За 10 дней пребывания здесь я влюбилась в это райское местечко – отель Miami Beach.
Я буду возвращаться сюда снова и снова. Для отдыха от большого города, для релаксации, для обновления, для обострения желания жить дальше, и жить лучше!
А теперь – о моем первом дне отдыха.
Когда я выбирала себе отель, мне сразу понравился Маями, картинка с этим бирюзовым бассейном и сразу же море, без всяких заборчиков, мостиков, длительных обходов-переходов. Немножко напрягало отсутствие в интернете отзывов об отеле, кроме одного, в принципе, неплохого. И я решилась – поехала сюда одна (и в Египет первый раз).
Прилетела в Шарм, всех людей сажают в большие автобусы, а меня посадили в Тойоту-Короллу (одну) с неговорящим по-русски водителем, и он меня повез долго-долго через горы и пустыню, без всякого намека на море и какую-то растительность. А я ведь языка никакого, кроме русского, не знаю (к своему великому стыду), совершенно не ожидала такого ландшафта, водитель что-то сказал, а я – полный ноль. В общем, в душе кошки заскреблись, и очень так конкретно.
Наконец, море появилось, и меня привезли в отель (который, конечно, обалденный), но кошки скребстись продолжали. Лучезарный Марко на рецепшен меня поприветствовал, произвел необходимые формальности, попытался со мной пообщаться по-английски (из чего ничего конечно не вышло) и меня тут же препроводили в номер с шикарным видом на бассейн и море. Увидев это, я немножко приободрилась, переоделась в купальник, взяла ласты с маской и пошла к морю.
Ко мне тут же подошел немножко грустный, но все-таки лучезарный Чинудя, в обязанности которого входит обслуживание территории возле бассейна и моря - лежачки там, матрасы, полотенца; он внимательно следит за тем, чтобы всем было удобно и все были довольны. Он тоже попытался со мной пообщаться по-английски, а я вообще ну ни одного слова не понимаю! Он принес мне матрас с полотенцем, попытался меня как-то приободрить. (Кроме Марко, Чинуди и еще одного мальчишки из обслуживающего персонала я еще никого не видела, а уже такое конкретное утро). Я попыталась поплавать, но были сильные волны, а около отеля мелко – очень далеко чуть выше колена, того и гляди ударит о дно. Красивейших кораллов, полюбоваться на которые я ехала, не наблюдалось. Так что поплавать закончилось практически неудачей, я вылезла из моря и героически попыталась позагорать, из чего тоже ничего не вышло, потому что ветер просто сносил меня с лежака. Холодно, неуютно, страшно, что продует напрочь! И я ушла вся в недоумении. Думаю, посплю, а там может все как-то образуется. Но ком в горле стоит конкретный. Народу, по-прежнему, ни одного человека!
Поспала пару часиков, проголодалась. Пошла к Марко на рецепшен, спрашиваю, во сколько обед. Он меня не понимает! Я ему пытаюсь нарисовать и объяснить жестами, что я от него хочу. Он искренне и отчаянно пытается меня понять и объяснить. Еще я запуталась с местным временем – в проспекте моего туроператора написано, что время в Египте на час отстает от московского, а в действительности оказалось, что на два (а через день в Египте перевели часы и стало на час). Но это выяснилось позже, я пока я конкретно запуталась. На рецепшене висят часы, но их там столько – попробуй разгадай, какое там время местное! В конце-концов я очень смутно поняла, что обед в 2 часа, или через 2 часа, короче, я ничего не поняла и окончательно запуталась. Я бы обратилась к обитателям отеля (возможно, кто-то говорит по-русски), но никого нет! Вообще не души! Я одна на необитаемом острове с персоналом, который меня не понимает! Я в панике!
Я пошла опять на море к Чинуде, попыталась у него уточнить про обед. Он куда-то сходил, кому-то позвонил, возвращается и говорит мне на русском: обед в 2 часа.
Ну все, душа моя не выдержала, слезы полились ручьем, я пошла в номер и стала сильно-сильно переживать. В 2 часа в номер звонит Марко и говорит на английском что-то, из чего я разобрала слово – ланч. Я сказала что да, ланч, сейчас я приду. Прихожу на рецепшен, Марко ведет меня на второй этаж на ланч. Я в столовой одна! ! ! Мне накрыт обед персонально одной! ! ! Я вообще ничего не понимаю. Где народ? Где шведский стол? На обед суп из вермишели, макароны с томатной пастой, кусочки курицы (не вкусные), салат из помидор и огурцов, банан. Я съела суп, салат и банан, в-принципе, наелась, но недоумение росло и силилось.
