Время отдыха: май 2011
Мексика!
Чем меньше тебе нравится гость, тем больше дай ему. (Древняя мудрость)
Всем Ола! Перед тем как читать этот отзыв, дайте себе обещание дочитать его до конца. Бирюзовое море. Ослепительно белый песок на пляже. Пальмы с гроздьями кокосов и красивые цветы. Настороженные и медлительные игуаны, размером в полруки. Соломенные крыжи зданий отелей утопают в изумрудном океане джунглей. Это все нужно видеть. Но сразу скажу, добраться туда из России не просто. Сев в такси до аэропорта в Питере, если лететь пассажирскими авиалиниями «АЭРОФРАНС», через Париж и Мехико Сити в Канкун, в отеле вы окажетесь, примерно, через 30 часов. «АЭРОФРАНС» РЕКОММЕНДУЮ ВСЕМ.
Отель Excellence Riviera Cancun мы, я и моя жена Наташа, выбрали, прочитав огромное количество отзывов на английском языке, по откликам это был один из лучших отелей в Мексике. Не найдя ни одного отзыва об отеле Excellence Riviera Cancun на русском, доверились вкусу американцев. Решили, что если мы едем на другой край Земли, то не стоит экономить на комфорте. И в этом же отеле заплатили за один из самых лучших номеров по системе КЛУБ. Скажу сразу, за время пребывания в Мексике, мы сменили четыре отеля, три из них находились в курортной зоне Ревьера-Майя. Обычно мы с женой предпочитаем спокойный пляжный отдых с комфортом и обязательным посещением наиболее популярных экскурсий.
НО!!! В этот раз все вышло не совсем так, как мы планировали. Мы с женой за время нашей совместной жизни (8 лет) посетили 7 стран, некоторые по несколько раз. Также отдыхали на Кубе. И ни разу у нас не возникало проблем, связанных с претензиями к нам из-за нашего поведения. По этому, нас очень удивило и разочаровало отношение проявленное к нам в отеле Excellence Riviera Cancun со стороны шеф-консьержа отеля, Rosalia Maca. которая, на корявом английском, обвинив нас в том, чего мы не совершали, настойчиво предложила мне и моей жене покинуть их отель, угрожая вызвать местную полицию. Мы просили их связаться с принимающей стороной, через которую был оплачен отель, или подождать, чтобы в России наступил рабочий день (разница во времени 9 часов), для того чтобы мы могли сообщить нашему туроператору о происходящем, но на наши просьбы и мольбы мы получили один черствый и грубый ответ – impossible! Нам сказали, что помогут добраться до другого отеля, который мы выберем, но собраться нам нужно за 20 минут, иначе вызовут полицию. Если бы все это происходило в России, мы бы настаивали на приглашении полиции, так как чувствовали себя оболганными, обманутыми и ограбленными. Но в этот момент события разворачивались в отеле, который находится в джунглях, мы чувствовали себя абсолютно беззащитными перед грубыми действиями дикарей в лице руководства отеля Excellence Riviera Cancun, в частности шеф-консьержа Rosalia Maca. Такое нечеловеческое отношение, не поддается объяснению. Это не нормально и за подобные действия следует наказать руководство отеля, а сам отель тщательно проверить на соответствие уровня обслуживания в нем (здесь я хочу обратиться с данной просьбой к компетентным службам Мексики), а главное здесь это отношение к клиентам, соответствует ли этот уровень присвоенному количеству звезд. Мы в этой ненормальной ситуации решили не допускать эскалации конфликта и предотвратить применения насилия к нам, не имея опыта общения с мексиканской полицией, решили не дожидаться, пока эта черствая управляющая, РОБОТ В ЮБКЕ, позвонит своему знакомому полицейскому.
Скорее всего, весь сыр-бор начался из-за того, что кто-то из соседнего с нами номера увидел, как я упал вместе со знакомым американцем Тайлером Дерденом, подскользнувшись на мокрой плитке около бара, который находился рядом с бассеином. Может его (жалобщика) это как-то напугало и он решил пожаловаться консьержу и настоять на нашем выселении, может его послушали, потому, что он являлся кем-нибудь из влиятельных американских шишек. Но это все только предположения. По факту все было, так как было.
Молодые люди, американцы, уже заканчивали свой отдых в отеле, когда мы с женой только приехали в этот отель. Они часто находились около клубного бара, где мы познакомились. Мы общались, шутили, пили коктейли. В один момент один из них положил мне руку на плечо, я тоже шутя приобнял его, он же сделав неловкое движение подскользнулся и падая, увлек меня за собой. На это все остальные из нашей компании только рассмеялись, а я посадил шишку. Через полчаса жена позвала меня в номер готовиться к ужину, попрощавшись с ребятами, я ушел. На следующее утро они улетели домой. В это же утро мы с женой выпив кофе и посидев некоторое время на травке у номера, кстати, в этот момент мы встретили сотрудницу бара которая вчера, когда мы сидели с ребятами, обслуживала нас, она очень дружелюбно с нами поздоровалась. После чего мы направились гулять по пляжу, в сторону Пуэрто-Моралес, пляж был очень красивым. Дойдя до деревушки, на ходу сделав несколько фотографий, на небольшом рынке, представляющем из себя несколько лавок с развалами сувениров, украшений, сомбреро, мы купили две соломенные шляпы, выпили по молочному коктейлю и отправились обратно. Прейдя в номер, мы готовились к тому, чтобы идти на обед. Но поесть нам так и не дали. К нам в номер пришла группа состоящая из двух девушек и парня. Парень, как я потом догадался, был из службы охраны, а всю компанию возглавляла Rosalia Maca. Сначала у нас спросили, все ли у нас хорошо, после чего заявили, что нам нужно срочно покинуть номер. На вопрос жены: «Почему? ». Нам сказали, что я вчера обидел одну из служащих отеля. Изобразив в воздухе захват, который мне сильно напомнил объятия, когда мы упали вместе с тем американцем, Тайлером. Клянусь, у меня нет привычки проявлять грубость к противоположному полу, я этого ни когда не делал, не приставал и не избивал женщин. Мои друзья это всегда подтвердят. Такое обвинение, мне показалось, мягко говоря, странным. Я был полностью спокоен, и был уверен, что, так как оно безосновательно, через минуту это все разрешиться само собой. Но Rosalia Maca, только нагнетала обстановку и выражение ее лиц а принимало все более агрессивный и наглый вид. Когда я попытался объяснить ей и всей их группе «быстрого» реагирования, что я ни чего подобного не делал и попросил пригласить ту «униженную» сотрудницу, мне ответили резким отказом и сказали, что она (сотрудница) меня боится. Когда мы поняли, по их красным глазам, что они уже не шутят, мы попросили Rosalia Maca связаться с нашей принимающей стороной, по телефону который мы написали. Они ушли, а мы с женой обменявшись недоумевающими взглядами, одновременно пришли к выводу, что эту ситуацию уговорами не решить. Мне было крайне неудобно перед Наташей и я не знал как нужно реагировать на такое мерзкое обвинение. Наташа, которая стояла грудью на моей защите, была полностью уверенна в моей невиновности по трем причинам: я раньше в подобных действиях замечен не был (мы вместе уже 9 лет), во-вторых, в отеле мы все время были рядом друг с другом и не расставались не на минуту и в-третьих, она просто не видела логики в словах и действиях Rosalia Maca. Наташа предложила мне пойти и узнать может кто-то подтвердить слова Rosalia Maca-ки. Я попросил ее сделать это самой, я не представлял, как я к кому ни будь, подойду и спрошу: «Вы вчера не видели, я ни кого здесь не мучил?! ». Наташа направилась к нашей барменше и обратилась к ней с этим идиотским вопросом: «Вы не видели, вчера мой муж здесь ни чего такого не делал? ». Барменша сразу сказала, что «ни чего подобного» не видела, все было хорошо. Должен сказать, что бар находится по середине территории Клуба, и оттуда можно видеть все, что происходит вокруг, даже то, на сколько наполнены бокалы с коктейлями у отдыхающих. Но барменша все же, предложила обратиться с этим вопросом к другой сотруднице которая находится рядом в небольшой беседке и выдает полотенца. Когда жена вместе с барменшей подошли к сотруднице выдающей полотенца, та сразу без лишних эмоций заявила, «да он, то есть я, грубо хватал ее! И теперь она меня боится. » На что барменша сделав круглые глаза, спросила «really?! », мол, «правда?! ». Ошарашенная