Если вы мечтаете о самом худшем отдыхе в своей жизни, желаете потратить огромное количество денег и вернуться из отпуска с подпорченными впечатлениями и состоянием не до конца удовлетворенным, то вам определенно стоит обратиться в туристическую компанию Амбитур. Как заявлено на сайте упомянутого турагенства, оно является официальным уполномоченным представителем туроператора всем известного Coral Travel, однако, лучше уж я бы обратилась напрямую к ним, чем потратила свое время, воспользовавшись услугами Амбитур.
Вопросов о том, куда поехать отдыхать даже не возникло: Италия всегда была моим любимым местом для отпуска, а сколько раз я бывала в городке у моря – Римини – уже не счесть. Я уже давно следовала своим личным предпочтениям, сама покупала билеты на самолет и бронировала себе один из лучших по качеству и сервису отель Artis Hotel Rimini, собираясь в этом году поступить точно так же, но меня уговорили не заморачиваться самой и предоставить все вопросы в турагенство, что я, к сожалению, и сделала.
Приятная на первый взгляд девушка показала нам фотографии превосходного отеля Cirene с чистыми красивыми комнатами и всеми необходимыми удобствами, заверив нас о первоклассном сервисе, дружелюбном персонале и включенным в стоимость завтраком с обилием вкуснейшей еды во всеми любимом формате шведского стола. Ага, поверили, купились.
Что же произошло на самом деле? По прилете в Италию нас встретил автобус, собирающих всех прибывших от компании туристов, чтобы развезти по отелям и разместить их со всеми комфортом и удобством. Мало того, что всех отдыхающих, словно компанию безбелетников высадили на одной из местных остановок, неопределенно взмахнув руками, тем самым показывая расположение отелей, так никто не удосужился нам дать ни ваучеров, ни каких-либо скидочных купонов, ни бумажек с информацией о хороших ресторанах в округе, магазинах и супермаркетах – ни-че-го. Дальше справляйтесь, как говорится, сами, и отели ваши тоже ищите сами. А затем скрылись, оставляя недоуменных туристов с чемоданами в руках на задрипанной остановке.
Отель, так хорошо разрекламированный нам в компании, оказался совершенно другим и отличался от показанных нам фотографий от слова совсем. Уже при входе в него нам бросились в глаза расположившиеся в тенечке на веранде компании бабулек-одуванчиков, очевидно обсуждающих способы приготовления равиоли для внуков и эффективные мази от болей в спине. Ни одного молодого человека – уже подозрительно. Стоящая на ресепшене хозяйка отеля, только завидев нас, входящих с чемоданами, сделала недовольное лицо, как будто мы только что при ней добавили в свеже приготовленную пасту болоньзе кетчуп с майонезом, зарегистрировала нас и отдала ключи от номера с физиономией полнейшей неприязни и отвращения. Зато с подошедшими к ней с вопросами бабулями тут же засияла нимбом над головой и заворковала сладким голосом аки ангел, освещающим своим светом путь потерявшимся матронам.
Номер… На примере нашего номера можно было бы написать целую памятку для владельцев отелей о том, в какие комнаты нельзя селить прибывших гостей. Казалось, что нам выделили место там, где в обычных гостиницах живет обслуживающий персонал: ни о каком холодильнике со стандартным набором напитком и закуски не могло быть и речи; мебель, живущая на последнем издыхании и буквально молящаяся о своей замене; полы, которые не мыли, видимо, со времен Римской империи, и валяющаяся у тумбочки грязная ушная палочка были напоминанием о том периоде (палочку, кстати, за все дни нашего пребывания так и не убрали); ванная, с неконтролируемым потоком то горячей, то холодной воды, середины было не дано; размеры комнаты были малы, что достать до шкафа можно было не вставая с кровати (кстати, кроватей было почему-то три, учитывая, что нас всего-лишь было двое). Вместо обещанного нам вида на море, из грязного захудалого окна было видно стену стоящего чуть ли не вплотную к отелю соседнего дома, а собака, живущая в конуре под нами, нестерпимо выла каждое раннее утро, что даже мне – любительнице животных, хотелось запустить в неё тапком и продолжить спать. В последствие, на протяжении всех десяти дней нашего пребывания в отеле наш номер благополучно оставался забытым для уборки и банальной смене белья и полотенец, которую в нормальных гостиницах проводят раз в несколько дней. Ушная палочка одиноко продолжала покрываться пылью и микробами у тумбочки.
