С самого начала оговорюсь, что решение лететь первый раз в Барселону в гордом одиночестве, совершенно не зная языка, было чистейшей воды авантюрой. Не добавляла еще оптимизма и погода: вылететь из Киева при температуре +25 по Цельсию, солнце, и прилететь в Барселону: +12, дождь…
Я хочу рассказать о своих сугубо субъективных впечатлениях о Барселоне, т. к. описание местных достопримечательностей можно прочесть в любом путеводителе.
Итак, по порядку:
1. Поразил аэропорт: чистота, порядок, везде указатели и вежливые служители, которые совершенно спокойно по 10 раз повторяют на ломаном английском ответ на твой вопрос до тех пор, пока ты не поймешь . Пограничник долго вертел в руках мой паспорт, пытался отковырнуть визу и пропускал его через какой-то светящийся аппарат, все оказалось в порядке и вот долгожданный штамп в паспорте проставлен: можно выдохнуть – Я в Барселоне! ! ! Процедура получения багажа прошла очень быстро. На стоянке такси никто не хватает тебя за руки с вопросом: Ехать надо? Все также спокойно люди и такси стоят в очереди, по очереди садятся в машины и уезжают в нужных направлениях. Счетчик четко показывает сколько км проехали и на какую сумму, поездка из аэропорта в город в район Кафедрального Собора Барселоны заняла 25 минут и стоила 26.30 Евро. Первый раз, приехав в Барселону, я решила не заморачиваться с автобусами и метро.
2. Отель Suizo, где был забронирован номер, находился в самом центре Барселоны, на Placa de”l Angel, 12 в 10 метрах от спуска в метро Линии 4 (желтая) Jaume 1. Отель очень уютный, чистый, номер красивый, с балкончиком и видом на площадь. Где-то в отзывах читала об отвратительных континентальных завтраках в отелях Испании, но в этом отеле завтраки были в формате очень неплохого шведского стола (всевозможные нарезки ветчины, колбасы, сыр, яичница, омлет, овощи, фрукты, йогурты, 6-7 видов хлеба и выпечки, молоко, мюсли, фрукты и т. д. ) плотного завтрака хватало практически до 4 часов дня. Постельное белье и полотенца менялись каждый день! В день отъезда совершенно бесплатно оставила вещи еще на полдня в комнате для багажа и налегке гуляла по городу. Самое лучшее в этом отеле – это то, что до любой достопримечательности можно было дойти пешком за достаточное небольшое время. Отелем я осталась довольна!! !
3. Кафедральный собор – очень красиво и умиротворяюще, но почему во дворик, где живут знаменитые гуси, можно было зайти за отдельную плату (5 евро)? В самом соборе – не покидает ощущение покоя и какой-то значительности нахождения именно в нем. Здесь я провела больше 4-х часов, рассматривая скульптуры, настенную живопись, витражи, гуляя по двору и любуясь видами с крыши. Еще раз повторюсь – очень и очень красиво. На площади перед собором, на одном из зданий, очень необычными показались рисунки, как будто нарисованные ребенком, потом мне рассказали, что это работы Пикассо.
4. Готический квартал, дворец Педралбес и монастырь Педралбес. Готический квартал – узкие и весьма колоритные улочки, заполненные всевозможными магазинами, барами, ресторанчиками, весьма впечатлили кроссовки, висящие на веревке, натянутой между двумя стенами на противоположных сторонах улицы. Встречаются довольно колоритные личности, но я понимаю, что это в большинстве своем это такие же туристы, как и я. Очень много зелени и цветов на балконах и окнах. Только нужно быть предельно внимательными – воришек всех мастей, да и просто подозрительных личностей очень много. Свою долю экстрима я получила, возвращаясь в отель с концерта во дворце Каталонской музыки после 12 ночи. Мягко скажем – было неуютно . О концерте хочется сказать особо: рояль + испанская гитара + чарующий голос певца (Виктор Мануэль) – это было нечто! Я не понимая ни одного слова из песен, слушала как завороженная, куда там нашим Фабрикам звезд . Поразила меня церковь Святой Марии – потрясающе величественное и строгое убранство! Я попала на обряд католического венчания, который там проходил. Недалеко от церкви есть небольшой ресторанчик Таллер энд Топас, морепродукты на гриле там просто восхитительные, порция огромная, еле осилила. Посетила я музей Пикассо (10 Евро), но так как я не понимаю его творчества (не кидайте в меня тапками), то, честно побродив около 3-х часов по залам, поняла, что этот поход для меня был просто для галочки «Была в музее Пикассо». Зато очень понравился музей Текстиля и костюма (5 Евро), я была в его двух выставочных павильонах и в Готическом квартале и во Дворце Педралбес. Очень познавательно и нескучно, интересное для меня наблюдение – люди в средние века носили одежду по размеру, который вряд ли на нынешнего подростка налезет. Интересные платья, комзолы, а в зале в готическом квартале потрясающие работы фотохудожников разных лет, запечатлевшие самых красивых и необычных моделей. Гимн женской красоте во всех ее проявлениях. Во Дворце Педралбес также посетила Музей керамики - интересно, но не настолько как в Музее костюма. Сам дворец ничем кроме потрясающей люстры над главной лестницей не впечатлил. Монастырь Педралбес (7 Евро) – очень красиво! Внутренний дворик, музей церковной живописи и скульптуры, работы в котором меня поразили значительно сильнее, чем произведения Пикассо. Если есть время – посмотреть стоит однозначно! А особенно понравился обряд первого причастия детей в монастырской церкви, на который я попала совершенно случайно.