Как же так? Меня обманули? Куда я попала вообще?
Опять пошла в номер недоумевать.
Через какое-то время звонит мой гид Нина (подозреваю, что, видя мое состояние, ее вызвали мальчишки).
Я к ней спустилась, спрашиваю, а где народ?
Нина сказала, что вчера приехали еще 4 девочки из Москвы, и еще одна девушка из Москвы, которая уже второй раз за месяц приехала и тетушку привезла. Моему удивлению не было предела – второй раз за месяц! ? Как это? Что она здесь нашла? Нина говорит: увидитесь на ужине, пообщаетесь. Здесь обеды редко кто берет, только завтрак и ужин, поэтому вы и не встретились на обеде.
Я стала с нетерпением ждать ужина, и в конце-концов он наступил.
__________________________________________________ ___________________
На ужине сидели 4 девчонки-москвички и Маша со своей тетушкой. Был и шведский стол, все, как положено, выбор, правда, небольшой, но все необходимое есть и в достаточном количестве. Я взяла себе еды, села за стол и обратилась сначала к 4 москвичкам (но разговор не завязался), а потом повернулась к Маше. И Маша минут за 10 развеяла все мои сомнения, и из столовой я вышла уже совсем с другим настроением.
И понеслось!
Мы гуляли вдоль моря, наслаждались пейзажем, воздухом, освежающим ветром, и постоянно, каждую минуту восклицали: О Боже, как прекрасно! Как хорошо! Как красиво!
В 10-ти минутах ходьбы от отеля есть пирс, с которого я (и все) заходили в прекрасный подводный мир Красного моря. Около отеля очень мелко и посмотреть подводный мир можно только чуть правее, где небольшая лагунка, я там плавала в самый последний день – там тоже можно увидеть много интересного и красивого. Но чтобы увидеть много кораллов, огромное пространство и много-много рыб, надо все-таки прогуляться до пирса. А по поводу сильного ветра на море, из-за которого я не смогла в первый день полежать и позагорать: если ветер – можно спокойно лежать возле бассейна. Там гораздо тише и вид еще лучше. А у моря можно порелаксировать, посидеть в одиночестве, подумать… а ветер там то есть, то его нет… по всякому бывает. Когда ветра не было, мы, наоборот, грустили, и думали: что-то здесь не так…
Спать в этом райском месте мне совершенно не хотелось. В 11-12 вечера я просто вырубалась, а вот в 5 утра, в восходом солнца – вскакивала и спать-валяться совершенно не хотелось. Я просто выпрыгивала из кровати, выбегала на балкон, любовалась восходом солнца и пейзажем, потом выходила на пробежку, добегала до пирса, там делала конкретную зарядку, бежала обратно, прыгала в бассейн, плавала-плавала, потом шла в душ, после душа – завтрак, после завтрака – солнечные ванны около бассейна и плавание в бассейне.
После обеда – пирс, море, подводный мир, ныряние, плавание, любование подводными красотами. После пирса – опять кросс, после кросса – массаж (он там недорогой, в 2 раза дешевле, чем у нас), после массажа – ужин, после ужина – прогулки или поездка в Дахаб (такси можно заказать на рецепшен).
В Дахабе очень сказочно и красиво. Эти яркие огни, магазинчики, лавочки, ресторанчики, все блестит-переливается. Духи-всевозможные масла, чаи бедуинские, каркаде, сумки на любой вкус, лампы-светильники невообразимых форм ручной работы, майки, разлетайки, пуфики из натуральной кожи, коврики-покрывала из верблюжьей шерсти, сувениры и много-много всего другого… все очень недорого… надо только обязательно торговаться! Рыбные ресторанчики, где при вас зажарят рыбу, которая вам понравилась!