Наташа пришла ко мне, я в это время был в номере, на ее блиц-опрос ушло не больше пяти минут. Все пересказав мне дословно, предложила попробовать пойти и извиниться перед «пострадавшей». У меня тогда возникло огромное желание увидеть объект моего агрессивного поведения или может причину сексуального всплеска и этот же источник настолько серьезных проблем. Я решил пойти, тем более место выдачи полотенец находилось рядом, с клубом. Пока я шел, я попытался напрячь все свои извилины, и даже заглянуть в подсознание, но мне так и не удалось представить себе, как выглядит «моя жертва», потому, что полотенца всегда брала жена. Я еще сильнее напряг память для того чтобы вспомнить, хоть сам момент совершения грубых действий, день или ночь, хоть что-то. Но процесс воспроизведения из памяти не включался. Я не мог вспомнить того чего не было! Было немного страшно, потому что существует еще один вид процесса извлечения материала из памяти - это узнавание. Я уже подумал, а вдруг действительно мне напекло голову и я немного того, потерял рассудок и память и как очнувшийся от похождений оборотень, ни чего не помню, а сейчас, когда я увижу «свою жертву», я ее узнаю! Б-р-р-р… Но этого не произошло. Я максимально плавно, без резких движений, подошел к будке с полотенцами, чтобы не напугать «мою бывшую жертву» снова, при этом она меня видела уже издалека. Когда я приблизился к ней на расстояние 2х метров. Она даже не отреагировала, а занималась своими делами, наверное, забыла «своего истязателя». И только когда я с ней заговорил, она обратила на меня внимание. Я не стал ей желать доброго дня, сейчас мне кажется что зря, нужно было поговорить с ней о погоде она, скорее всего, поддержала бы беседу. Конечно она не узнала меня, потому что все что она сказала моей жене, было выдумано и навязано ей, ее начальницей Rosalia Маса, для того чтобы иметь более менее вескую причину требовать от нас освобождения номера. Ну ладно сговорились как наехать на меня, но причем здесь моя жена, почему она должна была освобождать номер вместе со мной, она что, мой чемодан а не Человек? Только после того как я спросил у «жертвы», «Правда ли что я вчера грубо с ней обращался? », только тогда она опустив глаза сказала « ДА, ЭТО ПРАВДА». Я обалдел от такой наглости, и не нашел сказать ни чего более умного, кроме « Простите меня, но я не помню этого! ». Она, увидев что, я не злодей, не маньяк и не буду на нее кидаться с кулаками за ее вранье, резко изменила тон, заявив «Я не могу вас простить я вас боюсь». «Простите»- повторил я и снова услышал «Нет». В этот момент я понял, что продолжать разговор бессмысленно и хотел было развернуться и уйти, но вспомнил о грозящих нам с супругой проблемах, о Наташе, которая так мечтала поехать в Мексику, и вот ее мечта приобретает вид уродства, из-за каких- то лживых обезьян. Взяв себя в руки, я снова обратился к этому бесполому и бесчувственному существу ростом мне по грудь, с брекетами на зубах, умоляя: « Я не помню, того о чем вы говорите. Может я был пьян? И если это правда, то простите меня! Я не причиню больше вам вреда. Если вам нужны деньги, я дам сколько скажете. Вы меня вообще здесь и рядом не увидите. Обещаю. Только позвоните сейчас вашему начальству и скажите, что Вы меня простили! » На ее лице появилась гримаса сострадания, она взяла трубку телефона, набрала какие-то цифры, помолчала и отняла трубку от уха. Наверно ни кто не подходил. Я подумал, что я прощен и, пятясь назад, повторял: «Простите, позвоните, ок!? ». Когда я отвернулся от нее, полон надежды, что она позвонит, и все разрешиться, передо мной оказалась Наташа, которая видела всю сцену. По моему, она тоже была удовлетворенна моими извинениями, хотя и находилась в глубокой задумчивости. Не успели мы сесть на диван в номере, как в дверь постучали, мы конечно открыли, на пороге стояла та же ненавистная троица во главе с Маса- кой (macaque! ). Пройдя в коридор Они заявили, что «они ни кому не дозвонились по тому телефону нашей встречающей стороны, который мы им дали и что мы должны покинуть номер в течении 20 минут (!!! ), иначе они вызовут полицию». Мы были в шоке! Наташа сказала, что я только, что попросил прощения у их сотрудницы, и та больше меня не боится. На это нам ответили, что они знают, что я извинялся, но ничего сделать не могут. Нам нужно убраться из номера и тогда они помогут нам переехать в любой другой соседний отель. Если же нет, то они вызывают полицию. Вот так.
И что бы вы делали? Дожидались полиции, а я читал и видел фильмы, где показывали мексиканских полицейских, больше похожих на кровожадных бандитов и их тюрьмы с переполненные злыми клопами, или все же, как то побыстрее закрыть этот вопрос и переехать в другой отель, понадеяться на помощь этих людей, которые как нам показалось, исполняют чью то прихоть, хотя сейчас понимаю что это их не оправдывает, они просто не люди и вели себя как бездушные дикари. Еще о чем просила у них Наташа: « Можно подождать до завтра, мы свяжемся с нашим туроператором, когда в России будет день и он поможет нам выбрать другой отель». На что получила категоричный отказ. «Даем вам 20 минут». « Вы люди или нет? »- это последнее что спросила у них Наташа и они ушли а мы, подумав минуту, начали собирать вещи… Даже если мы и были в чем то виноваты (упал у бара), на то есть русская поговорка: «В первой вине и Бог прощает». Мы такого отношения не заслужили.
Мы конечно жутко рассторились, но успокаивали себя одним, «Что ни делается- только к лучшему». Тем более сам отель Excellence Riviera Cancun, номера в нем, отношение и обслуживание не соответствуют его стоимости. В отеле на Кубе «Парадисус Варадеро» ( Cuba, Paradisus Varadero 5*), в котором мы были за два года до этого времени, нам понравилось отношение и обслуживание гораздо больше, при этом стоило это удовольствие дешевле. Мы собрали вещи и в холе отеля подошли к сидящим там сотрудникам с просьбой воспользоваться интернетом для того, чтобы нам переехать в другой отель.
Мы очень быстро выбрали отель El Dorado Royale. Этот отель нам понравился еще в России, но нас тогда смутили валуны в море для разбивания волн. Но сейчас не было времени на поиски другого отеля. Мы рисковали оказаться в джунглях или в полицейском участке. Тем более нам эта Rosalia МАСА-ка пообещала устроить переезд в другой отель. Мы поверили ей, подумав, что она отдает себе отчет в том, что наши деньги, рассчитанные на оплату отеля, остаются у нее. МАСА-ка сказала, что решила все вопросы с администрацией El Dorado Royale и нас сегодня вселят без проблем, а позже наши деньги отель Excellence Riviera Cancun все переведет в тот отель который мы выбрали. Честно говоря, нас успокоили ее обещания, в которые мы поверили, так как решили, что договорится с соседним отелем шеф-консьержу не составит труда, тем более мы знали, что стоимость проживания в El Dorado Royale, немного ниже стоимости, которую мы заплатили за проживание в Клубе Отеля Excellence Riviera Cancun. Мы сели в такси и уже через 15 минут были в El Dorado. Из вежливости спросили у таксиста, должны ли мы ему что-то, а когда он попросил 50$, опять удивились, т. к. оплатить такси обещала МАСА-ка. Мы все же отдали деньги, в очередной раз убедившись в ее подлости. Дальше больше. Подойдя на рецепшен El Dorado Royale, мы сказали встречающему, что по поводу нас с ним должны были договориться, когда звонили из Excellence Riviera Cancun, на что нам ответили, что они знают о том что, мы должны приехать, но об оплате ни кто ни чего не говорил. Предствьте, эта сука Rosalia Маса, и здесь нас обманула. Мы попросили, чтобы встречающий позвонил ей (она тогда дала свой номер телефона). Встречающий при нас набрал номер, но по выражению его лица мы поняли, что его послали. И что нам было делать? Перспиктивы были туманными. Наличные, что были у нас не рассчитывались на оплату отеля, банковской карточки у нас не было, встречающая сторона (наш туроператор) проигнорировала наш «SOS». Оставался выбор, либо в джунгли с чемоданами, либо заплатить наличными 414$ за одну ночь, в надежде что, что-то решиться за эти 12 часов. Мы выбрали второй вариант.