5. Рамбла – считаю, что просто распиаренная самая обычная центральная улица, как и в любом большом городе. Наша Дерибасовская ничем не уступает. Разве что Рамбла – больше и чище. Ходила по ней и пыталась проникнуться ее духом и ранним утром, и днем и вечером – никак Живые скульптуры особо не впечатлили, так как утром я видела как актеры красились, одевались, в общем, волшебства не получилось. Птички и зверюшки в клетках – почему-то вызывали не умиление, а жалость. Цветы, ну как цветы, ничего особенного за те деньги, которые за них просили . Самое вкусное мороженое я пробовала в начале Рамблы, недалеко от площади Каталонии есть небольшая итальянская кафешка, в которой мальчики – мороженщики выкладывают мороженое в вафельные рожки розой – очень красиво, а вкусно то как, 40 сортов мороженого – это испытание не для слабой женской психики! Проблема выбора – на тот момент была самой важной проблемой в моей жизни Да и рынок Бокерия – это что-то! Я вообще-то думала, что Одесский Привоз – это колорит! Но Бокерия – это просто бомба. Тем, кто пытается худеть, в такое место ходить не стоит! Чего я там только не видела: и клубника по 1.99 евро за кг, черешня, персики, абрикосы, манго, папайя, кокосы, финики, изюм, всевозможные орехи, дыни, арбузы, помидоры, спаржа, разнообразные салатные травы и т. д. Возле прилавков с хамоном и сырами просто начинает кружиться голова от обилия их видов, сортов и цен. Морепродукты – это отдельная история, таких разных морских жителей и в таких огромных количествах я не видела больше нигде. Такое впечатление, что покупатели настолько оголодали, что метут все в невероятных количествах. Я тоже поддалась искушению и набрала всевозможных фруктов, изюма, фиников как в последний раз По вкусовым ощущениям – клубника так себе (у моего папы на даче вкуснее и пахнет клубникой, а не травой), персики – ароматные, сочные, вся вымазалась в соке, пока наслаждалась их божественным вкусом, финики – просто отвал башки, но почему нельзя и к нам такие привезти? , абрикосы, арбузы, ананасы - в принципе как абрикосы, арбузы, ананасы. Экзотический фрукт под названием «драконий глаз» по виду понравился больше, чем по вкусу. Дорвавшись до сыров, перепробовала сортов 15, все очень и очень вкусные, тают во рту и оставляют божественное послевкусие. Я не мясоед, поэтому несколько сортов хамона попробовала так, для галочки - весьма и весьма недурственно Хочу сказать, что практически каждый день начинался с похода на рынок – что может быть лучше, чем свежайший хлеб с ароматным сыром или хамоном на 2-й завтрак и фрукты с собой. Свежевыжатый сок не пила, так как случайно подглядела, как его делают из вчерашних и позавчерашних потекших фруктов
6. Бессмертные творения Гауди. Приехать в Барселону и пройти мимо домов, спроектированных и построенных Гауди, просто невозможно. Роскошная улица Passeig de Gracia, где сосредоточены самые красивые дома города, и как мне кажется не только Барселоны, но и всей Европы, потрясает воображение. Каждый дом, балконы и завитушки на них можно рассматривать часами. Очередь в Касу Батльо (билет 17.8 Евро) заняла минут 40, но это того стоило: дом, в котором практически нет прямых углов, керамическая плитка и мозаика, использованные в отделке, – зачаровывают, крыша, похожая на драконовскую спинку, так и просит, чтобы ее погладили Ла Педрера (билет 10.0 Евро) известная как каменоломня, оглушает своей необычностью. Дымоходы как часовые, роскошные виды с крыши, интересные интерьеры, открытые для посещения. Самое интересное, что на этажах, закрытых для посещения туристами, живут местные жители. Не хотела бы я жить в доме, где с утра до вечера бродят толпы туристов. Но и конечно, Саграда Фамилия (билет 12.0 Евро), - самый известный Собор Барселоны. Не просто огромный, а оглушающе громадный! ! ! Мне кажется, что строиться он будет еще как минимум лет 50! Небольшая подсказка: попав вовнутрь собора, не стойте в очереди возле центрального входа у лифта, для того, чтобы подняться наверх, походив и поглазев на собор внутри, выйдите с обратной стороны главного входа и увидите еще один лифт (билет 2.5 Евро), возле которого очереди нет. Подняться наверх стоит однозначно – красота неописуемая, виды замечательные, центр Барселоны как на ладони. Еще одно творение Гауди, которое произвело на меня неизгладимое впечатление, это действующий Госпиталь Святого Павла и Святого Креста, до которого от Саграды рукой подать по авеню Гауди. Увидев этот шедевр, я никак не могла поверить, что в настоящее время там действительно лечат пациентов, мне кажется, сама окружающая обстановка благотворно влияет на состояние здоровья . Отдельно следует сказать о Парке Гуэль. Добиралась я туда на метро до ст. Лессепс (линия 3 зеленая), оттуда по указателям пешком минут 20 до парка, правда дорожка, идет слегка в горку, но в принципе, ничего страшного в таком подъеме нет. Парк – красавчик! (вход бесплатный). Ни один путеводитель не передает это ощущение восхищения, которое охватывает Вас при подъеме на террасу мимо знаменитой ящерицы, ощущение легкости и изящества, присущее галереям из колонн, вдоль которых можно бродить часами. Виды с верхних террас на город – красивейшие! Количество фотографирующих на квадратный метр можно смело заносить в книгу рекордов Гиннеса. В парке играют многочисленные гитаристы и цимбалисты, арабы на площади перед знаменитой скамейкой продают прямо с пола всякую хрень, а вот с туалетами, сорри, проблемы, чтобы попасть в вожделенную кабинку в очереди отстояла минут 30 .
7. Площадь Испании, Монтжуик, Волшебные фонтаны. По моему мнению, Площадь Испании – самая красивая площадь в Барселоне, я за время своего пребывания в городе, возвращалась на нее четырижды! ! ! Увидев в Венеции башню ла Джудекка, увидеть ее две уменьшенные копии было очень любопытно. Красивейший Дворец на холме, ныне Музей искусства Каталонии, потрясающий и величественный! ! ! И как венец всей этой красоты с наступлением сумерек включаются каскады фонтанов со всевозможными подсветками и выбросами воды. Зрелище феерическое! ! ! Особенно когда фонтаны бьют под музыку! ! ! На заметку туристам – карманники и прочие гопники здесь работают просто внаглую, поэтому не зевайте, внимательно смотрите за своими сумками и камерами. Сама видела, как девочку – туристку окружили 4 мальчиков и вырвали у нее сумочку, отойдя метров на 5 от нее, вытащили из сумки телефон и кошелек, из которого забрали деньги, сложили обратно в сумку карточки, документы и положили ее на газон. Никто из окружающих на эту ситуацию не среагировал (всю описанную картинку я видела через экран фотоаппарата). День моего посещения Монтжуика можно назвать моим днем топографического идиотизма. Я умудрилась, только не кидайте в меня тапками, заблудиться на Могтжуике целых 4 (четыре!! ! ) раза! Добиралась я до Монтжуика на канатке, станция которой находилась в Барселонете (9 Евро). На ней стоит прокатиться только для получения удовольствия от потрясающих видов на порт и город во время движения раскачивающейся кабинки. Прибыв на Монтжуик, главное, в отличие от меня, сориентироваться в каком месте находишься, и двигаться по направлению к крепости, а не непонятно куда по красивым дорогам. Проблуждав 2 часа и вдоволь надышавшись воздухом, я вышла к станции Телерифика (9 евро туда - обратно), который благополучно доставил меня к крепости. Крепость как крепость, виды на припортовую зону и город – красиво, но с Тибидабо не сравнятся ! Понравилась мирно дремавшая на крепостной стене, среди толп людей, киса. Вот у кого нужно поучиться спокойствию Из-за того, что заблудилась и потеряла кучу времени, к сожалению, не успела попасть в Фонд Жоана Миро, но симпатичного совенка на входе, запечатлела. Поглазела на олимпийский стадион, чашу для олимпийского огня и обалдела от красивейшей телевышки. Ну и заключительной частью программы в этот день стала для меня Испанская деревня (8.9 Евро) Здесь я впервые в жизни увидела как растут мандарины, не удержалась, стянула один – ки-и-ислый. По факту – Испанская деревня – симпатичное местечко, где можно в миниатюре посмотреть архитектуру всех провинций Испании, если бы еще не дождик, то можно было бы по ней побродить подольше. В самих зданиях, кроме сувенирных лавок по космическим ценам, ничего интересного нет. Понравилась лавка со всевозможным шоколадом и конфетами ручной выделки: красивые и вкусные сувениры для друзей купила именно там. (От 0.5 до 1 евро за конфету! ) Необычная скульптура загнанной лошади напомнила мне себя после трудового дня или нескольких дней активного отдыха
8. Тибидабо. На Тибидабо я решила добраться Тибибасом с площади Каталонии, поскольку я не брала никаких экскурсий на БасТуристике, то посчитала, что Тибибас (5.2 Евро туда – обратно, билеты покупаете прямо у водителя) будет прекрасной возможностью посмотреть на город из окошка автобуса. Полчаса дороги в городе и по серпантинчику за городом, и перед глазами открываются ошеломляющие виды с горы на город и море. Согласна со всеми, кто отписывался ранее, что здесь панорама города самая захватывающая! Вход в парк аттракционов стоил 25 Евро, но это входной билет на все уровни парка. Храм Христа на горе поражает своей величественностью, и естественно, подъем (2 Евро лифт + дальше по лестнице) на самую верхнюю доступную точку храма был кульминацией этого прекрасного дня. Несмотря на сильнейший ветер, я пролазила по террасам храма более 1.5 часов, фотографии получились шикарными, а картинка перед глазами настолько впечатляющей, что и сейчас, стоит закрыть глаза, видишь Барселону на ладошке. Парк аттракционов не поражает своей новизной и навороченностью, но какое-то сентиментальное трогательное чувство, охватывает тебя, когда катаешься на колесе обозрения, взлетаешь на маленьком самолетике, бродишь по коридорам замка ужасов или взмываешь вверх на пиратской пироге. Я, достаточно взрослая барышня, целый день прокаталась на каруселях и качелях, получила море удовольствия, и в который раз убедилась в правильности выражения – все мы родом из детства! Очень впечатлил меня музей автоматов и игрушек, который находится в парке аттракционов, особенно то, что можно нажимать на кнопки и все сказочные персонажи оживают: пары кружатся в вальсе, колоритная испанская парочка ругается и выясняет отношения, лыжники скатываются по игрушечным трамплинам на горнолыжном курорте и пыхтит игрушечный паровозик железной дороги. Питаться в парке аттракционов в принципе, если уж очень голоден, можно местным фаст-фудом (меня не прельстил совершенно), но лучше это делать, вернувшись в город.
