Когда за 2 недели до пасхальных выходных стало ясно, что все 4 дня у нас будут свободными, стали думать, куда поехать, что посмотреть. На 1-ом месте был, конечно, водопад! Это грандиозное зрелище хочется созерцать снова и снова.
И вот форумы прочитаны, маршруты проложены, достопримечательности записаны, отели заказаны и 6 апреля рано утром отправляемся в путь. Многие из форумчан уже ездили по немецким автобанам, поэтому знают, что это такое: где-нибудь обязательно будет пробка, ну а ремонт или расширение дороги – это святое. На наше счастье пробки нас миновали, ну а от ремонтных участков никуда не денешься...
На границе Германии со Швейцарией как был так и есть пограничный пост с настоящими пограничниками, которые проверяют документы, машины и т. д. , но не всех, как-то выборочно. Перед нами у кого-то просто проверили документы, кого-то завернули на стоянку, кому-то как и нам просто сказали : проезжайте. При въезде в Швейцарию необходимо купить виньетку, которую мы благополучно купить забыли, но к счастью, полицейский контроль нас нигде не остановил.
Направление на водопад Schaffhausen, Neuhausen am Rheinfall, Industriestrasse, а ближе к водопаду там везде стоят указатели к стоянкам, которые конечно же платные. Не смотря, в общем-то ещё на не сезон, туристов было много: и пожилые, и школьники, и семьи с детьми, и целые экскурсионные группы...
И вот наконец-то, запарковались, выходим из машины и сразу чувствуется близость воды, весь воздух буквально пропитан ею, такой приятный, вдыхать который хочется как можно больше и дольше. И вот перед нами поток сверкающих брызг, который падает в Рейн с 30-метровой высоты. Спускаемся вниз на причал, там есть разные маршруты лодок, которые там курсируют, выбираем 2 маршрута:
1. от причала до скалы и обратно.
2. от причала на другую сторону, где замок Laufen и обратно.
Вот стоимость забыла, ну где-то 6.00 – 7.00 евро с человека за 1 не большой маршрут ( например, которые взяли мы) туда и обратно.
Скала находится в средине водопада, и кроме как на лодке туда никак не доберёшься. Подъём на самый верх, где находится смотровая площадка по не очень широкой лестнице, примерно метр шириной, по ней же и спуск. По правой стороне медленно продвигаемся вверх, очередь, площадка наверху вмещает человек 6-7, а приезжающих с каждой лодкой через каждые 10-15 минут, значительно больше. Но не всегда, иногда там бывает и мало туристов. В это время фотографируем водопад слева и справа, и вот мы уже на самом верху. Время пребывания на скале не ограничено, наслаждайся красотой сколько позволяет время. А оно бежит не просто быстро, а стремительно. Возвращаемся на причал и переходим на другую лодку.
И вот мы уже на другой стороне. Замок не посещаем, мы его осматривали в наш первый приезд, а всё время отдаём водопаду. На этой стороне очень много смотровых площадок, и ещё больше людей. Красивая панорама открывается с самого верха, поднимаемся по лестнице, а обратно спускаемся на скоростном стеклянном лифте, хотя нормальные бы люди сделали наоборот. Но у нас впереди переезд в Италию, поэтому надо использовать возможность как можно больше двигаться. Всё красиво, мы в восторге от водопада, немножечко не хватало солнца, но хорошо, что не было дождя. Возвращаемся на причал. Здесь есть рестораны, сувенирные магазины. Ну я знала, что в Швейцарии всё дорого, ну чтобы так дорого... для сравнения, в Германии булка с сосиской стоит в среднем 2.00 евро, здесь в ресторане + к этой булке 2 листика салата и 1.5 ломтика помидорки и уже этот « шедевр » стоит 10.00 евро. А также и сувениры: магнитики от 7.00 евро, бокальчики с тематикой водопада более-менее приличные от 9.00 евро...
Далее наш путь лежит на Lustenau, это Австрия. Дорога не утомительна, мы проезжаем по красивейшим местам: это и оливковые рощи, и цветущие магнолии, и суровые скалы, незабываемые альпийские луга, и заснеженные вершины и, и, и...
Кстати на границе Швейцарии с Австрией пограничного поста нет и вообще дальше, сколько бы раз мы не пересекали границы, больше нигде не было пограничных постов. О том, что одно государство сменяется другим, нам сообщает навигатор, и кроме этого, например, перед въездом в Австрию уже появляются указатели о том, что необходимо покупать виньетку для Австрии. В Швейцарии заправляемся 1 раз: дизель стоит 1.95 евро за 1 литр, жуть! ( у нас 1.40- 1.46 евро за 1 литр).
Дальше берём направление на горнолыжный австрийский курорт Nauders. Не для того чтобы покататься на лыжах, а чтобы полюбоваться незабываемыми пейзажами, склонами, ущельями Южного Тирола и проехаться по всевозможным серпантинам. Впечатления не передать словами и никакими фотографиями.
