Отдохнуть мы с мужем решили именно в Италии, потому что все говорили: "Поезжайте, Вам там обязательно понравится! ". Выбрали курорт по рекомендации сотрудника турфирмы. Отель выбрали по отзывам и фоткам в интернете. Поехали от Натали Турс.
Итак, когда всё было решено, оплачено и подошёл день отъезда, мы приехали в аэропорт. Самолёт вылетел точно по расписанию. Долетели благополучно. На месте нас встретили у стойки вежливые сотрудники Натали Турс. Быстро собрали автобус и поехали развозить нас по отелям (наш, как всегда, оказался самый последний). По дороге сотрудник Натали Турс, вежливый молодой парень, рассказал всем о многих полезных вещах (какие автобусы где ходят, как определить нужную остановку и т. д. ). Кроме того, он сказал во сколько завтра встречается с нами в холле отеля.
Отель находится на 22 остановке 11 автобуса.
В отеле мы быстро зарегестрировались, несмотря на языковой барьер.
ВАЖНО: в Италии большинство населения не говорит по-английски или говорит очень плохо.
Среди администраторов Helvetia Parco есть англоговорящие, в отеле есть русскоговорящие уборщицы.
Теперь о номере. Нам дали крайний номер на 4 этаже.
Представьте себе малюсенькую комнатку во всех четырёх стенах которой есть отверстия:
- входная дверь,
- балконная дверь (балкон большой с пластмассовыми столиком и стульчиками),
- дверь в ванную/туалет,
- запертая на ключ дверь в соседний номер!! !
Слышимость потрясающая (!!!! ! ), я не думала, что меня будет это раздражать, но меня это очень нервировало и испортило нам обоим отдых:
- через входную дверь мы слышали всех, кто приходил и уходил,
- через балконную, как на первом этаже моют посуду (после завтрака, обеда и ужина),
- а через дверь в соседний номер плач итальянских детей, храп их папы и постоянную юолтовню их мамы,
- иногда ещё было слышно звук прачечной (такое ощущение, что кто-то сверлит).
Ванная маленькая, но не совсем крошечная. Стены с потрескавшейся штукатуркой, раковина, унитаз, душ и дырка в полу для слива воды.
Это было ужасно. Однажды я после пляжа ополоснулась под душем, потом муж пошёл, я вышла на балкон вешать вещи, а когда вернулась... в комнате было море. Пришлось срочно всё вытирать, чтобы не залить соседей снизу. В дальнейшем мы экономили воду, чтобы опять не случился потоп.
Номер убирали каждый день, но так: или пепельницу вытряхнут, или пол помоют, или полотенца поменяют.
Полотенца чистые и постельное бельё тоже.
В номере кондишн, пульт на ресепшн за отдельную плату, сейф, ключ на ресепшн и телевизор, он работал (итальянские и немецкие каналы).
Мы брали тур с завтраками. Это тоже очень неудобно. Дело в том, что для тех, кто берёт завтрак + ужин или "всё включено", есть постоянные столики, а нам приходилось каждое утро подходить к официантам и интересоваться (на английском): "Где нам можно сесть сегодня? "
Завтраки бедненькие: хлопья, сыр, колбаса, молоко, йогурт, слойки, сладенькая водичка (гадость), кофе или чай. Там нет даже сока и фруктов! Это в Италии летом! ?
Кстати, ключи висят на ресепшн в "открытом доступе", кому надо, тот берёт, администратора часто нет на месте.
В день приезда мы просто разведывали обстановку, а на следующий день ходили пешком в "Италию в миниатюре". Было здорово, нам понравилось, детям понравится ещё больше.
Вечером встретились с сотрудником НаталиТурс. Он пришёл вовремя и ответил на все наши вопросы.
В Италии, кстати, все передвигаются на мопедах или велосипедах. Возле отеля стояли несколько бесплатных велосипедов (мы ими не пользовались).
Теперь о пляже Helvetia. Если Вы не хотите испортить себе настроение, не ходите туда. В каком-то отзыве уже писали, что один из сотрудников ударил девушку, которая не знала, что лежаки платные.
