Недавно вернулись с Ямайки. Впечатления переполняют. Хотя мы были здесь во второй раз, но в этот раз все по-другому. Главный вывод – здесь нужно отдыхать в отеле не «все включено». Объясню, почему. В отелях типа Sandals, Beaches, Couples и т. д. вы лишены общения с местными аборигенами. Поверьте мне, они замечательные люди. А для того, чтобы отдыхать «растительно» так далеко забираться не нужно, не стоить тратить лишнее время и деньги на дальнюю дорогу. Вот… Ну, все по порядку.
Готовиться к отдыху пришлось заранее, еще в октябре. С середины прошлого года отменены рейсы Air Jamaica в Монтего-Бэй (которым мы летели в январе 2007) из лондонского Хитроу, они теперь летают из Гатвика, а из-за проблем с Великобританией мы решили с визой не мучиться. После напряженных поисков обнаружилось, что на Ямайку летает Martinair из Амстердама, а поскольку это «подруга» KLM, то билеты были куплены у нидерландцев. Дорога в оба конца, с суточной остановкой в Амстердаме, стоила на двоих 92000 рублей, плюс нидерландская виза, плюс гостиница. В принципе, визу можно и не делать, а из аэропорта не выходить – Схипхол здоровый, в нем бешеное количество магазинов, в транзитной зоне есть гостиница.
Далее – выбор гостиницы. Памятуя, что «все включено» нам не подходит, мы стали искать информацию о других отелях Негрила. И тут нас ждало разочарование. В наших, русскоязычных, ресурсах отсутствует информация о большинстве отелей Негрила, а та, что есть – какая-то не убедительная. Пришлось искать эти сведения в других местах. Сравнив отзывы американцев с нашими впечатлениями об Sandals Royal Caribbean (где мы были в прошлом году), мы остановились на Rondel Village 3*. Заказывали отель через hoteldiscount. ru, с ними все прошло без проблем, там работают грамотные люди, за что им отдельное спасибо.
Ну вот, о подготовке вроде все. Теперь собственно отдых.
Перелет обычный, останавливаться на нем не буду, все четко. Дорога туда заняла 20 часов. Прилетели под вечер 3 января. По мылу я связывалась с гостиницей, они за нами прислали такси, цены вполне божеские, из аэропорта до Негрила взяли 60 долларов, а это как-никак 60 с лишним километров. Поселили нас без проблем, номер в ближнем к пляжу бунгало. Отель очень славный, уютный, удобный. Состоит из десятка двух- и трехэтажных бунгало. На первых этажах – номера с кухней и отдельной спальней, по одному в каждом, на вторых и третьих – по два номера обычных. У нас был без кухни, 006, именуемый «оранж». Вообще, все номера кроме цифр, имеют на своих дверях еще и «фруктовое» обозначение. Номер – метров 20, с балконом, кондиционером, и вентилятором. Все чистое и относительно новое (или просто хорошо сохранившееся). Уборка в номере и замена полотенец - каждый день, смена белья – раз в три дня. Как всегда, один доллар значительно поднимает качество уборки, но можно и без него обойтись. Отель принадлежит одной семье уже двадцать лет, атмосфера такая очень семейная. Персонал отзывчивый, улыбающийся и вполне дружелюбный. Размещение без питания, но на территории есть ресторан и бар.
Сам Негрил четко разделяется на две части – песчаную и скальную. Все отели с адресом Norman Menley Boulevard – вдоль пляжа из песка, с адресом West End Road - на скалах. Кому что нравиться. Rondel Village очень удачно расположен – все злачные мечта под боком, до центра города – 1.5 доллара на двоих на такси. Такси на Ямайке – статья отдельная. Туристам они заламывают цены в пять раз (если не 10) больше. Торгуйтесь нещадно. И в отеле такси лучше не брать, выйдите на дорогу, махните рукой – останавливаются все, где есть места. Здесь принято подсаживать просто на дороге, как в маршрутке.