Общее представление об отеле тоже оставляет желать лучшего. Мало того, что сама обстановка напоминает о дешевом пансионате для итальянских пенсионеров или же элитном доме престарелых в России, так любая просьба или вопрос к персоналу сопровождались недвольным лицом кирпичом и наглым вымогательством бумажек со знаком евро за выполнение оных. Даже интернет, который по определению должен быть включен в стоимость проживания, будет доступен вам, лишь когда вы отстегнете из своего кармана дополнительные три евро. А от презрения, проявляемого в вашу сторону хозяйкой-русофобкой, появляется желание сходить вымыться до скрипа, а заодно потратить деньги на психолога, способного вернуть вам вашу веру в себя и упавшую ниже уровня Адриатического моря до этого стабильную и непоколебимую самооценку.
Если бы вы хотели немного сбросить вес и контролировать количество потребляемой еды, лучшей мотивации для этого вы не нашли бы нигде, кроме как в лице отеля Cirene. Вновь яро разрекламированного нам шведского стола мы так и не обнаружили, хотя бы потому, что после нашествия голодной саранчи, простите, итальянских бабушек и дедушек, ничего не оставалось. Приходилось каждый день ходить завтракать в знаменитую итальянскую кондитерскую Tino, где подавали вкуснейшие кофе и выпечку, и платить по 15 евро. И, знаете, после увиденного аттракциона невиданной щедрости, даже самый захудалый 2-звездочный отель в Алании кажется оплотом изобилия и гостеприимства.
И если всё вышеупомянутое можно было хоть как-то стерпеть, благо целыми днями мы проводили вне отеля, занимаясь своими делами, наслаждаясь солнцем, морем, вкусной едой и Италией в целом, то последний день перечеркнул все хорошие впечатления, полученные за прошедшее время. Чек-аут, который стандартно везде происходит в двенадцать дня и никак не раньше, в этом не идущим в ногу со временем и профессиональным сервисом отеле, установлен на десять утра, и не дай Бог ты не испаришься до этого времени: презрительный взгляд хозяйки будет преследовать тебя до самой российской границы и ещё месяц сниться в кошмарах. В восемь часов утра мы как всегда отправились завтракать в кондитерскую, а когда вернулись спустя полчаса, то обнаружили горничную, уже собиравшую наше постельное белье и уносящую полотенца! В 8:30 утра! С горем пополам пришлось отбить полотенца обратно, потому что перед отъездом всё же ещё хотелось принять душ, хотя от нас, видимо, уже давно не терпелось избавиться. Купленный мною торт, упакованный в фирменную коробку кондитерской и переносимый в таком же фирменном пакете, что ни для кого не оставляло сомнений, откуда он и что находится внутри, был СПЕЦИАЛЬНО поставлен на бок и РАЗДАВЛЕН прижатыми к нему нашими чемоданами, которые горничная переставляла в другую сторону и, естественно, не могла не понять, что находится внутри пакета и как с содержимым необходимо обращаться. Добрая порция великого и могучего русского мата полилась на нагло ухмыляющуюся в мою сторону горничную (дочь хозяйки отеля), как из рога изобилия, приправляемое лишь её ленивым и равнодушным пожеланием успокоиться и не истерить.
Как итог: деньги за отдых заплачены немалые, отель совершенно не тот, что нам показывали на картинках, отвратительный сервис и наплевательское отношение к гостям, еда, которая становится причиной избавления от лишних килограмм за свой непривлекательный вид, и туристическая компания, которая абсолютно наплевательски относится к своим клиентам, не шевелит даже пальцем, чтобы хоть как-то исправить неприятные ситуации и не возвращает деньги за испорченный отдых. В Италию-то я ещё обязательно вернусь, а вот с помощью турагенства Амбитур – вряд ли.
Jeś li marzysz o najgorszych wakacjach w swoim ż yciu, chcesz wydać ogromne pienią dze i wró cić z urlopu ze zepsutymi wraż eniami i nie do koń ca usatysfakcjonowany, to zdecydowanie powinieneś skontaktować się z biurem podró ż y Ambitour. Jak podano na stronie internetowej wspomnianego biura podró ż y, jest to oficjalny autoryzowany przedstawiciel touroperatora znanego Coral Travel, jednak lepiej bym skontaktował się z nimi bezpoś rednio, niż tracił czas na korzystanie z usł ug firmy Ambitour.
Nie był o pytań o to, gdzie jechać na wakacje: Wł ochy zawsze był y moim ulubionym miejscem wypoczynku, a ile razy był em w mieś cie nad morzem - Rimini - nie da się zliczyć . Od dawna ś ledzę moje osobiste preferencje, sam kupują c bilety lotnicze i rezerwują c Artis Hotel Rimini, jeden z najlepszych pod wzglę dem jakoś ci i obsł ugi, zamierzają c zrobić to samo w tym roku, ale namó wiono mnie, ż ebym nie zawracał sobie gł owy i przekaż wszystkie pytania do biura podró ż y, co niestety zrobił am.
