Аюбован, уважаемые друзья)
Это я вам пожелал доброго здравия)))
Итак...
Своё путешествие на остров вечного лета Ден начал ещё в феврале 2021, когда за три дня до вылета нужно было сделать ПЦР-тесты, но это совсем другая история.
В первый день весны с оператором "Компас" он, вместе со своим директором Ирэн (которая командовала не только в офисе, а ещё и на совместной жил. площади) благополучно на крыльях "МАУ" переместились на Цейлон. Или Шри-Ланка, как принято его сейчас называть. По прилёту в новом международном аэропорту "Хамбатота", который открылся в марте 2013 года, их встретил отряд "космонавтов" в международной "ковидной" одежде и, присущая данному климату, влажность. Как никак, а до экватора оставалось всего 800 км. Организовано было всё чётко. Как на Байконуре (хотя никто из действующих лиц там ни разу не был). Показали паспорта, заполнили декларацию здоровья и пошли за багажом. Комфортабельные автобусы по скоростной трассе доставили наших, и не только наших, туристов в отель. Трансфер в Бентоту составил 2.5 часа (по скоростной дороге 180 км).
По приезду в "Taj Bentota" Дена и Ирэн не встречали: политбюро в полном составе, президент, премьер и мер, но зато были местные аборигены в космических костюмах и радушие ланкийцев. При заезде в отель была организована сдача ПЦР. В уютном помещении лобби-бара туристов поджидали две работницы антиковидной профессии в скафандрах. "Я не здамся без бою... " - крутилось в голове у Дена, но тем не менее он безропотно дал потревожить свои три дырочки местной инквизиции. Причём сделали они это каждому и без зазрения совести. Опустошенные и уставшие после длительного перелета наши путешественники отправились в нумера (поселение было мгновенно). Номер выпал нашим героям 307. Категория "deluxe sea view". Тут надо сказать отдельное спасибо оператору "Компас". И его главному офису, и его региональным представительствам. Дай Бог ему здоровья! И жене, и детям)). Вид с балкона был шикарный, мебель и сантехника радовали глаз своей новизной и безупречной работой (хотя с последней реновации в 2013 году и прошло уже более 7 лет). К услугам гостей здесь был и чайный набор, и утюг с гладильной доской, и фен, и сейф и даже тапочки.
Так как с последнего приёма пищи прошло почти сутки, то на ужин решили не опаздывать. В 19-00, строем и с песней наши герои направились в ресторан. И тут душа развернулась... Кари с мясом... Кари с рыбой... Кари с кари... Душу с голодной дороги отвёли. Рыба, мясо, салаты... Из экзотики подали расчлененных крабов (их смерть наступила в результате резкого перепада температур в окружающей среде). Из фруктов были паппая, мараккуя, ананас и арбуз. Официанты обслуживали на уровне. Персонал "the best". Из напитков: бутылированное пиво "Lion", красный ром и коктейль "Мохито". Это то, что Ден успел попробовать. Всё, что не успел - оставил на следующий день. Насытившись, они отправились в объятия Морфея...
День второй и все последующие.
Проснувшись по Киеву в 4-30, Ден начал судорожно собираться. Завтрак заканчивался через два часа, а ещё нужно было успеть на встречу с отельным гидом. Лучи восходящего солнца гладили пальмовые листья под балконом, а за окном могущественно урчал океан... Внезапно на перила запрыгнул полосатый зверёк. "Бурундук, " - подумал Ден. "Сам ты - бурундук! " - подумала пальмовая белка, грызун из семейства беличьих, природный ареал которого охватывает почти весь полуостров Индостан и остров Цейлон.
Расставив приоритеты, выбор в первую очередь был сделан в пользу завтрака. Ведь сколько туриста не корми, а он все равно в ресторан смотреть будет. Утром в меню было: яичница, омлет, бекон, сосиски (египетско-бумажные), овощи, фрукты. В принципе, как традиционный завтрак во многих отелях мира, но наличие фрешей из апельсина, папайи и арбуза (а также гуавы и деревянного яблока) выгодно отличало Taj Bentota даже среди иных отелей Шри-Ланки. После завтрака в лобби наших героев поджидал отельный гид. На удивление встреча прошла в тёплой и дружеской атмосфере. Подобные встречи Ден мог пересчитать на пальцах одной руки за 11 лет в туризме... "Гидом буду - не забуду! " - не переставал удаляться он. Даршана, а именно так при рождении назвали гида мама и папа, дал подробную информацию об отеле, рассказал о временных ковидных ограничениях и пожелал хорошего отдыха... "А как же экскурсии? " - несмело прошептал один из туристов. "Не переживайте, " - с улыбкой ответил он, - "идите на пляж, пока солнце не сильно печёт, я потом всем в Вайбер напишу... " No comments. Забегая наперед скажу, что действительно спустя несколько часов в Вайбере появилась информация: к вниманию туристов предлагались несколько экскурсий.
