1851г.
До Королевского дворца минут десять ходьбы по тенистым улочкам: от вокзала направо до перекрестка, затем, налево. Резиденция была создана для отдыха в покое и неге, для развлечений за пределами столичной суеты. Постройка, окончательно оформленная в XVIII веке, является действующей Резиденцией Королевской семьи, не все залы открыты для посетителей. Сумки просвечивают, фотографировать запрещено. Одну американку «застукали» за фотосъемкой, снимки стерли, хотя, насколько знаю, их можно восстановить. Особое впечатление оставили Фарфоровый зал, оформленный мастерами Королевской фарфоровой фабрики, и плафон Арабского кабинета, который реставрировали те же мастера, что восстанавливали Дворцы Альгамбры. Встречал в И-те сделанный явно тайком и не очень качественный снимок Зала раковин, но сейчас этот зал недоступен.
Между садами Партера позади Дворца и площадью Сан Антонио прошел к Главному парку. Пожалел, что не работали даже те фонтаны, которые видел действующими в предыдущую поездку. Дворцовый ансамбль – собственность Королевской семьи, Хуана Карлоса осудили за расточительность и расходы, похоже, решили сократить.
В конце аллеи идущей от входа в Главный парк находится Музей королевских лодок, посетить его можно по тому же билету, что для Королевского дворца. Там и строгий, без изысков, но с великолепными обводами, гребной катер короля Альфонсо XIII, привезенный из Сантандера, и роскошная барочная прогулочная шлюпка королевы Кристины из Сан-Себастьяна. Фотографировать нельзя, посетителей было всего трое, столько же и охранников. Подальше музея – симпатичный грот с закрытыми дверями на входе, его назначение выяснить не удалось.
Главный парк обширен, всех дорожек и аллей не обойти за целый день. Пока добрался до дворца Лабрадор Карла IV, притомился, на его осмотр уже не было сил. Позавидовал местным белочкам, неутомимо носившимся по газонам и деревьям.
С тыльной стороны мимо лодочной станции прошел в сады Партера позади Дворца у места слияния рек Тахо и Харамы. Над поэтично заросшим камышами прудом – широкая набережная. Давно миновал полдень, публики поубавилось.
Партер у самого дворца соединен с садами Острова изящным Los Puertes de la Ria. Что мне нравится в Испании, так это повсеместные колонки с хорошей питьевой водой, есть такая и у моста, была и у входа в Главный парк к радости забавлявшихся со струей воды школьников.
Несколько туристов-европейцев привычно расположились на газоне возле огромной клетки с певчими птицами в соответствии со своими демократическими привычками республиканской Европы – через пару минут прибыли сотрудники охраны на экологически чистом велосипедном транспорте. Наблюдение здесь работает хорошо. Туристам, недоумевавшим по поводу претензий за обычный, по их мнению, выход на газон, довольно внятно объяснили, что здесь не муниципальная, а королевская собственность и это влечет особые правила поведения.
К вечеру парки пустеют. Мой однодневный вояж, «дискретный и сентиментальный», подошел к концу.
Chę ć odwiedzenia Aranjuez pojawił a się pod wpł ywem Adagio z „Koncertu na gitarę i orkiestrę ” Joaquina Rodrigo jeszcze w latach 70. ubiegł ego wieku. Duż o pó ź niej usł yszał em „Koncert” w cał oś ci wykonany przez Narciso Iepesa podczas jego tourné e po ZSRR. W 2010 roku w koń cu zrobił em wycieczkę do tej Rezydencji Kró lewskiej w ramach wycieczki grupowej, ale moż liwoś ć podró ż owania pojawił a się dopiero w poniedział ek, kiedy Pał ac Kró lewski jest zamknię ty dla zwiedzają cych. Historia, któ rą zamieś cił em na forum biura podró ż y, został a usunię ta, aby wykluczyć pokusę dla innych turystó w – „niektó rzy zaczę li tu sobie pozwalać ! »
Podczas kolejnej niezależ nej podró ż y do Hiszpanii, zaczą ł em serię moich wycieczek z Madrytu od wizyty w Aranjuez. Wyjechał pocią giem ze stacji Atocha. Linia kolejowa Madryt-Aranjuez był a pierwszą w Hiszpanii, ruch rozpoczą ł się na niej w 1851 roku.
