Мы (двое взрослых и ребенок 7 лет) отдыхали в отеле «Паппас» на окраине курортного городка Лутраки, что в 80 км от Афин, с 21 мая по 3 июня 2010 г.
Выбрали это место и этот отель сознательно, и не разочаровались.
Место было предопределено близостью к историческим местам: Лутраки находится на берегу Коринфского залива, напротив – гора с руинами знаменитого Коринфа. Совсем недалеко и от Афин, куда мы ездили на рейсовом автобусе (12 евро за билет в один конец), чтобы посмотреть Акрополь с Парфеноном и прочими дивными руинами. (А больше в шумном мегаполисе смотреть нечего, только музеи, хотя надо учитывать, что самые знаменитые скульптуры Парфенона находятся в Лондоне).
Обычно я выбираю место пребывания (чтобы оно было недалеко от «древностей» и на берегу моря), а муж – отель. В этот раз он остановился на уединенном «Паппасе». И как же он оказался прав! Мы приехали в тогда еще почти пустой отель, в непривычно для Греции дождливый день – и увидели райский цветущий сад на берегу моря. Что-то напоминало не то «Зимний вечер в Гаграх», не то «Из жизни отдыхающих». Потом народу прибавилось: «понаехали» жизнерадостные немецкие пенсионеры, совсем немного русских. Отель внешне скромный, номера небольшие, но если вид на море – сказочная красота вам обеспечена. Отель этот кормит по принципу «завтрак – ужин». И если завтрак однообразный (яичница или омлет, сосиски или жареный бекон + всякие мюсли и йогурты с вкусным медом и вареньями), то ужин – разнообразнейший шведский стол в греческом стиле. Главная повариха по имени Кристина – толстенькая и приветливая, как, наверно, большинство поваров – старается блюсти правила приготовления национальных блюд. И нам они показались очень вкусными: от традиционной «мусаки» до всяких жаренных на решетке свинин-баранин, тушеной говядины, мясных рулетов, котлеток, овощей в самых разных видах. Плюс всегда очень вкусные десерты. Нам показалось, что все вкуснее и как-то душевнее, чем в тоже хорошем турецком отеле «Тропикал» в Мармарисе, где мы были осенью 2009 года.
Обслуживающий персонал достаточно приветливый. Греки в целом держатся очень сдержанно, зато и ненавязчивы, как бывает на Востоке.
В ресторане есть очень милые русскоговорящие женщины: русская Ольга, грузинка София, Аня из Молдавии. Вообще, даже хорошее знание английского, которое у нас было, в Греции не всегда поможет: с английским у местного населения отношения примерно такие же, как в Италии.
Вообще, всегда полезно выучить «спасибо» и «здравствуйте» на местных языках. А греческий, как это известно еще из хрестоматийного рассказа Чехова, прекрасен. (Хотя по звучанию не так мелодичен на русский слух, как французский или итальянский). Поэтому смело говорите «евхаристО» (спасибо, ударение на последний слог) или «калимера» (здравствуйте).
Помимо Афин и Коринфа (куда мы отправлялись с автобусной станции в Лутраках), ездили с экскурсией в Микены и Эпидавр. Первое место известно по истории Троянской войны и раскопкам Шлимана, второе – самый большой театр греческого мира. (Кстати: второй по величине находится в Эфесе, куда ездят из Мармариса в Турции). Многие предпочитают брать машину на прокат, это, действительно, получится дешевле (хотя бензин подорожал и стоит сейчас полтора евро). Причем встреченные нами русские говорили, что давали в прокат спокойно и по обычным, а не международным, нашим правам.
До самих Лутрак можно идти пешком минут 15 – 20 – либо по шоссе (но мимо проносятся машины), либо немного поскакать по камням вдоль пляжа (зато безопасно). Но мы потом обленились и стали вызывать такси – прямо с ресепшена, причем такси «по таксе»: 4 – 5 евро. В Греции дают сдачу, хотя можно и оставить чаевые. В кафе (тавернах, как здесь называют все – от деревенской харчевни до большущего ресторана) в счет включены 10% на чай. Покупать сувениры лучше в Афинах, в Лутраках это существенно дороже. Мы не удержались и купили стилизованные под древнегреческие «вазы» (амфора, килик – такое блюдце на ножке), которые в Греции часто расписывают сами владельцы лавочек. Некоторые владельцы лавчонок – «бывший наш народ». Греки в целом к русским относятся дружелюбно, хотя и не очень-то помнят горячую поддержку русскими их борьбы за освобождение от турецкого ига.
Да, подтверждаем, что воду можно спокойно пить из-под крана, и по вкусу она ничем принципиально не будет отличаться от местной минералки, купленной за 1-1.5 евро. Поскольку обеда у нас не было, мы иногда закупались в небольшом супермаркете «Dia» на главное улице Лутрак. Подальше есть и большой магазин «Еpаc», но он нам показался дороже.
