Наш выбор пал на «Медену», потому что ему (т. е. выбору) падать больше некуда было...Дело в том, что посетить именно Среднюю Далмацию было в наших планах несколько лет: уж очень привлекали тамошние красоты природы и архитектуры (два национальных парка и три памятника, занесенных в списки ЮНЕСКО, на расстоянии 25-50 км друг от друга! ). Поселиться логично было именно в Трогире, потому что он находится как раз в центре всех этих красот, и отсюда удобно ездить в Сплит, Шибеник, Примоштен, Задар и их окрестности. Если вы едете в Хорватию из Киева, то мотаться по турагенствам или висеть на телефоне нет смысла, поскольку все здешние турфирмы работают только с одной принимающей стороной в Хорватии. Следовательно, у всех предложения одни и те же, небольшая разница только в цене. А в Трогире предлагается одна «Медена»...Правда, несколько лет назад в предложениях турфирм я встречала гостиницу «Ядран», расположенную на полпути от «Медены» до Трогира. Судя по аккуратным цветочникам, бархатно-зеленым газонам, и чопорности тамошнего ресторана, «Ядран» уверенно тянет на все четыре звезды, а, следовательно, пребывание там обошлось бы существенно дороже. Зато пляжа в «Ядране» нет вообще – от дорожки вдоль моря сразу идет почти отвесная скала, к которой пристроена бетонная платформа на два ряда лежаков...
Собираясь в «Медену», начали, естественно, с серфинга по инету. Скажу честно: отклики отпугивали. Но выбору падать больше некуда было, и мы рискнули...Первое впечатление о «Медене»: согласна, Большой Вокзал. Гостиница все еще находится в государственной собственности, этим и объясняется большинство проблем. Наш номер 3* оказался на седьмом этаже, вполне чистый и приличный, выходил во внутренний двор, где практически круглосуточно кто-то приезжал и уезжал. Сначало это немного раздражало, потом притерпелись, ведь в номере в конце-концов проводишь не так много времени. Великолепный вид на море, а почти до самого балкона вот-вот дотянется выс-о-о-оченный кипарис. Море – разговор отдельный...Кто хоть раз побывал на Адриатике, тот на Черное море больше не ездит, потому что ни в какое сравнение!
Горячая вода была все время, полотенца и постели меняли регулярно, телевизор и фен работали, шампунь, мыло, шапочки для душа – все как полагается. Но одна проблема портила все: периодически, непонятно по какому алгоритму текущий бачок. При этом вода разливалась не только по полу санузла, но и затекала в комнату. Пытались жаловаться, конечно, но быстро поняли, что ответ всегда один и тот же: «Да, знаем, . . но сейчас ничего сделать не можем...вот закончится сезон, тогда все и отремонтируем... ». Маньяна, то есть...Что поделаешь – средиземноморский менталитет...Скандалить не хотелось. От идеи поменять номер тоже отказались: ну где гарантия, что не будет еще хуже? Да и, в конце концов, сколько в том номере бываешь? Кстати, номера 2* брать не советую, впечатление – как будто в старом советском санатории.
Персонал на ресепшн достаточно мил и предупредителен, кто же из них та самая «стервь», мы так и не уяснили. Великолепно понимают и английский, и русский, и украинский, но если ваш вопрос выходит за рамки «дайте ключ» и «как добраться до... », лучше разговаривать на английском.
Пляж – уже вроде все сказано. Без тапочек обойтись таки можно, если плавать, а не расхаживать в воде. Камни не такие уж и острые, а морские ежики целыми колониями лепятся в к пирсам. В сентябре людей немного, детского ора нет. Развлекали нас чешские пенсионерки, державшиеся шумным колхозом, словно советские туристы за границей. Когда они уехали, даже стало как-то скучно.
