Дахаб...Вернулись 10 дней назад со старшей дочерью и племянницей и уже какие-то настольгические воспоминания и планы на следующий год...
Выбирала место для отдыха из соображений активного отдыха. Поскольку моя вторая половина ехать в Синай отказалась и предпочла остаться с младшей дочерью, а мне так давно не хватало альтернативного отдыха, то решила что уж если уж я хозяин положения, то отдохну так как хочу я.
Слышала про Дахаб много, перед отпуском пролистала кучу сайтов. Выезд был с двойственным ощущуением- с одной стороны- море, солнце и экзотика Востока- что еще надо? С другой стороны было много написано что сервис в Дахабе существенно отличается от известных курортных городов Египта и меня это немного напрягало, поскольку как- никак со мной было 2 ребенка шести и шестнадцати лет.
Сейчас остыв от эмоций, по-трезвому смотрю на свой отдых и уверенно говорю что это именно то что я искала- не шелковые простыни и система полного питания, не детский клуб и анимация для ленивых в отеле, ни алкоголь даром и потому питье до голубых мотыльков в глазах, а некоторая самобытность, местами сервис в зачаточном состоянии, нет обжорства, пьяных и недовольных звездностью отеля туристов...Другими словами, те кому по нутру отпуска в пяти звездах, по системе ВСЕ ВКЛЮЧЕНО, с экскурсиями по стандартным местам, и с режимом по расписанию- Вам не в Дахаб...Это маленький городок (я бы назвала деревушкой), с более- менее чистой набережной, шаг в сторону и вам неприменно встретиться горы мусора, кучки отложенные верблюдами и редко прогуливающиеся бедуинские босоногие детки. НО! Зато из местного населения здесь вполне цивилизованная публика ( в большинстве своем владеет английским и потому здесь работает, оставив близких в Каире, скажем, и навещая их раз в несколько недель), а из туристов- такой публики еще поискать надо! - молодые, активные, нестандартные, приехавшие для активного отдыха- парами или даже с такими же альтарнативными родителями. Здесь не скучно- многочисленные дайв-клубы учат курсам дайверов, те в перерывах между погружениями посещают Голубую Дыру, знаменитые Белый и Цветный Каньоны, на квадроциклах обследуют Сафари, или с местными тур. фирмами ездят к Заповедным мангровым зарослям. Или просто...сидят себе в ресторанчике (которыми усыпана вся набережная) и потягивают наргилу, запивая каркаде. И сама атмосфера...Попадая туда, цивилизованный человек сначала получает культурный шок, для последующей адаптации он вынужден просто абстрагироваться, а потом все это время тебе кажется что это все или во сне или не с тобой. Сидя вечерком в ресторанчике на набережной, слушая восточные напевы под шум прибоя, иногда брызги волн орашают край простенького сарафанчика (который по нынешним меркам считается вечерним нарядом ибо все остальное время ты ходишь в купальнике и шортах, которые стираются ровно таким же методом как купальник ежедневно и потому в какой то степени уже твердеют от накопившейся соли), вдоль берега светится кромка набережной освещенной всевозможного цвета фонариками, а ты в это время смотришь в тарелку со стейком баракуды, крабовым супом или грилем из морского ассорти (кальмар, креветка и лобстер). Рядом местные мальчишки пытаются (местами вполне успешно) поймать кальмаров на устройство напоминающее закидушку, о твою ногу трется какой-нибудь местный кот (в Дахабе нет бродячих котов- их тьма и все они являются общественным достоянием города), а ты потягиваешь кальян или только что принесенный фрэш из любого фрукта на выбор...Именно в эти моменты ты сидишь и понимаешь- вот она сказка и хочется попросить соседа тебя ущипнуть чтоб удостовериться что что не спишь.
Днем жизнь другая- городок просыпается часам к десяти-одиннадцати (ибо всю ночь он предоставляет туристам насладиться ночной жизнью Дахаба). Если тебе не спится или у тебя ранняя экскурсия, то топая в восемь часов утра по набережной к своему облюбованному ресторанчику, все кого ты можешь встретить, это или местные мусорщики которые убирают мусор складывая его на обычные тележки и увозя в неизвестном направлении, или работники ресторанов делая генеральную уборку (вытаскивая покровые покрытия и вытрясая их прямо на улице), или одетые чуть не в полное снаряжение дайверы, дружно катящие металлические тележки (с виду напоминают совдеповские кровати на колесиках, только короче и без пружинной сетки) со всем своим снаряжением.