Пляж, увы, галечный. Поэтому без тапочек с бортиками не обойтись. Кроме того, в море, на больших камнях есть ежи с ужасно твердыми иглами.
ЛУЧШЕ НЕ НАСТУПАТЬ! А вообще море чистейшее, видели и осьминогов, и морских звезд, кучу рыбок, которых без устали с пирса ловил какой-то местный любитель-рыболов. Вход в воду достаточно пологий. Пляж в будние дни был почти пустой, в выходные наезжали греческие семьи. А вот море в это время года было холодноватое. Зато бассейн прекрасный: с МОРСКОЙ водой и подогревом, пригодный и для детей, и для взрослых.
У отеля живет целый прайд кошек, с выводком котят. Все очень худые и пугливые. Их подкармливают в отеле, как я потом выяснила, но в первый же день купили им корм, потому что таких худых кошек до этого видели только в Турции. Поначалу ели даже кусочки хлеба (! ), но когда народу в отеле прибавилось, и им стало перепадать больше. Со стола дочка им тоже регулярно что-то таскала.
В целом, по сочетанию красот природы, близости древностей, спокойствию места эта окраина Лутрак приближается к нашему идеалу.
Для любителей теплого моря, наподобие меня, лучше приезжать чуть позже, начиная с июня. Ну и, конечно, надо путешествовать по Греции. Потому что ничего прекраснее Италии и Греции, на наш вкус, нет на земле.
Мария, Санкт-Петербург
My (dwoje dorosł ych i 7-letnie dziecko) odpoczywaliś my w hotelu Pappas na obrzeż ach miejscowoś ci wypoczynkowej Loutraki, 80 km od Aten, od 21 maja do 3 czerwca 2010 roku.
Celowo wybraliś my to miejsce i ten hotel i nie zawiedliś my się .
Miejsce to determinował a bliskoś ć zabytkó w: Loutraki poł oż one jest nad brzegiem Zatoki Korynckiej, naprzeciwko - gó ra z ruinami sł ynnego Koryntu. Niedaleko Aten, gdzie pojechaliś my zwykł ym autobusem (12 euro za bilet w jedną stronę ), aby zobaczyć Akropol z Partenonem i innymi wspaniał ymi ruinami. (A w hał aś liwej metropolii nie ma nic innego do zobaczenia, tylko muzea, choć należ y pamię tać , ż e najsł ynniejsze rzeź by Partenonu znajdują się w Londynie).
Zazwyczaj wybieram miejsce na nocleg (aby nie był o daleko od „staroż ytnoś ci” i nad morzem), a mó j mą ż wybiera hotel. Tym razem osiadł na odosobnionym Pappas. I jaki miał rację ! Dotarliś my do prawie pustego wó wczas hotelu, w niezwykle deszczowy jak na Grecję dzień - i zobaczyliś my rajski kwitną cy ogró d nad brzegiem morza. Coś przypominają cego albo „Zimowy wieczó r w Gagrze”, albo „Z ż ycia wczasowiczó w”. Potem rosł a ludnoś ć : „przybywają licznie” radoś ni niemieccy emeryci, sporo Rosjan. Hotel jest na pozó r skromny, pokoje są mał e, ale jeś li masz widok na morze, masz gwarancję bajecznego pię kna. Ten hotel ż ywi się zasadą "ś niadanie - obiad". A jeś li ś niadanie jest monotonne (jajecznica lub jajecznica, kieł baski lub smaż ony boczek + wszelkiego rodzaju musli i jogurty z pysznym miodem i dż emami), to kolacja to urozmaicony bufet w greckim stylu. Gł ó wna kucharka o imieniu Christina jest pulchna i przyjazna, jak wię kszoś ć kucharzy, stara się przestrzegać zasad gotowania potraw narodowych. I wydał y nam się bardzo smaczne: od tradycyjnej „moussaki” po wszelkiego rodzaju grillowaną wieprzowinę -baraninę , duszoną woł owinę , roladki, klopsiki, warzywa w przeró ż nych postaciach. Poza tym desery są zawsze pyszne. Wydawał o nam się , ż e wszystko jest smaczniejsze i jakoś bardziej uduchowione niż w ró wnież dobrym tureckim hotelu Tropical w Marmaris, gdzie byliś my jesienią.2009 roku.
Obsł uga jest bardzo przyjazna. Grecy jako cał oś ć są bardzo powś cią gliwi, ale też dyskretni, jak to się dzieje na Wschodzie.
W restauracji są bardzo mił e rosyjskoję zyczne kobiety: Rosjanka Olga, Gruzinka Sofia, Anya z Moł dawii. Ogó lnie rzecz biorą c, nawet dobra znajomoś ć ję zyka angielskiego, któ rą mieliś my, nie zawsze pomoż e w Grecji: stosunki z ję zykiem angielskim wś ró d miejscowej ludnoś ci są w przybliż eniu takie same jak we Wł oszech.