Но самое-самое классное – это фреши! Надо дойти до овощного рынка (минут 10), там продают фрукты-овощи, а рядышком есть лавочка, где за умеренную плату можно выпить свежевыжатый сок, который виртуозный молодой человек делает при тебе. Соки из гуавы, лайма, клубники, кокосовый сок, манговый, апельсиновый, грейпфрутовый и разные другие из экзотических фруктов. Мы брали соки полуторалитровыми бутылками с собой, хранили в минибаре в номере и потребляли в неограниченных количествах.
Так что питание в отеле интересовало нас постольку-поскольку, ведь у нас были соки и фрукты с рынка!
Но кормят в отеле нормально! Отель держат египтяне, у которых, в отличие от европейцев, все добротное (желательно из крепкого дерева! ) и необходимое. Без излишеств. Я не делаю культа из еды, просто полгода назад я была в Турции, а там такой шведский стол, что просто ужас – заворот кишок гарантирован! А здесь такого нет. И я это пережила с удовольствием.
А вот вы – думайте сами.
Очарование отеля – в его безлюдности. Ходишь по территории отеля – ни души! Лежишь около бассейна – ни души! Гуляешь вдоль моря – то же самое! Необитаемый остров! После наших городов и суеты. Да даже после той же Турции! Где такое еще найдешь? За такую экзотику надо дополнительно доплачивать.
А какой там обслуживающий персонал! Умненькие, приветливые, лучезарные, застенчивые, обаятельные, трогательные, такие классные мальчишки! Оставляйте им обязательно чаевые – у них очень маленькая зарплата. Но они вам даже не намекнут, что неплохо бы…
Я начала учить английский специально из-за них.
Огромное спасибо Маше – показала мне, что где – пирс, Дахаб, фреши, торговалась за меня за мои покупки, ездила со мной в «Blue Hole» (знаменитую «Голубую дыру» - красивейшее коралловое место). От Майами – 10 минут на такси.
Не знаю, если бы не Маша… на какой по счету день я бы поняла, в какое чудесное место я попала? . . А Маша открыла мне глаза в первый же день!
Хорошая компания имеет значение, и очень большое! А компания была классная!
Уверена, что каждый человек, который прочитает мой отзыв, поймет, его это отель, или не его. Для него такой отдых, или не для него. Ну нет там анимации вообще никакой! Она там не нужна.
А я абсолютно уверена, что этот отель создавался персонально для меня! Это мой райский уголок, это мое персональное Баунти, и я буду приезжать сюда еще, и еще, и еще.
С девчонками, с которыми мы там познакомились, мы едем в этот же отель через полгода – в октябре 2010 года.
Зовем всех позитивных людей в Майами бич в октябре!
Октябрь-2010. Слет позитивных людей. Египет. Дахаб. Miami Beach.
e-mail для связи с позитивными людьми: o_raevskaya@mail. ru
Podczas moich 10 dni tutaj zakochał em się w tym niebiań skim miejscu - Miami Beach Hotel.
Wró cę tu znowu i znowu. Na odpoczynek od wielkiego miasta, na relaks, na odnowę , na zaostrzenie pragnienia, by ż yć dalej i ż yć lepiej!
A teraz - o moim pierwszym dniu odpoczynku.
Wybierają c hotel dla siebie od razu mi się spodobał o Miami, zdję cie z tym turkusowym basenem i od razu morze, bez ż adnych pł otó w, mostó w, dł ugich objazdó w, przejś ć . Trochę irytują cy był brak opinii w Internecie o hotelu, z wyją tkiem jednego w zasadzie nieź le. I podją ł em decyzję - pojechał em tu sam (i pierwszy raz do Egiptu).
Poleciał em do Sharm, wsadzili wszystkich ludzi do wielkich autobusó w, a mnie wsadzili do toyoty corolli (jednej) z kierowcą , któ ry nie mó wi po rosyjsku, i zabrał mnie bardzo, bardzo dł ugo przez gó ry i pustynię , bez ś ladu morza i jakiejś roś linnoś ci. Ale nie znam innego ję zyka niż rosyjski (ku mojemu wielkiemu wstydowi), nie spodziewał em się w ogó le takiego krajobrazu, kierowca coś powiedział , a ja był em zupeł nym zerem. Generalnie koty drapał y duszę i bardzo konkretnie.