9. Прибрежная зона, аквариум и Парк Сьютаделия. Самым большим разочарованием для меня стал Аквариум, отстояв 50-минутную очередь на вход, я ожидала большего! ! ! Аквариум лично мне напомнил большой рыбный супермаркет! Мне казалось, что посетители сейчас начнут выбирать каждый себе рыбку на уху, и как-то было там очень неуютно. Прибрежная зона и порт, мне как одесситке, очень понравились , особенно размечталась я о собственной яхте, пришвартованной в Барселонском порту. Везде чисто, много необычных скульптур, начиная от головы Лихтенштейна и заканчивая симпатичной парочкой, сидящей на парапете. Барселонская рыба – это что-то! , особенно в солнечную погоду, когда на нее можно пускать солнечных зайчиков от карманного зеркальца. Очень необычно смотрится скульптура типа какой-то канцелярской принадлежности, находящаяся за двумя небоскребами. Ну а на море в любую погоду я могу смотреть часами… Хочется отметить чистоту пляжа, наличие общественных туалетов и многочисленных кафешек на набережной. Правда, для того, чтобы вкусно и недорого поесть стоит отойти на квартальчик от набережной Барселонеты и засесть в каком-то из ресторанчиков. Прекрасно можно пообедать, выбрав из меню дня два блюда (я ела рыбу Дорадо под каким-то необычным соусом и салат из овощей) + в стоимость входит десерт и кофе (капучино) – всё это удовольствие стоит 13 Евро, стоит отметить, что порции огромные, одной порции вполне может хватить на двоих среднестатистических едоков Наверное, единственной возвышенность в городе, на которую я не поднималась, была статуя Колумба. Очень красиво портовая зона смотрелась во время прогулки на катере по акватории порта (6.5 Евро), если бы еще не накрапывающий дождик…. Парк Сьютаделия находится недалеко от порта, но чтобы в него зайти, нужно достаточно долго обходить заборы со стороны Барселонетты. Парк – необыкновенный, фонтан – волшебный, поражает непохожестью на все виденные до тех пор мной фонтаны! Гауди – талант от Бога, потому что придумать и реализовать такие идеи мог только гений. В зоопарк я не пошла, побоялась разочарования как от аквариума. Замок в парке как игрушка, и очень необычные фонари нашла я возле Парламента Католонии. Аллея, ведущая к триумфальной арке, была полна скейтбордистов и велосипедистов. Сама арка – величественное сооружение из красного кирпича, как по мне, смотрится несколько чужеродно именно в Барселоне.
10. Монтсеррат. Быть в Барселоне, и не побывать в Монтсеррате – это преступление! Как добраться из Барселоны до Монтсеррата: на площади Испании, справа от правой Венецианской колонны спускаетесь под землю и по переходам, следуя указателям, попадаете на станцию пригородных электричек R5, заблудиться в принципе, очень проблематично. Я решила в целях экономии времени ехать туда – электричка+канатка (9.05 Евро), обратно – крамальера+электричка (8.40 Евро), правда, этот вариант по деньгам получается несколько дороже, чем тот, когда берешь билеты туда-обратно на одном виде транспорта. Честно на станции пыталась разобраться с автоматом, который продает билетики, но служитель, увидев мою безуспешную борьбу с адской машинкой, любезно предложил мне свою помощь. Все бы хорошо, но понимал и говорил он исключительно по-испански Несколько раз повторив заветное Монтсеррат – аэри, я получила свой вожделенный билет на электричку и канатку. Совет всем путешествующим по Испании: всегда сохраняйте билеты до конца поездки, потому что контроль там тотальный – без билета не попадете на платформу, добрый дяденька контролер обязательно проверит у тебя билет в самой электричке, и выйти с перрона по прибытии в пункт назначения зачастую можно, лишь пропустив билет через специальный турникет. Сама дорога занимает около часа электричка + 10 минут канатная дорога, расписание очень удобно составлено – канатка и крамальера четко стыкуются с прибытием электрички. Прибыв на остановку Монтсеррат Аэри, и выйдя на нижнюю станцию канатной дороги, поражаешься необыкновенной тишине вокруг. Подняла голову наверх – а там горы в густом тумане, сразу вспомнились предостережения, что при плохой погоде канатная дорога не работает. Несколько неприятных минут, и вот появляется симпатичная желтая кабинка, в которую погрузились все желающие попасть на гору. Т. к. приехала я первой электричкой, которая уходила с площади Испании в 8.36, то желающих было совсем немного. Ощущения, когда канатка на полной скорости врезается в туман, мягко говоря, стремные, но когда из тумана выплываешь, то от красоты, которая тебя окружает, захватывает дух. Такое впечатление, что паришь над облаками. Сориентировавшись на местности, нужно достаточно быстро идти в Базилику (правая дверь от центрального входа по коридору), чтобы увидеть деревянную статую Девы Марии, приложиться к шару, который она держит в руке, и загадать самое заветное желание. Обязательно проверю – сбудется или нет. В 10.30 доступ к Деве Марии будет закрыт и откроется аж после 2-х часов дня. Фотографировать статую нельзя, я и не стала. После Девы Марии спокойно осмотрела Базилику, убранство и обстановка поражают своим богатством и величественностью. После осмотра Базилики, быстренько идете к станции Фуникулера, этих станций 2: верхний фуникулер и нижний фуникулер. Дешевле покупать билеты на оба фуникулера сразу (9.10 Евро). В мой приезд из-за тумана нижний фуникулер начинал свою работу только в 2 часа, кроме того, следует учесть, что с 1 до 2 дня у фуникулера обеденный перерыв . Поднявшись на фуникулере наверх, можно пройти 3 пешеходных маршрута (они обозначены на указателях), мы пошли направо к часовне, дабы не повторять слово красиво, скажу, что виды с гор просто умопомрачительные, хочется фотографировать после каждого поворота тропинки, вдыхать чистейший горный воздух и просто наслаждаться жизнью! Дойдя до развалин часовни, и посмотрев, что времени до часу дня предостаточно, мы решили пойти дальше через заросли кустарника, тропинка становилась все менее проходимой и все более живописной. Вскарабкавшись практически на вершину одной из скал, которые называются Пальцы дьявола, мы просто потеряли дар речи от открывшихся нашим глазам красот. А вот спуск превратился в небольшой экстрим, т. к. мы слегка заблудились в зарослях, в результате чего добежали к фуникулеру только к часу дня, и, уехав на нем вниз, не успели на выступление знаменитого хора мальчиков, ну, да и Бог с ними с мальчиками – в следующий раз послушаю (есть повод вернуться). В обед на площади перед Базиликой тусуются толпы народа, очередь в туалет минут на 15. Пройдя от площади к месту стоянки туристических автобусов, попадаешь на небольшой рынок, где местные продают всевозможные сыры, мед и сладости – все очень вкусно! Ну что сказать, затарилась я двумя литровыми банками меда (по 8 Евро каждая), несколькими головками сыра (от 10 до 12 Евро за каждую) и купила вкуснейшую творожную запеканку (5 евро), которую тут же и приговорила вместо обеда . После обеда, с сумкой с медом и сыром наперевес, взялась покорять пешеходные маршруты нижнего фуникулера. Слава Богу, занятия в спортзале даром не пропали, но честно, маршрут куда более легкий, чем тот, который был наверху. Красивая дорожка, интересные скульптуры на религиозные темы через каждые 100м дорожки, ну и, наконец, сама часовня, стоящая на месте пещеры, где по преданию была найдена статуя Девы Марии. То, что пейзаж вокруг был ослепительно красивым можно даже и не повторять. Весь маршрут прошли буквально за час. Обратная дорога к железнодорожной станции была интересной: на станции Крамальеры у монастыря купила билет «Крамальера+электричка», погрузилась в Крамальеру (такой себе поезд, приспособленный для движения по горной дороге) и продолжала наслаждаться видами за окошком. Внимательно нужно слушать название остановок, т. к. остановка для перехода на ж/д станцию через одну после начала пути (конечная). Поездка в Монтсеррат – одно из самых сильных впечатлений за все время пребывания в Испании.
