В отель Каса Вагатор мы попали после десятидневного отдыха в Колве и двух дней в Хампи. Поэтому это был не первый наш отель в Индии за время отдыха и нам было с чем сравнивать.
Сразу привлекло внимание два момента: долгие поиски отеля при полном отсутствии каких-либо опознавательных знаков снаружи и голубизна бассейна который просматривался от ресепшн.
Встретивший нас менеджер Aajya (боюсь неправильно проспеллинговать его имя поэтому просто переписываю с бумажки на которую попросил его записать), плотный невысокий улыбающийся постоянно молодой человек, сразу очень обрадовался, что мы с женой говорим по-английски т. к. русским в отеле насколько я понял не владел никто.
Второе что бросилось в глаза: все свободные номера в отеле днем держат с открытыми настежь дверями. «Воровства не боятся» - промелькнула мысль.
Основная часть номеров отеля – виллы. Стандартных номеров не так много, буквально несколько. Отель в основном работает на местных состоятельных туристов. И создается впечатление что вовсе не заинтересован в рекламе. Более всего нас удивил ресторан. Это четыре площадки на горе над правой частью пляжа Вагатор с которых открывается шикарный вид на весь пляж. Причем на нижней площадке вместо столов и стульев стоят замечательные лежаки с полотенцами на которых мы с женой и пролежали все время выделяемое нами для пляжа спускаясь к океану только купаться. При этом ходили купаться на соседний пляж Чапора (отель стоит практически на границе пляжей) т. к. там вода значительно чище (песок белый, а не вулканический темный как в Вагаторе).
Так вот ресторан. Никого из «чужих» (не гостей отеля) мы за 10 дней в ресторане не видели. С учетом потрясающего вида на закат и средне-лояльных цен на еду нам было не понять почему не приглашают туристов с улицы. Идея появилась в последние дни когда стоявший пустым отель полностью заполнился местными туристами очень респектабельного вида. Им наверняка не понравились бы толпы людей шастающих по отелю.
Оценив все сквозь эту призму могу уверенно сказать: в отеле Casa Vagator есть все условия для хорошего отдыха. Этому в полной мере способствует персонал.
О персонале хочется сказать отдельно несколько слов с благодарностью. Отличная вымуштрованная команда. Когда отель внезапно заполнился местными туристами, то в ресторане на завтрак появилось ровно столько нового персонала с других участков работы, сколько было необходимо для того, чтобы не создавать толпу, но и чтобы заказы не ждали долго (ресторан на завтраках работает не по системе буфета, а всю еду готовят при тебе под заказ). Поваренок при этом очень старается и всегда интересуется понравилась ли тебе еда. Как-то мы съездили на рыбный рынок в порт Чапоры именуемый там «джэтти» (не путать с фишмаркетом в той же Чапоре где сидят перепродавцы по утрам). Привезенную нами оттуда рыбку типа кефали и креветок поваренок приготовил так вкусно, что я специально сходил в номер и принес ему запечатанный пакетик моих любимых карамелек с молочной начинкой привезенных из дому.
На всей этой радужной картине мы к сожалению обнаружили два темных пятна и пару штрихов.
Первое «темное пятно» – это дискотеки в соседнем баре «9». Грохот начался в 10 утра в воскресенье и закончился в 12 ночи. Музыкой назвать это было сложно, т. к. электрогенератор, стоящий прямо у нас под окном и включавшийся постоянно-периодически (во всем Гоа проблемы с энергоснабжением и поэтому все отели и даже приличные шейки имеют автономные системы энергоснабжения) издавал более приятные уху звуки. По крайней мере работал он значительно тише. Отмечу, что эти счастливые дни веселья в баре бывают по пятницам и/или воскресеньям, но не регулярно. Мы благополучно пережили 2 тихих пятницы. Также отмечу, что тот же вышеуказанный мною менеджер Айя (я так понял, что он у них за старшего потому что неоднократно слышал от него «моя команда» - с гордостью) предложил переселить нас на время этого стихийного бедствия в пустующий номер поближе к морю где грохота не было слышно хотя бы в номере чтобы мы нармально поспали ночь. Мы отказались. Тогда он позвал менеджера дежурившего ночью и сказал: «Вот он тут ночью старший. Если передумаете в любое время – просто позвоните на ресепшн и вас переселят тут же. Вещи переносить не нужно. ». Мы не переезжали, но было приятно. А когда мы спросили есть ли у них услуги прачечной (за 2 недели замусолились светлые шорты которые я носил везде не снимая), то тот же «ночной менеджер» забрал их у меня в номере и вернул постиранными и поглаженными даже не взяв за это денег предлагая постирать что-либо еще (понятно что я в долгу не остался, но все равно приятная мелочь – отношение к гостям отеля).