Канди, Сигирия, сафари в заповеднике Яла и черепашья ферма. Экскурсии все были организованы операторами и только спустя 5 дней пребывания в отеле. Средняя стоимость составляла 100-125$ "с носа". Но не будем отвлекаться и поспешим за нашими героями на пляж. На аккуратно подстриженном газоне нижней части отеля в тени мангровых зарослей расположились пару десятков лежаков. А сверху них примостилось такое же количество отдыхающих. Бенгальские вараны вальяжно разгуливали неподалеку, время от времени поглощая местную фауну. "Хорошо то как, Маша.., " - сказал Ден и тут же получил мощный хук с правой от Ирэн. "Всё равно - хорошо)))" - не унимался он. При выходе на песчаный берег за территорию отеля местный секьюрити спросил номер комнаты. "А это ещё зачем ему? " - спросила Ирэн. "Чтоб опознать было легче, "- оптимистично ответил Ден. Широкая пляжная полоса с мелким золотистым песком в длину была метров 600-700 и по краям ограничивалась лентами, за который выход туристам был запрещен (как впрочем и выход с отеля в целом). Ещё совсем недавно отель окружали вооруженные гвардейцы, но сейчас охрану сняли, оставив только ограничивающие ленты.
Прямо по середине пляжа в океан уходила гряда природных скал и искусственная насыпь из камней, что служило прекрасным волнорезом для неспокойного океана. Левая часть пляжа мало подходила для купания и служила в основном туристам для инсталокаций. Гораздо комфортнее было купаться справа: пологий заход в воду, относительно небольшие волны и пристальный взгляд спасателя располагали к принятию водных процедур. Вдоволь напрыгавшись на волнах наши туристы вернулись в отель, расположившись в тени пальм. Время летело незаметно и вот опять пришлось идти в ресторан. Вкусив сытного обеда, было принято обоюдное решение: бассейн. Ну во первых он находился сразу при выходе с ресторана, а во вторых пляж заняли "красные", о чем свидетельствовал вывешенный флаг на заборе. Релакс отдых продолжился. Уже на правом боку.
Когда от скуки начало сводить зубы, Ден принял волевое решение заняться спортом. И стал пред ним выбор... "Так.., " - размышлял он, "йогу я проспал в 7 утра, для пинг-понга нужен партнёр и не нужен ветер... ". Точно также был отменён бильярд, т. к. с "шарами" он не дружил, и шахматы, как малоподвижный вид. Для плавания бассейн был коротковат, а для лыж не было снега. Выбор пал на тренажерный зал. В конце концов это было модно и... рядом с бассейном)). В зале он оказался не один: на беговой дорожке уже мчался к "светлому будущему" какой то немец. "Врёшь - не уйдешь! " - решил Ден и бросился в погоню на велотренажёре. Так вместе через 10 минут они и пришли к финишу. Программа минимум была выполнена и, гордый собой, участник "Tour de Taj" отправился на лежак к бассейну делать зарядку для пальцев в Фейсбуке. Благо бесплатный интернет в отеле был в любой точке.
Вечерело. Быстро сгущающиеся сумерки напомнили о том, что за рассветом всегда приходит закат. Осознав эту мысль, наши герои, повинуясь внутреннему Компасу, свернули в единственно работающий на период карантина а-ля-карт ресторан (рестораны китайской и европейской кухни ждали лучших времён). Гордая надпись "Snack" не поколебала их уверенности, так как ресторан работал за дополнительную плату и предлагал изведать блюда из морепродуктов. Эххх... Чего здесь только не было! А не было здесь икры заморской кабачковой, щучьих голов фаршированых и борща. Зато предлагалось: креветки -1900, крабы -1000, морской окунь -1200, кальмары -1000, групер -1200... Все цены были в местных рупиях и за 100 грамм.
Остаток вечера прошел баре "Tease". В помещении играла живая музыка. Двое "из ларца" исполняли популярные хиты 90-х.