О пляже. Супер! Песочек, мягкий, белый, теплый – сказка! Вода прозрачная, видно дно. Температура воды не слишком высокая, но и не холодная, освежает, но выходить не хочется. «В самую плепорцию». На дне, правда, попадаются «следы цивилизации» в виде всяческого мусора, но как-то это общего впечатления не портит. Плавать с маской можно прямо напротив отелей, но это не очень интересно. Мы брали лодку «со стеклянным дном», и нас отвозили на снорклинг к рифу – здорово. Мой супруг, имеющий категорическую «познавательную» аллергию на всякую живность, похоже, после этой поездки заболел морской биологией. Теперь со дна моря напротив отеля доставалось все, на нем выделяющееся. Были подняты три разных морских звезды (одну я даже сфотографировала), куча ракушек, полотенце, и ржавый столовый нож. После осмотра все было оставлено на своих местах. Еще после шторма иногда приносит траву, вместе с которой попадаются разные животные. Медузы, например, которые жалятся весьма чувствительно, но в баре моментально оказывают первую помощь в виде рома с лаймом наружно. Помогает моментально. Еще запомнился малюсенький, сантиметра 2 каракатиц (как назвать детеныша каракатицы иначе, не знаю). Он сначала прикидывался водорослями, потом пускал чернила – и наутек. Потом притворился каким-то не то крабом, не то жуком, поменял цвет и замер на волнах. Когда такая маскировка нас не убедила, опять выпустил чернила, поменял цвет на песчаный, и кинулся наутек. Догонять его мы не стали – ребенок, все-таки. Вдоль берега плавают скаты, особенно много их по утрам. Цвет у них тоже почему-то всегда разный, то под цвет дна, то черный в крапинку. Так что в темноте купаться не стоит. Само море не глубокое – не больше 2 метров, в основном по грудь. Расстояние от берега на глубину не очень влияет – около буйков, до которых разрешено плавать, мельче, чем в трех метрах от берега. О буйках стоит сказать особо. Здесь это важно! Белыми буйками ограничена территория, по которой запрещено плавать лодкам и скутерам. А эти «водные мотоциклы», управляемые покурившими или выпившими местными товарищами и туристами, носятся как угорелые. Так что держаться разрешенной зоны – в интересах безопасности. Для желающих понырять со скал есть масса возможностей для этого в районе West End Road. Большинство отелей здесь открыты для посетителей, доступ к пляжу и «прыгательной» зоне – для всех желающих. Есть и культовые места вроде Rick’s Café. Здесь местные молодые (кажется, молодые, потому что у ямайцев на расстоянии возраст не определишь) люди прыгают с разных высот по просьбе и за деньги собирающейся для этого публики. Такие вот «морские ласточки». Правда, есть в этом «кафе» не советуем – дорого и невкусно. Да, по поводу еды. Ямайская кухня сама по себе очень вкусная, острая и сладкая. Поесть не проблема. Вдоль дороги масса ресторанчиков, в которых можно вкусно и относительно не дорого поесть. Советуем попробовать ackee with solfish, oxtail (бычий хвост), goat (козел местный), callaloo, рыбу Jamaican style или brown stewed, ну и все, что местные приготавливают jerk (это такое все слегка обугленное, но вкусное). По нашим наблюдениям, вкус у определенных блюд в разных ресторанах практически одинаковый, так что выбор определялся только ценой и удобством расположения. В первые дни мы ели три раза в день, к концу отдыха – один. Потому что наелись. Порции – большие. Если вы на ужин закажете одно блюдо, в большинстве ресторанов вам принесут еще и суп. Раз dinner, значит положено первое. В ресторане нашего отеля я на протяжении трех недель ела jamaican breakfast, и он мне не надоел – все время немного по-разному приготовлен. Отдельный разговор – лобстеры и креветки. Их здесь готовят в разных вариантах – жарят, варят, в кляре, в панцире и без, и. т. д. Вкусно, но не дешево, в среднем, цена блюда из лобстера – 23 доллара. Рыба – свежая. Любая. И вся очень вкусная. На человека в день уходило от 15 до 40 долларов в зависимости от аппетита. Из напитков очень советуем fruit punch, он в разных местах немного разный на вкус, его можно попросить с ромом, очень освежает. Очень вкусный ямайский эквивалент кваса Malta. Алкогольные коктейли, естественно, на основе рома, масса всяких спиртных напитков – для поднятия духа и согрева. Ну и везде свежевыжатый апельсиновый сок. Соки носят в бутылках по пляжу местные «индивидуальные предприниматели», можно смело покупать, случаев несварения нами замечено не было. На пляже вообще носят еду непрерывно, можно питаться, не уходя с лежака, и многие так и делают. Шопинга здесь практически нет, разве что сувенирные футболки и пляжные принадлежности. Еще хочется сказать про фрукты. Небольшие фруктовые рынки расположены по всему городу, цены нормальные, не скажу что совсем дешево, но вполне можно себе позволить. Апельсины местные страшные на вид – какие-то буро-зеленые, с жесткой шкурой (ее невозможно почистить руками, только ножом), но очень сладкие. Мандарины, папайя, ананасы, яблоки – это все знакомо и тем, кто из России не выезжал. Из экзотики мы распробовали sweetsop (это такие здоровые похожие на зеленые шишки фрукты) и разные его модификации (всякие разные apple – crosted, еще какие-то), джек-фрут, oteheita apple. Рекомендуем. Это что касается внутреннего употребления.
