«Греция вовсе не антична…» - вот о чем я подумала, когда прилетела на остров Крит. Пустынные поля, покрытые кустарниками…. Высохшие проселочные дороги и многовековая пыль, стоящая в воздухе. Только лазурное море, окружающее остров придает колорит. Оно пахнет солью и мне уже хочется в него окунуться! Отель в этот раз мы с Олей взяли самый простенький. Он называется «Магаракис». У нас включены завтрак и ужин, напитки платные. И кондиционер, кстати, тоже – 7 евро в сутки… Я по своей наивности сразу попросила на ресепшене номер с видом на море. Так хотелось смотреть на лазурь из окна, однако такая роскошь не всем по карману – нужно заплатить еще 35 евро! Мы улыбнулись, пожали плечами и отправились в свой скромный 103-й номер на первом этаже. С видом на полицейский участок. Мне эта комната ужасно не понравилась! Ну что это такое? Тут темно, окна не распахнешь, потому что все будут смотреть. А полицейские уже успели взглянуть на меня с довольной ухмылкой, когда я раскрывала ставни… Последней каплей стала огромная дыра в полотенце. Я не собираюсь так жить! Взяла полотенце и отправилась к управляющей по имени Мария. Я не скандалила, просто грустно показала ей дырку и рассказала правду о жутком номере. Мария взглянула на махровый ужас и попросила посидеть в лобби. Через 2 мин ее помощница Эмануэла принесла нам ключ от другого номера и уже с видом на море! За счет гостиницы! ) Ура! Мы с Олей занесли чемоданы, выбежали на балкон и открыли Белис! Внизу праздно прогуливаются туристы, прибрежные кафе готовят рыбу на гриле, а волны разбиваются о скалы с таким шумом, что кажется будто соленые брызги вот-вот залетят к нам в окно! Мы надели купальники и отправились на пляж. Чудесное море! Оно такое красивое! Правда, зайти в него оказалось трудно – каменистое дно и галька превращают каждый шаг в акупунктуру… Благо, я привезла с собой тапочки, которые покупала еще в Египте. Они облегчают водные процедуры) Накупавшись, мы вернулись в отель, и устало упали на свои кровати. Знаете, чем отличается дешевый отель от дорогого в Греции? Шумом… Мы улетали поздно ночью, поэтому спали очень мало… На кондиционере мы решили сэкономить, поэтому от жары спасает только открытое окно… Но это же невыносимо! Дело в том, что в 2 метрах от нашего отеля расположены кафе, в которых нонстопом до 3-х утра играет музыка. Это танцевальный лаундж и на 2-й или 3-й час он кажется пыткой! Мы закрыли окно и спали голыми – было очень жарко. Через 2 часа я проснулась от еще более громкой музыки. «Странно… Почему я ее слышу, ведь окна пластиковые? » - подумала я, накинула блузку и пошла на балкон узнать в чем дело. А дело оказалась в немцах. На соседнем балконе, за деревянной перегородкой устроилась компания молодых ребят с ноутбуком. Они пили «Малибу» и слушали рэп. Немецкий рэп… Вы когда-нибудь слышали его? Это даже хуже, чем Децл…От моего гнева их спасло только то, что они оказались симпатичными. Я попросила их убавить звук, и они беспрекословно это сделали. Хммм… Может быть эти немцы не так уж и плохи. Закрыв окно, я снова уснула, ведь утром нужно проснуться на завтрак – с 7:00 до 9:00. Кстати, завтрак оказался очень простеньким. Тарелка с ветчиной, тарелка с сыром, тарелка с огурцами, помидорами и оливками, а также 3 вида хлопьев. На мой вопрос «Есть ли яйца? » - официантка пояснила, что они бывают через день. Что ж… Это трехзвездочный отель, чего я от него требую? В Греции кризис в конце-концов. Наевшись бутербродов, мы с Олей вновь отправились на пляж. Сегодня здесь волны! Я их боюсь… Да, признаюсь, я трусиха и почти не умею плавать! Пока все весело прыгают на волнах, я боязливо преодолеваю малюсенькие водяные потоки у берега… Оля зовет меня с собой в глубину, но я отказываюсь – страшно…Спустя какое-то время я все-таки иду к ней. Мне любопытно, к тому же Оля обещала держать меня за руку)Я не знаю, как вам передать это чувство, но когда волна со всего размаху летит на меня, я испытываю панический ужас. Она же может накрыть и я не выплыву! Поток соленой воды попадает