У нас получилось иначе. Мы заплатили мужику за лежаки и другой работник пляжа показал нам наше место. Мы разложились, устроились, тут подбегает этот итальянец и начинает жестикулируя орать на нас по-итальянски. Я ему по-английски отвечаю, я Вас не понимаю. ОН МЕНЯ ПЕРЕДРАЗНИВАЕТ и по-английски бормочет что-то о том, что нужно заплатить и предлагает нам пройти обратно на ресепшн. Мы ему говорим, что платили только что. Бесполезно. Собрались, идём за ним и говорим (разговор на английском языке), что заплатили, а он всё одно орёт зло так: "Вы должны заплатить на ресепшн! Я не знаю кому Вы платили! " Муж говорит: "Да тебе я только что заплатил (дальше идёт непереводимая игра русских слов)". На ресепшене всё выяснилось (они сами показали нам не те шезлонги). Никто даже не извинился! Обхамили и забыли. Больше мы на этот пляж не ходили, ходили на соседние, номера, по-моему, 48 и 49. Один из них называется Massimo, а на 49 всех отдыхающих угостили арбузом. Мелочь, а приятно!
А после 32 остановки 11 автобуса есть бесплатные пляжи.
Море в Римини ОЧЕНЬ ПЛОХОЕ: мелкое, без волн, на дне какая-то живность. Метров 100 надо пройти, чтобы было хотя бы по горлышко. Большинство отдыхающих - пенсионеры, инвалиды и семьи с детьми. На дне всякая живность: яйцеобразные медузы, крабики и червяки-илоеды. Я шла по воде очень медленно и очень боялась на них наступить. Море такого зеленовато-коричневого цвета, как лужа. Водных мотоциклов нет совсем - это огорчило нас очень. Так что мы мало времени проводили на море, в основном гуляли, фотографировали и "шопились".
Кстати, очень хороший торговый центр - Романия Центро, типа нашей Меги. Находится на одной из конечных остановок 11 автобуса. Точнее дорогу узнавайте на месте.
Ещё мы ездили в Каттолики в аквариум. Нам понравилось. Ехали на электричке от вокзала (4 остановка 11 автобуса). Главное после того, как купите билет, не забудьте его прокомпостировать на перроне.
Ещё ездили в Сан-Марино. Вот там действительно здорово! Очень красиво.
Билеты на автобус продаются в Табакериях, потом их нужно компостировать в самом автобусе. Они действительны 1.5 часа.
Магазины в Италии работают по непонятному графику. Мы трижды ездили в разное время в разные дни в центр и каждый раз 80% из них было закрыто.
Еда в Италии довольно дорогая, зато вино дешёвое. В ресторанах не говорят по-русски и очень мало по-английски (мы на нём говорим нормально), так что мы голодали почти всё время. Ели то, что закупали в супермаркете, который находится на 18 остановке 11 автобуса, на площади. Кстати, ели мы много пиццы там в ресторанах и поняли, что пицца в одной известной сети московских ресторанов намного вкуснее! Паста разная, есть вкусная, а есть не очень. Ещё у них нет в ресторанах супов (совсем). Вот что в Италии вкусное, так это мороженое. Встретили одну украинку, так она выразилась очень точно: "Одно тесто едят. Я одно время тоже голодала, потом привыкла. "
Когда уже ехали обратно, муж ворчал: "Поезжайте, Вам понравится! Кому нравится, тот пусть и едет! В жизни больше сюда не приеду! "
Полёт на самолёте обратно, тоже песня.
Самолётик был довольно небольшой (по три кресла с каждой стороны, около 25 рядов). Были даже свободные места. Уселись мы, значит. Я, на всякий случай, выпила таблетку от укачивания. Удачно взлетели и я уснула от таблетки. Лететь примерно 3.5 часа. Разбудил меня муж на обед. Поели, я пошла в сторону туалета, где уже стояли несколько человек. Вдруг объявление: "Дамы и господа мы входим в зону турбулентности, пристегните ремни". Не успела я сделать несколько шагов к своему креслу, как самолёт начало не по-детски трясти. Я как-то добралась до кресла и пристегнулась. Тряска продолжалась довольно долго. Потом, наконец, всё успокоилось и нам разрешили ходить по проходу. Я опять уснула, проснулась от того, что муж пристёгивал мой ремень. Пилот объявил, что мы идём на посадку в Москве. Следующие минут сорок были кошмаром. Самолёт начало ужасно трясти! Дети и многие женщины визжали от страха, стюарт разносил пакетики для тех, кому плохо. Одна женщина стала громко просить успокоительное. За окном был сплошной туман, было не видно земли. Я уже мысленно попрощалась с родными и сидела молча молилась. Перед нами сидела девочка лет десяти с мамой. Девочка спросила: "Как же мы сядем, если не видно земли? ", на что мама ответила: "Всё зависит от мастерства пилота. " После этого я уже окончательно впала в панику, но я паникую молча (про себя, так сказать), большинство же паниковало довольно громко. Самолёт всё это время трясло с небольшими перерывами. Я мысленно вспомнила где аварийные выходы и как группироваться, но прекрасно понимала, что это вряд ли поможет. Потом мы, наконец, сели на землю! У меня аж слёзы выступили на глазах. Пилоту все апплодировали дважды и очень искренне. Муж потом у такси долго и взатяг курил.