"Welcome to the Hotel Taj Bentota,
Such a lovely place,
Such a lovely place,
Such a lovely place... " - мурлыкал себе под нос Ден. Внезапно "нарисовался" Даршана: "Я пришёл к тебе с приветом, рассказать, что тесты сдали... ". Ден напрягся, но тревога оказалось напрасной. Гид улыбался, а это значило только одно: "В здоровом теле - здоровый антител! " С хорошим настроением и отведав все коктейли на баре (а их предлагалось целых 8) наши антитела переместились в опочивальню.
Так незаметно пролетели все девять дней отпуска. Пора было расставаться с радушием ланкийцев и говорить "до свидания" гостеприимному чайному острову... До свидания, но не прощай, ибо Ден был твердо уверен, что обязательно сюда вернётся. Ведь Компас всегда указывает правильное направление)))
Ayubovan, drodzy przyjaciele)
Ż yczę Ci duż o zdrowia)))
Wię c...
Den rozpoczą ł swoją podró ż na wyspę wiecznego lata w lutym 2021 roku, kiedy testy PCR musiał y zostać wykonane na trzy dni przed wyjazdem, ale to już zupeł nie inna historia.
Pierwszego dnia wiosny z operatorem Kompasu wraz ze swoją dyrektorką Ireną (któ ra dowodził a nie tylko w biurze, ale takż e we wspó lnym mieszkaniu) bezpiecznie przenió sł się na Cejlon na skrzydł ach UIA. Albo Sri Lanka, jak to się obecnie powszechnie nazywa. Po przybyciu na nowe mię dzynarodowe lotnisko „Khambatota”, któ re został o otwarte w marcu 2013 r. , powitał ich oddział „kosmonautó w” w mię dzynarodowych „covid” ubraniach i wilgotnoś ci tkwią cej w tym klimacie. Do ró wnika pozostał o przecież tylko 800 km. Wszystko był o dobrze zorganizowane. Jak w Bajkonurze (choć nigdy nie był o tam ż adnego z aktoró w). Pokazaliś my paszporty, wypeł niliś my deklarację zdrowia i poszliś my po bagaż.
Wygodne autobusy wzdł uż autostrady przywiozł y do hotelu naszych i nie tylko naszych turystó w. Przejazd do Bentoty trwał.2, 5 godziny (na drodze ekspresowej 180 km).
Po przybyciu do Taj Bentota, Den i Irene nie spotkał y się : Biuro Polityczne w peł nej sile, prezydent, premier i burmistrz, ale byli miejscowi tubylcy w skafandrach kosmicznych i goś cinnoś ć Sri Lanki. Po przybyciu do hotelu zorganizowano dostawę PCR. W przytulnej sali lobby baru turyś ci czekali na dwó ch pracownikó w antycznej profesji w skafandrach kosmicznych. "Nie poddam się bez walki... " - Dan krę cił się w gł owie, ale mimo to zrezygnowany pozwolił , by lokalna Inkwizycja naruszył a jego trzy dziury. I zrobili to wszystkim i bez wyrzutó w sumienia. Zrozpaczeni i zmę czeni po dł ugim locie nasi podró ż nicy udali się do pokoi (rozliczenie nastą pił o bł yskawicznie). Na naszych bohateró w spadł a liczba 307. Kategoria "luksusowy widok na morze". Tutaj muszę szczegó lnie podzię kować operatorowi „Kompas”.
Oraz jego gł ó wne biuro i jego biura regionalne. Niech go Bó g bł ogosł awi! Ż ona i dzieci. Widok z balkonu był przepię kny, meble i hydraulika cieszył y oko nowoś cią i nienaganną pracą (choć od ostatniego remontu w 2013 minę ł o już ponad 7 lat). Był też zestaw do herbaty, ż elazko z deską do prasowania i suszarka do wł osó w oraz sejf, a nawet kapcie.
Ponieważ od ostatniego posił ku miną ł prawie dzień , postanowili nie spó ź nić się na obiad. O godzinie 19-00, w formacji iz piosenką , nasi bohaterowie udali się do restauracji. I wtedy dusza się rozwinę ł a...Curry z mię sem...Curry z rybą...Curry z curry...Dusza został a zabrana z gł odnej drogi. Ryby, mię so, sał atki...Rozczł onkowane kraby podawano jako egzotyczny przedmiot (ich ś mierć nastą pił a w wyniku gwał townego spadku temperatury w ś rodowisku). Owoce zawierał y papaję , marakuję , ananasa i arbuza. Kelnerzy byli na najwyż szym poziomie. Personel jest „najlepszy”. Z napojó w: piwo butelkowe „Lion”, czerwony rum i koktajl „Mojito”.