Питание. Мы заказали только завтраки, и поняли, что сделали правильно. Их однообразный репертуар за две недели приелся, а если бы еще были и ужины...Да и привязываться вечером к гостинице не хотелось. Питались чаще всего в кафе «Зуле», в остальное время там, где нас заставал голод: в Трогире, Сплите, Шибенике. Великолепно приготовленные морепродукты есть везде, пиво и белое вино, как полагается холодное, официанты вежливы.
Экскурсии. Проведены качественно, претензий нет. Поклонники отдыха в Турции, очевидно, будут разочарованы, т. к. ни на фабрику кожаных изделий, ни за махровыми полотенцами, ни за керамикой и сладостями в Хорватии на экскурсиях не возят. В Дубровник мы не поехали: автобан, который должен протянуться по всей стране, достроили только до Сплита, и поэтому дорога до Дубровника занимает 5 часов в один конец.
На ресепшн помогли взять машину напрокат, там же любезно снабдили ксерокопией карты местности. Агент с машиной прибыл через час, на хорошем английском все объяснил и ответил на вопросы, еще минут 15 ушло на осмотр машины и оформление документов. Расплачивались кредитной карточкой, поэтому залог с нас не взяли, да и возврат машины при этом предельно прост: оставляешь на парковке возле гостиницы, а ключи и документы отдаешь на ресепшн – и все. В разгар сезона машину нужно заказывать за несколько дней, но в сентябре ажиотажа уже нет. Бензин недешев, больше 8 кун за литр, т. е. европейская цена.
Живописная извилистая двухполосная дорога (кстати, без выбоин) танется вдоль побережья, скорость – 40-50 км/ч, но водители толерантны, никто на «крутом» джипе не сигналит и не норовит обогнать по встречной, все покорно тянутся вереницей. Полиция с радаром встречалась, но опытом общения с ней поделиться не могу, т. к. мы не нарушали. Площадки для парковки в небольших городах находятся при въезде, с местами нигде проблем не было, т. к. не сезон, машин меньше.
Ездили и муниципальным транспортом. На ресепшн висит расписание автобусов до Трогира, но ни разобраться в нем, ни пользоваться им невозможно, т. к. его практически не соблюдают. Короче, повезет – попадешь на автобус, не повезет – уж лучше дойти до Трогира пешком (около часа). В Трогире на автовокзале тоже можно просидеть бог знает сколько, дожидаясь, авось кто-то из водителей соизволит поехать в сторону «Медены» и Враницы. С междугородними маршрутами (Шибеник, Сплит) дело обстоит лучше, автобусы ходят по расписанию.
Очень удивило то, что ночной жизни в самом Трогире нет вообще: после 9-ти вечера город мертв! Это вам не Ровинь и не Будва с их длинными шумными променадами...Но неправда, что в «Медене» нет вечерних развлечений. Нет привычного арибута турецких «олинклюзивов» - анимации с их плоскими шутками, повторяемыми на разных языках. Зато есть две дискотеки: одна на берегу, ближе к пляжу нудистов, другая – в на первом этаже центрального здания, под рестораном. Обе расположены так, что в самой гостинице их почти не слышно. Есть также танцы «для взрослых» на террасе, несколько раз в неделю даже под живую музыку. До часу ночи работают бары на пляже. Неудивительно, что для местного населения «Медена» оказывается чуть ли не единственным местом, куда можно пойти вечером. Хорватские мужчины слетаются сюда в поисках приключений, как мотыльки на огонь (интересно, что в это время делают их жены? ). Заняв крайний столик, чтобы видно было весь бар, можно наблюдать за весьма увлекательный действом...Впрочем, хорваты «клеятся» весьма галантно, во всяком случае, пьяных оскорблений, криков и разборок с полицией ни разу не наблюдалось.
А в наш послений вечер «Медена» преподнесла нам подарок: настоящую хорватскую свадьбу! Гостей было очень много, они забили постоянно гудящими машинами все подъезды к гостинице, танцы былы везде, а в разгар пиршества вдруг на четверть часа исчез свет. Словом, это все надо было увидеть (привет Кустурице - я теперь точно знаю, что в его фильмах гиперболы совсем немного)!