Вторым темным пятном оказалась дорога на пляж. Нет, когда мне говорили «будешь ходить на пляж по мусорнику», то я не воспринимал что это буквально. Индия не отличается чистотой. И дорога на пляж из предыдущего отеля тоже была по поселку-мусорнику. Но это была ДОРОГА! А тут к морю ведет протоптанная по мусорным кучам тропинка. И обойти – никак. Хочешь на пляж – топчи мусор. Не много – метров 70-100. Правда свалка не пахла. Поэтому к ее внешнему виду мы привыкли за один-два дня и дальше я просто перестал обращать на нее внимание.
Не хочешь топтать мусор – плавай в бассейне. К слову бассейн формально работает до 18-00, но если кто-то из гостей отеля хочет поплавать скажем в 24-00 (наш сосед из Лондона любил плавать в это время), то тебе включат освещение в бассейне и вокруг и никто кривого слова не скажет. Нам сказали: «можете купаться когда хотите, в любое время». Единственное неудобство – ночью не будет полотенец на лежаках у бассейна, их снимают поздно вечером, но не знаю придет ли кому в голову там лежать в такое время. Комаров никто не отменял.
Штрих. Над бассейном растут кокосовые пальмы обсыпанные кокосами. Экзотика, конечно. Но когда прямо после нашего приезда такая экзотика сорвалась с пальмы напротив нашего балкона и с диким грохотом врезала по крыше генератора, то я вспомнил, что от падений кокосов на головы в год в мире гибнет на 2 порядка больше людей чем от акул. Тут видимо несчастных случаев еще не было.
Мелкий штрих. Поскольку отель работает на местных туристов, то в нем нет весов для взвешивания багажа. Очень неприятная мелочь когда летишь лоукостом где бесплатно можешь иметь 20 кг багажа, а дочка просит: «мне ничего не надо, только ПРИВЕЗИ ФРУКТИКОВ! » Такой аленький цветочек. Ну а фруктики – зашел в лавку и уже 10 кг… Так вот поскольку нас этот вопрос кровно интересовал, то все тот же «старшой» Айя пообещал, что взвесит наш багаж на весах которые он нашел в каком-то другом отеле, но туда нужно ехать на машине которая освободится в обед. В обед Айя был занят с обсуждением работы с какой-то респектабельной дамой (возможно это была владелица отеля) и естественно ему было не до нас. Мы спаковались как могли и решили «будем платить за лишнее». Представьте наше удивление, когда в 21-00 в соседней с отелем лавченке, куда жена обещала неделю зайти девочке-хозяйке перед отъездом, нас находит Айя и дико извиняясь за то что не смог ранее предлагает все же взвесить багаж. Настоятельно предлагает, т. к. обещал. Соглашаюсь после уговоров. Перевес 8 кг. Кое-что выбрасываем, кое-что распихиваем в ручную кладь и карманы… Но это уже другая история…
Итак, отелю Casa Vagator могу поставить наивысшую оценку так же как и его персоналу и пожелать процветания.
С удовольствием остановлюсь в этом отеле еще раз.
Do hotelu Casa Vagator trafiliś my po dziesię ciu dniach wakacji w Colva i dwó ch dniach w Hampi. Dlatego nie był to nasz pierwszy hotel w Indiach podczas naszych wakacji i mieliś my z czym poró wnać .
Dwa punkty od razu przycią gnę ł y uwagę : dł ugie poszukiwania hotelu przy cał kowitym braku jakichkolwiek znakó w identyfikacyjnych na zewną trz oraz bł ę kit basenu, któ ry był widoczny z recepcji.
Menedż er Aajya, któ ry nas spotkał (boję się przeliterować jego imię bł ę dnie, wię c po prostu spisał em z kartki, na któ rej prosił em go o zapisanie), gę sty, niski, cią gle uś miechnię ty mł ody czł owiek, był od razu bardzo się cieszę , ż e moja ż ona i ja mó wimy po angielsku. O ile rozumiem, w hotelu nikt nie mó wił po rosyjsku.
Druga rzecz, któ ra przykuł a moją uwagę : wszystkie wolne pokoje w hotelu są otwarte w cią gu dnia z szeroko otwartymi drzwiami. „Kradzież się nie boi” – bł ysnę ł a myś l.