Pał ac Kró lewski znajduje się okoł o dziesię ciu minut spacerem wzdł uż zacienionych ulic: od dworca w prawo do skrzyż owania, a nastę pnie w lewo. Rezydencja został a stworzona do wypoczynku w ciszy i bł ogoś ci, do rozrywki poza zgieł kiem stolicy. Budynek, ukoń czony ostatecznie w XVIII wieku, jest obecną rezydencją rodziny kró lewskiej, nie wszystkie pomieszczenia są dostę pne dla zwiedzają cych. Torby są prześ witują ce, zabrania się fotografowania. Jedna Amerykanka został a "przył apana" na robieniu zdję ć , zdję cia został y wymazane, choć o ile wiem, moż na je odrestaurować . Szczegó lne wraż enie zrobił a Sala Porcelany, udekorowana przez mistrzó w Kró lewskiej Fabryki Porcelany oraz sufit Gabinetu Arabskiego, któ ry został odrestaurowany przez tych samych mistrzó w, któ rzy odrestaurowali pał ace Alhambra. Spotkał em w I-te wyraź nie tajny i niezbyt wysokiej jakoś ci obraz Sali Muszli, ale teraz ta sala nie jest dostę pna.
Pomię dzy ogrodami Parter za Pał acem i Piazza San Antonio udał em się do Parku Gł ó wnego.
Ż ał ował em, ż e nawet te fontanny, któ re widział em dział ają ce podczas poprzedniej wyprawy, nie dział ał y. Zespó ł pał acowy jest wł asnoś cią rodziny kró lewskiej, Juan Carlos został skazany za ekstrawagancję i wydaje się , ż e postanowili obniż yć koszty.
Na koń cu alei prowadzą cej od wejś cia do Parku Gł ó wnego znajduje się Kró lewskie Muzeum Ł odzi, któ re moż na zwiedzać z takim samym biletem jak do Pał acu Kró lewskiego. Jest surowa, bez fanaberii, ale o wspaniał ych konturach, ł ó dź wiosł owa kró la Alfonsa XIII sprowadzona z Santander i luksusowa barokowa ł ó dź wycieczkowa kró lowej Christiny z San Sebastian. Nie moż na robić zdję ć , był o tylko trzech zwiedzają cych, tyle samo ochroniarzy. Z dala od muzeum znajduje się ł adna grota z zamknię tymi drzwiami przy wejś ciu, jej przeznaczenia nie udał o się ustalić.
Gł ó wny park jest rozległ y, wszystkich ś cież ek i alejek nie da się ominą ć w jeden dzień . Labrador Karola IV, zanim dotarł do pał acu, zmę czył się , nie miał już sił y, by go obejrzeć.
Zazdroś cił am miejscowym wiewió rkom, niestrudzenie pę dzą cym po trawnikach i drzewach.
Z tył u, za stacją ł odzi, udał em się do ogrodó w Parter za Pał acem u zbiegu rzek Tag i Jarama. Nad stawem, poetycko zaroś nię tym trzciną , rozcią ga się szeroki nasyp. Był o już dawno po poł udniu, a tł um się już przerzedził.
Parter w samym pał acu poł ą czony jest z ogrodami wyspy wdzię cznym Los Puertes de la Ria. W Hiszpanii podobają mi się wszechobecne pompy z dobrą wodą pitną , jedna jest przy moś cie, był a też jedna przy wejś ciu do Parku Gł ó wnego, ku uciesze dzieci w wieku szkolnym, któ re bawił y się strumieniem wody.
Kilku europejskich turystó w, zgodnie z demokratycznymi obyczajami republikań skiej Europy, osiadł o na trawniku w pobliż u ogromnej klatki z ptakami ś piewają cymi - kilka minut pó ź niej przyjechali ochroniarze przyjaznym dla ś rodowiska transportem rowerowym. Obserwacja dział a tutaj dobrze.
Turystom, któ rzy byli zakł opotani roszczeniami o to, co uważ ali za normalne wyjś cie na trawnik, doś ć jasno wyjaś niono, ż e nie jest to wł asnoś ć komunalna, ale wł asnoś ć kró lewska, a to pocią ga za sobą specjalne zasady postę powania.
Wieczorem parki są puste. Moja jednodniowa wyprawa, "dyskretna i sentymentalna", dobiegł a koń ca.