мне в лицо. Я жадно глотаю воздух пока волна переворачивает меня через голову и выбрасывает на берег… Купальник сполз и, выбираясь из воды, я предстаю перед туристами в весьма непотребном виде. Практически голая, пытаюсь поправить сбившийся лиф и натянуть повыше плавки. Волосы представляют собой смесь песка, гальки и водорослей. И рядом я замечаю пару испанок, которые откровенно надо мной смеются. Вот не говорите мне после этого, что Афродита появилась из волн морских. Ни за что не поверю! После купания мы с Олей пошли гулять по главной улице Херсониссоса. Сувениры ведь сами себя не купят! Мы осмотрелись и даже прогулялись вверх по дороге вглубь города. Хотели найти там настоящие, а не туристические греческие рестораны. Однако очутившись среди маленьких сельских домиков, окруженных оливковыми деревьями, мы поняли, что ресторанов тут нет. Местный мужчина, торговавший связками лука со своего грузовика сказал, что единственный настоящий греческий бар, в котором тусуются только греки находится возле порта в Ираклионе, а дорога, по которой мы идем - ведет в церковь. Ну что ж, нет так нет) Пойдем обедать в обычный туристический ресторанчик. Знаете, я понимаю, почему в их стране кризис. Здесь люди просто не умеют работать! Вот я сижу в кафе и около 5 мин жду пока официант принесет нам меню… А ведь мы с Олей единственные клиенты этого ресторана! Но гарсон неспешно болтает со своим другом из соседнего ресторана и не торопится накормить нас. И, вы знаете, так везде! Даже на кассе парома в порту, куда мы с Олей приехали на следующий день для того чтобы купить билет до Санторини. Местная девушка-кассирша, игнорируя очередь, которая выстроилась к ее окошку, болтает с каким-то мужчиной. Он не клиент, нет! Он ее поклонник… Думаю, что в России ее бы за это уволили. Спустя полчаса, купив билеты, мы сидели в автобусе и стали планировать завтрашний трип до Санторини. Если кто-то из Вас никогда не слышал об этом острове, то немедленно наберите его название в поисковой строке Гугла. Это удивительное место и на нем нужно побывать каждому! Однодневная экскурсия на остров от нашего тур-оператора «TUI» стоила 142 евро. А билет на паром в одну сторону 51 евро. Мы с Олей решили отправиться в Санторини дикарями и сами купили себе билеты в порту Ираклиона. Рано утром мы уже стояли на автобусной остановке на дорогу в порт. Скоростной катамаран, на котором мы поплывем, называется «МегаДжет» и всего через 3 часа мы очутились на Санторини. Это малюсенький остров, площадью, наверное, сопоставимый с городом Сочи, очень скалистый и скупой на зелень. В порту суматоха. Около 400-т туристов с чемоданами, детьми и колясками спустились вместе с нами с катамарана (на самом деле по размерам он как «Титаник»! ). И тут же разбрелись в разные стороны, а мы с Олей сели в автобус и стали подниматься на гору по серпантинной дороге. Чем выше заезжал наш автобус, тем более живописный вид открывался из окна. Такой большой порт казался теперь маленькой вертолетной площадкой, омываемой ярко-синими волнами. Скалы, выступающие со дна, разрезают море на лоскутки! Как это красиво! Но вот, море скрылось от наших глаз и посреди засохшей травы стали вырисовываться белоснежные крыши Фиры – центра Санторини. Весь город состоит из выбеленных 2-х или 3-х этажных зданий с зелеными ставнями и голубыми дверями, а также синими крышами. Это такие яркие краски, что кажется будто ты находишься не в жилом месте, а на съемках художественного фильма с декорациями. Выйдя из автобуса, мы отправились в самую глубь белых улочек. Тут повсюду магазины! Справа жарится мясо, которое с удовольствием уплетают туристы, слева пестрит палатка с сувенирами, а чуть подальше бликует витрина с золотом и драгоценными камнями. Но мы проходим мимо всех магазинов и поднимаемся наверх, к католической церкви. Там открывается потрясающий вид на море, от которого дух захватывает. Я часто поднималась в горы, но никогда не видела такой красоты! Нагулявшись, мы зашли в ресторанчик и вкусно пообедали греческим салатом