Что касается удовольствий физических, есть несколько спа-салонов, но заглянув туда, мы обнаружили ценник, равный удвоенному московскому и было немного загрустили. Но тут взгляд упал на написанную от руки табличку Pat’s beauty hut, и я решила выяснить, что же это такое. А вышло вот что. На территории отельчика стоит фанерный сарай, в нем два лежака, покрытых не очень молодыми полотенцами, около сарайчика – жизнерадостная ямайка. На вопрос по поводу массажа ответила – 40 долларов, после недолгого препирательства остановились на 20. А массаж-то стоит того! Из здоровенных листьев алое на кожу выдавливается сок и мякоть, туда добавляется массажное масло, и этой массой массируется весь организм, от пяток до макушки. Релакс полный. Я после этих массажей впадала в прострацию, что в первый раз очень испугало моего супруга – расслабленность и заторможенность вообще не мое состояние. Короче, массаж, а потом в море, а потом на шезлонг… Забываешь все проблемы. Насколько я поняла, массаж, аналогичный этому, делается во всех расположенных на пляже «салонах». Только не забывайте торговаться.
На счет того, что можно посмотреть. В прошлый раз мы объездили все достопримечательности, поэтому на них я останавливаться не буду. В этот раз мы посетили аквапарк, он был “under construction” в январе прошлого года. В целом неплохо, если вы не были в Турции и Эмиратах. Народу никого. Вход – 25 долларов на нос. Полотенец не выдают, берите свои.
Про Rick’s Café уже сказала. Да, имейте в виду, что в Негриле расположен Hedonism II, отдыхающие которого, похоже, обожают шокировать почтенную публику, потому что дважды нас заставали врасплох приплывающие к скалам катамараны с голыми людьми на борту. Эти голыши почему-то очень любят нырять со скал, где побольше народу (обычного! ). Шоу голых толстых татуированных американских мужиков, прыгающих с семиметровой высоты, вызывало, почему-то, ассоциацию с мясным рядом. Б-р-р! Особенно забавно выглядели мужчинки ню, но в оранжевых спасательных жилетах.
Еще мы ездили в святая святых ямайцев и основную статью доходов большинства населения – на домашнюю плантацию анаши. Огород. Хотя для людей «употребляющих» это интересно.
Песчаный пляж Негрила – это как променад в курортных городах, непрерывно туда-сюда бродят люди. Основная часть отдыхающих – американцы. Встречаются испанцы, бразильцы, нас почему-то принимали за итальянцев, наверное, за плохой английский. Русских мало, в основном наши люди едут в дорогие отели «все включено», мы тоже так в прошлом году сделали. Проблем с общением не было. Довольно быстро начинаешь понимать ямайское наречие, это исковерканный английский. Сами ямайцы очень хотят тебя понять, поэтому отсутствие познаний в грамматике не мешает выражать мысли и просьбы. Наш юмор им тоже вполне понятен.
Негрил сам по себе город весьма демократичный. Когда-то его облюбовали американские хиппи, так что по духу город хиппарский. На пляже, например, наблюдались дамы преклонных лет, усеянные весьма рискованными татуировками. Большая часть увеселительных заведений расположена на пляже. Так что вечерние платья, смокинги и каблуки в Негриле – лишнее. Единственное исключение – позиционирующий себя как «самый лучший ночной клуб Ямайки» (не больше, ни меньше! ) Jungle, который расположен как раз напротив Rondel Village. Работает он четверг-пятница-суббота, в остальные дни закрыт вообще. Вход для девушек бесплатный, для молодых людей 15 долларов. Внутри – два этажа, на каждом по танцполу. Верхний танцпол на открытом воздухе, музыка – ямайский рэп и регги, нижний - без окон без дверей, но музыка больше американская, знакомые по MTV хиты, диско, рэп, хип-хоп, короче все, подо что можно танцевать. Народу очень много, плотная такая толпа. Местное население накрашено, надушено, всячески «насексуалено». И настроено соответственно. Выпивка вполне нормальная. Даже еда есть.