Нам быстро дали ключ от номера, сопровождающий проводил нас в номер, а через две минуты нам доставили багаж. El Dorado Royale- шикарный отель, говорят, что он входит в TOP 10 лучших отелей мира по версии журнала FORBES, большой номер с джакузи, изысканная кухня. Мы ходили ужинать в разные рестораны, в одном из ресторанов делают фуагра, много баров, большая территория, очень хорошая развлекательная программа по вечерам. Средний возраст отдыхающих 25-45 лет. В отличие от Excellence, где в основном тусят старперы. Молодым там нечего делать. В El Dorado Royale очень приветливый и обходительный персонал. Из всех отелей он нам понравился больше всего, слава богу есть с чем сравнить. И мы были бы готовы остаться в нем до окончания отдыха, если бы, все было так, как нам обещала та обезьяна, вы понимаете о ком я, о Rosalia Maca. Но, конечно она и не собиралась исполнять свое обещание. Мы с Наташей, все же старались получить максимальную выгоду из того положения в котором оказались, и на время забыв о том, что с нами до этого стряслось, расслаблялись и получали удовольствие от El Dorado Royale. Всем рекомендую не задумываясь перед выбором, куда ехать в Excellence Riviera Cancun или в отель El Dorado Royale, выбирать El Dorado. Вы действительно получите королевский комфорт и обслуживание. Тем временем, к решению нашего вопроса подключился наш туроператор (Верса), но у них не получалось договориться с Excellence о сумме компенсации, только я так не понял для нас или для отеля. Мы заплатили еще за одну ночь, и дальше наслаждались пребыванием в El Dorado Royale. Днем отдыхали у бассеина, с перерывами на прием пищи, кухня в отеле действительно была эксклюзивной, вечером ходили на дискотеку с отличной живой музыкой и даже танцевали, так зажигательно и профессионально играли музыканты.
На утро туроператор нам сообщил новые вводные. Мы должны были переехать в другой отель, т. к. El Dorado Royale слишком дорогой, а переговоры с Excellence по поводу компенсации были не закончены. Забегая вперед скажу, нам полностью вернули разницу в стоимости отелей в которых мы проживали, но только уже в Питере. И если бы в этом убогом отеле Excellence Riviera Cancun вместе с его убогой шеф-консьержем Rosalia Maca, быстрее и больше бы думали о людях, а не понятно о чем, и вовремя вернули бы наши деньги, что в итоге они и сделали но гораздо позже, то мы бы смогли спокойно продолжить свой отых в El Dorado Royale, а не собирать чемоданы в очередной раз. Нам нужно было выбрать один из четырех предложенных нам отелей, но времени на то, чтобы сравнить их в интернете у нас было очень мало. Два отеля мы отмели сразу, а из оставшихся двух попросили туроператора порекомендовать нам лучший. Для нас забронировали номер в отеле Barcelo Maya Palace Deluxe 5*, номер junior suite. Этот отель находился в самом центре Ривьера-Майя. Время переезда на такси от El Dorado Royale составило около 30 минут.
Barcelo Maya Palace Deluxe 5*- красивый отель расположенный на красивом пляже рядом с еще 3 отелями, входящими в общюю отель-зону Barcelo Maya. Большой ресепшин, с лобби баром, в этом же здании все рестораны и магазины. Больше сего нам понравилс японский ресторан, очень вкусные суши. Отель ориентирован на поситителей из разных стран и разных национальностей, в нем часто играют свадьбы. Очень красиво их оформляют, накрывают столы на пляже, вечером устраивают красивую подсветку. Огромный, но уютный номер, больше по размерам, чем каждый из предыдущих. Интересная деталь, в отелях в Excellence Riviera Cancun и El Dorado Royale для того, чтобы включить оборудование (например зарядку для телефона) требовался специальный переходник, для розеток с плоскими отверстиями, который я приобрел еще в Питере. Здесь же, все розетки были европейского стандарта, это говорит о том, что отель ориентирован на Европу, тоже самое можно сказать и о кухне, она разнообразная, но превалируют европейские блюда, еще подавалось огромное количество морепродуктов, здесь мясные дни у меня были по четвергам. Из развлечений в отеле есть большая дискотека на которую автобус, который отъезжает каждые 20 минут и собирает на нее желающих со всех отелей Barcelo Maya. На сколько она крутая могу только догадываться, так как не разу там не был. Но в центральном здании нашего отеля Barcelo Maya Palace Deluxe, находился большой концертный зал с баром, в котором каждый вечер шли разные представления. Чтобы представить размер зала, его можно сравнить с ½ БКЗ «Октябрьский», кто был, в Санкт-Петербурге. Оборудован креслами со столиками. Отлично оснащенный музыкальным и световым оборудованием, я ни в одном из отелей ранее такого не видел. Пляж чистый, длиной более километра. Есть территория для родителей с детьми, для детей там вообще все условия. Но мы основное время проводили у бассеина, который находился в непосредственной близости от нашего номера. Бассеин очень красивый, с отделением в котором есть гидромассаж. Там же бар. А на входе в бассеин падпись: «До 18 лет». Это не значит, что там отдыхают топлис, хотя этого делать в Мексике ни где не воспрещается, просто это для того чтобы малолетки не мешали вашему отдыху. Тут же спа. Все сделано для полного релакса.
Уже из этого отеля мы заказывали экскурсии. Что можно порекомендовать, о том и расскажу. Первая экскурсия на Остров Женщин на яхте, которая отправляется из Канкуна, все хорошо. Яхта (катамаран) человек на сорок, коктейли, музыка, вас пытаются развлекать с помощью заготовленных шуток, но курить на яхте запрещено. Вся экскурсия туда обратно около 6 часов. На самом острове магазинчики, но цены не реальные (магнитик 5$), но все же купили всякую ерунду. На обратном пути заехали в отель на острове, перекусили, дальше оставливались посноркать, но конечно, это вам не Красное море. Еще делали остановку, для того, чтобы покататься на парусе. Это развлечение заключается в следующем: На носу у катамарана есть парус стаксель, его отцепляют и нижний такелаж погружают в воду. На него садишься пятой точкой как на качели и матрос, травя канат дает возможность парусу набрать ветра, за счет чего он поднимается, а вы балтаетесь под ним. Я тяжелый 95 кг, и силы ветра было не достаточно, чтобы поднять меня высоко, но мы видели как таким образом болтало девушку килограмм пятидесяти, ее подняло очень высоко и крутило как на аттракционе. Такого я тоже раньше не пробовал и даже не видел. Рекомендую. Вернулись в номер уже к ужину, много времени занимает переезд до Канкуна и обратно, собирая и развозя всех участников экскурсии. Стоит удовольствие 140$ c носа, на Кубе 80$, в Египте 25$, чувствуете разницу.
Перед отъездом много читали про парк Шкарет, и решили обязательно там побывать. Но из отеля заказывать экскурсию не стали, а поехали сами на такси за 25$ трансфер на двоих, у таксистов в курортной зоне общий прайс, и подъезжают в течение 5 минут по звонку. Поехали к 15 часам, купили по билету по 60$ на человека. Погуляли по парку пофоткали зверушек, искупались, и к 18 часам пошли на вечернее шоу. Про Шкарет подробно писать не буду, очень много можно прочитать в Интернете. Скажу только, что понравилось, но целый день там делать нечего, поэтому езжайте к трем часам и все успеете и не устанете.
Последняя «экскурсия», если это так можно назвать, была в Плайя дель Кармен на Шоу-дискотеку Коко Банго. Это конечно больше шоу, чем дискотека, но некоторые пытаются там отрываться. Много рассказывать не буду, скажу что это сделано очень круто, с отличными спецэффектами. Крутят самую популярную музыку всех времен и народов, а в это время на сцене или в зале артисты изображают тех исполнителей, чья музыка звучит. Битлз, Фрэди Меркури, Мадонна, Майкл Джэксон и т. п. А в зале создается при помощи различных приемов ощущение, что пред вами живые исполнители, очень интересно. Но самое важное, заказывать эту дискотеку нужно из отеля и главное, покупайте только VIP-места. Что мы и сделали. Будет интересно, не пожалеете. Туда и обратно трансфер, там все включено, официант не отходит от вашего столика. Все развлечение стоит 100$ на человека. Шоу с 24 до 4 часов утра. Повторюсь, спецэффект-супер!
Последний день загорали на пляже, что-то купили в магазине отеля, Наташе серебряные украшения с бирюзой, очень красивые. В Мексике самые большие копи серебра, и обрабатывать его они научились. Золота там нет, а то что продают очень низкого качества (14 карат) по бешенной цене, покупать не его стоит.
Ну вот с горем пополам отдохнув на Ривьере-Майя. Ни когда не забуду им их сучьей выходки в Excellence Riviera Cancun. Хотя если бы не желание всем рассказать об этих уродах вместе с Rosalia Maca, я может и отзыва о нашем «отдыхе» писать не стал. Так что, кто то может ей еще и «спасибо» скажет. При случае, передайте от меня большой «х…» привет!