W koń cu pojawił o się morze i zabrano mnie do hotelu (co oczywiś cie jest niesamowite), ale koty nadal drapał y. Promienny Marco w recepcji przywitał mnie, dokonał niezbę dnych formalnoś ci, pró bował porozumieć się ze mną po angielsku (z czego oczywiś cie nic nie wyszł o) i od razu zaprowadzono mnie do pokoju z przepię knym widokiem na basen i morze. Widzą c to trochę się rozweselił em, przebrał em się w kostium ką pielowy, wzią ł em pł etwy z maską i pojechał em nad morze.
Od razu podszedł do mnie trochę smutny, ale wcią ż promienny Chinudya, do któ rego obowią zkó w należ y utrzymanie terenu w pobliż u basenu i morza - tam leż aki, materace, rę czniki; dba o to, aby wszyscy czuli się komfortowo i wszyscy byli szczę ś liwi. Pró bował też porozumieć się ze mną po angielsku, ale generalnie nie rozumiem ani jednego sł owa! Przynió sł mi materac z rę cznikiem, pró bował mnie jakoś pocieszyć . (Opró cz Marco, Chinudiego i jeszcze jednego chł opaka z sztabu jeszcze nikogo nie widział em, a już taki konkretny poranek). Pró bował em pł ywać , ale był y silne fale, a przy hotelu był o pł ytko - bardzo daleko, tuż nad kolanem i wyglą da na to, ż e uderzy o dno. Nie zaobserwowano najpię kniejszych koralowcó w, któ re pojechał em podziwiać . Tak wię c pł ywanie zakoń czył o się prawie niepowodzeniem, wyszedł em z morza i heroicznie pró bował em się opalać , co też nie wyszł o, bo wiatr po prostu zdmuchną ł mnie z leż aka. Jest zimno, nieprzyjemnie, straszne, ż e wybuchnie kompletnie! I wyszedł em zdezorientowany. Myś lę , ż e bę dę spał , a tam moż e jakoś wszystko się uł oż y. Ale w gardle jest guzek. Ludzie, jak poprzednio, ani jedna osoba!
Spał em kilka godzin, zgł odniał em. Poszedł em do Marco w recepcji i zapytał em, o któ rej godzinie jest obiad. On mnie nie rozumie! Staram się go narysować i wytł umaczyć gestami, czego od niego chcę . Szczerze i rozpaczliwie pró buje mnie zrozumieć i wyjaś nić . Pomylił em się też z czasem lokalnym - w prospekcie mojego touroperatora jest napisane, ż e czas w Egipcie jest o godzinę za Moskwą , ale w rzeczywistoś ci okazał o się , ż e są dwie (a dzień pó ź niej zegar został zmieniony na Egipt i stał a godzina). Ale okazał o się pó ź niej, kiedy był em szczegó lnie zdezorientowany. W recepcji jest zegar, ale jest ich tak duż o - spró buj odgadną ć , jaki jest tam czas lokalny! W koń cu bardzo niejasno zdał em sobie sprawę , ż e lunch był o drugiej, czyli po 2 godzinach, w skró cie, nic nie zrozumiał em i był em cał kowicie zdezorientowany. Zwró cił bym się do mieszkań có w hotelu (moż e ktoś mó wi po rosyjsku), ale nie ma nikogo! Wcale nie dusza! Jestem sam na bezludnej wyspie z personelem, któ ry mnie nie rozumie! Jestem w panice!
Pojechał em ponownie nad morze do Chinudy, pró bował em wyjaś nić z nim obiad. Poszedł gdzieś , zawoł ał kogoś , wraca i mó wi po rosyjsku: obiad o drugiej.
Có ż , wszystko, moja dusza nie mogł a tego znieś ć , ł zy lał y się strumieniem, poszł am do pokoju i zaczę ł am się bardzo, bardzo martwić . O drugiej Marco dzwoni do pokoju i mó wi coś po angielsku, z któ rego wyczytał em sł owo - lunch. Powiedział em tak, obiad, teraz przyjdę . Przychodzę do recepcji, Marco zabiera mnie na drugie pię tro na lunch. Jestem sama w jadalni! Obiad zł oż ył mi osobiś cie jeden ! ! ! Niczego nierozumiem. Gdzie są ludzie? Gdzie jest bufet? Na obiad zupa wermiszelowa, makaron z pastą pomidorową , kawał ki kurczaka (niesmaczne), sał atka z pomidoró w i ogó rkó w, banan. Jadł em zupę , sał atkę i banana, w zasadzie jadł em, ale moje oszoł omienie rosł o i rosł o.