11. Жирона. Живописнейший городок, который раскинулся по обе стороны от реки. На центральном железнодорожном вокзале Санстс в кассе для поездок на средние дистанции купила билет на электричку до Жироны (11.70 евро туда - обратно). Поезд идет около 1.5 часов и попадаешь …. . в сказку. В бюро информации на станции совершенно бесплатно можно взять карту города. Городок небольшой, и чтобы в нем заблудиться, нужно очень постараться. В день моего приезда в Жироне проходила выставка цветов, представьте себе море зелени, цветочных композиций и инсталляций, установленных прямо на улицах города. В помещении арабских бань шайки были украшены просто бесподобными мелкими цветочками, а к потолкам были подвешены совершенно очаровательные зонтики, наполненные цветами. Обязательно стоит посетить Кафедральный собор Жироны – чувствуешь себя в нем такой маленькой-маленькой букашкой, при Соборе достаточно интересный музей; стоит прогуляться по крепостной стене и посмотреть на город сверху. Поездка в Жирону – день релаксации, ходишь себе неспешным шагом, вдыхаешь аромат цветов, фотографируешь, и просто получаешь удовольствие.
12. Таррагона. По уже знакомому маршруту на вокзале Санстс в кассе для поездок на средние дистанции купила билет в оба конца (11.60 Евро) на электричку до Таррагоны. Карту города точно так же как и в Жироне взяла на вокзале в бюро информации. Таррагона – это лавка древностей. Симпатичные развалины древнеримского города можно увидеть, просто прогуливаясь по городу. Я купила один общий билет для посещения всех «развалин» скопом (10 Евро, если платить отдельно за каждую – 3.5 Евро) и вперед. Остатки форума не впечатлили совершенно, зато очень понравилось внутри крепостной стены. Римский амфитеатр на берегу моря сражает наповал своей древностью, моментально включается воображение, и начинаешь рисовать себе картинки давно минувших дней. В Таррагоне находится самый большой собор в Каталонии, в котором я умудрилась заблудиться, и поиски выхода впечатлили меня гораздо больше, чем красоты самого Собора. Море в Таррагоне синее – синее, вид на залив – необыкновенный. В Таррагоне на площади перед местным «исполкомом» поела во время сиесты вкуснейшей паэльи с морепродуктами. Пропорция рис – морепродукты – 50 на 50! Но порция на одного просто огроменная! , официант на меня смотрел с недоумением, когда я попросила убрать наполовину опустошенную тарелку. Десерт Крема Каталана просто таял во рту, жаль, что неудобно было облизывать креманку от десерта.
13. Общие практические советы и впечатления от поездки. Город поражает чистотой. Каждые 50 м стоят мусорные баки и в каждом кулечек для мусора. Очень мало по сравнению с Одессой или Киевом автомобилей, зато очень много мотоциклов и велосипедистов. Все ездят дисциплинировано, пропускают пешеходов, никто не кричит тебе с транспортного средства: Чего встала, куда прешь и т. д. Достаточно дорогой проезд в общественном транспорте – 1.40 евро разовая поездка и 7.85 евро – проездной на 10 поездок. Контролеры и работники служб безопасности на транспорте работают постоянно, штрафы за безбилетный проезд огромные. Местные жители приветливые и улыбчивые, даже если не знают языка, на котором ты к ним обращаешься, то жестами постараются помочь и подсказать. Очень много тучных людей, ну конечно, при таких порциях в местном общепите . Что касается шоппинга, то достаточно дешево можно купить кожаную обувь и сумки местного производства очень достойного качества. Зашла я в бутик с сумками Фурла, ну не поднялась у меня рука заплатить от 300 Евро за сумочку. Еда достаточно дорогая, но если плотно питаться на завтраке в гостинице, вполне в течение дня можно обойтись только еще одним приемом пищи, а остальное перекусы мороженым, фруктами и т. д. Рассчитаться во всех магазинах и даже на рынках можно банковской карточкой, главное, чтобы карточка была с фотографией, иначе требуют паспорт.
Od samego począ tku zastrzegam, ż e decyzja o pierwszym locie do Barcelony w doskonał ej izolacji, w ogó le nie znają c ję zyka, był a czystym hazardem. Pogoda jeszcze nie napawał a optymizmem: z Kijowa lecieć w temperaturze +25 stopni, sł oń ce, a lecieć do Barcelony: +12, deszcz...
Chcę opowiedzieć o moich czysto subiektywnych wraż eniach z Barcelony, bo opis lokalnych atrakcji moż na przeczytać w każ dym przewodniku.
A wię c w kolejnoś ci:
1. Uderzył o mnie lotnisko: czystoś ć , porzą dek, wszę dzie znaki i uprzejma obsł uga, któ ra doś ć spokojnie powtarza 10 razy odpowiedź na Twoje pytanie ł amaną angielszczyzną , dopó ki nie zrozumiesz . Straż nik graniczny dł ugo majstrował przy moim paszporcie, pró bował odebrać wizę i przepuś cił ją przez jakiś aparat ś wietlny, wszystko okazał o się w porzą dku, a teraz przyklejono dł ugo oczekiwaną pieczą tkę w paszporcie: moż na wydech - jestem w Barcelonie! ! ! Proces odbioru bagaż u był bardzo szybki.
. Na postoju taksó wek nikt nie chwyta Cię za rę ce z pytaniem: Czy musisz jechać ? Wszystko też jest spokojne, ludzie i taksó wki stoją w kolejce, na zmianę wsiadają do samochodó w i odjeż dż ają we wł aś ciwych kierunkach. Licznik wyraź nie pokazuje, ile kilometró w i za ile, podró ż z lotniska do miasta w okolice katedry w Barcelonie trwał a 25 minut i kosztował a 26.30 euro. Kiedy pierwszy raz przyjechał em do Barcelony, postanowił em nie zawracać sobie gł owy autobusami i metrem.
2. Hotel Suizo, w któ rym zarezerwowano pokó j, znajdował się w samym centrum Barcelony, na Placa de ”l Angel, 12.10 metró w od zjazdu do metra linii 4 (ż ó ł ta) Jaume 1. Hotel znajduje się bardzo wygodny, czysty, pokó j pię kny, z balkonem i widokiem na plac. Gdzieś w recenzjach czytał am o obrzydliwych ś niadaniach kontynentalnych w hotelach w Hiszpanii, ale w tym hotelu ś niadania był y w formie bardzo dobrego bufetu (wszelkiego rodzaju kawał ki szynki, kieł basy, sery, jajecznica, jajecznica, warzywa, owoce, jogurty, 6-7 rodzajó w pieczywa i ciastek, mleko, musli, owoce itp.
