Как всегда, отель выбирал долго-долго. Месяца за три до поездки. Изучал отзывы, подводные фото, спрашивал на форумах.
В конце-концов решился ехать в Фантазию. До этого ездил на пару недель в Шарм Эль Шейх, на пару недель в Хургаду, и
денек был еще в Дахабе.
В общем, к Египту уже малость попривык. Но эта поездка несколько перевернула мое мировоззрение и представление о
Египте, что я даже сам от себя не ожидал. Но обо всем по порядку.
Вылет, прибытие в отель.
Тут не обошлось без "сюрпризов" от Пегаса - перенесли вылет на полдня позже. В результате в день приезда не смогли
покупаться в море, хотя безумно этого хотелось.
Ну да ладно. Отдыхать ведь приехали, а не расстраиваться.
Трансфер от Хургады оказался вполне комфортным, а дорога не напряжной. После тесного самолета, где 5 часов ноги было
не вытянуть, езда в микроавтобусе показалась раем.
По пути завезли двоих туристов в "Холидей", разок остановились в Эль-Кусейре в кафе, разок на заправке, в общем,
дорога от Хургады до Фантазии заняла 5 часов, как нам и обещали.
Дорога идет вдоль моря, периодически смотрел то на него, то на пустыню, за которой виднеются черные горы, и за них
закатывается солнышко, и я уже мысленно был на отдыхе, поэтому трансфер меня не утомил.
Заселение.
Вообще без проблем. Тут же получили номер и все необходимое. После пронырливых жуликов Шарма я уже знал про повадки
"показывальщика" номера - поэтому, не дав ему опомниться, на полуслове прервал его эмоциональный рассказ на тему
крутизны этого номера, радостно воскликнул, что у меня для него кое-что есть, быстро вложил ему в руку доллар и
вежливо выпроводил за дверь. Так же и с разносчиком багажа.
Все. Багаж в номере, номер очень даже шикарный, вид из окна потрясающий. Формальности закончились, можно наконец-то
начинать отдых.
Море.
Конечно же, это самое главное. Ради него и ехал. Перед отъездом долго искал подводный бокс к фотоаппарату. Не нашел
- пришлось купить чехол "Дикапак". А кроме того, я знал, что подводная съемка получается не сразу и не у всех,
поэтому захваченный с собой ноутбук оказался весьма кстати.
В общем, отоспались, и сразу же после завтрака бегом к морю. Быстро одеваемся, бегом на пристань, ласты на ноги,
фотоаппарат на шею, маску на голову, бульк в воду. Первое впечатление - несколько не то. Может быть, за счет того,
что Красное море вижу уже не в первый раз и слишком сильно знакомо сказочное ощущение, когда в незнакомом месте
залезаешь в воду, и видишь сказочный подводный мир, и от него дыхание захватывает. Здесь было многовато медуз и
какой-то мути - не знаю, то ли это планктон, то ли со дна какая-то муть поднимается, но факт есть факт - видимость в
воде немного не такая, к какой я привык до этого. Ну ладно, муть мутью, а кораллы и рыбки от этого хуже не
становятся - усиленно гребем искать конец мутного участка. Медуз приходится распихивать руками, чтобы через них
продраться. В итоге продираемся к первым буйкам, и вот тут-то понимаю, что подводная сказка, за которой я ехал,
существует, просто начинается она не у самого понтона, а чуток подалее.
Особо редких, ранее не виденных рыбок поначалу не нахожу - вполне стандартный рифовый набор живности, поэтому
подводные съемки начинаю с кораллов, ракушек и ярких рифовых рыбок. Вечером, разумеется, обнаружил, что снимать под
водой совершенно не умею - оставил только один-два кадра, да и то после правки на компьютере.
Потом в каждый наш заплыв старался учитывать предыдущие ошибки, получалось с каждым разом несколко лучше. Хотя, муть
в воде все время хоть чуть-чуть, но присутствовала, и с ней мне уж было ничего не поделать, так что на особое
качество фоток не претеную ; )
В итоге фоток кораллов наделал достаточно много, после этого захотелось поснимать, или хотя бы посмотреть
какую-нибудь более экзотическую живность, чем стандартных рифовых рыбок - целью было найти и запечетлеть мурену,
ската-орляка, черепаху, наполеона, рыбку-немо, акулу, манту, и еще кого-нибудь. То есть планку я сразу поставил себе
очень высокую.