Из Канкуна перед тем как вернуться домой, у нас было запланировано посещение Мехико Сити. Смею утверждать, кто не был в Мехико, тон не видел Мексики. Большой разноплановый город. Много церквей и паметников архитектуры, есть свой балет, антропологический музей, вобщем можно устроить себе насыщенную программу. Мы забронировали номер в отеле Best Western Majestic, который находится на центральной площади города в Зокало, в самом сердце города Мехико. Площадь называется «Площадь Конституции». Напротив отеля Президентский дворец, слева Кафедральный собор. Тут описывать нечего, хотя я успел нагуляться по району, лучше все увидеть своими глазами. Отель очень старый, но чистый и аккуратный. Позавтракать можно на крыше отеля с видом на Кафедральный собор и под звук его колоколов. Кроме того в Мехико посетили Базилику, видели плащеницу с изображением Девы Марии. Много всего необычного, можно увидеть если присмотреться и подумать. Еще мы заказывали индивидуальную обзорную экскурсию по городу с поездкой в Теотиуакан (50 км). Залезли на пирамиду Солнца. Раз в жизни стоит это сделать. Красиво и интересно. На обратном пути заехали пообедать в придорожный ресторанчик, где под музыкальное сопровождение6 Бессаме Мучо в исполнении двух мексиканцев, заказали себе червячков и страусиное мясо с картошечкой и все это под текиллу на фоне пирамиды Солнца. Музыкальное исполнение среднее, червячки полная фигня, страус очень вкусный, а за текиллу пришлось заплатить очень круто. И здесь нас развели, нам принесли самую дорогую текиллу в Мексике, я выпил три рюмки по 30 грамм, Наташа с переводчицей заказали по маргарите, которую этот мелкий жулик тоже заправил, по его словам, моей текиллой. В итоге за 150 грамм я заплатил 100$, хотя в магазине хорошая, выдержанная текилла стоила 45$ за 0.7 L. Но даже если та текилла, что он мне подавал, такая крутая, кто же ему разрешил ее на маргариту переводить. Я предпочел бы ее в чистом виде. Тем более, что винную карту он принес уже в самом конце, когда пришло время расплачиваться за обед. В каком ресторане такое разводилово еще можно встретить? Только в мексиканском. Хозяину пришлось со слезами на глазах доказывать всем нам что его текилла такая ценная. Короче, немного повозмущавшись, я отдал ему деньги, и послал «на хер». А гида, нашу переводчицу, попросил больше не водить в этот ресторан русских лопухов. Она только развела руками и пообещала, больше в этот ресторан ни ногой. Кстати, в общем, нам очень понравилась индивидуальная экскурсия и рассказ нашей гида-переводчика о Мехико Сити. Еще там, вечером радом с Кафедральным собором, потомки Майя устраивают индейские танцы, раскуривая благовония хором под бой там-тамов не переставая повторять очень сложные танцевальные движения, входят в экстаз. Можно смотреть на это все по разному, но лучше относиться как к местному колориту, хотя они это делают всерьез. На ночь все магазины и вход в наш отель, находящийся в центре Мехико закрывают на решетки. По улице через каждые 10 метров стоят автоматчики. Но в последнюю ночь выпив, я текиллы, Наташа, шампанского, мы прорвались в местный бар, в котором просидели до утра. На следующий день зашли в местный вино-водочный, купили текиллы Дон Хулио, Мескаль (с червяком), несколько сувенирных бутылочек друзьям, за одно спросили где можно купить кофе. Нам нарисовали схему, по которой через пару улиц мы нашли лавку, где кофе продается на развес. Наташа затарилась настоящим бразильским кофе на целый год, что стало совсем не дорого. Вечером трансфер пришел вовремя, и через 30 минут мы были в Аэропорту. Разрешенный вес багажа по 23 кг. на человека мы не превысили, а это было трудно, т. к. хотелось побольше взять с собой текиллы и кофе, может еще сувениров, а в ручную кладь жидкость брать нельзя из-за пересадки в аэропорту им. Шарля де Голя. Пришлось всю текиллу, вместе с воспоминаниями и плохими и хорошими паковать по чемоданам, для лучшей сохранности. Вот и все. Viva Mexico! Здравствуй Россия!
Я сделал 700 фото о пребывании нас в Мексике, записал 1.5 часа видео. Все было супер!
Я думаю в каждой стране можно нарваться на урода. В Мексике этим уродом оказалась Rosalia Maca, а местом, где уроды себя чувствуют комфортно отель Excellence Riviera Cancun. Объезжайте это место стороной. Отличных вам путешествий. Простите, если что не так… Спасибо, что дочитали мой отзыв до конца. Хорошего вам отдыха.
***
Czas odpoczynku: maj 2011
Meksyk!
Im mniej lubisz goś cia, tym wię cej mu dajesz. (staroż ytna mą droś ć )
Ola wszyscy! Przed przeczytaniem tej recenzji obiecaj sobie, ż e przeczytasz ją do koń ca. Turkusowe morze. Olś niewają cy biał y piasek na plaż y. Palmy z wią zkami kokosó w i pię knymi kwiatami. Czujne i powolne legwany, wielkoś ci poł owy ramienia. Kryte strzechą dachy budynkó w hotelowych kryją się w szmaragdowym oceanie dż ungli. To wszystko, co musisz zobaczyć . Ale od razu powiem, ż e nie jest ł atwo się tam dostać z Rosji. Jadą c taksó wką na lotnisko w Petersburgu, jeś li lecisz liniami pasaż erskimi AEROFRANCE, przez Paryż i Meksyk do Cancun, znajdziesz się w hotelu w okoł o 30 godzin. AEROFRANCE POLECAM WSZYSTKIM.
Wybraliś my hotel Excellence Riviera Cancun, ja i moja ż ona Natasha, po przeczytaniu ogromnej liczby recenzji w ję zyku angielskim, zgodnie z odpowiedziami był to jeden z najlepszych hoteli w Meksyku. Nie znaleź li ani jednej recenzji hotelu Excellence Riviera Cancun w ję zyku rosyjskim, zaufali gustowi Amerykanó w.
Uznaliś my, ż e jeś li wybieramy się na drugi koniec Ziemi, to nie powinniś my oszczę dzać na wygodzie. I w tym samym hotelu zapł acili za jeden z najlepszych pokoi wedł ug systemu CLUB. Od razu powiem, ż e podczas naszego pobytu w Meksyku zmieniliś my cztery hotele, trzy z nich znajdował y się w strefie wypoczynkowej Riviera Maya. Zwykle moja ż ona i ja wolimy spokojne wakacje na plaż y z komfortem i obowią zkowymi wizytami w najpopularniejszych wycieczkach.
ALE!! ! Tym razem nie wyszł o dokł adnie tak, jak planowaliś my. Podczas naszego wspó lnego ż ycia (8 lat) moja ż ona i ja odwiedziliś my 7 krajó w, kilka razy. Spę dzili też wakacje na Kubie. I ani razu nie mieliś my problemó w z roszczeniami wobec nas z powodu naszego zachowania. Dlatego byliś my bardzo zaskoczeni i rozczarowani postawą , jaką pokazał nam w hotelu Excellence Riviera Cancun gł ó wny konsjerż hotelu, Rosalia Maca.
któ ry niechlujnym angielskim, oskarż ają c nas o coś , czego nie zrobiliś my, natarczywie sugerował , abyś my opuś cili hotel z ż oną , groż ą c, ż e zadzwonimy na miejscową policję . Poprosiliś my ich, aby skontaktowali się z gospodarzem, za poś rednictwem któ rego opł acono hotel, lub poczekali na dzień roboczy do Rosji (ró ż nica czasu 9 godzin), abyś my mogli poinformować naszego touroperatora o tym, co się dzieje, ale otrzymaliś my jeden nieuprzejmy i niegrzeczny odpowiedź - niemoż liwe! Powiedziano nam, ż e pomogą nam dostać się do innego hotelu, któ ry byś my wybrali, ale musieliś my się spakować w 20 minut, inaczej wezwie policję . Gdyby to wszystko wydarzył o się w Rosji, nalegalibyś my na zaproszenie policji, ponieważ czuliś my się oczerniani, oszukiwani i okradani.