Далее направление на известный альпийский, вернее южно-тирольский итальянский курорт Merano. В города не заезжаем, нет времени, для этого нужно другое отдельное путешествие делать. Здесь есть много чего интересного посмотреть, но наша цель - это городок Riva del Garda на озере Гарда. Виньетку для Италии покупать не нужно, там их нет, там платные дороги, оплата по факту.
Уже вечер, уже темнеет, красивейшие окрестности озера практически не видны. Последний поворот и вот внизу, вся сверкающая огнями предстаёт перед нами Riva del Garda. Отель находим без труда. Hotel Venezia 3* расположен недалеко от озера. Вечер, тепло, в воздухе парят ароматы всевозможного цветения...Приветливый персонал, отель на 1 ночь вполне подходящий. Ко всем отелям, что я заказывала были одни и те же требования :
1. дешёвый ( 55.00 евро за номер, за 1 ночь- это стоимость в данном отеле)
2. наличие завтрака , а есть такие, что и без завтрака
3. наличие бесплатной парковки для машины
Больше не интересовало ничего, потому что приезжали мы в отели в 8-9 часов вечера, и кроме как на отдых времени ни на что не оставалось. Этот отель понравился тем, что находится в тихом спокойном месте, мы спали всю ночь с открытым окном, и всю ночь нам пели птицы и временами шелестел дождь. Мне так показалось, что по всей этой улице расположены только одни отели, вернее даже не отели, а не большие отельчики. Завтрак типичный для Италии, для отелей такого уровня, ничего особенного.
Первый день путешествия закончен, намеченная программа выполнена, впечатлений море...настроение прекрасное, одним словом - отдых!
Kiedy na 2 tygodnie przed weekendem wielkanocnym stał o się jasne, ż e wszystkie 4 dni bę dą wolne, zaczę liś my się zastanawiać , gdzie pojechać , co zobaczyć . Na pierwszym miejscu był oczywiś cie wodospad! Ten wspaniał y spektakl sprawia, ż e chce się kontemplować raz za razem.
A teraz przeczytano fora, wytyczono trasy, nagrano zabytki, zarezerwowano hotele i 6 kwietnia wyruszyliś my wcześ nie rano. Wielu czł onkó w forum jeź dził o już niemieckimi autostradami, wię c wiedzą , co to jest: na pewno gdzieś bę dzie korek, ale naprawa czy rozbudowa drogi to ś wię toś ć . Na szczę ś cie dla nas ominę ł y nas korki, ale z serwisó w naprawczych nie moż na uciec…
Na granicy niemiecko-szwajcarskiej tak jak był o, jest posterunek graniczny z prawdziwymi pogranicznikami, któ rzy sprawdzają dokumenty, samochody itp. , ale nie wszyscy, jakoś wybió rczo. Przed nami ktoś po prostu sprawdził dokumenty, ktoś został zamieniony na parking, komuś takiemu jak nam powiedziano po prostu: przejechać.
Wjeż dż ają c do Szwajcarii trzeba kupić winietę , o któ rej bezpiecznie zapomnieliś my, ale na szczę ś cie kontrola policyjna nigdzie nas nie zatrzymał a.
Kierunek do wodospadu Schaffhausen, Neuhausen am Rheinfall, Industriestrasse, a bliż ej wodospadu wszę dzie są znaki na parkingi, któ re oczywiś cie są pł atne. Mimo, ż e generalnie nie był o jeszcze sezonu, był o wielu turystó w: osoby starsze i mł odzież szkolna, rodziny z dzieć mi i cał e grupy wycieczkowe ...
I wreszcie zaparkowaliś my, wysiedliś my z auta i od razu poczuliś my bliskoś ć wody, cał e powietrze jest nią dosł ownie przesią knię te, tak przyjemne, ż e chce się wdychać jak najwię cej i jak najdł uż ej. I tu mamy strumień musują cej mgieł ki, któ ra wpada do Renu z wysokoś ci 30 metró w. Schodzimy na molo, kursują tam ró ż ne trasy ł odzi, wybieramy 2 trasy:
1. od molo do klifu iz powrotem.
2. od molo na drugą stronę , gdzie zamek Laufen iz powrotem.
Zapomniał em o kosztach, no, gdzieś okoł o 6.00 - 7.00.
00 euro za osobę za 1 niezbyt dł ugą trasę (na przykł ad, któ rą pojechaliś my) tam iz powrotem.
Skał a znajduje się poś rodku wodospadu i nie moż na się tam dostać tylko ł odzią . Wejdź na sam szczyt, gdzie znajduje się taras widokowy, po niezbyt szerokich schodach o szerokoś ci okoł o metra i zejdź po nich. Po prawej stronie powoli pł yniemy w gó rę , jest kolejka, peron na szczycie moż e pomieś cić.6-7 osó b, a osó b, któ re co 10-15 minut przypł ywają z każ dą ł odzią , jest znacznie wię cej. Ale nie zawsze, czasami jest tam niewielu turystó w. W tej chwili fotografujemy wodospad po lewej i prawej stronie, a teraz jesteś my już na samym szczycie. Czas spę dzony na skale nie jest ograniczony, ciesz się pię knem tyle, ile pozwala na to czas. I dział a nie tylko szybko, ale i szybko. Wracamy na molo i przesiadamy się na inną ł ó dź.