) obfite ś niadanie wystarczył o do prawie 4 po poł udniu. Poś ciel i rę czniki zmieniane codziennie! W dniu wyjazdu zostawił am swoje rzeczy na kolejne pó ł dnia w przechowalni za darmo i spacerował am lekko po mieś cie. Najlepszą rzeczą w tym hotelu jest to, ż e moż na dojś ć do dowolnego interesują cego miejsca w doś ć kró tkim czasie. Jestem zadowolona z hotelu! !
3. Katedra jest bardzo pię kna i spokojna, ale dlaczego moż na był o wejś ć na dziedziniec, na któ rym mieszkają sł ynne gę si za opł atą (5 euro)? W samej katedrze - poczucie spokoju i znaczenia bycia w niej nie opuszcza. Tutaj spę dził em ponad 4 godziny oglą dają c rzeź by, malowidł a ś cienne, witraż e, spacerują c po dziedziń cu i podziwiają c widoki z dachu. Jeszcze raz powtarzam – bardzo, bardzo pię knie.
Na placu przed katedrą , na jednym z budynkó w rysunki wydawał y się bardzo niezwykł e, jakby narysowane przez dziecko, potem powiedzieli mi, ż e są to prace Picassa.
4. Dzielnica Gotycka, Pał ac Pedralbes i Klasztor Pedralbes. Dzielnica Gotycka - wą skie i bardzo kolorowe uliczki wypeł nione wszelkiego rodzaju sklepami, barami, restauracjami, duż e wraż enie zrobił y na mnie trampki wiszą ce na linie rozpię tej mię dzy dwiema ś cianami po przeciwnych stronach ulicy. Są doś ć kolorowe osobowoś ci, ale rozumiem, ż e w wię kszoś ci są to turyś ci tacy jak ja. Duż o zieleni i kwiató w na balkonach i oknach. Trzeba tylko być bardzo ostroż nym - jest wielu zł odziei wszelkiego rodzaju, a podejrzanych jest po prostu mnó stwo. Dostał em swoją ekstremalną czę ś ć , wracają c do hotelu z koncertu w Pał acu Muzyki Kataloń skiej po godzinie 12 w nocy. Delikatnie mó wią c, był o to niewygodne.
Chciał bym powiedzieć specjalne sł owo o koncercie: pianino + gitara hiszpań ska + czarują cy gł os wokalisty (Victor Manuel) - to był o coś ! Nie zrozumiał em ani sł owa z piosenek, sł uchał em jak zaklę ty, gdzie są nasze Gwiezdne Fabryki . Uderzył mnie Koś ció ł Mariacki - oszał amiają co majestatyczna i surowa dekoracja! Dotarł em na uroczystoś ć ś lubu katolickiego, któ ry tam się odbył . Niedaleko koś cioł a znajduje się mał a restauracja Taller and Topas, grillowane owoce morza są tam po prostu pyszne, porcja ogromna, ledwo ją opanował am. Odwiedził em Muzeum Picassa (10 euro), ale ponieważ nie rozumiem jego pracy (nie rzucaj we mnie kapciami), to po uczciwym wł ó czeniu się po salach przez okoł o 3 godziny zdał em sobie sprawę , ż e ta podró ż był a tylko dla pokaż mi w Muzeum Picassa. Ale bardzo podobał o mi się Muzeum Wł ó kiennictwa i Kostiumó w (5 euro), był em w jego dwó ch pawilonach wystawowych w Dzielnicy Gotyckiej i w Pał acu Pedralbes.
Bardzo pouczają ca i nie nudna, dla mnie ciekawa obserwacja - ludzie w ś redniowieczu nosili ubrania w rozmiarze, któ ry raczej nie bę dzie pasował na obecnego nastolatka. Ciekawe sukienki, kombinezony, a w holu w Dzielnicy Gotyckiej niesamowite prace fotografó w z ró ż nych lat, uwieczniają ce najpię kniejsze i nietuzinkowe modele. Hymn do kobiecego pię kna we wszystkich jego przejawach. W Pał acu Pedralbes zwiedził takż e Muzeum Ceramiki – ciekawe, ale nie tak bardzo jak w Muzeum Kostiumó w. Sam pał ac nie zachwycał niczym poza oszał amiają cym ż yrandolem nad gł ó wną klatką schodową . Klasztor Pedralbes (7 euro) – bardzo pię kny! Dziedziniec wewnę trzny, muzeum malarstwa i rzeź by koś cielnej, prace w któ rych uderzył y mnie znacznie bardziej niż prace Picassa. Jeś li masz czas, na pewno warto zajrzeć ! A szczegó lnie podobał mi się obrzę d pierwszej komunii dzieci w koś ciele klasztornym, na któ ry natkną ł em się zupeł nie przypadkiem.
Rambla - myś lę , ż e to po prostu najczę stsza centralna ulica, tak jak w każ dym duż ym mieś cie. Nasza Deribasowskaja w niczym nie ustę puje. Chyba ż e Rambla jest wię ksza i czystsza. Szedł em wzdł uż niej i starał em się wyczuć jej ducha zaró wno wczesnym rankiem, jak i popoł udniem i wieczorem - nic Ż ywe rzeź by nie robił y szczegó lnego wraż enia, bo rano widział am, jak aktorzy nakł adają makijaż , ubierają się , generalnie magia nie zadział ał a. Ptaki i zwierzę ta w klatkach - z jakiegoś powodu powodował y nie czuł oś ć , ale litoś ć . Kwiaty, có ż , jak kwiaty, nic specjalnego za pienią dze, o któ re poproszono . Spró bował am najsmaczniejszych lodó w na począ tku Rambla, niedaleko Plaza Catalunya znajduje się mał a wł oska kawiarnia, w któ rej chł opcy-lodarze wkł adają lody w roż ki waflowe z ró ż ą - bardzo pię kne, ale pyszne, 40 odmian lodó w - ten test nie jest dla sł abej kobiecej psychiki!
Problem wyboru – wtedy był najważ niejszy problem w moim ż yciu A rynek Boqueria to coś ! Wł aś ciwie myś lał em, ż e Odessa Privoz to kolor! Ale Bokeria to tylko bomba. Ci, któ rzy pró bują schudną ć , nie powinni jechać w takie miejsce! Czego tam po prostu nie widział em: truskawki po 1.99 euro za kg, wiś nie, brzoskwinie, morele, mango, papaja, kokosy, daktyle, rodzynki, wszelkiego rodzaju orzechy, melony, arbuzy, pomidory, szparagi, ró ż ne zioł a sał atkowe itp. Przy ladach z szynkami i serami po prostu zaczyna się czuć zawroty gł owy od mnogoś ci ich rodzajó w, odmian i cen. Owoce morza to inna historia, nigdzie indziej nie widział em tak ró ż nych morskich mieszkań có w i w tak ogromnych iloś ciach. Wydaje się , ż e kupują cy są tak gł odni, ż e zamiatają wszystko w niewiarygodnych iloś ciach.
Ja też uległ am pokusie i zbierał am jak ostatnim razem wszelkiego rodzaju owoce, rodzynki, daktyle Wedł ug doznań smakowych - truskawki takie sobie (dacza taty smakuje lepiej i pachnie truskawkami, a nie trawą ), brzoskwinie pachną , soczyste, cał e wysmarowane sokiem , cieszą c się boskim smakiem, daktyle są tylko ś mietnikiem, ale dlaczego nie moż emy przywieź ć takich daktyló w? , morele, arbuzy, ananasy - w zasadzie jak morele, arbuzy, ananasy. Egzotyczny owoc zwany „smoczym okiem” bardziej lubił wyglą d niż smak. Się gną wszy po sery spró bował am 15 odmian, wszystkie bardzo, bardzo smaczne, rozpł ywają się w ustach i pozostawiają boski posmak. Nie jestem mię soż ercą , wię c spró bował am kilku odmian szynki, wię c na pokaz - bardzo, bardzo dobrze Chcę powiedzieć , ż e prawie każ dy dzień zaczynał się od wycieczki na targ - có ż moż e być lepszego niż najś wież szy chleb z pachną cym ser lub szynka na drugie ś niadanie i owoce na wynos.
