Po porannej ką pieli na plaż y Maamzar postanowiliś my udać się do Parku Narodowego Sharjah. Dotarcie tam nie był o trudne, nawigator wyraź nie poprowadził we wł aś ciwe miejsce. Wejś cie do parku kosztuje aż dwa dirhamy, nie wyobraż asz sobie budż etowego.
Nie moż na był o zaparkować przy wejś ciu, bo tam trwał KOSZMAR. Wiele arabskich rodzin przybywa do tego parku w peł nej sile, ze wszystkimi licznymi krewnymi, torbami z jedzeniem, grillami, krzesł ami i innymi niewyobraż alnie potrzebnymi rzeczami do wypoczynku. Nikt nie lubi go nosić , dlatego każ dy szanują cy się arabski kierowca stara się zaparkować jak najbliż ej wejś cia do parku. rozł adować rodzinę i bagaż nik peł en ś mieci. Nie da się tego zrobić szczegó lnie szybko, dlatego cią gle pojawiają się konflikty mię dzy samochodami zbliż ają cymi się do wjazdu w celu rozł adunku, a samochodami, któ re już rozł adował y się i chcą odjechać.
W tym samym czasie kierowcy wdają się w zaciekł e potyczki, wysiadają z samochodó w i urzą dzają „bazar-ligę ”, któ ra ró wnież nie przyczynia się do rozł adunku parkingu.
Arabskie rodziny mają skrupulatne podejś cie do wypoczynku w tym parku – ogromne miski sał atek, wiadra marynowanego mię sa, worek plackó w, kosze warzyw – cał a ta masa produktó w unosi się ł adnie i szlachetnie na gł owach i w rę kach rodziny, podczas gdy lider z ukochanym synem dumnie kroczy przed siebie. W parku znajdują się specjalnie wyznaczone miejsca do grillowania, ale wielu zabiera ze sobą mał e grille i siada na chodniku. Arabskie kebaby wyglą dają doś ć ś miesznie - to mał e drewniane patyczki nawleczone mał ymi kawał kami mię sa, obficie posypane przyprawami. Warzywa smaż one są osobno, na tych samych patyczkach, wszystko wyglą da bardzo apetycznie i smacznie.
W parku znajduje się duż y plac zabaw, duż o huś tawek, mał y zamek i kilka karuzeli.
W pobliż u tabliczka z zakazanymi napisami, ucieszył a mnie ostatnia pozycja „Nie ś mieć ! ”, pierwsza myś l był a taka, ż e nie moż esz tu wypić wię cej niż litr, ale niestety tł umaczy się to jako „Nie zakrywaj tego! ”. Sam park wyglą da bardzo dobrze, duż o zieleni, drogi utwardzone z pię kną kostką brukową , ł aweczki po bokach drogi i tak dalej. Są osobne klomby, są mał e zielone tunele, zbudowano ogromne zielone wzgó rze, z któ rego miejscowe dzieci zjeż dż ają bokiem lub zjeż dż ają na deskorolkach.
Niedaleko wejś cia moż na wypoż yczyć rower (20 dirhamó w - 30 minut), jest to urzą dzenie czterokoł owe, z przodu dwa miejsca dla pasaż eró w, z tył u dwa fotele z pedał ami i kierownicami. Fotele są doś ć dobrze wyregulowane, zaró wno pod wzglę dem wysokoś ci, jak i wyprostu nó g, przynajmniej ustawił em je wygodnie dla siebie, sama maszyna jeź dzi doś ć pł ynnie, sam pedał ował em i to wystarczył o na spokojną jazdę cał ej mojej rodziny.
Po drodze czę sto spotykaliś my zwierzę ta takie jak wiewió rki, któ re nie są nieś miał e i dawał y się zbadać i sfotografować . Był em zdumiony tł umem Arabó w leż ą cych w swoich olś niewają cych biał ych szatach na trawie, nawet nie przyszł o im do gł owy, ż eby coś rozł oż yć . Lotnisko w Szardż y nie jest daleko, a ogromne samoloty nadlatują ce do lą dowania przelatywał y tuż nad naszymi gł owami nie raz. Dobrze przemyś lane jest to, ż e w parku jest ogromna iloś ć ś mietnikó w, wię c nie trzeba daleko jechać , ż eby wyrzucić ś mieci. To prawda, nieraz zauważ ył em, ż e miejscowe dzieci wyrzucają ś mieci gdziekolwiek, ale nie do ś mietnikó w, to jest jak lokalny zwyczaj: „Wyrzuć to wszę dzie, kochanie, inni to zabiorą , wszystko został o zapł acone! ”.