Ogó lnie rzecz biorą c, zawsze warto uczyć się „dzię kuję ” i „cześ ć ” w lokalnych ję zykach. A grecki, jak wiadomo z podrę cznikowej opowieś ci Czechowa, jest pię kny. (Chociaż dź wię k nie jest tak melodyjny dla rosyjskiego ucha jak francuski czy wł oski). Dlatego ś miał o mó w „Eucharystia” (dzię kuję , nacisk na ostatnią sylabę ) lub „Kalimera” (cześ ć ).
Opró cz Aten i Koryntu (doką d pojechaliś my z dworca autobusowego w Loutraki) wybraliś my się na wycieczkę do Myken i Epidauros. Pierwsze miejsce znane jest z historii wojny trojań skiej i wykopalisk Schliemanna, drugie to najwię kszy teatr greckiego ś wiata. (Przy okazji: drugi co do wielkoś ci znajduje się w Efezie, ską d podró ż ują z Marmaris w Turcji). Wiele osó b woli wynają ć samochó d, naprawdę wyjdzie taniej (chociaż benzyna podroż ał a i kosztuje teraz pó ł tora euro). Co wię cej, Rosjanie, któ rych spotkaliś my, powiedzieli, ż e wynaję li go spokojnie i zgodnie z naszymi zwykł ymi, a nie mię dzynarodowymi prawami.
Moż esz chodzić do samego Loutrak przez 15-20 minut - albo wzdł uż autostrady (ale samochody przejeż dż ają obok), albo skakać trochę po skał ach wzdł uż plaż y (ale jest to bezpieczne). Ale potem rozleniwiliś my się i zaczę liś my dzwonić po taksó wkę - bezpoś rednio z recepcji, a taksó wkę "podatkowo": 4 - 5 euro. W Grecji dają resztę , choć moż na zostawić napiwek. W kawiarniach (tawernach, jak wszyscy tutaj to nazywają - od wiejskiej tawerny po ogromną restaurację ), w rachunku jest wliczone 10% na herbatę . Lepiej kupować pamią tki w Atenach, w Loutraki jest duż o droż ej. Nie mogliś my się oprzeć i kupiliś my stylizowane staroż ytne greckie „wazony” (amfora, kylix – taki spodek na nodze), któ re w Grecji czę sto malują sami wł aś ciciele sklepó w. Niektó rzy sklepikarze to „nasi dawni ludzie”. Grecy są generalnie przyjaź nie nastawieni do Rosjan, choć nie pamię tają zbytnio ż arliwego poparcia Rosjan dla ich walki o wyzwolenie spod tureckiego jarzma.
Tak, potwierdzamy, ż e moż na bezpiecznie pić wodę z kranu i nie bę dzie ona zasadniczo ró ż nić się smakiem od lokalnej wody mineralnej kupionej za 1-1.5 euro. Ponieważ nie jedliś my lunchu, czasami robiliś my zakupy w mał ym supermarkecie „Dia” przy gł ó wnej ulicy Loutrak. Dalej jest też duż y sklep Epac, ale wydawał o nam się , ż e jest droż szy.
Niestety plaż a jest kamienista. Dlatego nie moż na zrezygnować z kapci z bokami. Poza tym w morzu, na duż ych kamieniach, znajdują się jeż owce o strasznie twardych igł ach.
LEPIEJ NIE KROK! W ogó le morze jest najczystsze, widzieliś my oś miornice i rozgwiazdy, gromadę ryb, któ re jakiś miejscowy rybak-amator niestrudzenie ł owił z molo. Wejś cie do wody jest doś ć ł agodne. Plaż a w dni powszednie był a prawie pusta, w weekendy przyjeż dż ał y greckie rodziny. Ale morze o tej porze roku był o zimne. Ale basen jest cudowny: z wodą morską i podgrzewany, odpowiedni zaró wno dla dzieci, jak i dorosł ych.
Hotel posiada dumę kotó w, z potomstwem kocią t. Wszystkie są bardzo chude i nieś miał e. Są karmione w hotelu, jak się pó ź niej dowiedział am, ale już pierwszego dnia kupiono im jedzenie, bo takie chude koty widywano wcześ niej tylko w Turcji. Na począ tku jedli nawet kromki chleba (! ), ale kiedy ludzie w hotelu rosli, zaczę li coraz bardziej spadać . Moja có rka też regularnie wycią gał a coś ze stoł u.
Podsumowują c, pod wzglę dem poł ą czenia pię kna natury, bliskoś ci zabytkó w, spokoju tego miejsca, te przedmieś cia Loutrak zbliż ają się do naszego ideał u.
Dla mił oś nikó w ciepł ego morza, takich jak ja, lepiej przyjechać trochę pó ź niej, od czerwca. I oczywiś cie musisz podró ż ować po Grecji. Bo nie ma nic pię kniejszego niż Wł ochy i Grecja, jak na nasz gust, na ziemi.
Maria, Petersburg