Nie pił em ś wież o wyciś nię tego soku, bo przypadkiem zerkną ł em, jak jest zrobiony z wczorajszych i przedwczoraj ciekną cych owocó w
6. Nieś miertelne twory Gaudiego. Po prostu nie moż na przyjechać do Barcelony i przejś ć obok domó w zaprojektowanych i zbudowanych przez Gaudiego. Luksusowy Passeig de Gracia, na któ rym skupiają się najpię kniejsze domy miasta i wydaje mi się , ż e nie tylko w Barcelonie, ale w cał ej Europie, jest niesamowity. Każ dy dom, balkony i zakola na nich moż na oglą dać godzinami. Kolejka do Casa Batllo (bilet 17.8 euro) trwał a 40 minut, ale był o warto: dom, któ ry praktycznie nie ma ką tó w prostych, pł ytki ceramiczne i mozaiki uż yte w dekoracji, zaklę cia, dach podobny do smoczego grzbietu, prosi tylko, ż eby go pogł askać La Pedrera (bilet 10.0 euro) znany jako kamienioł om, ogł usza swoją niezwykł oś cią . Kominy niczym wartowniki, wspaniał e widoki z dachu, ciekawe wnę trza otwarte dla publicznoś ci.
Najciekawsze jest to, ż e okoliczni mieszkań cy mieszkają na pię trach zamknię tych dla turystó w. Nie chciał bym mieszkać w domu, w któ rym od rana do wieczora wę drują tł umy turystó w. Ale oczywiś cie Sagrada Familia (bilet 12.0 euro) to najsł ynniejsza katedra w Barcelonie. Nie tylko ogromne, ale i ogł uszają co ogromne! ! ! Wydaje mi się , ż e bę dzie budowany jeszcze co najmniej 50 lat! Mał a wskazó wka: po wejś ciu do katedry nie stó j w kolejce przy gł ó wnym wejś ciu przy windzie, aby wejś ć na gó rę , po obejś ciu i spojrzeniu na katedrę w ś rodku wyjdź z tył u gł ó wnego wejś cia i zobacz kolejną windę (bilet 2.5 Euro), przy któ rym nie ma kolejki. Na pewno warto wejś ć na gó rę - pię kna nie do opisania, widoki cudowne, centrum Barcelony na pierwszy rzut oka. Innym dzieł em Gaudiego, któ re wywarł o na mnie niezatarte wraż enie, jest obecny Szpital ś w. Pawł a i Ś wię tego Krzyż a, któ ry znajduje się w niewielkiej odległ oś ci od Sagrady wzdł uż Gaudi Avenue.
Kiedy zobaczył am to arcydzieł o, nie mogł am uwierzyć , ż e w tej chwili rzeczywiś cie leczy się tam pacjentó w, wydaje mi się , ż e samo ś rodowisko ma korzystny wpł yw na stan zdrowia . Osobno należ y powiedzieć o Parku Gü ell. Dojechał em tam metrem na stację . Lesseps (linia 3 zielona), stamtą d idziemy pieszo okoł o 20 minut do parku, choć ś cież ka prowadzi lekko pod gó rę , ale w zasadzie nie ma nic zł ego w takim podejś ciu. Park jest pię kny! (wejś cie jest bezpł atne). Ani jeden przewodnik nie oddaje tego uczucia podziwu, któ re ogarnia Cię wchodzą c na taras obok sł ynnej jaszczurki, uczucia lekkoś ci i wdzię ku tkwią cego w galeriach kolumn, po któ rych moż na wę drować godzinami. Najpię kniejsze są widoki z gó rnych tarasó w miasta! Liczbę zdję ć na metr kwadratowy moż na bezpiecznie wpisać do Księ gi Rekordó w Guinnessa.
W parku grają liczni gitarzyś ci i cymbał y, Arabowie na placu przed sł ynną ł awką sprzedają najró ż niejsze bzdury prosto z podł ogi, ale z toaletami, przepraszam, był y problemy z dostaniem się do upragnionej budki w kolejce przez 30 minut.
7. Plaza de Españ a, Montjuic, Magiczne Fontanny. Moim zdaniem Plaza de Españ a to najpię kniejszy plac w Barcelonie, wracał am do niego cztery razy podczas pobytu w mieś cie! ! ! Widzą c wież ę la Giudecca w Wenecji, bardzo ciekawił o mnie jej dwie mniejsze kopie. Najpię kniejszy pał ac na wzgó rzu, obecnie Muzeum Sztuki Katalonii, niesamowity i majestatyczny! ! ! A jako koronę cał ego tego pię kna, wraz z nadejś ciem zmierzchu wł ą czają się kaskady fontann z wszelkiego rodzaju ś wiatł ami i strumieniami wody. Spektakularny spektakl! ! ! Zwł aszcza, gdy fontanny biją w rytm muzyki! ! !
Uwaga dla turystó w - kieszonkowcy i inni gopniki dział ają tu po prostu bezczelnie, wię c nie ziewajcie, uważ nie pilnuj swoich toreb i aparató w. Sam widział em, jak turystkę otoczyli 4 chł opcó w i porwali jej torebkę , oddalają c się o 5 metró w, wycią gnę li telefon i portfel, z któ rego wzię li pienią dze z torby, wł oż yli karty i dokumenty z powrotem do torby i poł ó ż go na trawniku. Ż adna z osó b wokó ł nie zareagował a na tę sytuację (cał y opisany obraz widział em na ekranie aparatu). Dzień mojej wizyty na Montjuic moż na nazwać dniem topograficznego idiotyzmu. Udał o mi się , tylko nie rzucaj we mnie kapciami, zgub się na Mogtjuik aż.4 (cztery!!! ) razy! Na Montjuic dostał em się kolejką linową , któ rej stacja znajdował a się w Barcelonecie (9 euro). Warto pojeź dzić tylko po to, by podziwiać przepię kne widoki na port i miasto podczas ruchu wahadł owej kabiny.
Przybywają c na Montjuic, najważ niejsze, w przeciwień stwie do mnie, jest znalezienie miejsca, w któ rym się znajdujesz i ruszenie w kierunku fortecy, a nie niezrozumiał e, gdzie po pię knych drogach. Po 2 godzinach wę dró wki i oddychaniu duż ą iloś cią powietrza udał em się na stację Telerifika (9 euro w obie strony), któ ra bezpiecznie zaprowadził a mnie do twierdzy. Twierdza jest jak forteca, widoki na port i miasto są pię kne, ale nie moż na ich poró wnać z Tibidabo ! Podobał a mi się kotka drzemią ca spokojnie na murach twierdzy, wś ró d tł umu ludzi. Od tego trzeba się nauczyć spokoju ducha Z racji tego, ż e zgubił am się i stracił am duż o czasu, niestety nie miał am czasu na dotarcie do Fundacji Joan Miro, ale przy wejś ciu zł apał am uroczą só wkę . Wpatrywał em się w stadion olimpijski, misę dla olimpijskiego pł omienia i był em oszoł omiony najpię kniejszą wież ą telewizyjną . Có ż , ostatnią czę ś cią programu tego dnia był a dla mnie Wioska Hiszpań ska (8.