К этому времени у нас уже сложилась хорошая компания (Анатолий, Наталья, Аня, Ирина, Михаил, Владимир), с которой
чаще всего и плавали.
И так получилось, что с нашей компанией подружился работник отеля Карим. Он, как я понял, выполняет в отеле сразу
несколько работ - таскает лежаки и чистит пляж, следит за купающимися и выгоняет их с кораллов, ну и что самое было
для нас главным - несколько раз в день собирает компанию для снорклинга и ведет по рифам показывать всякую живность.
Маршрутов у него было примерно два - один налево над кораллами с выходом на открытую воду, потом на риф, помеченный
дальним буем, и обратно. Второй маршрут - направо до штырей, там на группу рифов, лежащих чуть поодаль в море от
береговой стенки, потом снова направо с "выползанием" на берег за пределами отеля, и возвращение по берегу пешком.
Карим - очень добродушный и отзывчивый парень. Всегда следил, чтобы все слабые пловцы успевали за ним, кто совсем не
успевал - протаскивал за руку. Когда находил какую-нибудь живность, подплывал к каждому и показывал. Если у кого-то
текла маска или ломалась тубка или ласты, тут же прямо в воде отдавал свою, сам надевал испорченную и все равно
продолжал водить людей по рифам. В общем-то, благодаря ему я нашел там первую свою мурену и черепаху. К сожалению,
сначала без фотоаппарата, но потом спустя несколько дней мне удалоь не только их там найти, но и сфотограффировать.
Таких заплывов с Каримом у нашей компании было несколько - первый как правило утром до завтрака, часов в 6-6:40,
смотря от того, как мы с ним договаривались вечером, второй всегда в 10:40, и третий в 16:00.
В общем, об этом человеке у всех нас самые лучшие отзывы.
Когда мы уже достаточно хорошо изучили риф и часто плавали как с Каримом за компанию, так и сами по себе, стала
ухудшаться погода. Подул ветер, поднялась волна. Днем понтон стали закрывать, купаться разрешалось только в лагуне.
Волна была сильной, и перелезть через риф было весьма страшно. Поэтому на морскую сторону плавали только в 6 утра,
потом отсижывались на берегу, общались с Каримом. Играли в карты, ели питцу, пили пиво, в общем, все равно хорошо
проводили время.
На самом пляже тоже иногда можно было понаблюдать за живностью - в песке очень много рачков-отшельников, они очень
забавно таскают свои домики.
В последний день волна вообще разыгралась не на шутку. Море как будто чувствовало, что мы уезжаем, и делало все,
чтобы нам было не так жалко с ним прощаться. Но все равно, уезжать было безумно тоскливо.
Особенно когда нам перенесли обратный вылет на полтора часа раньше - сначала в планах было всей компанией вместе с
Каримом сделать прощальный утренний заплыв, и тут такой облом - уезжать нужно было практически сразу после
рассвета...У нас было ощущение, что по голове стукнули пыльным мешком, настолько было жалко, что в последние
утрениие часы в этом замечательном месте не удалось увидеть море во всей красе. Но зато появилось желание снова туда
вернуться.
Персонал.
Это вообще выше всех моих ожиданий. За несколько раз посещений Египта я привык к постоянному впариванию ненужного
мне товара, вымогательства чаевых и прочим неприятным вещам и жульничеству в целом.
Здесь мы с женой были по-настоящему удивлены.
На пляже было очень спокойно - если что-то предлагают, и ты отвечаешь, что тебе это не нужно - сразу же уходят.
Исключением был только противный мальчик с большими ушами, который всех зазывал на квадроциклы и представлялся
разными именами. Остальные торговцы были вполне приятными и в меру общительными людьми.
Про работника пляжа Карима я уже написал - выше всяких похвал.
В столовой - это вообще нечто. Сидишь за столом, к тебе приходят официанты, просишь их принести напитки - приносят,
причем иногда очень быстро. Все время спрашивают, все ли у нас нормально. Очень вежливые.
Менеджеры среднего звена несколько раз подходили к нам с какими-то списками, в которых ставили галочки - задавали
вопросы, нравится ли нам, как убирают в номерах, как обслуживают в ресторане и т. д. Такое в Египте я вообще первый
раз увидел.
Но самый главный прикол - это управляющий отелем, жизнерадостный мужчина итальянской внешности в очках с красной
оправой. Зовут то ли Марио, то ли Маурио, то ли Маурицо - так и не понял. Так вот он подходит и задает вопросы
отдыхающим практически везде - и в столовой, и на пляже, и просто на территории отеля. Всегда вежливо здоровается,
спрашивает, нравится ли нам в отеле и какие есть жалобы. А у нас их в общем-то и не было. Видно, что персонал очень
старается делать свою работу, и это очень приятно.