Отдельно хочется сказать про Alfred’s. Это ночной клуб на пляже, который показывают туристам за деньги, сюда из других городов Ямайки возят экскурсии. Живая музыка (регги, конечно), выпивка, проститутки (и мальчики, и девочки) и практически открытая торговля наркотиками. Любыми. Сидишь за столом, а сзади дилеры толкают кокаин и, не шифруясь особо, торгуются. Я была несколько потрясена. Хотя, рассказывая про Ямайку, тему наркотиков задеваешь по-любому, потому что именно из-за них сюда и едут. Что, у бразильцев своих пляжей нет? Ну, американцам особенно зимой податься некуда – на Гавайях холодно и дорого, в Майами и Лос-Анджелесе тоже прохладно, на Кубу и в Венесуэлу им вовсе въезд запрещен. Остаются Ямайка, Пуэрто-Рико, Доминиканская республика другие острова Карибского моря. Но ведь на Ямайке еще и траву можно покупать и употреблять практически безнаказанно. Так что здесь их (американцев) множество. Но все это – очень милые люди, настроенные позитивно, в хорошем настроении, и очень любопытные.
Экскурсии – разговор особый. Здесь они отсутствуют на русском языке, хотя посмотреть есть что. Водопады, например (два варианта). Прогулки на лошадях, поездка в музей Боба Марли, в бывшую дискотеку Грин Грот, и еще куча всего.
В общем, поедем сюда обязательно еще. Теперь на скалистую часть. И всем того же желаем!
Niedawno wró ciliś my z Jamajki. Wraż enia są przytł aczają ce. Choć byliś my tu już drugi raz, tym razem jest inaczej. Gł ó wny wniosek jest taki, ż e tutaj trzeba odpoczą ć w hotelu non all inclusive. Wyjaś nię dlaczego. W hotelach takich jak Sandals, Beaches, Couples itp. jesteś pozbawiony kontaktu z miejscowymi tubylcami. Zaufaj mi, to wspaniali ludzie. A ż eby odpoczą ć „wegetatywnie” nie trzeba tak daleko się wspinać , nie warto poś wię cać dodatkowego czasu i pienię dzy na dł ugą podró ż . Tutaj ...Có ż , wszystko jest w porzą dku.
Na resztę musiał em przygotować się wcześ niej, w paź dzierniku. Od poł owy zeszł ego roku odwoł ano loty Air Jamaica do Montego Bay (któ rym polecieliś my w styczniu 2007) z Londynu Heathrow, teraz latają z Gatwick, a z powodu problemó w z Wielką Brytanią postanowiliś my nie cierpieć z powodu wizy . Po intensywnych poszukiwaniach okazał o się , ż e Martinair leci na Jamajkę z Amsterdamu, a ponieważ jest to „dziewczyna” KLM, bilety został y kupione z Holandii.
Podró ż powrotna, z codziennym postojem w Amsterdamie, kosztował a 9.000 rubli dla dwojga, plus wiza holenderska i hotel. W zasadzie nie trzeba mieć wizy, ale nie moż na opuś cić lotniska – Schiphol jest zdrowy, ma szaloną liczbę sklepó w, w strefie tranzytowej jest hotel.
Nastę pnym krokiem jest wybó r hotelu. Mają c na uwadze, ż e „all inclusive” nam nie odpowiada, zaczę liś my szukać informacji o innych hotelach w Negril. A potem byliś my rozczarowani. W naszych rosyjskoję zycznych zasobach nie ma informacji o wię kszoś ci hoteli w Negril, a to, co tam jest, jakoś nie jest przekonują ce. Musiał em szukać tych informacji gdzie indziej. Po poró wnaniu amerykań skich recenzji z naszymi wraż eniami na temat Sandals Royal Caribbean (gdzie byliś my w zeszł ym roku), zdecydowaliś my się na Rondel Village 3*. Zarezerwowaliś my hotel przez hoteldiscount. ru, wszystko poszł o z nimi gł adko, pracują tam kompetentni ludzie, za co im szczegó lne podzię kowania.