Вот такой отдых! Вроде отдыхали, а вроде нет. В Италию, если мы и поедем, то только на экскурсионку и ненадолго, море ужасное.
Mó j mą ż i ja postanowiliś my odpoczą ć we Wł oszech, ponieważ wszyscy mó wili: „Idź , na pewno ci się tam spodoba! ” Oś rodek wybraliś my z polecenia pracownika biura podró ż y. Hotel został wybrany na podstawie recenzji i zdję ć w Internecie. Chodź my od Natalie Tours.
Kiedy wię c wszystko był o już postanowione, opł acone i nadszedł dzień odlotu, dotarliś my na lotnisko. Samolot wystartował dokł adnie zgodnie z planem. Dojechać bezpiecznie. Na miejscu przy ladzie powitał a nas uprzejma obsł uga Natalie Tours. Szybko odebraliś my autobus i pojechaliś my do hoteli (nasz, jak zawsze, okazał się ostatni). Po drodze pracownica Natalie Tours, uprzejmy mł ody chł opak, opowiadał a wszystkim o wielu przydatnych rzeczach (któ re autobusy gdzie jeż dż ą , jak znaleź ć odpowiedni przystanek itp. ). Ponadto powiedział , o któ rej jutro spotka się z nami w hotelowym lobby.
Hotel znajduje się przy 22 przystanku 11 autobusu.
Szybko zameldowaliś my się w hotelu, pomimo bariery ję zykowej.
WAŻ NE: we Wł oszech wię kszoś ć ludnoś ci nie mó wi po angielsku lub mó wi bardzo sł abo.
Wś ró d administratoró w Helvetia Parco są angloję zyczni, hotel ma rosyjskoję zycznych sprzą taczy.
Teraz o numerze. Dostaliś my ostatni pokó j na 4 pię trze.
Wyobraź sobie mał y pokó j z dziurami we wszystkich czterech ś cianach:
- Drzwi wejś ciowe,
- drzwi balkonowe (duż y balkon z plastikowym stoł em i krzesł ami),
- drzwi do ł azienki/toalety,
- zamknię te drzwi do są siedniego pokoju!! !
Sł yszalnoś ć jest niesamowita (!!!! ! ), nie są dził am, ż e mnie to zdenerwuje, ale bardzo mnie to zdenerwował o i zepsuł o nam oba wakacje:
- przez frontowe drzwi sł yszeliś my wszystkich, któ rzy wchodzili i wychodzili,
- przez balkon, jak na pię trze, myją naczynia (po ś niadaniu, obiedzie i kolacji),
- i przez drzwi do są siedniego pokoju pł acz wł oskich dzieci, chrapanie taty i nieustanna paplanina matki,
- czasami nadal sł ychać był o odgł os prania (wydaje się , ż e ktoś wierci).
Ł azienka jest mał a, ale nie do koń ca malutka. Spę kane ś ciany gipsowe, umywalka, toaleta, prysznic oraz otwó r w podł odze do odprowadzania wody.
To był o straszne. Raz po plaż y spł ukał am się pod prysznicem, potem mą ż poszedł , wyszł am na balkon powiesić rzeczy, a jak wró cił am. . . w pokoju był o morze. Musiał em pilnie wszystko wytrzeć , ż eby nie zalać są siadó w od doł u. W przyszł oś ci oszczę dzaliś my wodę , aby powó dź się nie powtó rzył a.
Pokó j był codziennie sprzą tany, ale w ten sposó b: albo wytrzą sa się popielniczkę , albo myje podł ogę , albo zmienia się rę czniki.
Rę czniki są czyste i poś ciel też .
Pokó j posiada klimatyzację , pilot w recepcji za opł atą , sejf, klucz w recepcji i telewizor, dział ał o (kanał y wł oskie i niemieckie).