Еще отдельного внимания заслуживает работник Бишир - днем он работает в баре на пляже, а вечером готовит туристам
кальяны. По-русски не говорит, но по английски общается достаточно бодро. Очень приятный и душевный человек. Когда я
уезжал, прощались с ним как настоящие друзья - даже по-моему мы оба немного прослезились ; ).
Еда.
Тут все в общем-то неплохо, за исключением нескольких замечаний - блюда каждый день одни и те же, причем мясо часто
было жестким, не раскусить. Но при этом выбор блюд был таким, что голодными никогда не оставались. Скажем так, без
особых изысков, но кормили сытно.
Не понравилось то, что на ужин не дают чай. Как-то непривычно для нас. Но с этим вскоре смирились.
Соки, понятное дело, не натуральные - натуральные в Египетских отелях редкость.
Ну и еще поначалу не понравилось, что питьевую воду в бутылки не набирают, а продают по 3 доллара за полтора литра.
Но для нас и это не было проблемой, за все время прибывания в отеле употребили напару с женой лишь три бутылки.
Экскурсии. Из предложеных экскурсий съездили в Абу-Даббаб. Об этом напишу отдельный отзыв, но общее впечатление - у
Пегаса ее брать не нужно, разводилово еще то. В программу экскурсии входит только три купания, причем с черепахами
только одно. Поэтому лучше туда приезжать самому.
Дюгонь говорят месяц как ушла. Вот черепах сколько хочешь, и в общем-то как раз из-за них я совершенно не пожалел
потраченных денег - жена была просто в щенячем восторге, когда рядом с ней вслывала по очереди то она, то другая
черепаха.
Мне повезло, что я разговорился на пляже с инструктором и он согласился поплыть к черепахам со мной и моей женой без
остальной толпы, которую полоскали возле прибрежного рифа, который по сравнению с Фантазией совсем не интересен.
А после плавания отказался взять бакшиш - для Египта редкость. Видимо, правда в Марса-Аламе люди совершенно другие,
нежеле в Шарме и Хургаде.
Общее впечатление.
Просто супер. Знал заранее, что очень хорошо отдохну, но чтобы так - даже и в мыслях не было.
Фотки будут выложены чуть позже - пока еще не закончил их правку, очень это долгое и утомительное дело.
С уважением ко всем, Сергей.
Jak zawsze hotel wybrał dł ugi, dł ugi czas. Trzy miesią ce przed wyjazdem. Studiował em recenzje, podwodne zdję cia, pytał em na forach.
W koń cu zdecydował em się pojechać do Fantazji. Wcześ niej pojechał em na kilka tygodni do Sharm El Sheikh, do Hurghady na kilka tygodni i
dzień był jeszcze w Dahab.
Ogó lnie jestem już trochę przyzwyczajony do Egiptu. Ale ta podró ż nieco zmienił a mó j ś wiatopoglą d i ideę
Egipt, któ rego nawet nie spodziewał em się po sobie. Ale najpierw najważ niejsze.
Wyjazd, przyjazd do hotelu.
Z Pegasusa był o kilka "niespodzianek" - lot został przeł oż ony pó ł dnia pó ź niej. W rezultacie w dniu przyjazdu nie mogliś my
pł ywać w morzu, chociaż bardzo chciał em.
Tak czy siak. W koń cu przyszli odpoczą ć i się nie denerwować .
Transfer z Hurghady okazał się cał kiem wygodny, a droga nie był a stresują ca. Po ciasnym samolocie, gdzie był o 5 godzin marszu
nie rysować , jazda minibusem wydawał a się rajem.
Po drodze przywieź li do Holiday dwó ch turystó w, raz zatrzymali się w El Quseir w kawiarni, raz na stacji benzynowej w ogó le,
droga z Hurghady do Fantazji, zgodnie z obietnicą , zaję ł a 5 godzin.
Droga biegnie wzdł uż morza, od czasu do czasu patrzył a na nią , potem na pustynię , za któ rą widoczne są czarne gó ry, a za nimi
sł oń ce zachodził o, a ja był em już psychicznie na wakacjach, wię c transfer mnie nie zmę czył .
Osada.