и мусакой. Это традиционное греческое блюдо, которое представляет собой многослойную запеканку из овощей, муки и фарша. Очень вкусно! Остановиться на ночь мы решили в «Периссе» - это примерно в 20 мин езды на автобусе от Фиры. Здесь удивительный пляж! Он из черного вулканического песка, ведь Санторини находится рядом с огромным вулканом… По бокам пляжа стоят высокие скалы за счет чего волн у берега практически нет. Мы сняли небольшой номер у местной женщины всего за 30 евро и сразу отправились купаться! Все пляжи на Санторини помечены голубым флагом Юнеско, поэтому любители Черного моря упали бы в обморок, очутившись в этой прозрачной воде! Я окунулась в воду, вынырнула и поплыла к скалам… Море такое сильное, что я едва умудрялась отплыть от берега… Черные камушки на дне резко контрастировали с моими белыми ногами, но мне это нравилось – так красиво! Приняв душ в номере, мы отправились с Олей на ужин! На этот раз я заказала барашка… Ммм! Он был прекрасен! Впрочем, как и красное домашнее вино, и бесплатное мороженное, которое в качестве «комплимента» преподнес нам ресторан. После ужина вся Перисса гуляет по набережной. Местные художники тут рисуют портреты отдыхающих, мальчишки изображают мелкие татуировки хной, а греческие девушки вплетают в волосы женщин длинные нитки бисера. Я тоже вплела себе розовый бисер. Но моих светлых волосах он смотрится очаровательно! Ночью мы спали как убитые! Здесь поистине райское место! Нет музыки, тишина и покой! Если Вы давно не были в отпуске и устали от городской суеты – Санторини станет для Вас лучшим антидепрессантом! Мы с Олей, по крайней мере, успокоили свои нервы на несколько лет вперед)Распрощавшись с добродушной хозяйкой, на следующий день мы решили отправиться на другой пляж – Камари. Говорят, он еще лучше, чем Перисса! Хотя, что может быть лучше? Прямо с пляжа Периссы отходит баркас, который за 3 евро отвозит путешественников в Камари. Мы залезли в него и вновь оказались в открытом море. Оно здесь ярко-синее с голубыми бликами. Так и хочется нырнуть вглубь! Если бы не моя боязнь воды, я бы, возможно, так и сделала! В Камари нас встретил гул отдыхающих. Здесь немного оживленнее, чем в Периссе: повсюду стоят маленькие ресторанчики, из которых доносится веселая музыка. Причем не такая, как у нас в отеле на Крите, а гораздо мягче и ненавязчивая. Русских практически нет. На Санторини они приезжают только в Фиру и всего на один день, поэтому служащие в отеле, куда мы пришли снять номер на ночь, немного удивляются нашему одиночному трипу. Мы сняли красивейший номер с балконом за 60 евро и отправились гулять по городку. Тут отдыхают, в основном, французы, итальянцы и британцы. Помнится, где-то я слышала, что французы выбирают только самые лучшие курорты. Никогда не размениваются на места, вроде Херсониссоса, где остановились мы с Олей на Крите. Да и что сравнивать? Санторини – это как элитный курорт на Мальдивах, только вместо белого песка – вулканическая галька, а Крит – это как отдых в Египте: дешево и без претензий…Прогуливаясь вечером по Камари мы с Олей ощущали себя кинозвездами) Из прибрежных кафе раздавалась музыка, в одном из них певец вживую перепевал Ленни Кравица и Мадонну. Здесь нет дискотек или каких-то громких тусовок. Люди просто смеются за столиками кафе и жестикулируют официантам, которые бегут к ним с новыми коктейлями. Тишина острова просто оглушает! Ночью, мы устроились на балконе, налили Белиса и, пока Оля смотрела на звезды, я читала ей вслух очередной роман Софи Кинселы. Мы были счастливы! На следующий день мы купили еще сувениры, и катамаран повез нас обратно на Крит. К вечеру мы были уже в своем номере. Приветливая Мария на ресепшене очень обрадовалась нашему возвращению и обеспокоенно спросила: «Где же вы пропадали 3 дня? ». Мы ответили: «В Санторини! » - на что она довольно улыбнулась и одобрила нашу поездку. Этот остров вызывает восхищение! Да и как можно не любить его? Видимо даже местные жители с удовольствием туда ездят. А тем временем, до конца отдыха