9 Euro) Tutaj pierwszy raz w ż yciu zobaczył am jak rosną mandarynki, nie mogł am się oprzeć , wycią gnę ł am jedną - ki-i-isly. Tak naprawdę Wioska Hiszpań ska to mił e miejsce, w któ rym moż na zobaczyć w miniaturze architekturę wszystkich prowincji Hiszpanii, gdyby nie deszcz, moż na by po niej wę drować dł uż ej. W samych budynkach poza sklepami z pamią tkami w kosmicznych cenach nie ma nic ciekawego. Podobał mi się sklep z wszelkiego rodzaju rę cznie robioną czekoladą i sł odyczami: kupował am tam pię kne i smaczne pamią tki dla moich przyjació ł . (Od 0.5 do 1 euro za cukierka! ) Niezwykł a rzeź ba zaganianego konia przypomniał a mi o sobie po cię ż kim dniu lub kilku dniach na ś wież ym powietrzu
8. Tibidabo. Do Tibidabo zdecydował em się dojechać Tibibas z Plaza Catalunya, ponieważ nie robił em ż adnych wycieczek na BasTuristika, myś lał em, ż e Tibibas (5.
2 euro w obie strony, bilety kupujesz bezpoś rednio u kierowcy) bę dzie ś wietną okazją do spojrzenia na miasto z okna autobusu. Pó ł godziny drogi w mieś cie i wzdł uż serpentyny poza miastem, a przed oczami otwierają się wspaniał e widoki z gó ry na miasto i morze. Zgadzam się ze wszystkimi, któ rzy wcześ niej wypisali się z subskrypcji, ż e tutaj panorama miasta zapiera dech w piersiach! Wejś cie do parku rozrywki kosztuje 25 euro, ale jest to bilet wstę pu na wszystkie poziomy parku. Ś wią tynia Chrystusa na gó rze uderza swoim majestatem i oczywiś cie zwień czeniem tego pię knego dnia był o wejś cie (winda 2 euro + dalej po schodach) do najwyż szego dostę pnego punktu ś wią tyni. Mimo najsilniejszego wiatru wspinał am się na tarasy ś wią tyni przez ponad 1.5 godziny, zdję cia okazał y się przepię kne, a obraz przed moimi oczami jest tak imponują cy, ż e nawet teraz, jeś li zamkniesz oczy, zobaczysz Barcelonę w dł oń.
W zasadzie, jeś li jesteś bardzo gł odny, moż esz zjeś ć w wesoł ym miasteczku z lokalnym fast foodem (w ogó le mnie nie uwiodł em), ale lepiej to zrobić po powrocie do miasta.
9. Strefa przybrzeż na, akwarium i Park Ciutadelia. Najwię kszym rozczarowaniem był o dla mnie Akwarium, po obronie 50-minutowej kolejki przed wejś ciem spodziewał em się wię cej! ! ! Akwarium przypomniał o mi osobiś cie duż y supermarket rybny! Wydawał o mi się , ż e zwiedzają cy zaczną teraz wybierać każ dą rybę do ucha i jakoś był o tam bardzo niewygodnie. Jako mieszkaniec Odessy bardzo podobał a mi się strefa przybrzeż na i port , szczegó lnie marzył em o wł asnym jachcie zacumowanym w porcie w Barcelonie. Wszę dzie czysto, jest mnó stwo niezwykł ych rzeź b, zaczynają c od gł owy Liechtensteinu, a koń czą c na ł adnej parze siedzą cej na parapecie. Ryba w Barcelonie to coś ! , szczegó lnie w sł oneczną pogodę , kiedy moż na na niej przepuszczać promienie sł oneczne z kieszonkowego lusterka.
Niezwykle nietypowo wyglą da rzeź ba w rodzaju jakiejś papeterii, znajdują ca się za dwoma drapaczami chmur. Có ż , mogę godzinami oglą dać morze przy każ dej pogodzie...Chciał abym zwró cić uwagę na czystoś ć plaż y, obecnoś ć publicznych toalet i liczne kawiarnie na nabrzeż u. Co prawda, aby zjeś ć smaczny i niedrogi posił ek, należ y oddalić się o jedną przecznicę od bulwaru Barceloneta i usią ś ć w jednej z restauracji. Moż esz zjeś ć ś wietny lunch wybierają c dwa dania z menu dnia (zjadł am rybę Dorado z niecodziennym sosem i sał atką warzywną ) + deser i kawa (cappuccino) w cenie - cał a ta przyjemnoś ć kosztuje 13 euro, to Warto zauważ yć , ż e porcje są ogromne, jedna porcja moż e wystarczyć dwó m przecię tnym zjadaczom Prawdopodobnie jedynym wzgó rzem w mieś cie, na któ re nie wspią ł em się , był pomnik Kolumba. Teren portu wyglą dał bardzo pię knie podczas rejsu statkiem po akwenach portowych (6.
5 euro), gdyby nie mż ą cy deszcz…. Park Ciutadelia znajduje się w pobliż u portu, ale ż eby do niego wejś ć , trzeba dł ugo omijać pł oty od strony Barcelonety. Park jest niezwykł y, fontanna jest magiczna, uderza swoją odmiennoś cią do wszystkich fontann, któ re do tej pory widział em! Gaudi to talent od Boga, bo tylko geniusz mó gł wymyś lić i zrealizować takie pomysł y. Do zoo nie chodził am, bał am się rozczarowania jak z akwarium. Zamek w parku jest jak zabawka, a nieopodal parlamentu Katalonii znalazł em bardzo niezwykł e latarnie. Aleja prowadzą ca do ł uku triumfalnego był a peł na deskorolkarzy i rowerzystó w. Sam ł uk to majestatyczny budynek z czerwonej cegł y, jak dla mnie wyglą da nieco obco w Barcelonie.
10. Montserrat. Przebywanie w Barcelonie i nie odwiedzanie Montserrat to przestę pstwo!
Jak dostać się z Barcelony do Montserrat: na Plaza de Españ a, na prawo od prawej kolumny weneckiej, schodzisz pod ziemię i kierujesz się znakami na stację kolei podmiejskiej R5, zgubienie się w zasadzie jest bardzo problematyczne. W celu zaoszczę dzenia czasu zdecydował em się tam pojechać - pocią g + kolejka (9.05 euro), z powrotem - cramalera + pocią g (8.40 euro), jednak ta opcja okazuje się nieco droż sza niż ta w obie strony- bilety na przejazd na jeden ś rodek transportu. Szczerze mó wią c na dworcu pró bował em uporać się z maszyną sprzedają cą bilety, ale dyż urny widzą c moją nieudaną walkę z piekielną machiną , uprzejmie zaoferował mi swoją pomoc. Wszystko był oby w porzą dku, ale on rozumiał i mó wił wył ą cznie po hiszpań sku Po kilkukrotnym powtó rzeniu ukochanej Montserrat - aeri otrzymał em upragniony bilet na pocią g i kolejkę linową.
Rada dla wszystkich podró ż nych w Hiszpanii: zawsze miej bilety do koń ca podró ż y, bo tam kontrola jest totalna - bez biletu nie dostaniesz się na peron, dobry wujek kontroler na pewno sprawdzi Twó j bilet w samym pocią gu , a czę sto moż na zejś ć z peronu po przybyciu na miejsce, tylko przepuszczają c bilet przez specjalny koł owró t. Sama droga zajmuje okoł o godziny pocią giem + 10 minut kolejką linową , rozkł ad jazdy jest bardzo wygodnie rozplanowany - kolejka linowa i kramarz są wyraź nie poł ą czone z przyjazdem pocią gu. Przybywają c na przystanek Montserrat Aeri i wychodzą c na dolną stację kolejki linowej, jesteś zdumiony niezwykł ą ciszą wokó ł . Podniosł em gł owę do gó ry – a gó ry był y w gę stej mgle, od razu przypomniał em sobie ostrzeż enia, ż e kolejka nie dział a przy zł ej pogodzie. Kilka nieprzyjemnych minut, a potem pojawia się ł adna ż ó ł ta chatka, do któ rej zanurzają się wszyscy chcą cy wejś ć na gó rę . T. do.