Смею заметить что снимали отель мы в старой части города. Потому описываю образ ее жизни. Голубая Лагуна дышит по-другому. Ее мы посетили только два раза- один с экскурсом конной прогулки, другой раз лично приехали на такси, уже в последний день нашего пребывания.
Теперь оставив лирику, перейду к описанию отеля.
Чесно сказать, когда наш таксист высадил нас у отеля, мы несколько минут пребывали в шоке. Не то чтоб разочаровались, просто ожидали видимо увидеть более цивилизованное место (я уже писала о культурном шоке, без связи с отелем). Отель тянет на твердую двоечку, потому как нас все же смущало наличие песка на полах, попадающего прямо с порога улицы, сантехника 60-х. В первый день у них была какая-то авария на центр. электростанции, потому не было ни света, ни воды (мы сначала не понимали связь, потом нам объяснили что вода в Дахабе из водонапорной станции. Отделка номеров, да и самого отеля оставляет желать лучшего. Но! Семейность отеля нас вскоре подкупила и все это для нас стало представлять мелочи. Хозяин Емад- чудный человек. Имеет дочь, жену и три сына, которые проживали тут же в отеле. Все прекрасно говорят по-английски, детки чудно воспитанны- не навязчивы и без дурных привычек. Сам Емад был очень предупредителен и по-истенне заботлив- когда мы спросили нет ли лишней маски с трубкой- он в тот же день раздобыл нам и принес. Он бесплатно отвез нас на пляж Голубой Лагуны. Через него мы заказывали большинство своих экскурсий и развлечений- он всегда предлагал цены ниже дахабских туристических, хотя ездили с теми же туроператорами (хм, громко сказано). Когда было нужно такси, заказывали через него- было видно что таксисты его хорошо знают и уважают, и как-то ездить было не страшно. Его шестнадцатилетняя дочь хорошо плавает и с удовольствием учила мою дочь плаванию. Он скомандовал одному из персонала проводить нас до автовокзала- тот помог поймать такси, договориться о цене, узнать о стоимости билетов, расписании и посадив нас, скромно удалился. Хочу заметить, что в Дахабе хорошие люди- приветливые и участные. Живя в Дахабе, с ними постоянно сталкиваешься и контактируешь. Потому те кто в принципе неоднозначно относится к людям арабского происхождения, не в состоянии хотя бы притвориться быть располагающим в общении- Вам будет сложно- тогда Вам в Хилтон или еще куда, где ваша жизнь будет по расписанию и прогнозируема на весь период отпуска.
В отеле кроме семьи есть еще несколько молодых людей (родство какой-то линии) которые занимаются уборкой номеров и чисткой бассейна. Да, бассейн вполне приличный и чистится чуть не несколько раз в день. Мой шестилетний отпрыск предпочитал его морю, и только когда расчухал как красиво под водой, переборов страх перед маской с трубкой и научившись дышать ртом, не мог выйти из моря, так бы и была там все время круглые сутки...
Ресторана у отеля два (с которыми у него соглашение). Тот что ближний к отелю мы забраковали по причине скудности порций и вялости сервиса, а потому всегда ходили в дальний Фрэш Фиш, в котором приносили достойные завтраки и всегда со свежими овощами. У них же был самый вкусный каркадэ по-судански (холодного заваривания). Кстати, в этом ресторане поскольку мы были гости отеля, получили 20% дисконт. В других ресторанах норма торговаться. От русских дайв-клубов в большинстве ресторанов скидка, так мы хоть и не взяли пробное погружение (планировали но сорвалось), но сказали что мы их клиенты. У нас бы хоть кто-то бы их визитку попросил- давали скидку и так.
Писать можно много, ибо это место необыкновенное, с какой-то необыкновенной аурой. Вернуться сюда очень хочется, в следующий раз более точно зная что и где посетить. Отели те что в старом городе- все плюс-минус одного уровня (я не говорю о шалашах без кондиционеров- оных тоже хватает по принципу койка-место), отличие только в близости к пляжу (от нашего мы ходили 3 минуты). Мы искали отель наиболее недорогой, но с хорошими рекомендациями. Не разочаровались- все что не додал отель в плане комфорта, додал его севис и его семейственность.