осталось всего два дня. Наш тур мы брали только на неделю… Поэтому этим же вечером мы надели с Олей свои лучшие платья и отправились гулять по Херсониссосу. Я была в изумрудном чуде из «Zara» в пол, а Оля в легком голубом коротком платье, подчеркивающим ее глаза. Мне кажется, мы казались такими счастливыми, что все обращали на нас внимание. За ужином мы заказали себе мидии, осьминогов на гриле и бутылку шампанского, а затем отправились танцевать. Ночью Херсониссос превращается в одну сплошную дискотеку. Из каждого бара вываливаются полуголые британцы или немцы и кричат какие-то глупости! Море тоже не спит – практически на всей протяженности пляжа кто-то купается. Ну, или не только купается… Мы случайно застали одну парочку в воде, когда проходили мимо…Под утро, за час до того, как нужно было вставать на завтрак, я услышала странный грохот за стенкой. Подняв голову от подушки, я посмотрела на Олю, но она спала… Грохот повторился, и я вышла в коридор – узнать, в чем дело. В соседнем номере раздавались сдавленные крики и шум. Дверь была открыта. Я прислушалась и увидела сквозь щелку приближающееся фигуры – это были соседи-немцы, которые поссорились и начали драться. Никогда не любила мужские драки – они меня пугают. Закрыв дверь, я вернулась в номер и объяснила Оле, что происходит. Мы накинули майки, и вышли на балкон. Перекинувшись через деревянную перегородку, мы заглянули в номер немцев. Все стояло вверх дном! Повсюду разбросанные вещи, на столе две пустые бутылки «Малибу» (то же мне! Нашли с чего напиться! ), а немцы (надо отдать должное - два сильных загорелых парня) валяются на кровати и пытаются задушить друг друга… Зрелищие, честно сказать, уморительное! ))) Побоявшись, что они нас заметят мы вернулись в номер, хохоча и держась за животики! И чего они не поделили? )Час спустя я стояла на балконе и расчесывала волосы. Справа появился потрепанный немец и уставился на море. Я спросила «Are you alright? ». Он покраснел и ответил, что да, а потом ушел в номер. Какие они милые))) Еще и краснеют))) Больше мы с их с Олей не видели, видимо, это был их последний день в Греции… Мы, в отличие от немцев, решили никогда не ссориться и вместо этого пойти за покупками! Мы ведь женщины)))Я купила себе потрясающую джинсовку и шарфик, а Оля розовую кофточку и сумку. Надо отметить, что шопинг на Крите очень даже ничего! Из любопытства мы зашли в один из многочисленных здесь магазинов шуб. Их цены варьируются от 1000 до 4-5 тыс. евро. Все зависит от длины, цвета и качества шубы. Так, короткие коричневые норковые шубы из мелких кусочков будут стоить 1000 евро (торг уместен). А длинная (чуть ниже колена) серебристая шуба из цельных кусков – уже 3 тыс. евро. Покупатели в магазине преимущественно русские, так что все продавцы свободно говорят на нашем языке. Я к шубам достаточно равнодушна, мне больше нравятся дубленки, но Оля сказала, что они красивее, чем те, которые продаются в Москве. Так что если есть желание отправиться в «шуба-тур» – вперед! Вы обязательно найдете то, что Вам нужно. На следующий день мы сели в автобус и отправились в аэропорт. Это был чудесный отдых, и я рада, что половину из него я провела на Санторини. Греция нищая и ленивая страна. Им многому придется научиться для того чтобы вновь стать успешными, а пока же, рекомендую Вам спокойно ехать сюда на отдых. Море чудесное, люди добрые и путевки недорогие! Напоследок приведу несколько интересных фактов, замеченных мною в Греции: - Греки похожи на хайчей – все тело в волосах и толстые животики; - Их музыка тоже хайчовская; - Оливковые деревья напоминают облепиху; - Сырые оливки с дерева – гадость полнейшая! Не ешьте! - Греческий салат такой сытный, что больше ничего заказывать в ресторане не нужно; - Все греки ужасные болтуны! И мужчины и женщины! - В автобусах работают дети в качестве контролеров; - У таксистов в мерседесах руль от шкоды! - Любимый транспорт греков – мотоцикл или мопед. - Кипр – намного чище и красивее в плане инфраструктуры.
