Duma Pragi i cał ej Republiki Czeskiej, Teatr Narodowy znajduje się na nabrzeż u Weł tawy, zdobią c miasto swoim pię knem i wielkoś cią . To nie tylko teatr, to symbol czeskiego renesansu, zbudowany na darowiznach ludowych, któ ry zapoczą tkował rozwó j czeskiego dramatu i muzyki. Grają tu najlepsi czescy aktorzy, a na premiery biorą udział najbardziej wpł ywowe osoby w kraju.
Historia teatru peł na jest dramatycznych wydarzeń . Poł owa XIX wieku to burzliwy czas dla Europy. Historyczne regiony wspó ł czesnych Czech wchodził y wó wczas w skł ad Cesarstwa Austriackiego, ję zykiem narodowym był niemiecki. Czesi nie mieli okazji wystawiać sztuk w swoim ojczystym ję zyku, teatry należ ał y do Austriakó w, a sztuki wystawiano po niemiecku i wł osku. Jesienią.1844 roku na wiecu czeskich patriotó w zrodził się pomysł stworzenia wł asnego teatru.
Rok pó ź niej wł adze zatwierdził y budowę , ale rewolucja, któ ra wstrzą snę ł a Cesarstwem Austriackim, odł oż ył a rozpoczę cie budowy teatru na sześ ć dł ugich lat. W 1851 roku oficjalnie ogł oszono zbió rkę pienię dzy na budowę Czeskiego Teatru Narodowego. Czę ś ć pienię dzy przeznaczał o pań stwo, resztę przekazali arystokraci.
Miejsce na teatr wybrano nad brzegiem Weł tawy, ską d roztacza się wspaniał y widok na Zamek Praski. Budowa rozpoczę ł a się w 1853 roku i trwał a 9 lat. Był to skromny i pię kny budynek na 800 miejsc, zaprojektowany przez Ignaca Ulmana. Tymczasowy teatr istniał przez 20 lat i na swojej scenie goś cił Antonina Dvoraka i Bedricha Smetanę . Budynek tymczasowego teatru został zachowany i jest czę ś cią nowoczesnego kompleksu teatralnego. Teraz są pomieszczenia techniczne i garderoba. Ró wnolegle z budową tymczasowego budynku kontynuowano prace nad projektem.
Mł odzi postę powi ludzie tamtych czasó w bronili ambitnych planó w stworzenia wielkiego gmachu. Na sejmie w 1865 roku udał o im się przekonać rzą d, ogł oszono publiczny konkurs na projekt nowego typu teatru. Zwycię zcą został projekt prof. Josefa Ziteka.
Prace wykoń czeniowe wcią ż trwał y, a teatr otworzył już swoje podwoje dla księ cia koronnego Rudolfa Austrii. Pierwszą produkcją był a opera „Libushe”, napisana przez Bedricha Smetany. Po jedenastu przedstawieniach teatr ponownie zamkną ł się , by dokoń czyć prace wykoń czeniowe na dachu i staną ć przed mieszkań cami Pragi w cał ej okazał oś ci. Podczas obró bki miedzianej kopuł y robotnicy uż ywali rozż arzonych wę gli, co spowodował o poż ar. Ogień szybko rozprzestrzenił się na rusztowanie, niszczą c nowy budynek. Spł onę ł a scena teatru i widownia. Czesi postrzegali poż ar jako tragedię narodową.
Determinacja, z jaką ludzie przekazywali pienią dze na odrestaurowanie teatru, zebrał a w niecał e dwa miesią ce ponad milion zł otych. Po odrestaurowaniu teatru nad sceną pojawił się sł ynny napis: „Naró d – sobie”.
Dawnego architekta usunię to z pracy, a jego miejsce zają ł uczeń Ziteka i zwolennik jego stylu Josef Schultz. Z powodzeniem poł ą czył stary budynek Teatru Tymczasowego, nowe budynki i dom za teatrem w jeden zespó ł . Styl dekoracji wyznaczony przez Ziteka, jego ucznia, obją ł wszystkie trzy budynki kompleksu, w wyniku czego powstał majestatyczny pię kny budynek, któ ry stał bez zmian przez sto lat. Trwają ca 6 lat kapitalna odbudowa teatru przewidziana był a na stulecie i został a ukoń czona w 1983 roku. Odnowiony teatr tradycyjnie już zaoferował publicznoś ci operę „Libusche”.
Teatr Narodowy to jeden z najpię kniejszych budynkó w, ucieleś niają cy cał e pię kno Pragi, jej ś wietnoś ć i historię.
Ogromną gwiaź dzistą kopuł ę wień czy zł ota korona, któ ra przycią ga uwagę swoim blaskiem. Fasada gł ó wna jest ozdobiona posą gami Muz i Apolla, a po bokach odlane są z brą zu uskrzydlone posą gi Zwycię stwa, pę dzą cego dzikie konie. Na nabrzeż u teatr zdobią posą gi Wagnera i Myslbeka. Boczne wejś cie zdobią alegorie Dramatu i Opery. Delikatna, zł oto-szara kolorystyka budynku wspó ł gra z otaczają cymi go domami, a owalna kopuł a z ł atwoś cią i uroczyś cie unosi ją w gó rę , podkreś lają c jej wyją tkowoś ć i oryginalnoś ć .