Подведем итоги...Да, « Медена» – далеко не супер, но чего вы хотели от средиземноморской, да еще и пост-социалистической, «двойки»-«тройки»? В оправдание «Медене» могу сказать, что она лишь немногим хуже греческих «троек» и уж точно лучше мальтийских и турецких. Итак, собираясь в «Медену», потренируйте свою выдержку и чувство юмора - тогда хороший отдых вам обеспечен!
Nasz wybó r padł na „Medenę ”, bo ona (czyli wybó r) nie miał a gdzie paś ć … Faktem jest, ż e od kilku lat planowaliś my odwiedzić Ś rodkową Dalmację : pię kno przyrody i architektury tam bardzo przycią gnę ł o (dwa parki narodowe i trzy zabytki wpisane na listę UNESCO, w odległ oś ci 25-50 km od siebie! ). Logiczne był o osiedlenie się w Trogirze, ponieważ znajduje się on w samym centrum wszystkich tych pię knoś ci, a stą d wygodnie jest podró ż ować do Splitu, Szybenika, Primostenu, Zadaru i ich okolic. Jeś li podró ż ujesz do Chorwacji z Kijowa, nie ma sensu odwiedzać biur podró ż y lub wisieć na telefonie, ponieważ wszystkie lokalne biura podró ż y wspó ł pracują tylko z jednym gospodarzem w Chorwacji. Dlatego wszystkie oferty są takie same, tylko niewielka ró ż nica w cenie. A w Trogirze oferowana jest tylko jedna "Medena". . . To prawda, kilka lat temu w ofertach biur podró ż y spotkał em hotel "Jadran", poł oż ony w poł owie drogi z "Medeny" do Trogiru. Są dzą c po zadbanych ogrodach kwiatowych, aksamitnie zielonych trawnikach i sztywnoś ci miejscowej restauracji, Jadran pewnie czerpie ze wszystkich czterech gwiazdek, a zatem pobyt tam kosztował by znacznie wię cej. Ale w Jadran w ogó le nie ma plaż y - ze ś cież ki wzdł uż morza od razu odchodzi prawie stromy klif, do któ rego przymocowana jest betonowa platforma na dwa rzę dy leż akó w. . .
Wchodzą c do „Medeny” zaczę liś my oczywiś cie od surfowania po Internecie. Szczerze mó wią c, odpowiedzi był y onieś mielają ce. Ale nie był o innego wyboru i zaryzykowaliś my. . . Pierwsze wraż enie „Meden”: zgadzam się , Bolshoy Vokzal. Hotel nadal jest wł asnoś cią pań stwa, co wyjaś nia wię kszoś ć problemó w. Nasz pokó j 3* okazał się być na sió dmym pię trze, cał kiem czysty i przyzwoity, z widokiem na dziedziniec, gdzie prawie przez cał ą dobę ktoś przychodził i wychodził . Na począ tku był o to trochę denerwują ce, ale potem przyzwyczaili się , bo w koń cu nie spę dza się tak duż o czasu w pokoju. Wspaniał y widok na morze, a wysoki cyprys niebawem dosię gnie samego balkonu. Morze to osobna rozmowa. . . Kto bywał kiedyś nad Adriatykiem, nad Morze Czarne już nie jeź dzi, bo nie ma poró wnania!