Przyjechał em pierwszym pocią giem, któ ry odjechał z Plaza de Españ a o 8.36, wtedy bardzo mał o był o chę tnych. Uczucia, gdy kolejka linowa rozbija się we mgle z peł ną prę dkoś cią , są delikatnie mó wią c gł upie, ale kiedy wypł yniesz z mgł y, pię kno, któ re cię otacza, zapiera dech w piersiach. Czujesz się , jakbyś unosił się nad chmurami. Po zorientowaniu się w terenie trzeba szybko udać się do bazyliki (prawe drzwi od wejś cia gł ó wnego wzdł uż korytarza), aby zobaczyć drewnianą figurę Matki Boskiej, ucał ować trzymaną w dł oni kulę i uczynić najbardziej ukochaną ż yczenie. Na pewno sprawdzę , czy to się speł ni, czy nie. O 10.30 dostę p do Matki Boskiej zostanie zamknię ty i zostanie otwarty zaraz po 14.00. Nie moż esz robić zdję ć posą gu, a ja nie. Po spokojnym obejrzeniu bazyliki przez Marię , wystró j i wyposaż enie zadziwiają swoim bogactwem i majestatem.
Po zwiedzeniu bazyliki szybko udaj się do stacji kolejki linowej, te stacje to 2: gó rna kolejka i dolna kolejka. Taniej jest kupić bilety na obie kolejki naraz (9.10 euro). W dniu mojego przyjazdu z powodu mgł y kolejka dolna zaczę ł a dział ać dopiero o godzinie 2, dodatkowo należ y zaznaczyć , ż e od 1 do 2 po poł udniu kolejka ma przerwę na lunch . Wspinają c się kolejką w gó rę moż na wejś ć.3 trasy spacerowe (są one zaznaczone na znakach), poszliś my w prawo do kapliczki, ż eby nie powtarzać pię knie sł owa, powiem, ż e widoki z gó r są po prostu zapierają ce dech w piersiach, chcę robić zdję cia po każ dym zakrę cie ś cież ki, wdychać najczystsze gó rskie powietrze i po prostu cieszyć się ż yciem! Po dojś ciu do ruin kaplicy i widzą c, ż e do pierwszej po poł udniu jest duż o czasu, postanowiliś my iś ć dalej przez krzaki, ś cież ka stawał a się coraz mniej przejezdna i coraz bardziej malownicza.
Po obiedzie z torbą miodu i serem w pogotowiu wyruszył em na podbó j szlakó w turystycznych dolnej kolejki linowej. Dzię ki Bogu sił ownia nie poszł a na marne, ale szczerze mó wią c trasa jest duż o ł atwiejsza niż ta na szczycie. Pię kna ś cież ka, ciekawe rzeź by o tematyce religijnej co 100m ś cież ki i wreszcie sama kaplica stoją ca na miejscu jaskini, w któ rej wedł ug legendy znaleziono figurę Matki Boskiej. Tego, ż e krajobraz wokó ł był olś niewają co pię kny, nie da się nawet powtó rzyć . Cał ą trasę pokonaliś my w zaledwie godzinę . Droga powrotna na dworzec był a ciekawa: na stacji Kramalera w pobliż u klasztoru kupił em bilet na pocią g elektryczny Kramalera +, wskoczył em do Kramalery (rodzaj pocią gu przystosowanego do poruszania się po gó rskiej drodze) i nadal cieszył em się widokami poza okno. Należ y uważ nie sł uchać nazw przystankó w, ponieważ przystanek na dworzec znajduje się jeden po rozpoczę ciu podró ż y (ostatni).
Zdecydowanie warto odwiedzić katedrę w Gironie - czujesz się w niej jak taki mał y, mał y owad, w katedrze jest cał kiem ciekawe muzeum; Warto przejś ć się wzdł uż muró w twierdzy i spojrzeć na miasto z gó ry. Wycieczka do Girony to dzień relaksu, spaceró w w spokojnym tempie, wdychania zapachu kwiató w, robienia zdję ć i po prostu dobrej zabawy.
12. Tarragona. Kupił em bilet w obie strony (11.60 euro) na pocią g elektryczny do Tarragony w kasie biletowej na wycieczki na ś rednie odległ oś ci znaną już trasą na stacji Sansts. Mapę miasta wzią ł em w taki sam sposó b jak w Gironie na dworcu w punkcie informacyjnym. Tarragona to sklep z antykami. Pię kne ruiny staroż ytnego rzymskiego miasta moż na zobaczyć spacerują c po mieś cie. Kupił em jeden ogó lny bilet, aby zwiedzić wszystkie „ruiny” w tł umie (10 euro, jeś li pł acisz osobno za każ dy - 3.5 euro) i iś ć.
Pozostał oś ci forum wcale nie zachwycał y, ale bardzo podobał o mi się w ś rodku muru twierdzy. Rzymski amfiteatr nad brzegiem morza uderza z miejsca swoją staroż ytnoś cią , wyobraź nia natychmiast się wł ą cza i zaczynasz rysować obrazy minionych dni. Tarragona ma najwię kszą katedrę w Katalonii, w któ rej udał o mi się zgubić , a poszukiwanie wyjś cia zrobił o na mnie o wiele wię ksze wraż enie niż pię kno samej Katedry. Morze w Tarragonie jest niebiesko - niebieskie, widok na zatokę jest niezwykł y. W Tarragonie, na placu przed miejscowym „komitetem wykonawczym”, podczas sjesty zjadł em pyszną paellę z owocami morza. Proporcja ryż u - owoce morza - 50 do 50! Ale porcja dla jednego jest po prostu ogromna! , kelner spojrzał na mnie oszoł omiony, kiedy poprosił em o wyję cie w poł owie pustego talerza. Deser Crema Catalana po prostu rozpł ywał się w ustach, szkoda, ż e niewygodne był o lizanie miski deseru.
13. Ogó lne porady praktyczne i wraż enia z wyjazdu.
Miasto jest uderzają co czyste. Co 50 m znajdują się kubł y na ś mieci a w każ dym worku na ś mieci. W poró wnaniu do Odessy czy Kijowa samochodó w jest bardzo mał o, ale motocykli i rowerzystó w jest duż o. Wszyscy jeż dż ą w sposó b zdyscyplinowany, przepuszczają c pieszych, nikt nie krzyczy na ciebie z pojazdu: po co wstajesz, doką d jedziesz itp. Doś ć droga opł ata za przejazd komunikacją miejską - 1.40 euro za przejazd jednorazowy i 7.85 euro za bilet na 10 wycieczek. Kontrolerzy i pracownicy ochrony w transporcie pracują bez przerwy, kary za przejazdy bez biletu są ogromne. Miejscowi są przyjaź ni i uś miechnię ci, nawet jeś li nie znają ję zyka, w jakim się do nich zwracasz, bę dą starali się pomó c i podpowiedzieć gestami. Duż o osó b otył ych, no oczywiś cie z takimi porcjami w lokalnej gastronomii . Jeś li chodzi o zakupy, to doś ć tanio moż na kupić skó rzane buty i torby lokalnej produkcji bardzo przyzwoitej jakoś ci.
Weszł am do butiku z torebkami Furla, no có ż , moja rę ka nie uniosł a się ode mnie, ż eby zapł acić od 300 euro za torebkę . Jedzenie jest doś ć drogie, ale jeś li dobrze zjesz ś niadanie w hotelu, moż esz sobie poradzić z jeszcze jednym posił kiem w cią gu dnia, a reszta to lody, owoce itp. Moż esz zapł acić we wszystkich sklepach, a nawet na targowiskach z kartą bankową , co najważ niejsze, aby karta był a ze zdję ciem, w przeciwnym razie wymagany jest paszport.
