Obó z koncentracyjny Mauthausen został zał oż ony w 1938 roku. Zbudowali go wię ź niowie innego obozu koncentracyjnego – Dachau. Począ tkowo miał tam przetrzymywać przestę pcó w, ale od 1939 roku obó z został przekształ cony w obó z „pracy” dla wię ź nió w politycznych. W czasie wojny został uzupeł niony jeń cami wojennymi ró ż nych narodowoś ci. Wierzono, ż e pozyskiwano tu granit do budowy budynkó w w Niemczech i Austrii. Wewną trz, na murze przy bramie, w miejscu, w któ rym ustawili się nowo przybyli, znajdują się tablice upamię tniają ce grupy i pojedynczych wię ź nió w.
Wię ź niami obozu był o 335 tys. osó b, z czego ponad 122 tys. stracono. W 1944 r. utworzono „Blok Ś mierci”, w któ rym elitarne oddział y SS „szkolił y” wię ź nió w. W bloku tym znajdowali się uciekinierzy, ale schwytani wię ź niowie, z któ rych wię kszoś ć stanowili oficerowie radzieccy.
Grupa wię ź nió w w lutym 1945 roku uciekł a z „Bloka Ś mierci”, po czym nastą pił a akcja „polowanie na zają ce”, ale ten temat wymaga osobnej historii.
Pod koniec wojny „szkolenie” rozszerzono na cał y obó z i rozpoczę to niszczenie ludzi. Wię ź nió w dowoż ono do specjalnego budynku na „badania lekarskie”, w ś cianie za barem do „pomiaru wzrostu” znajdował się otwó r, przez któ ry ofiara otrzymywał a strzał w tył gł owy.
Ktoś zostawił bukiet kwiató w w pobliż u spalarni.
W obozie znajduje się ponad 20 pomnikó w, w tym pomnik 32 tysię cy sowieckich jeń có w wojennych, któ rzy pozostali tu na zawsze. Niedaleko wejś cia znajduje się pomnik generał a Karbyszewa, któ ry wraz z grupą innych wię ź nió w był zimą lany wodą z wę ż y, aż zamienili się ż ywcem w kawał ki lodu.
6 maja 1945 r. do obozu zbliż ył y się wojska amerykań skie, jednak wyzwolenie był o obarczone niebezpieczeń stwem – wspó ł czują cy wyzwoliciele, z litoś ci, dokarmiali wychudzonych wię ź nió w, czego absolutnie nie wolno był o robić . Zdarzał y się przypadki, gdy wycień czeni wię ź niowie, któ rzy nagle otrzymywali obfite poż ywienie, umierali na skrę t jelit w dniu wypuszczenia.
Wię ź niami obozu był o 335 tys. osó b, z czego ponad 122 tys. stracono. W 1944 r. utworzono „Blok Ś mierci”, w któ rym elitarne oddział y SS „szkolił y” wię ź nió w. W bloku tym znajdowali się uciekinierzy, ale schwytani wię ź niowie, z któ rych wię kszoś ć stanowili oficerowie radzieccy.
Grupa wię ź nió w w lutym 1945 roku uciekł a z „Bloka Ś mierci”, po czym nastą pił a akcja „polowanie na zają ce”, ale ten temat wymaga osobnej historii.
Pod koniec wojny „szkolenie” rozszerzono na cał y obó z i rozpoczę to niszczenie ludzi. Wię ź nió w dowoż ono do specjalnego budynku na „badania lekarskie”, w ś cianie za barem do „pomiaru wzrostu” znajdował się otwó r, przez któ ry ofiara otrzymywał a strzał w tył gł owy.
Ktoś zostawił bukiet kwiató w w pobliż u spalarni.
W obozie znajduje się ponad 20 pomnikó w, w tym pomnik 32 tysię cy sowieckich jeń có w wojennych, któ rzy pozostali tu na zawsze. Niedaleko wejś cia znajduje się pomnik generał a Karbyszewa, któ ry wraz z grupą innych wię ź nió w był zimą lany wodą z wę ż y, aż zamienili się ż ywcem w kawał ki lodu.
6 maja 1945 r. do obozu zbliż ył y się wojska amerykań skie, jednak wyzwolenie był o obarczone niebezpieczeń stwem – wspó ł czują cy wyzwoliciele, z litoś ci, dokarmiali wychudzonych wię ź nió w, czego absolutnie nie wolno był o robić . Zdarzał y się przypadki, gdy wycień czeni wię ź niowie, któ rzy nagle otrzymywali obfite poż ywienie, umierali na skrę t jelit w dniu wypuszczenia.
Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (4)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