Historia teatru peł na jest dramatycznych wydarzeń . Poł owa XIX wieku to burzliwy czas dla Europy. Historyczne regiony wspó ł czesnych Czech wchodził y wó wczas w skł ad Cesarstwa Austriackiego, ję zykiem narodowym był niemiecki. Czesi nie mieli okazji wystawiać sztuk w swoim ojczystym ję zyku, teatry należ ał y do Austriakó w, a sztuki wystawiano po niemiecku i wł osku. Jesienią.1844 roku na wiecu czeskich patriotó w zrodził się pomysł stworzenia wł asnego teatru.
Rok pó ź niej wł adze zatwierdził y budowę , ale rewolucja, któ ra wstrzą snę ł a Cesarstwem Austriackim, odł oż ył a rozpoczę cie budowy teatru na sześ ć dł ugich lat. W 1851 roku oficjalnie ogł oszono zbió rkę pienię dzy na budowę Czeskiego Teatru Narodowego. Czę ś ć pienię dzy przeznaczał o pań stwo, resztę przekazali arystokraci.
Miejsce na teatr wybrano nad brzegiem Weł tawy, ską d roztacza się wspaniał y widok na Zamek Praski. Budowa rozpoczę ł a się w 1853 roku i trwał a 9 lat. Był to skromny i pię kny budynek na 800 miejsc, zaprojektowany przez Ignaca Ulmana. Tymczasowy teatr istniał przez 20 lat i na swojej scenie goś cił Antonina Dvoraka i Bedricha Smetanę . Budynek tymczasowego teatru został zachowany i jest czę ś cią nowoczesnego kompleksu teatralnego. Teraz są pomieszczenia techniczne i garderoba. Ró wnolegle z budową tymczasowego budynku kontynuowano prace nad projektem.
Mł odzi postę powi ludzie tamtych czasó w bronili ambitnych planó w stworzenia wielkiego gmachu. Na sejmie w 1865 roku udał o im się przekonać rzą d, ogł oszono publiczny konkurs na projekt nowego typu teatru. Zwycię zcą został projekt prof. Josefa Ziteka.
Prace wykoń czeniowe wcią ż trwał y, a teatr otworzył już swoje podwoje dla księ cia koronnego Rudolfa Austrii. Pierwszą produkcją był a opera „Libushe”, napisana przez Bedricha Smetany. Po jedenastu przedstawieniach teatr ponownie zamkną ł się , by dokoń czyć prace wykoń czeniowe na dachu i staną ć przed mieszkań cami Pragi w cał ej okazał oś ci. Podczas obró bki miedzianej kopuł y robotnicy uż ywali rozż arzonych wę gli, co spowodował o poż ar. Ogień szybko rozprzestrzenił się na rusztowanie, niszczą c nowy budynek. Spł onę ł a scena teatru i widownia. Czesi postrzegali poż ar jako tragedię narodową.
Determinacja, z jaką ludzie przekazywali pienią dze na odrestaurowanie teatru, zebrał a w niecał e dwa miesią ce ponad milion zł otych. Po odrestaurowaniu teatru nad sceną pojawił się sł ynny napis: „Naró d – sobie”.
Dawnego architekta usunię to z pracy, a jego miejsce zają ł uczeń Ziteka i zwolennik jego stylu Josef Schultz. Z powodzeniem poł ą czył stary budynek Teatru Tymczasowego, nowe budynki i dom za teatrem w jeden zespó ł . Styl dekoracji wyznaczony przez Ziteka, jego ucznia, obją ł wszystkie trzy budynki kompleksu, w wyniku czego powstał majestatyczny pię kny budynek, któ ry stał bez zmian przez sto lat. Trwają ca 6 lat kapitalna odbudowa teatru przewidziana był a na stulecie i został a ukoń czona w 1983 roku. Odnowiony teatr tradycyjnie już zaoferował publicznoś ci operę „Libusche”.
Teatr Narodowy to jeden z najpię kniejszych budynkó w, ucieleś niają cy cał e pię kno Pragi, jej ś wietnoś ć i historię.
Ogromną gwiaź dzistą kopuł ę wień czy zł ota korona, któ ra przycią ga uwagę swoim blaskiem. Fasada gł ó wna jest ozdobiona posą gami Muz i Apolla, a po bokach odlane są z brą zu uskrzydlone posą gi Zwycię stwa, pę dzą cego dzikie konie. Na nabrzeż u teatr zdobią posą gi Wagnera i Myslbeka. Boczne wejś cie zdobią alegorie Dramatu i Opery. Delikatna, zł oto-szara kolorystyka budynku wspó ł gra z otaczają cymi go domami, a owalna kopuł a z ł atwoś cią i uroczyś cie unosi ją w gó rę , podkreś lają c jej wyją tkowoś ć i oryginalnoś ć .
Tłumaczone automatycznie z języka ukraińskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (0)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