Ale w tym momencie wydarzenia toczył y się w hotelu poł oż onym w dż ungli, czuliś my się zupeł nie bezbronni wobec brutalnych dział ań dzikusó w w osobie dyrekcji hotelu Excellence Riviera Cancun, a w szczegó lnoś ci gł ó wnego concierge Rosalii Maca. Taka nieludzka postawa jest niezrozumiał a. Nie jest to normalne i za takie dział ania należ y ukarać kierownictwo hotelu, a sam hotel należ y dokł adnie sprawdzić pod ką tem zgodnoś ci z poziomem ś wiadczonych w nim usł ug (tu chcę skierować tę proś bę do wł aś ciwych sł uż b Meksyku), a najważ niejsze jest tutaj nastawienie do klientó w, czy ten poziom odpowiada przypisanej liczbie gwiazdek. W tej anormalnej sytuacji postanowiliś my nie dopuś cić do eskalacji konfliktu i nie dopuś cić do uż ycia przemocy wobec nas, nie mają c doś wiadczenia w kontaktach z meksykań ską policją , postanowiliś my nie czekać , aż zadzwoni ten bezduszny kierownik ROBOT W SPÓ DNICE jej przyjaciel policjant.
Najprawdopodobniej cał e zamieszanie zaczę ł o się od tego, ż e ktoś z pokoju obok nas zobaczył , jak upadał am wraz z amerykań skim znajomym Tylerem Durdenem, ś lizgają c się na mokrych kafelkach w pobliż u baru, któ ry znajdował się obok basenu. Moż e on (skarż ą cy) był jakoś przestraszony i postanowił zł oż yć skargę do concierge i nalegać na naszą eksmisję , moż e go wysł uchali, ponieważ był jednym z wpł ywowych amerykań skich bigwigó w. Ale to wszystko tylko spekulacje. Wł aś ciwie wszystko był o tak, jak był o.
Mł odzi ludzie, Amerykanie, koń czyli już wakacje w hotelu, kiedy moja ż ona i ja wł aś nie przyjechaliś my do tego hotelu. Czę sto znajdowali się w pobliż u baru klubowego, w któ rym się spotykaliś my. Rozmawialiś my, ż artowaliś my, piliś my koktajle. W pewnym momencie jeden z nich poł oż ył rę kę na moim ramieniu, ja też ż artobliwie go przytulił em, ale on, wykonują c niezgrabny ruch, poś lizgną ł się i upadł , pocią gną ł mnie za sobą.
Na to cał a reszta naszej firmy po prostu się roześ miał a, a ja wykonał em guz. Pó ł godziny pó ź niej moja ż ona wezwał a mnie do pokoju, aby przygotować się do kolacji, ż egnają c się z chł opakami, wyszedł em. Nastę pnego ranka polecieli do domu. Tego samego ranka wypiliś my z ż oną kawę i usiedliś my przez jakiś czas na trawie koł o pokoju, a propos, w tym momencie spotkaliś my pracownicę baru, któ ra nas wczoraj obsł ugiwał a, gdy siedzieliś my z chł opakami, przywitał a się nas bardzo przyjaź ni. Potem poszliś my na spacer wzdł uż plaż y w kierunku Puerto Morales, plaż a był a bardzo pię kna. Po dotarciu do wioski, zrobieniu kilku zdję ć w biegu, na mał ym targu, na któ rym jest kilka sklepó w z pamią tkami, biż uterią , sombrero, kupiliś my dwa sł omkowe kapelusze, wypiliś my koktajl mleczny i wró ciliś my. Poszliś my do naszego pokoju i przygotowaliś my się do pó jś cia na kolację . Ale nie dali nam jedzenia. Do naszego pokoju weszł a grupa dwó ch dziewczyn i chł opak.
Facet, jak się pó ź niej domyś lał em, był z ochrony, a cał ą firmą kierował a Rosalia Maca. Najpierw zapytali nas, czy wszystko z nami w porzą dku, po czym powiedzieli, ż e pilnie musimy opuś cić pokó j. Na pytanie ż ony: „Dlaczego? ”. Powiedziano nam, ż e wczoraj obraził em jednego z pracownikó w hotelu. Trzymanie w powietrzu, któ re przypominał o mi wiele uś ciskó w, kiedy spotkaliś my się z tym Amerykaninem Tylerem. Przysię gam, ż e nie mam zwyczaju być niegrzeczny wobec pł ci przeciwnej, nigdy tego nie robił em, nie molestował em ani nie bił em kobiet. Moi przyjaciele zawsze to potwierdzą . Takie oskarż enie, delikatnie mó wią c, wydawał o mi się dziwne. Był em cał kowicie spokojny i był em pewien, ż e skoro to był o bezpodstawne, to za minutę wszystko samo się rozwią ż e. Ale Rosalia Maca tylko pogorszył a sytuację i wyraz jej twarzy, ale przybrał a coraz bardziej agresywny i arogancki wyglą d.
Kiedy pró bował em wytł umaczyć jej i cał emu zespoł owi „szybkiej” reakcji, ż e nic takiego nie zrobił em i poprosił em o zaproszenie tego „poniż onego” pracownika, odpowiedzieli mi ostrą odmową i powiedzieli, ż e ona (pracownica) boi się ja. Kiedy zorientowaliś my się po ich czerwonych oczach, ż e już nie ż artują , poprosiliś my Rosalię Maca o skontaktowanie się z naszym gospodarzem, przez telefon, któ ry napisaliś my. Wyszli, a ja i moja ż ona, wymieniwszy zdziwione spojrzenia, jednocześ nie doszliś my do wniosku, ż e tej sytuacji nie da się rozwią zać za pomocą perswazji. Czuł em się bardzo nieswojo przed Nataszą i nie wiedział em, jak zareagować na tak podł e oskarż enie.
Natasza, któ ra stanę ł a z piersiami w mojej obronie, był a cał kowicie pewna mojej niewinnoś ci z trzech powodó w: nie widziano mnie wcześ niej w takich akcjach (jesteś my razem od 9 lat), po drugie, w hotelu, w któ rym zawsze byliś my obok i nie rozstali się ani na minutę , a po trzecie, po prostu nie widział a logiki w sł owach i czynach Rozalii Maca. Natasza zasugerował a, ż ebym poszedł i zobaczył , czy ktoś moż e potwierdzić sł owa Rozalii Maca. Poprosił am ją , ż eby zrobił a to sama, nie miał am poję cia, jak podejdę do kogokolwiek i zapytam: „Wczoraj nie widział aś , nikogo tu nie torturował am? ! ”. Natasza poszł a do naszej barmanki i zwró cił a się do niej z tym idiotycznym pytaniem: „Nie widzieliś cie, wczoraj mó j mą ż tu nic takiego nie zrobił ? ”. Barmanka od razu powiedział a, ż e „nigdy czegoś takiego nie widział a”, wszystko był o w porzą dku.
Muszę powiedzieć , ż e bar znajduje się poś rodku terytorium Klubu, a stamtą d widać wszystko, co dzieje się wokó ł , nawet ile szklanek koktajli jest wypeł nionych wczasowiczami. Mimo to barmanka zaproponował a, ż e zajmie się tą sprawą innemu pracownikowi, któ ry jest w pobliż u w mał ej altanie i rozdaje rę czniki. Kiedy ż ona wraz z barmanem podeszł a do pracownika, któ ry wydawał rę czniki, od razu bez zbę dnych emocji oś wiadczył a: „tak, on, czyli ja, brutalnie ją zł apał em! A teraz się mnie boi. Na co barman, robią c okrą gł e oczy, zapytał „naprawdę? ! „, mó wią , „naprawdę? ! ”. Podeszł a do mnie oszoł omiona Natasza, był em wtedy w pokoju, jej bł yskawiczna ankieta zaję ł a mi nie wię cej niż pię ć minut. Powiedziawszy mi wszystko dosł ownie, zaproponował a, ż e spró buje iś ć i przeprosić „ofiarę ”.
Miał em wtedy wielką chę ć zobaczenia przedmiotu moich agresywnych zachowań , a moż e przyczyny wybuchu seksualnego i samego ź ró dł a tak poważ nych problemó w. Zdecydował em się pojechać , zwł aszcza ż e miejsce wydawania rę cznikó w znajdował o się niedaleko, obok klubu. Idą c, starał em się napinać wszystkie moje zwoje, a nawet zaglą dać w podś wiadomoś ć , ale nigdy nie udał o mi się wyobrazić sobie, jak wyglą da „moja ofiara”, ponieważ ż ona zawsze zabierał a rę czniki. Jeszcze bardziej nadwyrę ż ył em pamię ć , ż eby przypomnieć sobie chociaż by moment popeł nienia niegrzecznych czynó w, w dzień lub w nocy, przynajmniej coś . Ale proces odtwarzania pamię ci się nie wł ą czył . Nie pamię tał em, czego tam nie był o! To był o trochę przeraż ają ce, ponieważ istnieje inny proces wydobywania materiał u z pamię ci - to jest rozpoznawanie.