Có ż , to wszystko o przygotowaniu. Teraz wł aś ciwie odpocznij.
Lot normalny, nie przestanę na nim, wszystko jasne. Podró ż tam trwał a 20 godzin. Przybył wieczorem 3 stycznia. Skontaktował em się z hotelem mydł em, wysł ali nam taksó wkę , ceny są doś ć boskie, zabrali 60 $ z lotniska do Negril, a to przecież ponad 60 kilometró w. Zał atwił nas bez problemó w, pokó j w najbliż szym bungalowie od plaż y. Hotel jest bardzo ł adny, przytulny i wygodny. Skł ada się z kilkunastu dwu- i trzypię trowych bungalowó w. Na pierwszym pię trze pokoje z kuchnią i oddzielną sypialnią , po jednej w każ dym, na drugim i trzecim dwa pokoje zwykł e. Nie mieliś my kuchni, 006, zwana „pomarań czową ”. Ogó lnie rzecz biorą c, wszystkie liczby, z wyją tkiem liczb, mają ró wnież na drzwiach oznaczenie „owoc”. Pokó j - 20 metró w, z balkonem, klimatyzacją i wentylatorem. Wszystko jest czyste i stosunkowo nowe (lub po prostu dobrze utrzymane). Pokoje są sprzą tane i rę czniki zmieniane codziennie, poś ciel zmieniana jest co trzy dni.
Jak zawsze jeden dolar znacznie poprawia jakoś ć sprzą tania, ale moż na się bez niego obejś ć . Hotel jest wł asnoś cią tej samej rodziny od dwudziestu lat, atmosfera jest bardzo rodzinna. Obsł uga pomocna, uś miechnię ta i bardzo przyjazna. Nocleg bez wyż ywienia, ale na miejscu jest restauracja i bar.
Sam Negril jest wyraź nie podzielony na dwie czę ś ci – piaszczystą i skalistą . Wszystkie hotele z adresem Norman Menley Boulevard znajdują się wzdł uż piaszczystej plaż y, z adresem West End Road - na skał ach. Kto co lubi. Rondel Village jest bardzo dobrze poł oż ony - wszystkie zielone marzenia są na wycią gnię cie rę ki, do centrum miasta - 1.5 USD za dwoje w taksó wce. Taxi na Jamajce to osobny artykuł . Dla turystó w ł amią ceny pię ć razy (jeś li nie 10) wię cej. Handluj bezwzglę dnie. I lepiej nie brać taksó wki w hotelu, wyjś ć na drogę , machać rę ką – wszyscy zatrzymują się tam, gdzie jest miejsce. Tutaj zwyczajowo sadzi się na drodze, jak w minibusie.
O plaż y. Super! Piasek, mię kki, biał y, ciepł y - bajka! Woda jest przejrzysta, widać dno.
Temperatura wody nie jest zbyt wysoka, ale też nie zimna, orzeź wiają ca, ale nie chce się wychodzić . „Do samego pleportia”. Na dole są jednak „ś lady cywilizacji” w postaci wszelkiego rodzaju ś mieci, ale jakoś nie psuje to ogó lnego wraż enia. Moż esz nurkować tuż przed hotelami, ale nie jest to zbyt interesują ce. Wzię liś my ł ó dź ze szklanym dnem i zabrali nas na nurkowanie z rurką do rafy - ś wietnie. Mó j mą ż , któ ry ma kategoryczną alergię „poznawczą ” na wszystkie ż ywe stworzenia, wydaje się , ż e po tej podró ż y zachorował na biologię morską . Teraz z dna morza naprzeciw hotelu robił o się wszystko, co się na nim wyró ż niał o. Wyhodowano trzy ró ż ne rozgwiazdy (jedną nawet sfotografował em), kilka muszli, rę cznik i zardzewiał y nó ż stoł owy. Po oglę dzinach wszystko został o na swoim miejscu. Nawet po burzy czasami przynosi trawę , z któ rą spotykają się ró ż ne zwierzę ta.
