Katedra we Frankfurcie (katedra cesarska św. Bartłomieja) zaczęto wznosić w VIII wieku na miejscu wcześniejszej budowli kościelnej. Od 1562 do 1792 w katedrze odbywały się ceremonie koronacyjne cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Dwukrotnie w swojej historii katedra uległa znacznemu zniszczeniu, ale za każdym razem była odnawiana. Najcenniejszą zachowaną relikwią jest górna część czaszki Apostoła Bartłomieja, patrona katedry. Wśród cennych fragmentów we wnętrzu kościoła znajdują się Opłakiwanie Chrystusa Van Dycka, freski ze scenami z życia Matki Boskiej, ołtarze, płaskorzeźby i witraże z różnych epok.
W latach 90. w pobliżu katedry odkryto grób szlacheckiej dziewczyny, która żyła w VII wieku, i zainstalowano dla niej płytę. Wchodząc po 328 stopniach schodów na taras widokowy katedry, można podziwiać panoramę miasta z wysokości około 80 metrów.