Na pierwszy rzut oka Pani pokazał a nam zdję cia znakomitego Hotelu Cirene z czystymi, pię knymi pokojami i wszystkimi niezbę dnymi udogodnieniami, zapewniają c nam pierwszorzę dną obsł ugę , mił ą obsł ugę oraz wliczone w cenę ś niadanie z obfitoś cią pysznego jedzenia u każ dego ulubiony format w formie bufetu. Tak, wierzyli, kupili to.
Co naprawdę się wydarzył o? Po przybyciu do Wł och powitał nas autobus, któ ry zabrał wszystkich turystó w, któ rzy przybyli z firmy, aby zabrać ich do hoteli i zakwaterować z wszelkim komfortem i wygodą . Nie tylko wszyscy wczasowicze, jak grupa freerideró w, wylą dowali na jednym z lokalnych przystankó w, machają c niejasno rę kami, pokazują c w ten sposó b poł oż enie hoteli, wię c nikt nie zadał sobie trudu, aby dać nam bony lub kupony rabatowe, albo karteczki z informacjami o dobrych restauracjach w dzielnicy, sklepach i supermarketach - nic. Wtedy poradź sobie, jak mó wią , na wł asną rę kę , a takż e sam poszukaj swoich hoteli. A potem zniknę li, zostawiają c zdezorientowanych turystó w z walizkami w rę kach na obskurnym przystanku.
Hotel, tak dobrze zareklamowany nam w firmie, okazał się zupeł nie inny i zupeł nie inny od pokazanych nam zdję ć . Już przy wejś ciu do niej uderzył y nas towarzystwa babć dmuchawca, znajdują ce się w cieniu na werandzie, podobno dyskutują ce o sposobach robienia ravioli dla wnukó w i skutecznych maś ciach na bó le plecó w. Ani jednego mł odego czł owieka - już podejrzanego. Gospodyni hotelu stoją ca w recepcji, wł aś nie widzą c nas wchodzą cych z walizkami, zrobił a niezadowoloną minę , jakbyś my wł aś nie dodali ketchup z majonezem do ś wież o ugotowanego makaronu boloń skiego, zameldowali się i oddali klucze do pokoju twarz peł nej wrogoś ci i obrzydzenia. Ale z babciami, któ re podchodził y do niej z pytaniami, natychmiast zabł ysnę ł a aureolą nad gł ową i gruchał a sł odkim gł osem jak anioł , oś wietlają c swoim ś wiatł em ś cież kę zaginionych matron.
Pokó j… Na przykł adzie naszego pokoju moż na by napisać cał ą notatkę dla wł aś cicieli hoteli o tym, któ re pokoje nie mogą pomieś cić przybywają cych goś ci. Wydawał o się , ż e dostaliś my miejsce, w któ rym personel mieszka w zwykł ych hotelach: nie był o mowy o jakiejkolwiek lodó wce ze standardowym zestawem napojó w i przeką sek; meble, ż yją ce na ostatnich nogach i dosł ownie modlą ce się o ich wymianę ; Podł ogi, któ re nie był y myte, najwyraź niej od czasó w Cesarstwa Rzymskiego, i brudny patyczek do uszu leż ą cy przy szafce nocnej był y pamią tką po tamtym okresie (patyczki, nawiasem mó wią c, nie był y usuwane przez wszystkie nasze dni zostać ); ł azienka, z niekontrolowanym przepł ywem ciepł ej lub zimnej wody, nie był o drogi poś redniej; Gabaryty pokoju był y niewielkie, ż e moż na był o dostać się do szafy bez wstawania z ł ó ż ka (swoją drogą , z jakiegoś powodu był y trzy ł ó ż ka, biorą c pod uwagę , ż e był o nas tylko dwoje). Zamiast obiecanego nam widoku na morze, z brudnego, obskurnego okna widać był o ś cianę są siedniego domu stoją cego niemalż e blisko hotelu, a pies mieszkają cy w budy pod nami każ dego ranka wył nieznoś nie, co nawet ja, mił oś nik zwierzą t, chciał wł oż yć do niego pantofelek i dalej spać . W efekcie przez dziesię ć dni naszego pobytu w hotelu bezpiecznie zapomniano o naszym pokoju do sprzą tania i banalnej zmiany poś cieli i rę cznikó w, któ ra odbywa się w normalnych hotelach co kilka dni. Sam sztyft do uszu nadal był pokryty kurzem i zarazkami przy stoliku nocnym.