Wybraliś my się na wycieczkę ze ś niadaniem. To też jest bardzo niewygodne. Faktem jest, ż e dla tych, któ rzy jedzą ś niadanie + obiad lub „all inclusive”, są stoliki stał e, a my musieliś my codziennie rano podchodzić do kelneró w i pytać (po angielsku): „Gdzie moż emy dziś usią ś ć ? ”
Ś niadanie jest kiepskie: pł atki ś niadaniowe, ser, kieł basa, mleko, jogurt, ptysie, sł odka woda (muszla), kawa lub herbata. Nie ma nawet soku i owocó w! Latem we Wł oszech! ?
Swoją drogą klucze wiszą w recepcji w "otwartym dostę pie", kto ich potrzebuje, bierze, administratora czę sto nie ma.
W dniu przyjazdu po prostu rozeznaliś my się w sytuacji, a nastę pnego dnia udaliś my się na piechotę do Wł och w Miniaturze. Był o super, nam się podobał o, dzieci pokochają to jeszcze bardziej.
Wieczorem spotkaliś my się z pracownikiem NataliTours. Przybył na czas i odpowiedział na wszystkie nasze pytania.
Nawiasem mó wią c, we Wł oszech wszyscy poruszają się na motorowerach lub rowerach. W pobliż u hotelu był o kilka bezpł atnych roweró w (nie korzystaliś my z nich).
Teraz o plaż y Helvetia. Jeś li nie chcesz zepsuć sobie nastroju, nie idź tam. W pewnej recenzji napisali już , ż e jeden z pracownikó w uderzył dziewczynę , któ ra nie wiedział a, ż e leż aki są pł atne.
Zrobiliś my to inaczej. Zapł aciliś my facetowi za leż aki, a inny pracownik plaż y pokazał nam nasze miejsce. Rozstawaliś my się , usiedliś my, a potem ten Wł och podbiega i gestykuluje, ż eby na nas krzyczeć po wł osku. Odpowiadam mu po angielsku, nie rozumiem cię . ROBI MNIE i mamrocze coś po angielsku o koniecznoś ci zapł aty i zaprasza nas do powrotu na recepcję . Mó wimy mu, ż e wł aś nie zapł aciliś my. Nieprzydatny. Zebraliś my się , idziemy za nim i mó wimy (mó wią c po angielsku), ż e zapł aciliś my, ale on nadal krzyczy tak ź le: „Musisz zapł acić w recepcji! Nie wiem, komu zapł acił eś ! ” Mą ż mó wi: „Tak, wł aś nie ci zapł acił em (jest nieprzetł umaczalna gra rosyjskich sł ó w)”. Wszystko został o wyjaś nione w recepcji (sami pokazali nam niewł aś ciwe leż aki). Nikt nawet nie przeprosił ! Zł apany i zapomniany. Nie chodziliś my już na tę plaż ę , poszliś my na są siednie, numery moim zdaniem 48 i 49. Jedna z nich nazywa się Massimo, a na 49 wszystkich wczasowiczó w poczę stowano arbuzem. Drobiazg, ale fajnie!
A za przystankiem 32, autobusem 11 znajdują się bezpł atne plaż e.
Morze w Rimini jest BARDZO ZŁ E: pł ytkie, bez fal, na dnie jakieś ż ywe stworzenia. Trzeba przejś ć.100 metró w, ż eby był o co najmniej po szyję . Wię kszoś ć urlopowiczó w to emeryci, osoby niepeł nosprawne i rodziny z dzieć mi. Na dnie znajdują się wszelkiego rodzaju ż ywe stworzenia: meduzy w kształ cie jajek, kraby i robaki. Szedł em przez wodę bardzo powoli i bardzo bał em się na nie nadepną ć . Morze jest zielonkawobrą zowe jak kał uż a. W ogó le nie ma motocykli wodnych - to nas bardzo zdenerwował o. Spę dziliś my wię c mał o czasu na morzu, gł ó wnie spacerują c, robią c zdję cia i „zakupy”.
Swoją drogą bardzo dobre centrum handlowe - Romagna Centro, jak nasza Mega. Znajduje się na jednym z koń cowych przystankó w autobusu 11. Dokł adniej, znajdź drogę na miejscu.
Pojechaliś my też do Cattolica do akwarium. Lubiliś my. Pojechaliś my pocią giem ze stacji (autobus 4 przystanek 11). Najważ niejsze po zakupie biletu nie zapomnij skasować go na platformie.