Cał y czas był a ciepł a woda, rę czniki i poś ciel był y regularnie zmieniane, dział ał y telewizor i suszarka do wł osó w, szampon, mydł o, czepki pod prysznic - wszystko był o jak należ y. Ale jeden problem zepsuł wszystko: okresowo nie jest jasne, wedł ug jakiego algorytmu obecny czoł g. W tym samym czasie woda rozlał a się nie tylko na podł ogę ł azienki, ale ró wnież wpł ynę ł a do pokoju. Oczywiś cie pró bowali narzekać , ale szybko zorientowali się , ż e odpowiedź jest zawsze taka sama: „Tak, wiemy… ale teraz nic nie moż emy zrobić … jak sezon się skoń czy, to wszystko naprawimy… . ”. Manyana, czyli… Co moż na zrobić – mentalnoś ć ś ró dziemnomorska… Nie chciał em skandalu. Zrezygnowano też z pomysł u zmiany numeru: có ż , gdzie jest gwarancja, ż e nie bę dzie gorzej? A w koń cu jak dł ugo przebywasz w tym pokoju? Swoją drogą nie radzę brać.2 * pokoi, wraż enie jest jak w starym sowieckim sanatorium.
Obsł uga recepcji jest cał kiem mił a i pomocna, któ ra z nich to ta sama „suka”, nie zrozumieliś my tego. Doskonale rozumieją angielski, rosyjski i ukraiń ski, ale jeś li twoje pytanie wykracza poza „daj mi klucz” i „jak dostać się do…”, lepiej mó wić po angielsku.
Plaż a - wszystko został o powiedziane. Nadal moż esz obejś ć się bez kapci, jeś li pł ywasz i nie chodzisz po wodzie. Kamienie nie są tak ostre, a jeż owce są formowane w cał ych koloniach do pomostó w. We wrześ niu jest mał o osó b, nie ma dziecię cej ory. Zabawiali nas czescy emeryci, utrzymywani w hał aś liwym koł chozie, jak radzieccy turyś ci za granicą . Kiedy odeszli, stał o się to nawet jakoś nudne.
Odż ywianie. Zamó wiliś my tylko ś niadanie i zdaliś my sobie sprawę , ż e postą piliś my sł usznie. Ich monotonny repertuar znudził się w dwa tygodnie, a jeś li był y też kolacje… Tak, a nie chciał em przywią zywać się do hotelu wieczorem. Jedliś my najczę ś ciej w kawiarni Zule, przez resztę czasu gdzie dopadł nas gł ó d: w Trogirze, Splicie, Sibeniku. Ś wietnie ugotowane owoce morza są wszę dzie, piwo i biał e wino, jak powinno być zimno, kelnerzy są uprzejmi.
Wycieczki. Jakoś ć wykonania, bez reklamacji. Fani wakacji w Turcji bę dą oczywiś cie zawiedzeni, bo. ani do fabryki wyrobó w skó rzanych, ani po rę czniki frotte, ani po ceramikę i sł odycze w Chorwacji nie są zabierani na wycieczki. Nie pojechaliś my do Dubrownika: autostrada, któ ra powinna rozcią gać się przez cał y kraj, został a ukoń czona tylko do Splitu, dlatego droga do Dubrownika zajmuje 5 godzin w jedną stronę .
W recepcji pomogli wynają ć samochó d, uprzejmie przekazali kserokopię mapy okolicy. Agent z autem przyjechał w godzinę , wyjaś nił wszystko dobrze po angielsku i odpowiedział na pytania, kolejne 15 minut zaję ł o oglę dziny auta i zał atwienie formalnoś ci. Zapł aciliś my kartą kredytową , wię c nie wzię li od nas kaucji, a zwrot samochodu jest niezwykle prosty: zostawiasz go na parkingu koł o hotelu, a klucze i dokumenty oddajesz w recepcji - i tyle . W szczycie sezonu samochó d trzeba zamó wić z kilkudniowym wyprzedzeniem, ale we wrześ niu nie ma już emocji. Benzyna nie jest tania, ponad 8 kun za litr, tj. Cena europejska.