Generalnie nie ma problemu. Od razu dostaliś my pokó j i wszystko, czego potrzebowaliś my. Po wś cibskich oszustach Sharma wiedział em już o nawykach
numer "prysznic" - dlatego nie dają c mu się opamię tać , w poł owie zdania przerwał jego emocjonalną opowieś ć na ten temat
chł ó d tego numeru radoś nie wykrzykną ł em, ż e mam coś dla niego, szybko wł oż ył em mu do rę ki dolara i
grzecznie wyprowadził em za drzwi. To samo z bagaż nikiem.
Wszystko. Bagaż w pokoju, pokó j bardzo elegancki, widok z okna niesamowity. Formalnoś ci skoń czone, moż esz wreszcie
rozpoczą ć odpoczynek.
Morze.
Oczywiś cie to jest najważ niejsze. Jechał em dla niego. Przed wyjazdem dł ugo szukał em podwodnego pudeł ka na aparat. Nie znalazł em
- Musiał em kupić okł adkę "Dicapak". A poza tym wiedział em, ż e fotografii podwodnej nie pozyskuje się od razu i nie dla wszystkich,
wię c laptop, któ ry zabrał em ze sobą , był bardzo porę czny.
W ogó le spaliś my, a zaraz po ś niadaniu pobiegliś my nad morze. Ubieramy się szybko, biegniemy na molo z pł etwami na nogach,
aparat na szyi, maskę na gł owie, bulgotanie do wody. Pierwsze wraż enie jest nieco inne. Być moż e z powodu
ż e widzę Morze Czerwone nie po raz pierwszy i bajeczne uczucie jest zbyt znajome w nieznanym miejscu
wchodzisz do wody i widzisz bajeczny podwodny ś wiat, a to zapiera dech w piersiach. Był o tu duż o meduz i
jakieś zmę tnienie - nie wiem czy to plankton, czy jakaś zmę tnienie podnosi się z dna, ale faktem jest - widocznoś ć w
woda jest trochę inna niż ta, do któ rej był am przyzwyczajona wcześ niej. Có ż , mę ty to mę ty, a koralowce i ryby nie są od tego gorsze.
stać się - usilnie wiosł ować w poszukiwaniu koń ca bł otnistego obszaru. Meduzę trzeba wypchać rę koma, ż eby przez nie przejś ć
przedostać się przez. W efekcie udajemy się do pierwszych bojek i wtedy rozumiem, ż e podwodna bajka, dla któ rej jechał em,
istnieje, po prostu zaczyna się nie od samego pontonu, ale trochę dalej.
Na począ tku nie znajduję szczegó lnie rzadkich, wcześ niej niewidzianych ryb - doś ć standardowego rafowego zestawu ż ywych stworzeń , dlatego
Zaczynam fotografować pod wodą z koralowcami, muszlami i jasnymi rybami rafowymi. Wieczorem oczywiś cie dowiedział em się , pod co strzelać
W ogó le nie wiem, jak uż ywać wody - zostawił em tylko jedną lub dwie klatki, a nawet wtedy po edycji na komputerze.
Potem w każ dym z naszych pł ywań starał em się uwzglę dniać wcześ niejsze bł ę dy, za każ dym razem wychodził o trochę lepiej. Chociaż , bł oto
cał y czas w wodzie, przynajmniej trochę , ale był a obecna i nie mogł em z nią nic zrobić , wię c na specjalne
Nie narzekam na jakoś ć zdję ć ; )
W efekcie zrobił em duż o zdję ć koralowcó w, po czym chciał em sfotografować , a przynajmniej popatrzeć
trochę bardziej egzotycznych ż ywych stworzeń niż standardowe ryby rafowe - celem był o odnalezienie i schwytanie mureny,
pł aszczka orzeł , ż ó ł w, napoleon, nemo, rekin, manta i ktokolwiek inny. Oznacza to, ż e od razu stawiam sobie poprzeczkę
bardzo wysoko.
W tym czasie mieliś my już dobre towarzystwo (Anatolij, Natalia, Anya, Irina, Michaił , Wł adimir), z któ rym
przez wię kszoś ć czasu pł ywali.
I tak się zł oż ył o, ż e pracownik hotelu Karim zaprzyjaź nił się z naszą firmą . On, jak rozumiem, od razu wystę puje w hotelu
kilka prac - cią gnie leż aki i sprzą ta plaż ę , pilnuje pł ywakó w i wykopuje ich z koralowcó w, no co był o najbardziej
dla nas najważ niejsze jest to, ż e kilka razy dziennie zbiera towarzystwo do snorkelingu i prowadzi wzdł uż raf, aby pokazać wszystkie ż ywe stworzenia.