Pomyś lał am już , a co jeś li moja gł owa naprawdę się upiekł a i trochę stracił am rozum i pamię ć i jak wilkoł ak, któ ry obudził się ze swoich przygó d, nic nie pamię tam, ale teraz, gdy widzę „moją ofiarę ”, Rozpoznaję ją ! Brrrr...Ale tak się nie stał o. Podszedł em do budki z rę cznikami moż liwie jak najpł ynniej, bez gwał townych ruchó w, ż eby ponownie nie wystraszyć „mojej był ej ofiary”, podczas gdy ona widział a mnie już z daleka. Kiedy zbliż ył em się do niej na odległ oś ć.2 metró w. Nawet nie zareagował a, ale zaję ł a się swoimi sprawami, prawdopodobnie zapomniał a o „swoim oprawcy”. I dopiero kiedy z nią rozmawiał em, zwró cił a na mnie uwagę . Nie ż yczył em jej mił ego dnia, teraz wydaje mi się , ż e na pró ż no trzeba był o z nią rozmawiać o pogodzie, najprawdopodobniej kontynuował aby rozmowę.
Oczywiś cie nie poznał a mnie, bo wszystko, co powiedział a mojej ż onie, był o wymyś lone i narzucone jej, jej szefowej Rosalii Masie, po to, by mieć mniej lub bardziej dobry powó d do ż ą dania opuszczenia pokoju. No dobrze, ustalili, jak na mnie wpaś ć , ale ską d się wzię ł a moja ż ona, dlaczego musiał a ze mną opuś cić pokó j, czy to moja walizka, a nie mę ż czyzna? Dopiero po tym, jak zapytał em „ofiarę ”, „Czy to prawda, ż e wczoraj był em z nią szorstki? ”, dopiero wtedy spuś cił a oczy i powiedział a: „TAK, TO PRAWDA. Był em oszoł omiony taką bezczelnoś cią i nie znalazł em nic mą drzejszego do powiedzenia, z wyją tkiem „Wybacz mi, ale tego nie pamię tam! ”. Ona widzą c, ż e nie jestem zł oczyń cą , nie maniakiem i nie bę dę rzucał a w nią pię ś ciami za jej kł amstwa, nagle zmienił a ton, oś wiadczają c: „Nie mogę ci wybaczyć , boję się ciebie”. „Przepraszam” powtó rzył em i znowu usł yszał em „Nie”.
W tym momencie zdał em sobie sprawę , ż e nie ma sensu kontynuować rozmowy i chciał em zawró cić i wyjechać , ale przypomniał em sobie problemy zagraż ają ce mojej ż onie i mnie, o Nataszy, któ ra tak marzył a o wyjeź dzie do Meksyku, a teraz jej marzenie trwa na wyglą d brzydoty, z powodu niektó rych leż ą cych mał p. Zebrawszy się w garś ć , ponownie zwró cił em się do tego bezpł ciowego i nieczuł ego stworzenia, dorastają cego do mojej piersi, z aparatem na zę bach, bł agają cego: „Nie pamię tam, o czym mó wisz. Moż e był em pijany? A jeś li to prawda, wybacz mi! Już cię nie skrzywdzę . Jeś li potrzebujesz pienię dzy, dam ci wszystko, czego chcesz. W ogó le mnie tu nie zobaczysz. Obietnica. Po prostu zadzwoń teraz do swoich przeł oż onych i powiedz, ż e mi wybaczył eś ! Na jej twarzy pojawił się grymas wspó ł czucia, podniosł a sł uchawkę , wykrę cił a kilka numeró w, zamilkł a i oderwał a telefon od ucha. Prawdopodobnie nikt nie przyszedł . Myś lał em, ż e mi wybaczono i wracają c, powtó rzył em: „Przepraszam, zadzwoń , ok! ? ”.
Kiedy odwró cił em się od niej, peł en nadziei, ż e zadzwoni i wszystko się wyjaś ni, przede mną pojawił a się Natasza, któ ra widział a cał ą scenę . Moim zdaniem ona ró wnież był a zadowolona z moich przeprosin, chociaż był a gł ę boko zamyś lona. Zanim zdą ż yliś my usią ś ć na kanapie w pokoju, rozległ o się pukanie do drzwi, oczywiś cie je otworzyliś my, na progu stał a ta sama znienawidzona tró jca na czele z Masaką (makak! ). Idą c na korytarz powiedzieli, ż e „nie zadzwonili do nikogo na telefon naszej imprezy, któ rą im przekazaliś my i ż e musimy opuś cić pokó j w cią gu 20 minut (!!! ), w przeciwnym razie zadzwonią na policję ”. Byliś my w szoku! Natasza powiedział a, ż e wł aś nie poprosił am ich pracownika o przebaczenie i już się mnie nie bał a. Do tego powiedziano nam, ż e wiedzą , ż e przeprosił em, ale nic nie mogą zrobić . Musimy wyjś ć z pokoju, a potem pomogą nam przenieś ć się do innego pobliskiego hotelu. Jeś li nie, dzwonią na policję . Lubię to.
A co byś zrobił ? Czekali na policję , a ja czytał em i oglą dał em filmy pokazują ce meksykań skich policjantó w, bardziej jak krwioż erczych bandytó w i ich wię zienia peł ne zł ych robali, a jednak jak szybko zamkną ć tę sprawę i przenieś ć się do innego hotelu, zdać się na pomoc tych ludzie, któ rzy, jak nam się wydawał o, speł niali czyją ś zachciankę , choć teraz rozumiem, ż e to ich nie usprawiedliwia, po prostu nie są ludź mi i zachowywali się jak bezduszne dzikusy. Jeszcze jedna rzecz, o któ rą prosił a ich Natasza: „Moż ecie poczekać do jutra, skontaktujemy się z naszym touroperatorem, gdy bę dzie dzień w Rosji, a on pomoż e nam wybrać inny hotel”. Na co otrzymał a kategoryczną odmowę . „Damy ci 20 minut”. „Jesteś czł owiekiem czy nie? ”- to ostatnia rzecz, o któ rą poprosił a ich Natasza i wyszli, a po chwili namysł u zaczę liś my zbierać rzeczy ...Nawet jeś li byliś my za coś winni (spadliś my przy barze), jest rosyjskie powiedzenie: „W pierwszym bł ę dzie Bó g przebacza”. Nie zasł uż yliś my na takie traktowanie.
Oczywiś cie byliś my strasznie zdenerwowani, ale pocieszaliś my się jedną rzeczą : „Cokolwiek się stanie, jest tylko na lepsze”. Co wię cej, sam hotel Excellence Riviera Cancun, pokoje w nim, nastawienie i obsł uga nie odpowiadają jego wartoś ci. W hotelu na Kubie „Paradisus Varadero” (Kuba, Paradisus Varadero 5*), w któ rym byliś my dwa lata wcześ niej, zdecydowanie bardziej podobał a nam się postawa i obsł uga, choć ta przyjemnoś ć był a tań sza. Spakowaliś my swoje rzeczy iw lobby hotelowym podeszliś my do siedzą cych tam pracownikó w z proś bą o skorzystanie z internetu w celu przeniesienia się do innego hotelu.
Bardzo szybko wybraliś my hotel El Dorado Royale. Podobał nam się ten hotel w Rosji, ale potem wstydziliś my się gł azó w w morzu, aby przeł amać fale. Ale teraz nie był o czasu na szukanie innego hotelu. Ryzykowaliś my, ż e wylą dujemy w dż ungli lub na posterunku policji. Co wię cej, ta Rosalia MASA obiecał a nam zorganizować przeprowadzkę do innego hotelu.
Uwierzyliś my jej, są dzą c, ż e ma ś wiadomoś ć , ż e nasze pienią dze, obliczone na opł acenie hotelu, został y z nią . MASA powiedział a, ż e rozwią zał a wszystkie problemy z administracją El Dorado Royale i dziś bez problemu zameldują nas, a pó ź niej hotel Excellence Riviera Cancun przeniesie wszystko do wybranego przez nas hotelu. Szczerze mó wią c, uspokoił y nas jej obietnice, w któ re wierzyliś my, uznają c, ż e gł ó wnemu concierge nie bę dzie trudno negocjować z są siednim hotelem, zwł aszcza ż e wiedzieliś my, ż e koszt ż ycia w El Dorado Royale to nieco niż szy niż koszt, któ ry zapł aciliś my za nocleg w Club Hotel Excellence Riviera Cancun. Wsiedliś my do taksó wki i po 15 minutach byliś my w El Dorado. Z grzecznoś ci spytaliś my taksó wkarza, czy jesteś my mu coś winni, a gdy poprosił o 50 dolaró w, znó w się zdziwiliś my, bo MASA obiecał a zapł acić za taksó wkę . Mimo to daliś my pienią dze, po raz kolejny upewniają c się , ż e jest podł a. Ponadto.