„Grecja wcale nie jest staroż ytna…” - tak pomyś lał em, kiedy przybył em na Kretę . Pustynne pola pokryte krzakami…. Wysuszone wiejskie drogi i wieki kurzu w powietrzu. Dopiero lazurowe morze otaczają ce wyspę nadaje kolor. Pachnie solą i już chcę się w nią zanurzyć ! Tym razem Olya i ja wzię liś my najprostszy hotel. Nazywa się „Magarakis”. Mamy ś niadanie i kolację w cenie, napoje są pł atne. A przy okazji też klimatyzacja - 7 euro za dzień...W swojej naiwnoś ci od razu poprosił am w recepcji o pokó j z widokiem na morze. Tak bardzo chciał am popatrzeć na lazur z okna, ale nie każ dego stać na taki luksus - trzeba zapł acić kolejne 35 euro! Uś miechaliś my się , wzruszaliś my ramionami i poszliś my do naszego skromnego pokoju 103 na pię trze. Z widokiem na posterunek policji. Naprawdę nie podobał mi się ten pokó j! Dobrze co to jest? Tu jest ciemno, nie moż na otworzyć okien, bo wszyscy bę dą patrzeć . A policja już zdą ż ył a na mnie spojrzeć z zadowolonym uś mieszkiem, gdy otworzył am okiennice. . . Ostatnią sł omką był a wielka dziura w rę czniku. Nie bę dę tak ż yć ! Wzią ł em rę cznik i poszedł em do kierownika o imieniu Maria. Nie robił em zamieszania, tylko ze smutkiem pokazał em jej dziurę i powiedział em prawdę o strasznej liczbie. Maria spojrzał a na frotte i poprosił a, aby usią ś ć w holu. Po 2 minutach jej asystentka Emanuela przyniosł a nam klucz do innego pokoju i już z widokiem na morze! Na koszt hotelu! ) Hurra! Olya i ja przynieś liś my walizki, wybiegliś my na balkon i otworzyliś my Belis! Turyś ci leniwie schodzą po schodach, nadmorskie kafejki grillują ryby, a fale rozbijają się o skał y z takim hał asem, ż e wydaje się , ż e mgł a solna zaraz wpadnie nam przez okno! Cudowne morze! To takie pię kne! Co prawda wejś cie do niej okazał o się trudne - skaliste dno i kamyki zamieniają każ dy krok w akupunkturę...Na szczę ś cie przywiozł am ze sobą kapcie, któ re odkupił am w Egipcie. Uł atwiają zabiegi wodne) Po ką pieli wró ciliś my do hotelu i ze zmę czeniem padliś my na ł ó ż ka. Czy znasz ró ż nicę mię dzy tanim hotelem a drogim hotelem w Grecji? Hał as. . . Wylecieliś my pó ź no w nocy, wię c spaliś my bardzo mał o. . . Postanowiliś my zaoszczę dzić na klimatyzacji, wię c tylko otwarte okno ratuje od upał u. . . Ale to nie do zniesienia! Faktem jest, ż e 2 metry od naszego hotelu znajdują się kawiarnie, w któ rych muzyka gra non stop do 3 nad ranem. To sala taneczna, a po drugiej lub trzeciej godzinie czuje się jak tortura! Zamknę liś my okno i spaliś my nago - był o bardzo gorą co. Obudził em się.2 godziny pó ź niej przy jeszcze gł oś niejszej muzyce. „Dziwne… Dlaczego ją sł yszę , bo okna są plastikowe? ” - Pomyś lał am, zał oż ył am bluzkę i wyszł am na balkon, ż eby dowiedzieć się , o co chodzi. I okazał o się , ż e to Niemcy. Na są siednim balkonie, za drewnianą przepierzeniem, usiadł a grupa mł odych chł opakó w z laptopem. Pili Malibu i sł uchali rapu. Niemiecki rap. . . Czy kiedykolwiek go sł yszał eś ? To jeszcze gorsze niż Decl… Od mojej zł oś ci uratował ich tylko fakt, ż e okazali się sł odcy. Poprosił em ich o ś ciszenie gł oś noś ci i zrobili to bez pytania. Hmmm. . . Moż e ci Niemcy wcale nie są tacy ź li. Zamykają c okno, znowu zasną ł em, bo rano trzeba wstać na ś niadanie - od 7:00 do 9:00. Nawiasem mó wią c, ś niadanie był o bardzo proste. Talerz szynki, talerz seró w, talerz ogó rkó w, pomidoró w i oliwek oraz 3 rodzaje pł atkó w zboż owych. Na moje pytanie „Czy są jakieś jajka? ” - wyjaś nił a kelnerka, ż e przychodzą co drugi dzień . Có ż...To hotel trzygwiazdkowy, czego od niego oczekuję ? Grecja jest w koń cu w kryzysie. Po zjedzeniu kanapek Olya i ja ponownie poszliś my na plaż ę . Fale są tutaj dzisiaj! Boję się ich. . . Tak, wyznaję , jestem tchó rzem i prawie nie umiem pł ywać ! Podczas gdy wszyscy wesoł o skaczą po falach, ja nieś miał o pokonuję maleń kie strumyki wody przy brzegu… Olya woł a mnie ze sobą w gł ę biny, ale odmawiam – to straszne… Po jakimś czasie wcią ż do niej idę . Jestem