Jak to? został em oszukany? Gdzie skoń czył em?
Znowu poszedł em do pokoju, aby być zakł opotanym.
Po pewnym czasie dzwoni moja przewodniczka Nina (podejrzewam, ż e widzą c mó j stan chł opcy zadzwonili do niej).
Zszedł em do niej, pytam, gdzie są ludzie?
Nina powiedział a, ż e wczoraj przyjechał y kolejne 4 dziewczyny z Moskwy i jeszcze jedna z Moskwy, któ ra przyjechał a po raz drugi w cią gu miesią ca i przywiozł a ciotkę . Moje zaskoczenie nie miał o granic – drugi raz w cią gu miesią ca! ? Lubię to? Co tu znalazł a? Nina mó wi: do zobaczenia na kolacji, porozmawiaj. Tutaj rzadko je się lunch, tylko ś niadania i kolacje, dlatego nie spotkaliś cie się na lunchu.
Zaczą ł em się doczekać obiadu, a w koń cu nadszedł .
__________________________________________________ ___________________
Na obiedzie był y 4 moskiewskie dziewczę ta i Masza i jej ciotka. Był też bufet, wszystko jak należ y, wybó r jednak niewielki, ale wszystko co potrzebne jest na miejscu iw wystarczają cej iloś ci. Wzią ł em jedzenie, usiadł em przy stole i najpierw zwró cił em się do 4 Moskali (ale rozmowa się nie zaczę ł a), a potem zwró cił em się do Maszy. A Masza rozwiał a wszystkie moje wą tpliwoś ci w 10 minut, a ja wyszedł em z jadalni z zupeł nie innym nastrojem.
I jedziemy!
Szliś my wzdł uż morza, cieszyliś my się krajobrazem, powietrzem, orzeź wiają cym wiatrem i nieustannie, co minutę krzyczeliś my: O Boż e, jak cudownie! Jak dobry! Jak pię knie!
10 minut spacerem od hotelu znajduje się molo, z któ rego ja (i wszyscy) weszliś my w pię kny podwodny ś wiat Morza Czerwonego. W pobliż u hotelu jest bardzo pł ytko, a podwodny ś wiat widać tylko trochę po prawej stronie, gdzie jest mał a laguna, pł ywał em tam ostatniego dnia - moż na tam ró wnież zobaczyć wiele ciekawych i pię knych rzeczy. Ale ż eby zobaczyć duż o koralowcó w, ogromną przestrzeń i duż o ryb, trzeba jeszcze iś ć na molo. A o silnym wietrze nad morzem, przez któ ry nie mogł em się poł oż yć i poopalać pierwszego dnia: jak jest wiatr, moż na spokojnie poł oż yć się przy basenie. Jest znacznie ciszej, a widok jeszcze lepszy. A nad morzem moż na odpoczą ć , posiedzieć samemu, pomyś leć … a wiatr jest, to go nie ma… zdarza się każ demu. Kiedy nie był o wiatru, przeciwnie, byliś my smutni i myś leliś my: coś tu jest nie tak...
W ogó le nie chciał em spać w tym niebiań skim miejscu. O 11-12 po prostu zemdlał em, ale o 5 rano, o wschodzie sł oń ca, zerwał em się i wcale nie miał em ochoty zasną ć . Po prostu wyskoczył em z ł ó ż ka, wybiegł em na balkon, podziwiał em wschó d sł oń ca i krajobraz, potem poszedł em pobiegać , pobiegł em na molo, tam robił em konkretne ć wiczenia, pobiegł em z powrotem, wskoczył em do basenu, pł ywał em, pł ywał em, potem poszedł em pod prysznic, po prysznicu ś niadanie, po ś niadaniu opalanie przy basenie i ką piel w basenie.
Po obiedzie molo, morze, podwodny ś wiat, nurkowanie, pł ywanie, podziwianie podwodnego pię kna. Po molo znowu krzyż , po krzyż u masaż (tam niedrogo, 2 razy taniej niż u nas), po masaż u obiad, po kolacji spacer lub wycieczka do Dahabu (taksó wkę moż na zamó wić w recepcji) .