Zbliż ają c się do recepcji El Dorado Royale, powiedzieliś my rozmó wcy, ż e powinniś my byli się z nim zgodzić , gdy dzwonili z Excellence Riviera Cancun, na co powiedziano nam, ż e wiedzą , ż e powinniś my przyjechać , ale nikt nie powiedział . Wyobraź sobie tę suczkę Rosalię Masa, a tu nas oszukał a. Poprosiliś my osobę witają cą , aby do niej zadzwonił a (nastę pnie podał a swó j numer telefonu). Osoba spotykają ca się z nami wykrę cił a numer, ale z wyrazu jego twarzy zorientowaliś my się , ż e został wysł any. A co mieliś my zrobić ? Perspektywy był y ponure. Gotó wka, któ rą mieliś my, nie był a obliczona na opł acenie hotelu, nie mieliś my karty bankowej, impreza na spotkaniu (nasz touroperator) zignorował a nasze „SOS”. Był wybó r, albo do dż ungli z walizkami, albo zapł acić.414 dolaró w gotó wką za jedną noc, w nadziei, ż e w cią gu tych 12 godzin coś się rozstrzygnie. Wybraliś my drugą opcję.
Szybko dostaliś my klucz do pokoju, obsł uga odprowadził a nas do pokoju, a dwie minuty pó ź niej nasz bagaż został nam dostarczony.
El Dorado Royale to szykowny hotel, podobno zaliczany do TOP 10 najlepszych hoteli na ś wiecie wedł ug magazynu FORBES, duż y pokó j z jacuzzi, wyś mienita kuchnia. Poszliś my na kolację do ró ż nych restauracji, w jednej z nich robią foie gras, wiele baró w, duż e terytorium, wieczorami bardzo dobry program rozrywkowy. Ś rednia wieku urlopowiczó w to 25-45 lat. W przeciwień stwie do Excellence, gdzie spę dzają czas gł ó wnie stare pierdzi. Mł odzi ludzie nie mają nic do roboty. El Dorado Royale ma bardzo przyjazny i pomocny personel. Ze wszystkich hoteli najbardziej nam się podobał o, dzię ki Bogu jest coś do poró wnania. I bylibyś my gotowi zostać w nim do koń ca wakacji, gdyby wszystko był o tak, jak obiecał a nam ta mał pa, wiecie o kim mó wię , o Rosalii Maca. Ale oczywiś cie nie zamierzał a dotrzymać obietnicy. Mimo to Natasza i ja staraliś my się maksymalnie wykorzystać sytuację , w któ rej się znaleź liś my, i na chwilę zapominają c o tym, co nam się wcześ niej przydarzył o, zrelaksowaliś my się i cieszyliś my El Dorado Royale.
Polecam wszystkim bez wahania przed wyborem, gdzie jechać do hotelu Excellence Riviera Cancun lub hotelu El Dorado Royale, wybrać El Dorado. Naprawdę otrzymasz kró lewski komfort i obsł ugę . W mię dzyczasie nasz touroperator (Versa) zaangaż ował się w rozwią zanie naszego problemu, ale nie mogli uzgodnić wysokoś ci odszkodowania z Excellence, ale nie zrozumiał em tego ani dla nas, ani dla hotelu. Zapł aciliś my za jeszcze jedną noc i jesteś my zadowoleni z naszego pobytu w El Dorado Royale. W cią gu dnia odpoczywaliś my przy basenie, z przerwami na posił ki, kuchnia w hotelu był a naprawdę ekskluzywna, wieczorem poszliś my na dyskotekę z doskonał ą muzyką na ż ywo, a nawet tań czyliś my, muzycy grali tak zapalają co i profesjonalnie.
Rano organizator wycieczki opowiedział nam o nowym wstę pie. Musieliś my przenieś ć się do innego hotelu, ponieważ El Dorado Royale był o zbyt drogie i trwał y negocjacje z Excellence w sprawie odszkodowania.
Patrzą c w przyszł oś ć , powiem, ż e otrzymaliś my peł ną ró ż nicę w kosztach hoteli, w któ rych mieszkaliś my, ale tylko w Petersburgu. A gdyby w tym nieszczę snym hotelu Excellence Riviera Cancun, razem z jego nieszczę sną gł ó wną concierge Rosalią Maca, myś leli szybciej i wię cej o ludziach, a nie wiadomo co, i oddali nam pienią dze na czas, co w koń cu zrobili, ale duż o pó ź niej moglibyś my spokojnie kontynuować nasze wakacje w El Dorado Royale i nie pakować się ponownie. Musieliś my wybrać jeden z czterech oferowanych nam hoteli, ale mieliś my bardzo mał o czasu na poró wnanie ich w Internecie. Od razu odwoł aliś my dwa hotele, a z pozostał ych dwó ch poprosiliś my organizatora wycieczek, aby polecił nam najlepszy. Zarezerwowali dla nas pokó j w hotelu Barcelo Maya Palace Deluxe 5 *, junior suite. Ten hotel znajdował się w samym sercu Riviera Maya. Czas przejazdu taksó wką z El Dorado Royale wynió sł okoł o 30 minut.
Barcelo Maya Palace Deluxe 5* to pię kny hotel poł oż ony na pię knej plaż y obok 3 kolejnych hoteli, któ re są czę ś cią wspó lnej strefy hotelowej Barcelo Maya.
Duż a recepcja z barem w holu, wszystkie restauracje i sklepy znajdują się w tym samym budynku. Co wię cej, podobał a nam się japoń ska restauracja, bardzo smaczne sushi. Hotel skierowany jest do goś ci z ró ż nych krajó w i ró ż nych narodowoś ci, czę sto organizuje wesela. Są bardzo pię knie udekorowane, stoł y ustawione na plaż y, a wieczorem zaaranż owane jest pię kne oś wietlenie. Ogromny, ale wygodny pokó j, wię kszy niż któ rykolwiek z poprzednich. Ciekawy szczegó ł , w hotelach w Excellence Riviera Cancun i El Dorado Royale, aby wł ą czyć sprzę t (np. ł adowanie telefonu), potrzebny był specjalny adapter do gniazdek z pł askimi otworami, któ re kupił em w St. Petersburg. Tutaj wszystkie gniazdka był y na poziomie europejskim, ś wiadczy to o tym, ż e hotel jest nastawiony na Europę , to samo moż na powiedzieć o kuchni, jest urozmaicona, ale przeważ ają dania europejskie, serwowano też ogromną iloś ć owocó w morza, tutaj ja miał dni mię sne w czwartki.
Z rozrywki w hotelu znajduje się duż a dyskoteka, gdzie autobus odjeż dż a co 20 minut i odbiera chę tnych ze wszystkich hoteli Barcelo Maya. Jak fajnie jest, mogę się tylko domyś lać , skoro nigdy tam nie był em. Ale w centralnym budynku naszego hotelu Barcelo Maya Palace Deluxe znajdował a się duż a sala koncertowa z barem, w któ rej co wieczó r odbywał y się ró ż ne wystę py. Aby wyobrazić sobie wielkoś ć sali, moż na ją poró wnać z ½ sali koncertowej Oktiabrsky, któ ra znajdował a się w Petersburgu. Wyposaż ony w krzesł a i stoł y. Doskonale wyposaż ony w sprzę t muzyczny i oś wietleniowy, czegoś takiego nie widział em w ż adnym z hoteli. Plaż a jest czysta, ma ponad kilometr dł ugoś ci. Jest terytorium dla rodzicó w z dzieć mi, dla dzieci są generalnie wszystkie warunki. Ale wię kszoś ć czasu spę dzaliś my na basenie, któ ry znajdował się w bezpoś rednim są siedztwie naszego pokoju. Basen jest bardzo pię kny, z czę ś cią , w któ rej znajduje się hydromasaż . Tam jest bar.
A przy wejś ciu do basenu widnieje napis: „Poniż ej 18 lat”. Nie oznacza to, ż e odpoczywają tam topli, chociaż nie jest to zabronione nigdzie w Meksyku, tylko po to, aby mł odzież nie przeszkadzał a ci w wakacjach. Spa jest wł aś nie tam. Wszystko dla peł nego relaksu.