ciekawy, poza tym Olya obiecał a trzymać mnie za rę kę ) Nie wiem, jak przekazać ci to uczucie, ale kiedy fala leci na mnie z cał ej sił y, czuję panikę z przeraż enia. Ona moż e się kryć , a ja nie wypł ynę ! Strumień sł onej wody uderza w moją twarz. Chciwie poł ykam powietrze, podczas gdy fala przewraca mnie nad gł ową i wyrzuca na brzeg… Stró j ką pielowy zsuną ł się i wychodzą c z wody pojawiam się przed turystami w bardzo nieprzyzwoitej formie. Praktycznie nago staram się naprawić zabł ą kany stanik i podcią gną ć go wyż ej. Wł osy to mieszanka piasku, kamykó w i alg. A obok mnie kilka Hiszpanek, któ re otwarcie się ze mnie ś mieją . Nie mó w mi potem, ż e Afrodyta wył onił a się z fal morskich. Nigdy w to nie uwierzę ! Po ką pieli poszliś my z Olą na spacer gł ó wną ulicą Hersonissos. Pamią tki same się nie kupują ! Rozejrzeliś my się , a nawet poszliś my drogą w gł ą b miasta. Chcieliś my tam znaleź ć prawdziwe, a nie turystyczne greckie restauracje. Jednak znajdują c się wś ró d mał ych wiejskich domkó w otoczonych drzewami oliwnymi zdaliś my sobie sprawę , ż e nie ma tu ż adnych restauracji. Miejscowy mę ż czyzna sprzedają cy pę czki cebuli ze swojej cię ż aró wki powiedział , ż e jedyny prawdziwy grecki bar, w któ rym przesiadują tylko Grecy, znajduje się w pobliż u portu w Heraklionie, a droga, któ rą jedziemy, prowadzi do koś cioł a. No nie, nie) Chodź my na obiad do zwykł ej turystycznej restauracji. Wiesz, rozumiem, dlaczego w ich kraju jest kryzys. . Ludzie tutaj po prostu nie wiedzą , jak pracować ! Tutaj siedzę w kawiarni i czekam okoł o 5 minut, aż kelner przyniesie nam menu...Ale Olya i ja jesteś my jedynymi klientami tej restauracji! Ale garcon rozmawia powoli ze swoim przyjacielem z pobliskiej restauracji i nie spieszy się , by nas nakarmić . I wiesz, tak jest wszę dzie! Nawet w kasie promowej w porcie, doką d Olya i ja przybyliś my nastę pnego dnia, aby kupić bilet na Santorini. Miejscowa kasjerka, ignorują c kolejkę , któ ra stał a przy jej oknie, rozmawia z mę ż czyzną . Nie jest klientem, nie! Jest jej fanem… Myś lę , ż e w Rosji został aby za to zwolniona. Pó ł godziny pó ź niej, kupiwszy bilety, siedzieliś my w autobusie i zaczę liś my planować jutrzejszą podró ż na Santorini. Jeś li ktoś z Was nigdy nie sł yszał o tej wyspie, natychmiast wpisz jej nazwę w polu wyszukiwania Google. To niesamowite miejsce i każ dy musi je odwiedzić ! Jednodniowa wycieczka na wyspę z naszego touroperatora "TUI" kosztował a 142 euro. Bilet na prom w jedną stronę kosztuje 51 euro. Olya i ja postanowiliś my pojechać na Santorini jako dzikusy i kupiliś my wł asne bilety w porcie w Heraklionie? . Wczesnym rankiem staliś my już na przystanku w drodze do portu. Szybki katamaran, któ rym popł yniemy, nazywa się „MegaJet” iw cią gu zaledwie 3 godzin znaleź liś my się na Santorini. To malutka wyspa, prawdopodobnie poró wnywalna obszarem do miasta Soczi, bardzo kamienista i ską pa od zieleni. W porcie panuje zamieszanie. Z katamaranu zjechał o z nami okoł o 400 turystó w z walizkami, dzieć mi i wó zkami (w rzeczywistoś ci jest to wielkoś ć Titanica! ). A potem rozeszli się w ró ż nych kierunkach, a Olya i ja wsiedliś my do autobusu i zaczę liś my wspinać się na gó rę wzdł uż wę ż owej drogi. Im wyż ej jechał nasz autobus, tym bardziej malowniczy widok otwierał się z okna. Tak duż y port wydawał się teraz mał ym lą dowiskiem dla helikopteró w, ską panym w jasnoniebieskich falach. Skał y wystają ce z dna rozcinają morze na strzę py! Jakie to pię kne, ale teraz morze zniknę ł o nam z oczu, a poś rodku wyschnię tej trawy zaczę ł y wył aniać się ś nież nobiał e dachy Firy, centrum Santorini. Cał e miasto skł ada się z pobielonych dwu lub trzypię trowych budynkó w z zielonymi okiennicami i niebieskimi drzwiami oraz niebieskimi dachami. . Są to tak jasne kolory, ż e wydaje się , ż e nie jesteś w mieszkaniu, ale na planie filmu fabularnego ze scenerią . Wychodzą c z autobusu udaliś my się w gł ą b biał ych uliczek. Wszę dzie