A teraz jesteś my po drugiej stronie. Nie zwiedzamy zamku, oglą daliś my go podczas naszej pierwszej wizyty, ale cał y czas oddajemy wodospadowi.
Po tej stronie jest sporo platform obserwacyjnych, a ludzi jeszcze wię cej. Z samego szczytu otwiera się pię kna panorama, wchodzimy po schodach i schodzimy w dó ł szybką szklaną windą , chociaż normalni ludzie zrobiliby odwrotnie. Ale czeka nas przeprowadzka do Wł och, wię c musimy wykorzystać tę okazję , aby przenieś ć się jak najwię cej. Wszystko pię knie, wodospad zachwyca, trochę sł oń ca trochę brakował o, ale dobrze, ż e nie padał o. Wracamy na molo. Są tu restauracje i sklepy z pamią tkami. No i wiedział am, ż e w Szwajcarii wszystko jest drogie, no tak drogo...dla poró wnania w Niemczech buł ka z kieł basą kosztuje ś rednio 2.00 euro, tu w restauracji + 2 liś cie sał aty i 1.5 plasterka pomidora za tę buł kę i już to „arcydzieł o” » kosztuje 10.00 euro. A takż e pamią tki: magnesy od 7.00 euro, okulary z motywem wodospadu, mniej wię cej przyzwoite od 9.00 euro...
Dalej nasza droga wiedzie na Lustenau, to jest Austria.
Droga nie mę czy, przejeż dż amy przez najpię kniejsze miejsca: są to gaje oliwne i kwitną ce magnolie oraz surowe skał y, niezapomniane alpejskie ł ą ki i oś nież one szczyty i, i, i…
Nawiasem mó wią c, na granicy szwajcarsko-austriackiej nie ma posterunku granicznego i generalnie nie waż ne ile razy przekraczaliś my granice, nigdzie indziej nie był o posterunkó w granicznych. Nawigator informuje nas, ż e jeden kraj jest zastę powany przez inny, a dodatkowo np. przed wjazdem do Austrii są już znaki wskazują ce na koniecznoś ć wykupienia winiety dla Austrii. W Szwajcarii tankujemy 1 raz: olej napę dowy kosztuje 1.95 euro za 1 litr, horror! (mamy 1.40-1.46 euro za 1 litr).
Nastę pnie kierujemy się na austriacki oś rodek narciarski Nauders. Nie jeź dzić na nartach, ale podziwiać niezapomniane krajobrazy, stoki, wą wozy Poł udniowego Tyrolu i jeź dzić na wszelkiego rodzaju serpentynach. Wraż enia nie mogą być wyraż one sł owami ani zdję ciami.
Dalej kierunek do sł ynnego alpejskiego, a raczej poł udniowo-tyrolskiego wł oskiego kurortu Merano. Nie zwiedzamy miast, nie ma czasu, na to musimy odbyć kolejną osobną podró ż . Jest tu wiele do zobaczenia, ale naszym celem jest miasteczko Riva del Garda nad jeziorem Garda. Nie trzeba kupować winiety do Wł och, nie ma, są drogi pł atne, pł atnoś ć po fakcie.
Jest już wieczó r, już się ś ciemnia, najpię kniejsze okolice jeziora są praktycznie niewidoczne. Na ostatnim zakrę cie i niż ej, wszystko mienią ce się ś wiatł ami, pojawia się przed nami Riva del Garda. Hotel jest ł atwy do znalezienia. Hotel Venezia 3* poł oż ony jest w pobliż u jeziora. Wieczó r, ciepł o, aromaty wszelkiego rodzaju kwitnienia unoszą się w powietrzu ...Przyjazny personel, hotel na 1 noc jest cał kiem odpowiedni. Wszystkie hotele, któ re zarezerwował em, miał y te same wymagania:
1. tanio (55.00 euro za pokó j, za 1 noc to koszt w tym hotelu)
2. obecnoś ć ś niadania, ale są takie, któ re nie jedzą ś niadania
3. dostę pnoś ć bezpł atnego parkingu dla samochodu
Nic innego nie był o ciekawe, bo do hoteli przyjechaliś my o 8-9 wieczorem i nie był o już czasu na nic poza odpoczynkiem. Podobał mi się ten hotel, ponieważ znajduje się w cichym, spokojnym miejscu, spaliś my cał ą noc przy otwartym oknie, a cał ą noc ś piewał y nam ptaki, a momentami padał o. Wydawał o mi się , ż e wzdł uż cał ej tej ulicy jest tylko jeden hotel, a raczej nie hotele, ale nie duż e hotele. Ś niadanie jest typowe dla Wł och, jak na hotel na tym poziomie, nic specjalnego.
Pierwszy dzień wyjazdu za nami, zaplanowany program skoń czony, wraż eń sporo...nastroje cudowne, jednym sł owem - odpoczynek!