To wł aś nie Danowi udał o się spró bować . Wszystko, czego nie miał em czasu wyjechać nastę pnego dnia. Zadowoleni poszli w ramiona Morfeusza...
Dzień drugi i wszystkie kolejne.
Budzą c się w Kijowie o 4-30, Den zaczą ł gorą czkowo przygotowywać się . Ś niadanie skoń czył o się za dwie godziny, a i tak musiał o zdą ż yć na spotkanie z hotelowym przewodnikiem. Promienie wschodzą cego sł oń ca muskał y liś cie palm pod balkonem, a za oknem zamruczał potę ż nie ocean...Nagle na barierkę wskoczył o pasiaste zwierzę . Wiewió rka — pomyś lał Dan. „Ty sam jesteś wiewió rką! ” – pomyś lał a wiewió rka palmowa, gryzoń z rodziny wiewió rek, któ rej naturalny zasię g obejmuje prawie cał y pó ł wysep Hindustan i wyspę Cejlon.
Po ustaleniu priorytetó w, pierwszy wybó r został dokonany na korzyś ć ś niadania. W koń cu bez wzglę du na to, ile nakarmisz turystę , nadal bę dzie patrzył na restaurację . Rano menu był o: jajecznica, jajecznica, bekon, kieł baski (papier egipski), warzywa, owoce.
W zasadzie jako tradycyjne ś niadanie w wielu hotelach na ś wiecie, ale obecnoś ć ś wież ych sokó w z pomarań czy, papai i arbuza (a takż e guawy i drewnianego jabł ka) pozytywnie wyró ż nił a Taj Bentota nawet wś ró d innych hoteli na Sri Lance. Po ś niadaniu w lobby czekał na naszych bohateró w przewodnik hotelowy. Spotkanie odbył o się , co zaskakują ce, w ciepł ej i przyjaznej atmosferze. Takie spotkania Den mó gł liczyć na palcach jednej rę ki przez 11 lat w turystyce… „Bę dę przewodnikiem – nie zapomnę! ” – nie przestawał się oddalać . Darshana, dokł adnie tak, jak mama i tata nazywali przewodnika po urodzeniu, udzielał a szczegó ł owych informacji o hotelu, mó wił a o tymczasowych ograniczeniach dla nosicieli i ż yczył a dobrego wypoczynku...„Ale co z wycieczkami? ” Jeden z turystó w szepną ł nieś miał o. „Nie martw się ” – odpowiedział z uś miechem – „idź na plaż ę , zanim sł oń ce stanie się zbyt gorą ce, pó ź niej napiszę do wszystkich na Viber…” Brak komentarzy.
Patrzą c w przyszł oś ć , powiem, ż e rzeczywiś cie kilka godzin pó ź niej w Viber pojawił y się informacje: zwró cono uwagę turystó w na kilka wycieczek.
Kandy, Sigiriya, Yala safari i farma ż ó ł wi. Wszystkie wycieczki był y organizowane przez operatoró w i dopiero po 5 dniach pobytu w hotelu. Ś redni koszt wynosił.100-125 USD „z nosa”. Ale nie rozpraszajmy się i nie spieszmy z naszymi bohaterami na plaż ę . Na starannie przystrzyż onym trawniku w dolnej czę ś ci hotelu, w cieniu lasó w namorzynowych, stoi kilkadziesią t leż akó w. A na nich przysiadł a taka sama liczba wczasowiczó w. W pobliż u imponują co wę drował y bengalskie warany, od czasu do czasu wchł aniają c lokalną faunę . – To dobrze, Masza… – powiedział Den i natychmiast otrzymał od Irene potę ż ny prawy sierpowy. „Mimo wszystko, jest dobrze)))” - nie poddawał się . Przy wyjś ciu na piaszczystą plaż ę przed hotelem miejscowy ochroniarz zapytał o numer pokoju. „Dlaczego miał by to robić? ”, zapytał a Irena.
– Aby uł atwić identyfikację – odpowiedział optymistycznie Den. Szeroki pas plaż y z drobnym zł otym piaskiem miał dł ugoś ć.600-700 metró w i był ograniczony na brzegach wstą ż kami, poza któ rymi turystom nie wolno był o opuszczać (takż e opuszczać hotel jako cał oś ć ). Niedawno hotel był otoczony przez uzbrojonych straż nikó w, ale teraz straż nikó w usunię to, pozostawiają c tylko restrykcyjne taś my.