Wię kszoś ć pokoi hotelowych to wille. Standardowych pokoi jest niewiele, tylko kilka. Hotel pracuje gł ó wnie dla lokalnych zamoż nych turystó w. I wydaje się , ż e w ogó le nie interesuje go reklama. Najbardziej zaskoczył a nas restauracja. Są to cztery platformy na gó rze nad prawą stroną plaż y Vagator, z któ rych roztacza się wspaniał y widok na cał ą plaż ę . Co wię cej, na niż szym podeś cie zamiast stolikó w i krzeseł znajdują się cudowne leż aki z rę cznikami, na któ rych leż eliś my z ż oną cał y czas przeznaczany na plaż ę , schodzą c do oceanu tylko po to, ż eby popł ywać . W tym samym czasie poszliś my popł ywać na są siedniej plaż y Chapora (hotel znajduje się prawie na granicy plaż ). tam woda jest znacznie czystsza (piasek jest biał y, a nie ciemny wulkaniczny jak w Vagatorze).
Oto restauracja. Przez 10 dni nie widzieliś my w restauracji ż adnego z „nieznajomych” (nie goś ci hotelowych). Biorą c pod uwagę niesamowity widok zachodu sł oń ca i ś rednie ceny jedzenia, nie mogliś my zrozumieć , dlaczego nie zapraszają turystó w z ulicy. Pomysł pojawił się w ostatnich dniach, kiedy pusty hotel był cał kowicie wypeł niony lokalnymi turystami o bardzo zacnym wyglą dzie. Na pewno nie spodobał yby im się tł umy ludzi wł ó czą ce się po hotelu.
Oceniają c wszystko przez ten pryzmat, ś miał o mogę powiedzieć : hotel Casa Vagator ma wszelkie warunki do dobrego wypoczynku. Jest to w peł ni obsł ugiwane przez personel.
Chciał bym z wdzię cznoś cią powiedzieć kilka sł ó w o personelu. Ś wietnie wyszkolony zespó ł . Gdy hotel nagle zapeł nił się miejscowymi turystami, restauracja ś niadaniowa sprowadził a tyle nowych pracownikó w z innych dziedzin pracy, ile był o konieczne, aby nie tworzyć tł umu, ale też aby zamó wienia nie musiał y dł ugo czekać (ś niadanie Restauracja nie dział a w systemie bufetowym, Wszystkie potrawy są przygotowywane na zamó wienie przed Tobą . Jednocześ nie kucharz bardzo się stara i zawsze interesuje, czy smakował o Ci jedzenie. Raz poszliś my na targ rybny w porcie Chapora, zwany tam „molo” (nie mylić z targiem rybnym w tej samej Chapora, gdzie rano siedzą sprzedawcy). Kucharz przygotował ryby, któ re stamtą d przywieź liś my, takie jak barwena i krewetka, tak smaczne, ż e specjalnie poszł am do pokoju i przyniosł am mu zapieczę towaną torebkę moich ulubionych karmelkó w z mlecznym nadzieniem przywiezionym z domu.
Na cał ym tym obrazie tę czy znaleź liś my niestety dwie ciemne plamy i kilka kresek.
Pierwszym „ciemnym punktem” są dyskoteki w są siednim barze „9”. Ryk rozpoczą ł się o godzinie 10 rano w niedzielę i zakoń czył o godzinie 12 rano. Trudno był o nazwać to muzyką , bo. prą dnica stoją ca tuż pod naszym oknem i wł ą czana stale i okresowo (są problemy z zasilaniem w cał ym Goa i dlatego wszystkie hotele, a nawet przyzwoite szyje mają autonomiczne systemy zasilania) sprawił , ż e dź wię ki był y przyjemniejsze dla ucha. Przynajmniej pracował znacznie ciszej. Zaznaczam, ż e te szczę ś liwe dni zabawy w barze przypadają w pią tki i/lub niedziele, ale nie regularnie. Udał o nam się przetrwać.2 spokojne pią tki. Zwracam też uwagę , ż e ten sam menedż er Aya, o któ rym wspomniał em powyż ej (rozumiem, ż e jest ich starszym, ponieważ wielokrotnie sł yszał od niego „mó j zespó ł ” - z dumą ) zaproponował , ż e przeniesie nas na czas tej klę ski ż ywioł owej do pustego pokoju bliż ej morze, gdzie ryk nie był sł yszalny przynajmniej w pokoju, abyś my mogli się dobrze wyspać . Odmó wiliś my. Potem zadzwonił do kierownika, któ ry dyż urował w nocy i powiedział : „Tu jest tutaj w nocy senior. Jeś li w dowolnym momencie zmienisz zdanie, po prostu zadzwoń na recepcję , a natychmiast zostaniesz przeniesiony. Nie musisz nic przenosić ”. Nie ruszaliś my się , ale był o mił o. A kiedy zapytaliś my, czy mają usł ugi pralnicze (przez 2 tygodnie lekkie szorty, któ re nosił am wszę dzie bez zdejmowania się brudził y), ten sam „kierownik nocy” zabrał je ode mnie w moim pokoju i zwró cił wyprane i wyprasowane bez nawet zabierania pienią dze za to oferują c pranie czegoś innego (wyraź nie nie zadł uż ył em się , ale wcią ż przyjemny drobiazg - stosunek do goś ci hotelowych).