Miał okoł o dwó ch tras - jedną w lewo nad koralami z dostę pem do otwartej wody, a nastę pnie do rafy, oznaczonej
odległ a boja iz powrotem. Druga trasa prowadzi w prawo do szpilek, tam na grupę raf leż ą cych nieco dalej w morzu od
ś ciana brzegowa, potem znowu w prawo z „wyczoł ganiem się ” na brzeg przed hotelem i powró t wzdł uż wybrzeż a na piechotę .
Karim jest bardzo mił ym i pomocnym facetem. Zawsze upewniał się , ż e nadą ż ają za nim wszyscy sł abi pł ywacy, któ rzy wcale nie są
udał o się - cią gnię ty za rę kę . Kiedy znalazł jaką ś ż ywą istotę , podpł yną ł do każ dego i pokazał . Jeś li ktoś ma
przeciekał a maska lub pę kł a fajka lub pł etwy, wł aś nie tam, w wodzie, oddał swoją , sam zał oż ył zepsutą i nadal
nadal prowadził ludzi po rafach. W ogó le dzię ki niemu znalazł em tam swoją pierwszą murenę i ż ó ł wia. Niestety,
począ tkowo bez aparatu, ale kilka dni pó ź niej udał o mi się nie tylko je tam znaleź ć , ale takż e sfotografować .
Nasza firma miał a kilka takich ką pieli z Karimem - pierwsza z reguł y rano przed ś niadaniem, o 6-6:40,
w zależ noś ci jak się z nim umó wiliś my wieczorem, drugi jest zawsze o 10:40, a trzeci o 16:00.
Ogó lnie rzecz biorą c, wszyscy mamy najlepsze recenzje tej osoby.
Kiedy już doś ć dobrze zbadaliś my rafę i czę sto pł ywaliś my zaró wno z Karimem dla firmy, jak i na wł asną rę kę , stał o się
pogorszyć pogodę . Wiał wiatr, fala się podniosł a. W cią gu dnia ponton zaczą ł się zamykać , pł ywanie był o dozwolone tylko w lagunie.
Fala był a silna, a wspinaczka po rafie był a doś ć przeraż ają ca. Dlatego wypł ynę li nad morze dopiero o 6 rano,
potem usiedli na brzegu, rozmawiali z Karimem. Graliś my w karty, jedliś my pizzę , piliś my piwo, w sumie nadal jest dobrze
Czas spę dzony.
Na samej plaż y też moż na był o czasem zaobserwować ż ywe stworzenia - w piasku jest duż o krabó w pustelnikó w, są bardzo
zabawnie cią gną c swoje domy.
Ostatniego dnia fala na ogó ł wybuchł a na dobre. Morze wydawał o się czuć , ż e odchodzimy, i zrobił o wszystko
wię c nie jest nam go ż al. Ale nadal był o bardzo smutno wyjeż dż ać .
Zwł aszcza, gdy nasz lot powrotny został przesunię ty pó ł torej godziny wcześ niej – począ tkowo plany był y dla cał ej firmy, wraz z
Rano poż egnaj się z Karimem, a potem taka wpadka – trzeba był o odejś ć niemal od razu po wszystkim
ś wit. . . Mieliś my wraż enie, ż e w gł owę uderzył zakurzony worek, był o tak ż ał oś nie, ż e w ostatnim
poranne godziny w tym cudownym miejscu nie pozwolił y ujrzeć morza w cał ej okazał oś ci. Ale był o pragnienie, aby pojechać tam ponownie?
zwró cić .
Personel.
To jest generalnie ponad moje oczekiwania. Od kilku razy odwiedzają c Egipt, przyzwyczaił em się do cią gł ego vparivanie niepotrzebnego
mi towaró w, wył udzenia napiwkó w i innych nieprzyjemnych rzeczy i ogó lnie oszustw.
Tutaj moja ż ona i ja byliś my naprawdę zaskoczeni.
Na plaż y był o bardzo spokojnie - jeś li coś oferują , a ty odpowiadasz, ż e nie potrzebujesz, natychmiast wychodzą .
Jedynym wyją tkiem był paskudny chł opak z duż ymi uszami, któ ry zaprosił wszystkich na quady i przedstawił się
ró ż ne nazwy. Pozostali kupcy byli doś ć sympatycznymi i umiarkowanie towarzyskimi ludź mi.