W samym ś rodku plaż y, grzbiet naturalnych skał i sztuczny kopiec kamieni wszedł do oceanu, któ ry sł uż ył jako doskonał y falochron dla niespokojnego oceanu. Lewa strona plaż y nie nadawał a się do ką pieli i sł uż ył a gł ó wnie turystom do instalacji. Duż o wygodniej był o pł ywać po prawej: ł agodne wejś cie do wody, stosunkowo niewielkie fale i spojrzenie ratownika sprzyjał y przyjmowaniu wodnych procedur. Po skokach na falach nasi turyś ci wró cili do hotelu, siedzą c w cieniu palm.
Czas pł yną ł niezauważ ony i znowu musiał em udać się do restauracji. Po skosztowaniu obfitego obiadu podję to wspó lną decyzję : basen. Otó ż po pierwsze był tuż przy wyjś ciu z restauracji, a po drugie plaż ę okupowali „czerwoni”, o czym ś wiadczy wiszą ca na pł ocie flaga. Kontynuacja wakacji relaksacyjnych. Już po prawej stronie.
Kiedy nuda zaczę ł a zmniejszać jego zę by, Den podją ł silną decyzję o uprawianiu sportu. I miał wybó r..."Wię c... " - pomyś lał "Zaspał em jogę o 7 rano, do ping-ponga potrzebujesz partnera, a nie potrzebujesz wiatru... ". W ten sam sposó b zrezygnowano z bilarda, ponieważ nie zaprzyjaź nił się z „pił kami” i szachami, jako formą siedzą cą . Basen był za kró tki do pł ywania i nie był o ś niegu na narty. Wybó r padł na sił ownię . W koń cu był o modnie i przy basenie)). Nie był sam na korytarzu: jakiś Niemiec pę dził już na bież ni do „ś wietnej przyszł oś ci”. „Kł amiesz – nie wyjdziesz! ” – zdecydował Den i rzucił się w poś cig na rowerze stacjonarnym.
Tak wię c razem w 10 minut dotarli do mety. Program minimum został zrealizowany i dumny z siebie uczestnik „Tour de Taj” udał się na leż ak przy basenie, aby ć wiczyć palce na Facebooku. Korzyś ć z bezpł atnego internetu w hotelu był a w dowolnym momencie.
Był wieczó r. Szybko zapadają cy zmierzch przypomniał nam, ż e zachó d sł oń ca zawsze nastę puje po ś wicie. Zdają c sobie z tego sprawę , nasi bohaterowie, posł uszni swemu wewnę trznemu Kompasowi, zamienili się w jedyną dział ają cą w okresie kwarantanny restaurację a la carte (restauracje kuchni chiń skiej i europejskiej czekał y na lepsze czasy). Dumny napis „Snack” nie wzbudził ich zaufania, gdyż restauracja pracował a za dodatkową opł atą i oferował a dania z owocó w morza. Ehhh...Czego tu nie był o! I nie był o zagranicznego kawioru do squasha, faszerowanych gł ó w szczupakó w i barszczu. Ale oferowano: krewetki -1900, kraby -1000, okoń morski -1200, kał amarnica -1000, granik -1200...Wszystkie ceny był y w lokalnych rupiach i za 100 gramó w.
Resztę wieczoru spę dziliś my w barze Tease. W pokoju grał a muzyka na ż ywo. Dwó ch „z trumny” wykonał o popularne przeboje lat 90-tych.
"Witamy w Hotelu Taj Bentota,
Jakie pię kne miejsce
Jakie pię kne miejsce
Takie ś liczne miejsce... ” – Den zamruczał pod nosem. Darshana nagle „wycią gną ł ”: „Przyszedł em do ciebie z pozdrowieniami, ż eby ci powiedzieć , ż e testy został y zdane…”. Den spię ł się , ale alarm się wybił na pró ż no. Przewodnik uś miechną ł się , a to oznaczał o tylko jedno: „W zdrowym ciele – zdrowe przeciwciał a! „W dobrym nastroju i po spró bowaniu wszystkich koktajli w barze (a był o ich aż.8), nasze przeciwciał a przeniosł y się do sypialni.
Tak niepostrzeż enie przeleciał o wszystkie dziewię ć dni wakacji. Czas rozstać się z serdecznoś cią Sri Lanki i poż egnać goś cinną wyspę herbacianą...Ż egnaj, ale nie ż egnaj, bo Dan był mocno przekonany, ż e na pewno tu wró ci. W koń cu kompas zawsze wskazuje wł aś ciwy kierunek)))