Drugim ciemnym punktem był a droga na plaż ę . Nie, kiedy powiedzieli mi „pó jdziesz na plaż ę w ś mietniku”, nie odebrał em tego dosł ownie. Indie nie są czyste. A droga na plaż ę z poprzedniego hotelu ró wnież biegł a wzdł uż wysypiska ś mieci. Ale to był a DROGA! A tu do morza prowadzi wydeptana przez ś mietniki ś cież ka. I obejś cie - nie ma mowy. Jeś li chcesz iś ć na plaż ę , zadeptuj ś mieci. Niewiele - 70-100 metró w. To prawda, ż e skł adowisko nie pachniał o. Dlatego przyzwyczailiś my się do jej wyglą du w jeden lub dwa dni, a potem po prostu przestał em na nią zwracać uwagę .
Jeś li nie chcesz deptać po ś mieciach, popł ywaj w basenie. Nawiasem mó wią c, basen jest formalnie otwarty do godziny 18:00, ale jeś li któ ryś z goś ci hotelowych zechce popł ywać powiedzmy o 24:00 (nasz są siad z Londynu lubił wtedy pł ywać ), to wł ą czysz oś wietlenie w basenie i wokó ł niego i nikt nie powie zł ego sł owa. Powiedziano nam: „moż esz pł ywać , kiedy chcesz i o każ dej porze”. Jedyną niedogodnoś cią jest to, ż e w nocy nie bę dzie rę cznikó w na leż akach przy basenie, zdejmuje się je pó ź nym wieczorem, ale nie wiem, czy komukolwiek przyszł oby do gł owy leż eć tam w takim czasie. Nikt nie odwoł ał komaró w.
Wł az. Nad basenem rosną palmy kokosowe posypane kokosami. Egzotyczne, oczywiś cie. Kiedy jednak zaraz po naszym przybyciu taki egzotyk spadł z palmy naprzeciw naszego balkonu i z dzikim rykiem rozbił się o dach generatora, przypomniał em sobie, ż e o 2 rzę dy wielkoś ci wię cej ludzi rocznie umiera od spadają cych na gł owę kokosó w na ś wiecie niż od rekinó w. Podobno wypadkó w jeszcze nie był o.
Mał y skok. Ponieważ hotel pracuje dla lokalnych turystó w, nie posiada wagi do waż enia bagaż u. To bardzo nieprzyjemne drobiazgi, kiedy lecisz tanimi liniami lotniczymi, w któ rych moż esz mieć.20 kg bagaż u za darmo, a Twoja có rka pyta: „Nic nie potrzebuję , po prostu PRZYWOŻ OWOCE! ” Taki malutki kwiatek. Có ż , owoce - wszedł em do sklepu i już.10 kg...Wię c ponieważ to pytanie był o dla nas ż ywotne, ten sam „starszy” Aya obiecał , ż e zważ y nasz bagaż na wagach, któ re znalazł w niektó rych inny hotel, ale musimy tam pojechać samochodem, któ ry bę dzie wolny w porze lunchu. Po poł udniu Aya był a zaję ta dyskusjami o pracy z jaką ś szanowaną panią (być moż e był a to wł aś cicielka hotelu) i oczywiś cie nie był od nas zależ ny. Spakowaliś my się najlepiej jak potrafiliś my i zdecydowaliś my „zapł acimy za dodatkowe”. Wyobraź cie sobie nasze zaskoczenie, gdy o 21-00 w sklepie obok hotelu, gdzie ż ona obiecał a odwiedzić gospodynię na tydzień przed wyjazdem, Aya zastaje nas i dziko przeprasza, ż e nie mogł a wcześ niej zaproponować zważ enia bagaż u. Zdecydowanie oferuje, ponieważ obiecał . Zgadzam się po namowie. Nadwaga 8 kg. Wyrzucamy coś , wkł adamy coś do bagaż u podrę cznego i do kieszeni. . . Ale to już inna historia. . .
Tak wię c mogę przyznać Casa Vagator najwyż szą ocenę , a takż e jego personelowi i ż yczyć pomyś lnoś ci.
Chę tnie zatrzymam się w tym hotelu ponownie.