Ogó lna idea hotelu ró wnież pozostawia wiele do ż yczenia. Sama sytuacja nie tylko przypomina tani pensjonat dla wł oskich emerytó w czy elitarny dom opieki w Rosji, wię c każ dej proś bie lub pytaniu do personelu towarzyszył a niezadowolona buzia z cegieł i aroganckie wył udzanie kartek ze znakiem euro za ich wykonanie. Nawet Internet, któ ry z definicji powinien być wliczony w cenę noclegu, bę dzie dla Ciebie dostę pny dopiero po wypię ciu z kieszeni dodatkowych trzech euro. A z pogardy okazywanej w twoim kierunku przez rusofobiczną gospodynię jest chę ć pó jś cia i umyć się do zgrzytu, a jednocześ nie wydać pienią dze na psychologa, któ ry moż e przywró cić twoją wiarę w siebie i twoją stabilną i niezachwianą jaź ń - szacunek, któ ry spadł poniż ej poziomu Morza Adriatyckiego.
Jeś li chcesz schudną ć i kontrolować iloś ć spoż ywanego jedzenia, nigdzie nie znajdziesz lepszej motywacji do tego, z wyją tkiem hotelu Cirene. Znowu nie znaleź liś my bufetu, któ ry był nam gorą co reklamowany, choć by dlatego, ż e po inwazji gł odnej szarań czy, przepraszam, wł oscy dziadkowie, nic nie został o. Codziennie musiał am chodzić na ś niadanie do sł ynnej wł oskiej cukierni Tino, gdzie serwowano pyszną kawę i ciastka, a zapł acił am 15 euro. I wiesz, po zobaczeniu atrakcyjnoś ci bezprecedensowej hojnoś ci, nawet najbardziej obskurny 2-gwiazdkowy hotel w Alanyi wydaje się być twierdzą obfitoś ci i goś cinnoś ci.
A jeś li to wszystko dał oby się jakoś znieś ć , skoro cał e dnie spę dzaliś my poza hotelem, pilnują c wł asnych spraw, cieszą c się sł oń cem, morzem, pysznym jedzeniem i ogó lnie Wł ochami, to ostatni dzień przekreś lił wszystkie dobre wraż enia otrzymane w minionym czasie. Wyjazd, któ ry standardowo wszę dzie w poł udnie, a nie wcześ niej, w tym nie nadą ż ają cym za godzinami i profesjonalną obsł ugą hotelu, ustalany jest o dziesią tej rano, a nie daj Boż e nie wyparuj przed tą godziną : pogardliwe spojrzenie gospodyni nawiedzi cię aż do samej granicy rosyjskiej i przez kolejny miesią c bę dziesz mieć koszmary. O ó smej rano jak zawsze poszliś my na ś niadanie do cukierni, a gdy wró ciliś my pó ł godziny pó ź niej, zastaliś my pokojó wkę już zbierają cą poś ciel i zabierają cą rę czniki! O 8:30! Z ż alu musiał am przebić rę czniki z powrotem na pó ł , bo jeszcze przed wyjś ciem chciał am wzią ć prysznic, chociaż podobno od dawna bardzo się nas pragnę ł y. Ciasto, któ re kupił em, zapakowane w markowe pudeł ko na sł odycze i niosł em w tej samej markowej torbie, któ ra nie pozostawiał a wą tpliwoś ci ską d pochodzi i co był o w ś rodku, został o SPECJALNIE umieszczone na boku i Zgniecione przez nasze walizki dociś nię te do niego, co pokojó wka przeł oż ona na inną stronę i oczywiś cie nie mogł a nie zrozumieć , co był o w ś rodku opakowania i jak należ y obchodzić się z zawartoś cią . Spora porcja wielkiego i potę ż nego rosyjskiego przekleń stwa wylał a się na sł uż ą cą (có rkę wł aś ciciela hotelu) bezczelnie szczerzą cą się w moim kierunku, jak z rogu obfitoś ci, doprawioną jedynie jej leniwą i oboję tną chę cią uspokojenia się , a nie histerią .
W efekcie: za wakacje zapł acono duż o pienię dzy, hotel jest zupeł nie inny od tego, co pokazali nam na zdję ciach, obrzydliwa obsł uga i lekceważ enie goś ci, jedzenie, któ re powoduje pozbycie się zbę dnych kilogramó w za nieatrakcyjny wyglą d , a biuro podró ż y, któ re absolutnie lekceważ y swoich klientó w, nie kiwnie nawet palcem, ż eby jakoś naprawić nieprzyjemne sytuacje i nie zwraca pienię dzy za zrujnowane wakacje. Na pewno wró cę do Wł och, ale z pomocą biura podró ż y Ambitur jest to mał o prawdopodobne.