są sklepy! Po prawej stronie smaż one jest mię so, któ re turyś ci jedzą z przyjemnoś cią , po lewej namiot z pamią tkami, a nieco dalej gablota z odblaskami zł ota i kamieni szlachetnych. Ale mijamy wszystkie sklepy i idziemy na gó rę do koś cioł a katolickiego. Oferuje wspaniał e widoki na morze, któ re zapierają dech w piersiach. Czę sto wspinał am się po gó rach, ale nigdy nie widział am takiego pię kna! Po spacerze poszliś my do restauracji i zjedliś my pyszny lunch z sał atką grecką i moussaką . To tradycyjne greckie danie, któ re jest wielowarstwową zapiekanką z warzyw, mą ki i mię sa mielonego. Bardzo smaczne, postanowiliś my zatrzymać się na noc w Perissie - to okoł o 20 minut jazdy autobusem od Firy. To niesamowita plaż a! Wykonany jest z czarnego wulkanicznego piasku, bo Santorini znajduje się tuż obok ogromnego wulkanu. . . Po bokach plaż y są wysokie klify, dzię ki czemu w pobliż u wybrzeż a praktycznie nie ma fal. Wynaję liś my mał y pokó j od miejscowej kobiety za jedyne 30 euro i od razu poszliś my popł ywać ! Wszystkie plaż e na Santorini są oznaczone niebieską flagą UNESCO, wię c mił oś nicy Morza Czarnego zemdlaliby, znajdują c się w tej czystej wodzie! Zanurzył am się w wodzie, wynurzył am się i popł ynę ł am do skał … Morze jest tak silne, ż e ledwo mogł am odpł yną ć od brzegu… Czarne kamyki na dnie mocno kontrastował y z moimi biał ymi nogami, ale podobał o mi się – jest tak pię knie! Ollie na obiad! Tym razem zamó wił am jagnię cinę … Mmm! Był wspaniał y! Jednak opró cz czerwonego domowego wina i darmowych lodó w, któ re restauracja dał a nam jako „komplement”. Po obiedzie cał a Perissa spaceruje po promenadzie. Miejscowi artyś ci malują tu portrety urlopowiczó w, chł opcy przedstawiają mał e tatuaż e z henny, a Greczynki wplatają we wł osy kobiet dł ugie sznurki koralikó w. Utkał am sobie też ró ż owe koraliki. Ale moje blond wł osy wyglą dają uroczo! W nocy spaliś my jak martwi! To naprawdę niebiań skie miejsce! Brak muzyki, cisza i spokó j! Jeś li dł ugo nie był eś na wakacjach i jesteś zmę czony miejskim gwarem, Santorini bę dzie dla Ciebie najlepszym antydepresantem! Olya i ja przynajmniej uspokoiliś my nerwy na kilka lat naprzó d) Poż egnawszy się z dobroduszną gospodynią , nastę pnego dnia postanowiliś my wybrać się na inną plaż ę - Kamari. Mó wią , ż e jest nawet lepszy niż Perissa! Ale có ż moż e być lepszego? . Bezpoś rednio z plaż y Perissa odpł ywa ł ó dź , któ ra za 3 euro zawozi podró ż nych do Kamari. Weszliś my na nią i ponownie znaleź liś my się na otwartym morzu. Jest jasnoniebieski z niebieskimi refleksami. To sprawia, ż e chcę nurkować gł ę boko! Gdyby nie strach przed wodą , pewnie bym tak wł aś nie zrobił ! W Kamari przywitał nas gwar wczasowiczó w. Tu jest trochę ż ywsze niż w Perissie: wszę dzie są mał e knajpki, z któ rych rozbrzmiewa wesoł a muzyka. I to nie to samo, co w hotelu na Krecie, ale o wiele bardziej mię kkie i nienarzucają ce się . Praktycznie nie ma Rosjan. Na Santorini przyjeż dż ają tylko do Firy i tylko na jeden dzień , wię c pracownicy hotelu, do któ rego przyjechaliś my wynają ć pokó j na noc, są trochę zaskoczeni naszą samotną wycieczką . Wynaję liś my pię kny pokó j z balkonem za 60 euro i poszliś my na spacer po mieś cie. Tu spoczywają gł ó wnie Francuzi, Wł osi i Brytyjczycy. Pamię tam, gdzieś sł yszał em, ż e Francuzi wybierają tylko najlepsze kurorty. Nigdy nie wymieniają się miejscami takimi jak Hersonissos, gdzie Olya i ja mieszkaliś my na Krecie. A co poró wnać ? Santorini jest jak elitarny kurort na Malediwach, tylko zamiast biał ego piasku są kamyki wulkaniczne, a Kreta jest jak wakacje w Egipcie: tanio i bez pretensji. . . Spacerują c wieczorem wzdł uż Kamari, Olya i ja poczuliś my się jak gwiazdy filmowe ) Z nadmorskich kafejek sł ychać był o muzykę , w jednej z nich piosenkarka na ż ywo relacjonował a Lenny'ego Kravitza i Madonnę . Nie ma dyskotek ani gł oś nych imprez. Ludzie po prostu ś mieją się przy stolikach kawiarnianych i gestykulują