W okresie wczesnego chrześcijaństwa (I wiek naszej ery) w Pafos zbudowano wiele katakumb. To podziemne schrony dla prześladowanych chrześcijan. Pozostałości tych jaskiń, wykopanych w ziemi, można znaleźć w całym mieście. Najsłynniejsze z nich to katakumby św. Salomona – są to wydrążone w masie skalnej korytarze. Zbiegają się, tworząc podziemny obszar. Najbardziej znacząca historycznie jaskinia katakumb poświęcona jest św. Salomonowi i jej siedmiu synom Machabeuszom, świętym męczennikom.

Według Starego Testamentu syryjski król Antioch zabił synów za ich wiarę, a Solomonia zmarła nad ich ciałami w modlitwie. W tej jaskini pochowano zwłoki ośmiu chrześcijan, która jednak została nazwana "jaskinią siedmiu śpiących" - od liczby synów.

W IX-XII wieku w jaskini wybudowano kościół, który nie zachował się do dziś. Od tego czasu zachowały się jedynie ślady fresków na jego ścianach. Na ścianach znajduje się również wiele napisów, z których część pozostawili tu krzyżowcy w XIII wieku.
Ikony wiszą w jaskini św. Salomona i jest ona dobrze oświetlona. Jeśli wejdziesz do katakumb jednym z bocznych przejść, możesz dostać się do dość ponurych, wąskich przejść. Schodząc z jaskini św. Salomona na niższy poziom katakumb można znaleźć starożytną studnię. Teraz wypływa z niego tylko cienka strużka wody, ale jest uważana za świętą i według legendy pomaga w chorobach oczu.