Zarezerwowaliś my wycieczki z tego hotelu. Co mogę polecić , opowiem Ci o tym. Pierwsza wycieczka na Wyspę Kobiet na jachcie wypł ywają cym z Cancun, wszystko jest w porzą dku. Jacht (katamaran) na czterdzieś ci osó b, koktajle, muzyka, starają się zabawić przygotowanymi dowcipami, ale na jachcie obowią zuje zakaz palenia. Cał a podró ż tam iz powrotem to okoł o 6 godzin. Na samej wyspie są sklepy, ale ceny nie są prawdziwe (magnes to 5 USD), ale i tak kupili wszelkiego rodzaju bzdury. W drodze powrotnej zatrzymaliś my się w hotelu na wyspie, zjedliś my coś , a potem poszliś my, ale oczywiś cie to nie jest dla was Morze Czerwone. Zatrzymaliś my się też , ż eby poż eglować.
Zabawa wyglą da nastę pują co: Na dziobie katamaranu znajduje się ż agiel sztaksla, odczepiony, a dolne olinowanie zanurzone jest w wodzie. Siedzisz na nim z pią tym punktem jak na huś tawce i marynarzu, rozluź nienie liny pozwala ż aglowi nabrać wiatru, dzię ki czemu unosi się , a ty zwisasz pod nim. Jestem cię ż ka 95 kg, a sił a wiatru nie wystarczył a, ż eby mnie unieś ć wysoko, ale widzieliś my, jak gadał a w ten sposó b pię ć dziesię ciokilogramowa dziewczyna, był a podnoszona bardzo wysoko i skrę cana jak na atrakcji. Nigdy wcześ niej tego nie pró bował em ani nawet nie widział em. Polecić . Wró ciliś my do pokoju na kolację , podró ż do Cancun i z powrotem zajmuje duż o czasu, zbierają c i przewoż ą c wszystkich uczestnikó w wycieczki. Przyjemnoś ć kosztuje 140 dolaró w z nosa, na Kubie 80 dolaró w, w Egipcie 25 dolaró w, poczuj ró ż nicę.
Przed wyjazdem duż o czytaliś my o Shkaret Park i zdecydowaliś my się tam na pewno pojechać.
Ale nie zarezerwowali wycieczki z hotelu, ale sami pojechali taksó wką za 25 USD transferu dla dwojga, taksó wkarze na terenie kurortu mają wspó lną cenę i podjeż dż ają w cią gu 5 minut na telefon. Poszliś my na godzinę.15, kupiliś my bilet za 60 USD od osoby. Chodziliś my po parku, robiliś my zdję cia zwierzę tom, pł ywaliś my, ao 18 poszliś my na wieczorny pokaz. O Shkaret nie bę dę się rozpisywał szczegó ł owo, w Internecie moż na duż o poczytać . Mogę tylko powiedzieć , ż e mi się podobał o, ale nie ma tam nic do roboty przez cał y dzień , wię c idź do trzeciej, a bę dziesz miał czas na wszystko i nie zmę czy się.
Ostatnia "wycieczka", jeś li moż na to tak nazwać , odbył a się w Playa del Carmen na dyskotekę Coco Bango Show. To oczywiś cie bardziej show niż dyskoteka, ale niektó rzy pró bują się tam bawić . Nie powiem wiele, powiem, ż e był o zrobione bardzo fajnie, z doskonał ymi efektami specjalnymi. Grana jest najpopularniejsza muzyka wszech czasó w i narodó w, a w tym czasie na scenie lub w sali artyś ci przedstawiają wykonawcó w, któ rych muzyka jest grana.
Choć gdyby nie chę ć opowiedzenia wszystkim o tych wariatach razem z Rosalią Maca, nie napisał bym recenzji o naszych „wakacjach”. Wię c ktoś moż e jej ró wnież powiedzieć „dzię kuję ”. Jeś li masz szansę , daj mi duż e „x…” cześ ć!
Z Cancun, przed powrotem do domu, mieliś my odwiedzić Meksyk. Ś miem twierdzić , kto nie był w Mexico City, nie widział Meksyku. Duż e, zró ż nicowane miasto. Jest wiele koś cioł ó w i zabytkó w architektury, jest balet, muzeum antropologiczne, w ogó le moż na uł oż yć sobie bogaty program. Zarezerwowaliś my pokó j w Best Western Majestic Hotel, któ ry znajduje się na centralnym placu miasta w Zocalo, w samym sercu Mexico City. Obszar ten nazywa się „Plac Konstytucji”. Naprzeciw hotelu znajduje się Pał ac Prezydencki, po lewej Katedra. Nie ma tu co opisywać , choć udał o mi się przejś ć się po okolicy, to lepiej wszystko zobaczyć na wł asne oczy. Hotel jest bardzo stary, ale czysty i schludny.
Ś niadanie moż na zjeś ć na dachu hotelu z widokiem na katedrę i dź wię kiem jej dzwonó w. Ponadto zwiedzili Bazylikę w Mexico City, zobaczyli cał un przedstawiają cy Matkę Boską . Wiele niezwykł ych rzeczy moż na zobaczyć , jeś li przyjrzysz się uważ nie i pomyś lisz. Zamó wiliś my ró wnież indywidualne zwiedzanie miasta z wycieczką do Teotihuacan (50 km). Wspię liś my się na Piramidę Sł oń ca. Warto to zrobić raz w ż yciu. Pię kne i ciekawe. W drodze powrotnej zatrzymaliś my się na obiad w przydroż nej restauracji, gdzie przy muzycznym akompaniamencie Bessame Mucho w wykonaniu dwó ch Meksykanó w zamó wiliś my robaki i mię so strusia z ziemniakami, a to wszystko z tequilą na tle piramidy Sł oń ce. Wydajnoś ć muzyczna jest przecię tna, robaki to kompletne ś mieci, struś jest bardzo smaczny, a tequilę trzeba był o sł ono zapł acić.
Po prostu wzruszył a ramionami i obiecał a, ż e nie pó jdzie już do tej restauracji. Nawiasem mó wią c, ogó lnie bardzo podobał a nam się indywidualna wycieczka i historia naszego przewodnika-tł umacza o Mexico City. Nawet tam wieczorem w pobliż u Katedry potomkowie Majó w organizują tań ce indyjskie, palą c w refrenie kadzidł o w rytm tom-tamó w, nie przestają c powtarzać bardzo skomplikowanych ruchó w tanecznych, wpadają w ekstazę . Moż na na to wszystko spojrzeć inaczej, ale lepiej traktować to jako lokalny kolor, chociaż robią to poważ nie. W nocy wszystkie sklepy i wejś cie do naszego hotelu, poł oż onego w centrum Mexico City, są zamykane barami. Na ulicy co 10 metró w pojawiają się strzelcy maszynowi. Ale ostatniej nocy po wypiciu, ja tequila, Natasha, szampan, wł amaliś my się do lokalnego baru, gdzie siedzieliś my do rana.
Nastę pnego dnia poszliś my do lokalnego sklepu z winem i wó dką , kupiliś my tequilę Don Julio, Mescal (z robakiem), kilka butelek z pamią tkami dla znajomych, na jedną zapytaliś my, gdzie moż emy kupić kawę . Narysowali nam schemat, wedł ug któ rego po kilku ulicach znaleź liś my sklep, w któ rym kawa sprzedawana jest na wagę . Natasza przez cał y rok zaopatrywał a się w prawdziwą brazylijską kawę , któ ra wcale nie był a droga. Wieczorem transfer dotarł punktualnie iw 30 minut byliś my na lotnisku. Dopuszczalna waga bagaż u to 23 kg. nie przekroczyliś my za osobę , ale był o to trudne, bo chciał em zabrać ze sobą wię cej tequili i kawy, moż e wię cej pamią tek, a pł ynó w nie moż na zabrać do bagaż u podrę cznego ze wzglę du na transfer na lotnisku. Charles de Gaulle. Musiał em zapakować cał ą tequilę wraz ze wspomnieniami, zaró wno dobrymi, jak i zł ymi, do walizek, aby lepiej je zachować . To wszystko. Ż yj w Meksyku! Witaj Rosja!
Zrobił em 700 zdję ć z naszego pobytu w Meksyku, nagrał em 1.5 godziny wideo. Wszystko był o ś wietne!
Myś lę , ż e w każ dym kraju moż na spotkać dziwaka. W Meksyku tym dziwolą giem okazał a się Rosalia Maca, a miejscem, w któ rym dziwacy czują się komfortowo, jest Hotel Excellence Riviera Cancun. Unikaj tego miejsca. Udanej wycieczki. Przepraszam, jeś li coś jest nie tak...Dzię kuję za przeczytanie mojej recenzji do koń ca. Mił ych wakacji.
***