Pojechaliś my też do San Marino. Tam jest naprawdę super! Bardzo dobrze.
Bilety autobusowe są sprzedawane w Tabakeriya, a nastę pnie muszą być ostemplowane na samym autobusie. Są waż ne przez 1.5 godziny.
Sklepy we Wł oszech dział ają wedł ug niezrozumiał ego harmonogramu. Do oś rodka chodziliś my trzy razy o ró ż nych porach w ró ż ne dni i za każ dym razem 80% z nich był o zamknię tych.
Jedzenie we Wł oszech jest doś ć drogie, ale wino jest tanie. Restauracje nie mó wią po rosyjsku i bardzo sł abo po angielsku (mó wimy normalnie), wię c prawie cał y czas chodziliś my gł odni. Zjedli to, co kupili w supermarkecie, któ ry znajduje się na przystanku 18.11 na placu. Nawiasem mó wią c, jedliś my tam duż o pizzy w restauracjach i zdaliś my sobie sprawę , ż e pizza w jednej znanej sieci moskiewskich restauracji jest znacznie smaczniejsza! Makaron jest inny, niektó re są pyszne, ale niektó re nie są tak dobre. Nie mają też zup w restauracjach (w ogó le). To jest to, co dobrze smakuje we Wł oszech, wię c to lody. Spotkaliś my jedną Ukrainkę , jak to bardzo precyzyjnie uję ł a: „Jedzą tylko ciasto. Kiedyś też gł odował am, potem się do tego przyzwyczaił am”.
Kiedy już jechaliś my z powrotem, mó j mą ż narzekał : "Jedź , spodoba ci się ! Kto lubi, niech odejdzie! Nie wró cę tu w ż yciu! "
Lot powrotny to też piosenka.
Samolot był doś ć mał y (trzy fotele z każ dej strony, okoł o 25 rzę dó w). Był y nawet puste miejsca. Usiedliś my wię c. Na wszelki wypadek wzią ł em tabletkę na chorobę lokomocyjną . Pomyś lnie wystartował em i zasną ł em od piguł ki. Leć okoł o 3.5 godziny. Mó j mą ż obudził mnie na obiad. Zjedliś my, poszedł em do toalety, gdzie już stał o kilka osó b. Nagle zapowiedź : „Panie i panowie wjeż dż amy w strefę turbulencji, zapnijcie pasy”. Zanim zdą ż ył em zrobić kilka krokó w na swoje miejsce, samolot zaczą ł się trzą ś ć w dziecinny sposó b. Jakoś dotarł em do krzesł a i zapią ł em pasy. Trzę sienie trwał o doś ć dł ugo. Potem w koń cu wszystko się uspokoił o i pozwolono nam przejś ć nawą . Znowu zasnę ł am, obudził am się z tego, ż e mó j mą ż zapią ł mi pasek. Pilot zapowiedział , ż e lą dujemy w Moskwie. Kolejne czterdzieś ci minut był o koszmarem. Samolot zaczą ł strasznie się trzą ś ć ! Dzieci i wiele kobiet piszczał o ze strachu, Stuart rozdawał torby chorym. Jedna kobieta zaczę ł a gł oś no prosić o ś rodek uspokajają cy. Za oknem był a cią gł a mgł a, nie był o widać lą du. Już w myś lach poż egnał em się z rodziną i siedział em modlą c się w ciszy. Przed nami siedział a okoł o dziesię cioletnia dziewczynka z matką . Dziewczyna zapytał a: „Jak moż emy wylą dować , skoro nie widzimy ziemi? ”, na co jej matka odpowiedział a: „Wszystko zależ y od umieję tnoś ci pilota”. Potem wpadł em w panikę , ale panikuję po cichu (ż e tak powiem dla siebie), podczas gdy wię kszoś ć panikował a doś ć gł oś no. Samolot cał y czas trzą sł się z kró tkimi przerwami. Pamię tał em, gdzie są wyjś cia awaryjne i jak się grupować , ale doskonale wiedział em, ż e to raczej nie pomoż e. W koń cu wylą dowaliś my na ziemi! Miał em już ł zy w oczach. Wszyscy dwukrotnie i bardzo szczerze oklaskiwali pilota. Mą ż dł ugo palił w taksó wce i vzatyag.
To takie wakacje! Wydawał o się , ż e odpoczywają , ale tak nie był o. Do Wł och, jeś li jedziemy, to tylko na wycieczkę i nie na dł ugo, morze jest okropne.