Dahab jest bardzo bajeczny i pię kny. Te jasne ś wiatł a, sklepy, sklepy, restauracje, wszystko bł yszczy i mieni się . Wszelkiego rodzaju perfumy, herbaty Beduinó w, hibiskusy, torebki na każ dy gust, rę cznie robione lampy o niewyobraż alnych kształ tach, T-shirty, flyaways, otomany z prawdziwej skó ry, dywany z weł ny wielbł ą dziej, koce, pamią tki i wiele, wiele wię cej...wszystko jest bardzo tani… po prostu trzeba się targować ! Restauracje rybne, w któ rych usmaż ysz ryby, któ re lubisz!
Ale najfajniejsze są ś wież e soki! Trzeba iś ć na targ warzywny (10 minut), sprzedają owoce i warzywa, a obok jest sklep, w któ rym za umiarkowaną opł atą moż na napić się ś wież o wyciskanego soku, któ ry robi na twoich oczach mł ody wirtuoz. Soki z guawy, limonki, truskawki, kokosa, mango, pomarań czy, grejpfruta i ró ż nych innych egzotycznych owocó w. Zabraliś my ze sobą pó ł toralitrowe butelki soku, trzymaliś my je w minibarze w pokoju i spoż ywaliś my w nieograniczonych iloś ciach.
Wię c byliś my zainteresowani jedzeniem w hotelu, ponieważ mieliś my soki i owoce z targu!
Ale jedzenie w hotelu jest normalne! Hotel prowadzony jest przez Egipcjan, któ rzy w przeciwień stwie do Europejczykó w mają wszystko, co solidne (najlepiej z mocnego drewna! ) i niezbę dne. Bez dodatkó w. Nie robię kultu z jedzenia, zaledwie sześ ć miesię cy temu był em w Turcji, a tam jest taki bufet, ż e to po prostu straszne - skrę cenie jelit gwarantowane! Ale tutaj nie ma czegoś takiego. I mi się to podobał o.
I oto jesteś - pomyś l sam.
Urok hotelu tkwi w jego opuszczeniu. Chodzisz po hotelu - nie dusza! Leż ą c przy basenie - nie dusza! Idziesz wzdł uż morza - to samo! Bezludna wyspa! Po naszych miastach i zgieł ku. Tak, nawet po tej samej Turcji! Gdzie jeszcze moż esz to znaleź ć ? Za coś takiego trzeba dodatkowo zapł acić .
A jaki tam personel! Sprytni, przyjaź ni, promienny, nieś miał y, uroczy, wzruszają cy, tacy fajni chł opcy! Koniecznie zostaw im napiwek - mają bardzo niską pensję . Ale nawet ci nie podpowiedzą , ż e był oby mił o...
Wł aś nie dzię ki nim zaczą ł em uczyć się angielskiego.
Ogromne podzię kowania dla Maszy - pokazał a mi gdzie - molo, Dahab, ś wież e soki, wytargowane dla mnie zakupy, pojechał y ze mną do Blue Hole (sł ynna Blue Hole - przepię kne koralowe miejsce). Z Miami - 10 minut taksó wką .
Nie wiem, gdyby nie Masza… w któ rym dniu bym zrozumiał a, w jakim cudownym miejscu się znalazł am? . . I Masza otworzył a mi oczy już pierwszego dnia!
Dobra firma ma znaczenie i to bardzo duż o! Firma był a ś wietna!
Jestem pewien, ż e każ da osoba, któ ra przeczyta moją recenzję , zrozumie, czy to jego hotel, czy nie. Dla niego takie wakacje, albo nie dla niego. Có ż , w ogó le nie ma animacji! Nie jest tam potrzebna.
I jestem absolutnie pewien, ż e ten hotel został stworzony dla mnie osobiś cie! To jest mó j kawał ek raju, to moja osobista Bounty i bę dę tu przyjeż dż ać raz za razem.
Z dziewczynami, któ re tam poznaliś my, jedziemy do tego samego hotelu za pó ł roku - w paź dzierniku 2010 roku.
Zadzwoń do wszystkich pozytywnych ludzi w Miami Beach w paź dzierniku!
Paź dziernik 2010. Gromadzenie pozytywnych ludzi. Egipt. Dahab. Plaż a Miami.
e-mail do komunikacji z pozytywnymi ludź mi: o_raevskaya@mail. ru