Na przykł ad meduzy, któ re ż ą dlą bardzo czule, ale w batonie natychmiast udzielają pierwszej pomocy w postaci rumu i limonki zewnę trznie. Pomaga natychmiast. Pamię tam też malutką , dwucentymetrową mą twę (nie wiem jak inaczej nazwać mł ode mą twy). Najpierw udawał glony, potem wydmuchał atrament - i uciekł . Potem udawał , ż e jest jakimś krabem lub ż ukiem, zmienił kolor i zamarł na falach. Gdy takie przebranie nas nie przekonał o, ponownie wypuś cił atrament, zmienił kolor na piaskowy i rzucił się po pię tach. Nie dogoniliś my go - w koń cu dziecko. Pł aszczki pł ywają wzdł uż wybrzeż a, szczegó lnie rano. Z jakiegoś powodu ich kolor też jest zawsze inny, czasem kolor dna, czasem czarny z drobinką . Wię c nie pł ywaj w ciemnoś ci. Samo morze nie jest gł ę bokie - nie wię cej niż.2 metry, gł ó wnie do klatki piersiowej. Odległ oś ć od brzegu nie wpł ywa zbytnio na gł ę bokoś ć - przy bojach, do któ rych wolno pł yną ć , są mniejsze niż trzy metry od brzegu.
Na szczegó lną uwagę zasł ugują boje. To jest tutaj waż ne! Biał e boje oznaczają obszar, na któ rym ł ó dki i skutery nie mogą pł ywać . A te „rowery wodne”, prowadzone przez wę dzonych lub pijanych miejscowych towarzyszy i turystó w, nosi się jak szalone. Dlatego trzymanie się dozwolonej strefy leż y w interesie bezpieczeń stwa. Dla tych, któ rzy chcą nurkować ze skał , istnieje wiele moż liwoś ci w okolicy West End Road. Wię kszoś ć tutejszych hoteli jest otwarta dla zwiedzają cych, dostę p do plaż y i strefy „skokó w” jest otwarty dla wszystkich. Są też kultowe miejsca, takie jak Rick's Café . Tutaj miejscowa mł odzież (wydaje się mł oda, bo wieku Jamajczykó w nie da się okreś lić na odległ oś ć ) skacze z ró ż nych wysokoś ci na proś bę i za pienią dze zbierają cej się na to publicznoś ci. Takie są „jaskó ł ki morskie”. To prawda, ż e nie zalecamy jedzenia w tej „kawiarni” - jest drogie i bez smaku. Tak, o jedzeniu. Sama kuchnia jamajska jest bardzo smaczna, pikantna i sł odka. Jedzenie nie jest problemem.
Wzdł uż drogi znajduje się wiele restauracji, w któ rych moż na zjeś ć pyszne i stosunkowo niedrogie jedzenie. Radzimy spró bować ackee z solą , ogonem woł owym (ogon woł owy), kozą (lokalna koza), callaloo, rybą po jamajsku lub duszoną na brą zowo i wszystkim, co miejscowi gotują z szarpanką (wszystko lekko zwę glone, ale smaczne). Z naszych obserwacji wynika, ż e smak niektó rych dań w ró ż nych restauracjach jest prawie taki sam, wię c o wyborze decydował a jedynie cena i wygoda lokalizacji. W pierwszych dniach jedliś my trzy razy dziennie, pod koniec reszty - jeden. Ponieważ są peł ne. Porcje są duż e. Jeś li zamó wisz jedno danie na obiad, wię kszoś ć restauracji przyniesie Ci ró wnież zupę . Raz obiad, to pierwszy ma być . W restauracji naszego hotelu przez trzy tygodnie jadł am jamajskie ś niadanie i nie znudził o mi się - cał y czas był o trochę inaczej gotowane. Oddzielna rozmowa - homary i krewetki. Przygotowuje się je tutaj w ró ż nych wersjach – smaż one, gotowane, w cieś cie, w skorupkach i bez oraz. itp.
Smaczne, ale nie tanie, ś rednio cena dania z homara wynosi 23 USD. Ryba jest ś wież a. Każ dy. A wszystko bardzo smaczne. Kosztował o to od 15 do 40 dolaró w na osobę dziennie, w zależ noś ci od apetytu. Z drinkó w gorą co polecamy poncz owocowy, w ró ż nych miejscach smakuje trochę inaczej, moż na go zamó wić z rumem, jest bardzo orzeź wiają cy. Pyszny jamajski odpowiednik kwasu maltań skiego. Koktajle alkoholowe oczywiś cie na bazie rumu, duż o wszelkiego rodzaju napojó w alkoholowych - na podniesienie ducha i rozgrzanie. I wszę dzie ś wież o wyciś nię ty sok pomarań czowy. Soki w butelkach przewoż one są wzdł uż plaż y przez lokalnych „indywidualnych przedsię biorcó w”, moż na spokojnie kupić , nie odnotowaliś my ż adnych przypadkó w niestrawnoś ci. Na plaż y zazwyczaj niosą jedzenie w sposó b cią gł y, moż na jeś ć bez wychodzenia z leż aka, a wielu to robi. Nie ma tu praktycznie ż adnych zakupó w, poza pamią tkowymi koszulkami i akcesoriami plaż owymi. Chcę też porozmawiać o owocach.