Kiedy wypoż yczył em rower, arabskie dzieciaki rozpoczę ł y zabawę w pogoń za mną , nie wstydzą c się ł apać mnie jako przykrywkę . Robię przeraż ają ce oczy, jak zastę pca, któ remu nie dano wycofać , dzieci natychmiast znikają .
Nie moż na był o zaparkować przy wejś ciu, bo tam trwał KOSZMAR. Wiele arabskich rodzin przybywa do tego parku w peł nej sile, ze wszystkimi licznymi krewnymi, torbami z jedzeniem, grillami, krzesł ami i innymi niewyobraż alnie potrzebnymi rzeczami do wypoczynku. Nikt nie lubi go nosić , dlatego każ dy szanują cy się arabski kierowca stara się zaparkować jak najbliż ej wejś cia do parku. rozł adować rodzinę i bagaż nik peł en ś mieci. Nie da się tego zrobić szczegó lnie szybko, dlatego cią gle pojawiają się konflikty mię dzy samochodami zbliż ają cymi się do wjazdu w celu rozł adunku, a samochodami, któ re już rozł adował y się i chcą odjechać.
W tym samym czasie kierowcy wdają się w zaciekł e potyczki, wysiadają z samochodó w i urzą dzają „bazar-ligę ”, któ ra ró wnież nie przyczynia się do rozł adunku parkingu.
Arabskie rodziny mają skrupulatne podejś cie do wypoczynku w tym parku – ogromne miski sał atek, wiadra marynowanego mię sa, worek plackó w, kosze warzyw – cał a ta masa produktó w unosi się ł adnie i szlachetnie na gł owach i w rę kach rodziny, podczas gdy lider z ukochanym synem dumnie kroczy przed siebie. W parku znajdują się specjalnie wyznaczone miejsca do grillowania, ale wielu zabiera ze sobą mał e grille i siada na chodniku. Arabskie kebaby wyglą dają doś ć ś miesznie - to mał e drewniane patyczki nawleczone mał ymi kawał kami mię sa, obficie posypane przyprawami. Warzywa smaż one są osobno, na tych samych patyczkach, wszystko wyglą da bardzo apetycznie i smacznie.
W parku znajduje się duż y plac zabaw, duż o huś tawek, mał y zamek i kilka karuzeli.
W pobliż u tabliczka z zakazanymi napisami, ucieszył a mnie ostatnia pozycja „Nie ś mieć ! ”, pierwsza myś l był a taka, ż e nie moż esz tu wypić wię cej niż litr, ale niestety tł umaczy się to jako „Nie zakrywaj tego! ”. Sam park wyglą da bardzo dobrze, duż o zieleni, drogi utwardzone z pię kną kostką brukową , ł aweczki po bokach drogi i tak dalej. Są osobne klomby, są mał e zielone tunele, zbudowano ogromne zielone wzgó rze, z któ rego miejscowe dzieci zjeż dż ają bokiem lub zjeż dż ają na deskorolkach.
Niedaleko wejś cia moż na wypoż yczyć rower (20 dirhamó w - 30 minut), jest to urzą dzenie czterokoł owe, z przodu dwa miejsca dla pasaż eró w, z tył u dwa fotele z pedał ami i kierownicami. Fotele są doś ć dobrze wyregulowane, zaró wno pod wzglę dem wysokoś ci, jak i wyprostu nó g, przynajmniej ustawił em je wygodnie dla siebie, sama maszyna jeź dzi doś ć pł ynnie, sam pedał ował em i to wystarczył o na spokojną jazdę cał ej mojej rodziny.
Po drodze czę sto spotykaliś my zwierzę ta takie jak wiewió rki, któ re nie są nieś miał e i dawał y się zbadać i sfotografować . Był em zdumiony tł umem Arabó w leż ą cych w swoich olś niewają cych biał ych szatach na trawie, nawet nie przyszł o im do gł owy, ż eby coś rozł oż yć . Lotnisko w Szardż y nie jest daleko, a ogromne samoloty nadlatują ce do lą dowania przelatywał y tuż nad naszymi gł owami nie raz. Dobrze przemyś lane jest to, ż e w parku jest ogromna iloś ć ś mietnikó w, wię c nie trzeba daleko jechać , ż eby wyrzucić ś mieci. To prawda, nieraz zauważ ył em, ż e miejscowe dzieci wyrzucają ś mieci gdziekolwiek, ale nie do ś mietnikó w, to jest jak lokalny zwyczaj: „Wyrzuć to wszę dzie, kochanie, inni to zabiorą , wszystko został o zapł acone! ”.
Kiedy wypoż yczył em rower, arabskie dzieciaki rozpoczę ł y zabawę w pogoń za mną , nie wstydzą c się ł apać mnie jako przykrywkę . Robię przeraż ają ce oczy, jak zastę pca, któ remu nie dano wycofać , dzieci natychmiast znikają .
Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (0)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