do kelneró w, któ rzy przybiegają do nich z nowymi koktajlami. . W nocy Hersonissos zamienia się w jedną nieprzerwaną dyskotekę . Pó ł nadzy Brytyjczycy czy Niemcy wypadają z każ dego baru i krzyczą jakieś bzdury! Morze też nie ś pi - prawie cał a dł ugoś ć plaż y jest ską pana. No, moż e nie tylko pł ywanie. . . Przypadkowo zł apaliś my w wodzie jedną parę , gdy przechodziliś my obok. . . Rano, godzinę wcześ niej musiał em wstać na ś niadanie, usł yszał em za ś cianą dziwny huk. Podnoszą c gł owę z poduszki, spojrzał em na Olę , ale spał a...Ryk powtó rzył się i wyszedł em na korytarz - aby dowiedzieć się , o co chodzi. W są siednim pokoju sł ychać był o stł umione krzyki i hał asy. Drzwi był y otwarte. Nasł uchiwał em i widział em zbliż ają ce się przez szczelinę postacie - byli to niemieccy są siedzi, któ rzy pokł ó cili się i zaczę li walczyć . Nigdy nie lubił em mę skich bó jek – przeraż ają mnie. Zamykają c drzwi, wró cił em do pokoju i wyjaś nił em Oli, co się dzieje. Zał oż yliś my koszulki i wyszliś my na balkon. Rzucają c się przez drewnianą przegrodę zajrzeliś my do pokoju Niemcó w. Wszystko był o do gó ry nogami! Wszę dzie porozrzucane rzeczy, na stole leż ą dwie puste butelki Malibu (to samo! Znaleź liś my coś do upicia! ), a Niemcy (by być uczciwym - dwó ch mocno opalonych facetó w) leż ą na ł ó ż ku i pró bują udusić się nawzajem… Spektakle, szczerze mó wią c, przezabawne! ))) Obawiają c się , ż e nas zauważ ą , wró ciliś my do pokoju, ś mieją c się i trzymają c się za brzuszki! I dlaczego się nie podzielili? ) Godzinę pó ź niej stał em na balkonie i czesał em wł osy. Po prawej stronie pojawił się nę dzny Niemiec i wpatrywał się w morze. Zapytał em "Czy wszystko w porzą dku? " Zarumienił się i powiedział tak, po czym poszedł do pokoju. Jakie są urocze))) Oni też się rumienią ))) Nigdy wię cej nie widzieliś my ich z Olą , najwyraź niej to był ich ostatni dzień w Grecji...My, w przeciwień stwie do Niemcó w, postanowiliś my nigdy się nie kł ó cić i zamiast tego iś ć na zakupy! Jesteś my kobietami))) Kupił am sobie niesamowitą dż insową kurtkę i szalik, a Olya kupił a ró ż ową bluzkę i torbę . Należ y zaznaczyć , ż e zakupy na Krecie są bardzo osobiste! Z ciekawoś ci wybraliś my się do jednego z wielu tutejszych sklepó w z futrami. Ich ceny wahają się od 1000 do 4-5 tysię cy euro. Wszystko zależ y od dł ugoś ci, koloru i jakoś ci futra. . Tak wię c kró tkie brą zowe futra z norek wykonane z mał ych kawał kó w bę dą kosztować.1000 euro (targowanie jest wł aś ciwe). A dł ugie (tuż poniż ej kolan) srebrne futro z cał ych kawał kó w kosztuje 3000 euro. Klienci w sklepie to gł ó wnie Rosjanie, wię c wszyscy sprzedawcy pł ynnie posł ugują się naszym ję zykiem. Futra mi oboję tnie, wolę koż uchy, ale Ola powiedział a, ż e są pię kniejsze niż te sprzedawane w Moskwie. Wię c jeś li chcesz wybrać się na „wycieczkę po futrach” - ś miał o! Na pewno znajdziesz to, czego potrzebujesz. Nastę pnego dnia wsiedliś my do autobusu i pojechaliś my na lotnisko. To był y cudowne wakacje i cieszę się , ż e poł owę czasu spę dził em na Santorini. Grecja to biedny i leniwy kraj. Bę dą musieli duż o się nauczyć , aby znó w odnieś ć sukces, ale na razie polecam spokojnie pojechać tutaj na wakacje. . Morze jest cudowne, ludzie są mili a vouchery tanie! Na koniec kilka ciekawostek, któ re zauważ ył em w Grecji: - Grecy są jak haichi - cał e ciał o pokryte wł osami i tł ustymi brzuszkami - Ich muzyka jest ró wnież Haichova - Drzewa oliwne przypominają rokitnika - Surowe oliwki z drzewami to kompletna bzdura! Nie jedz! - Sał atka grecka jest tak satysfakcjonują ca, ż e w restauracji nie trzeba zamawiać niczego innego ; - Wszyscy Grecy są okropnymi gaduł ami! Zaró wno mę ż czyź ni, jak i kobiety! - Dzieci pracują w autobusach jako kontrolerzy - Taksó wkarze w Mercedesach mają kierownicę od Skody! - Ulubionym ś rodkiem transportu Grekó w jest motocykl lub motorower. - Cypr jest znacznie czystszy i pię kniejszy pod wzglę dem infrastruktury.