Malownicza krę ta dwupasmowa droga (nawiasem mó wią c, bez dziur) cią gnie się wzdł uż wybrzeż a, prę dkoś ć.40-50 km/h, ale kierowcy są tolerancyjni, nikt w „fajnym” jeepie nie trą bi i nie stara się wyprzedzić nadjeż dż ają cego, każ dy posł usznie pocią ga za sznurek. Policja spotkał a się z radarem, ale nie mogę podzielić się z nim swoim doś wiadczeniem, ponieważ . nie zł amaliś my go. Parkingi w mał ych miejscowoś ciach znajdują się przy wjeź dzie, nigdzie nie był o problemó w z miejscami. poza sezonem, mniej samochodó w.
Jeź dziliś my ró wnież komunikacją miejską . W recepcji jest rozkł ad jazdy autobusó w do Trogiru, ale nie moż na go zrozumieć ani z niego skorzystać , ponieważ . praktycznie nie jest to przestrzegane. Kró tko mó wią c, jeś li masz szczę ś cie - wsią dziesz do autobusu, jeś li nie masz szczę ś cia - lepiej iś ć pieszo do Trogiru (okoł o godziny). W Trogirze moż na też posiedzieć na dworcu autobusowym bo Bó g wie jak dł ugo czekają c, być moż e któ ryś z kierowcó w raczy jechać w kierunku Medeny i Vranitsy. Przy trasach mię dzymiastowych (Sibenik, Split) sytuacja jest lepsza, autobusy kursują zgodnie z rozkł adem.
Był em bardzo zaskoczony, ż e w samym Trogirze nie ma ż ycia nocnego: po godzinie 21 miasto jest martwe! To nie Rovinj czy Budva z ich dł ugimi, hał aś liwymi promenadami. . . Ale to nieprawda, ż e Meden nie ma wieczornych rozrywek. Nie ma tu zwykł ego aributu tureckich „olinkusives” – animacji z ich pł askimi ż artami powtarzanymi w ró ż nych ję zykach. Ale są dwie dyskoteki: jedna na brzegu, bliż ej plaż y nudystó w, druga - na pierwszym pię trze budynku centralnego, pod restauracją . Oba są umiejscowione w taki sposó b, ż e są prawie niesł yszalne w samym hotelu. Na tarasie odbywają się ró wnież tań ce „dla dorosł ych”, kilka razy w tygodniu nawet przy muzyce na ż ywo. Bary na plaż y otwarte są do pó ł nocy. Nic dziwnego, ż e dla miejscowej ludnoś ci „Medena” jest prawie jedynym miejscem, do któ rego moż na wybrać się wieczorem. Chorwaccy mę ż czyź ni gromadzą się tu w poszukiwaniu przygó d, jak ć my do ogniska (ciekawe, co w tej chwili robią ich ż ony? ). Po zaję ciu ostatniego stoł u tak, ż e moż na był o zobaczyć cał y bar, moż na oglą dać bardzo ekscytują cą akcję...Jednak Chorwaci „sklejają się ” bardzo dzielnie, w każ dym razie pijackie obelgi, krzyki i starcia z policją nigdy nie zaobserwowano.
A ostatniego wieczoru „Medena” podarował a nam prezent: prawdziwe chorwackie wesele! Goś ci był o bardzo duż o, wszystkie wejś cia do hotelu zapeł niał y cią gle trą bią cymi samochodami, wszę dzie tań czył y, a w ś rodku uczty ś wiatł o nagle zgasł o na kwadrans. Jednym sł owem, powinniś cie to wszystko zobaczyć (witaj Kusturica - teraz wiem na pewno, ż e w jego filmach jest bardzo mał o hiperboli)!
Podsumujmy. . . Tak, "Medena" jest daleka od super, ale czego chciał eś od Morza Ś ró dziemnego, a nawet postsocjalistycznej "dwó jki" - "trojki"? W uzasadnieniu „Medene” mogę powiedzieć , ż e jest tylko nieznacznie gorszy od greckich „tró jek” i na pewno lepszy od maltań skich i tureckich. Wybierają c się wię c do Medeny, ć wicz wytrzymał oś ć i poczucie humoru – wtedy dobry odpoczynek jest dla Ciebie gwarantowany!