Pisał em już o pracowniku plaż y Karima - nie do pochwał y.
W jadalni - to generalnie coś . Siedzisz przy stole, kelnerzy przychodzą do Ciebie, prosisz o przyniesienie napojó w - przynoszą ,
a czasem bardzo szybko. Zawsze pytają , czy wszystko jest w porzą dku. Bardzo uprzejmy.
Menedż erowie ś redniego szczebla kilkakrotnie zwracali się do nas z listami, w któ rych się zaznaczyli - pytali
pytania, czy podoba nam się , jak sprzą tają pokoje, jak sł uż ą w restauracji itp. Jestem pierwszy w Egipcie
kiedyś widział em.
Ale gł ó wnym ż artem jest kierownik hotelu, wesoł y mę ż czyzna o wł oskim wyglą dzie w okularach z czerwienią
rama. Nazywa się albo Mario, albo Maurio, albo Maurizo - nie rozumiał em. Wię c przychodzi i zadaje pytania
wczasowicze prawie wszę dzie - w jadalni, na plaż y i tylko na terenie hotelu. Zawsze pozdrawiam grzecznie
pyta, czy podoba nam się hotel i jakie są skargi. A tak naprawdę ich nie mieliś my. Widać , ż e personel jest bardzo
stara się wykonywać swoją pracę i jest to bardzo mił e.
Na szczegó lną uwagę zasł uguje pracownik Bishir – w dzień pracuje w barze na plaż y, a wieczorem gotuje dla turystó w
fajki wodne. Nie mó wi po rosyjsku, ale doś ć radoś nie komunikuje się po angielsku. Bardzo mił a i szczera osoba. Kiedy ja
Wychodzą c poż egnaliś my się z nim jak prawdziwi przyjaciele - nawet moim zdaniem oboje trochę zrzuciliś my ; ).
Ż ywnoś ć .
Tutaj generalnie nie jest ź le, poza kilkoma uwagami - dania są codziennie takie same, a mię so czę sto
cię ż ko był o nie przegryź ć się . Ale jednocześ nie wybó r potraw był taki, ż e nigdy nie wychodzili gł odni. Powiedzmy, ż e bez
specjalne falbanki, ale karmione obfite.
Nie podobał o się , ż e nie dali herbaty na obiad. Jakoś dla nas niezwykł e. Ale szybko się to pogodził o.
Soki oczywiś cie nie są naturalne – naturalne w egipskich hotelach jest rzadkoś cią .
Có ż , na począ tku nie podobał o mi się , ż e nie napeł niają wody pitnej butelkami, ale sprzedają ją za 3 USD za pó ł tora litra.
Ale dla nas to też nie był o problemem, przez cał y pobyt w hotelu zuż yliś my z ż oną tylko trzy butelki.
Wycieczki. Z proponowanych wycieczek pojechaliś my do Abu Dabbab. Napiszę o tym osobną recenzję , ale ogó lne wraż enie jest takie
Nie musisz brać Pegasusa, nadal jest hodowany. Program wycieczki obejmuje tylko trzy pł ywanie i z ż ó ł wiami
tylko jeden. Dlatego lepiej pojechać tam samemu.
Mó wią , ż e diugoń znikną ł od miesią ca. Oto ż ó ł wie tyle ile chcesz, a generalnie wł aś nie z ich powodu wcale nie ż ał ował am
wydane pienią dze - ż ona był a po prostu w szczenię cej rozkoszy, gdy obok niej, jeden po drugim, potem drugi
ż ó ł w.
Miał em szczę ś cie, ż e rozmawiał em na plaż y z instruktorem i zgodził się popł yną ć do ż ó ł wi ze mną i moją ż oną bez
reszta tł umu, któ ra został a opł ukana w pobliż u rafy przybrzeż nej, co w poró wnaniu z Fantazją nie jest wcale ciekawe.
A po ką pieli odmó wił przyję cia bakszyszu - rzadkoś ci w Egipcie. Najwyraź niej prawda w Marsa Alam ludzie są zupeł nie inna,
niż w Sharm i Hurghadzie.
Ogó lne wraż enie.
Po prostu ś wietnie. Wiedział em z gó ry, ż e bę dę miał bardzo dobry odpoczynek, ale nie był o to nawet w moich myś lach.
Zdję cia zostaną opublikowane trochę pó ź niej - jeszcze ich nie skoń czył em, jest to bardzo dł ugie i ż mudne zadanie.
Z cał ym szacunkiem, Siergiej.