Mał e targi owocowe znajdują się w cał ym mieś cie, ceny są normalne, nie powiem, ż e jest bardzo tanio, ale moż esz sobie na to pozwolić . Lokalne pomarań cze mają okropny wyglą d - jakaś brą zowo-zielona, z twardą skó rką (nie moż na jej obrać rę kami, tylko noż em), ale bardzo sł odka. Mandarynki, papaje, ananasy, jabł ka - wszystko to jest znane tym, któ rzy nigdy nie opuś cili Rosji. Z egzotycznych spró bowaliś my ł akoci (są to takie zdrowe owoce, któ re wyglą dają jak zielone szyszki) i jego przeró ż ne modyfikacje (przeró ż ne odmiany jabł ek - zagniecione, kilka innych), jack fruit, jabł ko oteheita. Zalecana. To jest do uż ytku wewnę trznego.
Jeś li chodzi o przyjemnoś ci fizyczne, jest kilka uzdrowisk, ale kiedy tam zajrzeliś my, znaleź liś my cenę ró wną dwukrotnoś ci Moskwy i był o nam trochę smutno. Ale wtedy mó j wzrok padł na odrę cznie napisany znak Chata pię knoś ci Pat i postanowił em dowiedzieć się , co to był o. A oto, co się stał o.
Na terenie hotelu znajduje się szopa ze sklejki, w któ rej znajdują się dwa leż aki przykryte niezbyt mł odymi rę cznikami, w pobliż u szopy - wesoł a Jamajka. Zapytana o masaż odpowiedział a - 40 USD, po kró tkiej kł ó tni ustalili na 20 USD. A masaż jest tego wart! Z gę stych liś ci aloesu wyciska się na skó rę sok i mią ż sz, dodaje się tam olejek do masaż u i tą masą masuje się cał e ciał o, od pię t po czubki gł owy. Relaks jest kompletny. Po tych masaż ach popadł em w pokł ony, co po raz pierwszy bardzo przeraził o mojego mę ż a - relaks i letarg to wcale nie mó j stan. Jednym sł owem masaż , a potem w morzu, a potem na leż aku… Zapominasz o wszystkich problemach. O ile rozumiem, masaż podobny do tego wykonuje się we wszystkich „salonach” znajdują cych się na plaż y. Tylko nie zapomnij się targować.
O tym, co moż esz zobaczyć.
Ostatnim razem przejechaliś my wszystkie zabytki, wię c nie bę dę się nad nimi rozwodził . Tym razem odwiedziliś my park wodny, któ ry w styczniu ubiegł ego roku był „w budowie”. Ogó lnie nieź le, jeś li nie był eś w Turcji i Emiratach. Nikt do ludzi. Wejś cie kosztuje 25 USD za nos. Rę czniki nie są zapewnione, weź wł asne.
Wspomniał em już o Rick's Café . Tak, pamię tajcie, ż e Hedonism II znajduje się w Negril, któ rego wczasowicze zdają się uwielbiać szokować szacowną publicznoś ć , bo dwukrotnie zaskoczył y nas nagie katamarany pł yną ce pod skał y. Z jakiegoś powodu te kamyki bardzo lubią nurkować ze skał , na któ rych jest wię cej ludzi (zwykle! ). Pokaz nagich, grubych, wytatuowanych Amerykanó w skaczą cych z wysokoś ci siedmiu metró w przywoł ywał z jakiegoś powodu skojarzenie z awanturą mię sa. Brr! Szczegó lnie ś miesznie wyglą dali nadzy mę ż czyź ni, ale w pomarań czowych kamizelkach ratunkowych.
Udaliś my się też do najś wię tszego miejsca Jamajczykó w i gł ó wnego ź ró dł a utrzymania wię kszoś ci ludnoś ci – na przydomową plantację marihuany. Ogró d. Chociaż dla osó b „korzystają cych” jest to interesują ce.
Piaszczysta plaż a Negril jest jak promenada w miejscowoś ciach wypoczynkowych, ludzie nieustannie wę drują tam iz powrotem. Wię kszoś ć turystó w to Amerykanie. Są Hiszpanie, Brazylijczycy, z jakiegoś powodu wzię li nas za Wł ochó w, chyba za zł y angielski. Rosjan jest niewielu, gł ó wnie nasi ludzie jeż dż ą do drogich hoteli all inclusive, my też to zrobiliś my w zeszł ym roku. Nie był o problemó w z komunikacją . Doś ć szybko zaczynasz rozumieć dialekt jamajski, to wypaczony angielski. Sami Jamajczycy naprawdę chcą Cię zrozumieć , wię c brak znajomoś ci gramatyki nie przeszkadza w wyraż aniu myś li i pró ś b. Nasz humor też jest dla nich cał kiem zrozumiał y.
Sam Negril jest bardzo demokratycznym miastem. Kiedyś został o wybrane przez amerykań skich hippisó w, wię c miasto jest hipisowskim duchem.
Na plaż y, na przykł ad, był y starsze panie z bardzo ryzykownymi tatuaż ami. Wię kszoś ć obiektó w rozrywkowych znajduje się na plaż y. Tak wię c suknie wieczorowe, smokingi i szpilki w Negril są zbyteczne. Jedynym wyją tkiem jest Jungle, pozycjonują ca się jako „najlepszy klub nocny na Jamajce” (nie wię cej, nie mniej! ), któ ra znajduje się naprzeciwko Rondel Village. Dział a od czwartku do pią tku do soboty, w pozostał e dni jest w ogó le nieczynny. Wstę p dla dziewczynek jest bezpł atny, dla mł odzież y 15 USD. Wewną trz znajdują się dwa pię tra, każ de z parkietem do tań ca. Gó rny parkiet to plener, muzyka to jamajski rap i reggae, dolny bez okien bez drzwi, ale muzyka bardziej amerykań ska, znana z przebojó w MTV, disco, rapu, hip-hopu, w skró cie wszystko co ty moż e tań czyć . Jest duż o ludzi, taki gę sty tł um. Miejscowa ludnoś ć jest wymyś lana, perfumowana, „seksualizowana” w każ dy moż liwy sposó b. I odpowiednio skonfigurowany. Picie jest cał kiem normalne. Jest nawet jedzenie.
Osobno chcę powiedzieć o Alfreda. To klub nocny na plaż y, któ ry jest pokazywany turystom za pienią dze, odbywają się tu wycieczki z innych miast na Jamajce. Muzyka na ż ywo (oczywiś cie reggae), alkohol, prostytutki (zaró wno chł opcy, jak i dziewczę ta) i prawie otwarty handel narkotykami. Każ dy. Siedzisz przy stole, a za dilerami popychają kokainę i bez specjalnego szyfrowania targują się . Był em trochę zszokowany. Chociaż , mó wią c o Jamajce, temat narkotykó w dotyka się w jakikolwiek sposó b, bo to dzię ki nim ludzie tu przyjeż dż ają . Co, Brazylijczycy nie mają wł asnych plaż ? Có ż , zwł aszcza zimą Amerykanie nie mają doką d pojechać – na Hawajach jest zimno i drogo, w Miami i Los Angeles też jest fajnie, na Kubę i Wenezuelę obowią zuje cał kowity zakaz. Pozostań Jamajka, Portoryko, Dominikana i inne wyspy karaibskie. Ale na Jamajce moż na też niemal bezkarnie kupować i uż ywać trawy. Jest ich wię c duż o (Amerykanie).
Ale wszyscy to bardzo mili ludzie, pozytywnie nastawieni, w dobrym nastroju i bardzo ciekawi.
Wycieczki to wyją tkowa rozmowa. Tutaj nie ma ich po rosyjsku, chociaż jest coś do zobaczenia. Na przykł ad wodospady (dwie opcje). Jazda konna, wycieczka do Muzeum Boba Marleya, dawna dyskoteka Green Grotto i wiele wię cej.
W sumie na pewno jeszcze tu przyjedziemy. Teraz do skalistej czę ś ci. I wszyscy tego samego ż yczymy!