Люди, едьте в Дахаб, я тем кто хочет отдыха нестандартного, активного, полного эмоций от увиденного и прочувствованного. Если Вы не зациклены на приоритетах сугубо пляжного отдыха, открыты для новых переживаний и (да-да! ) и способны переоценить смысл жизни- Вам сюда.
Отличного Вам отдыха! Дахабу привет!
Dahab. . . Wró ciliś my 10 dni temu z naszą najstarszą có rką i siostrzenicą a już trochę stolgicznych wspomnień i planó w na przyszł y rok. . .
Wybierz miejsce na nocleg ze wzglę du na aktywny wypoczynek. Ponieważ moja druga poł ó wka odmó wił a wyjazdu na Synaj i wolał a zostać z najmł odszą có rką , a od tak dawna brakował o mi alternatywnego wypoczynku, postanowił am, ż e jeś li jestem panem sytuacji, to odpocznę tak, jak chcę .
Duż o sł yszał em o Dahab, przed wakacjami przejrzał em kilka stron. Wyjazd był z dwojakim uczuciem, z jednej strony morze, sł oń ce i egzotyka Wschodu, czego jeszcze potrzebujesz? Z drugiej strony duż o napisano, ż e obsł uga w Dahab znaczą co ró ż ni się od sł ynnych kurortó w Egiptu i trochę mi to przeszkadzał o, bo przecież miał am ze sobą dwoje dzieci w wieku 6 i 16 lat.
Teraz, ochł oną wszy od emocji, trzeź wo patrzę na swoje wakacje i ś miał o stwierdzam, ż e to jest dokł adnie to, czego szukał em - nie jedwabne prześ cieradł a i peł ny system wyż ywienia, nie klub dla dzieci i animacje dla leniwych na hotel, nie alkohol za darmo a wię c picie aż do niebieskich ć m w oczy, ale jakaś oryginalnoś ć , w niektó rych miejscach obsł uga raczkuje, nie ma obż arstwa, turyś ci, któ rzy są pijani i niezadowoleni z gwiazdorstwa hotelu. . Innymi sł owy ci, któ rzy są w centrum pię ciogwiazdkowych wakacji, zgodnie z systemem ALL INCLUSIVE, z wycieczkami do standardowych miejsc i zgodnie z harmonogramem - nie jesteś w Dahab...To jest mał y miasteczko (ja nazwał abym wioską ), z mniej lub bardziej czystym nasypem, krokiem w bok i nie moż na spotkać gó r ś mieci, hał d nanoszonych przez wielbł ą dy i rzadko chodzą cych bosych beduiń skich dzieci. ALE! Ale z miejscowej ludnoś ci jest tu doś ć cywilizowana publicznoś ć (wię kszoś ć z nich mó wi po angielsku i dlatego tu pracuje, zostawiają c krewnych w Kairze, powiedzmy, i odwiedzają c ich raz na kilka tygodni), a od turystó w wcią ż trzeba szukać taka publicznoś ć - mł odzi, aktywni, niestandardowi, któ rzy przyszli na zaję cia na ś wież ym powietrzu - w parach lub nawet z tymi samymi alternatywnymi rodzicami. Tu nie jest nudno – liczne kluby nurkowe prowadzą kursy dla nurkó w, któ rzy w przerwach mię dzy nurkowaniami odwiedzają Blue Hole, sł ynne Biał e i Kolorowe Kaniony, zwiedzają Safari na quadach, czy jeż dż ą do namorzynó w Reserved z lokalnymi firmami turystycznymi. Albo po prostu… siedzą w restauracji (któ rą zasypany jest cał y nasyp) i popijają narghila, piją c hibiskusa. A sama atmosfera. . . Dojeż dż ają c tam, cywilizowany czł owiek najpierw doznaje szoku kulturowego, do pó ź niejszej adaptacji jest zmuszony po prostu abstrahować , a potem cał y czas wydaje ci się , ż e to wszystko jest albo we ś nie, albo nie z tobą . Siedzą c wieczorem w restauracji na skarpie, sł uchają c orientalnych melodii przy szumie fal, czasem plusk fal nawadnia brzeg prostego sarafanu (któ ry na dzisiejsze standardy uważ any jest za stró j wieczorowy, bo reszta kiedy idziesz w kostiumie ką pielowym i szortach, któ re codziennie prane są dokł adnie tak samo jak kostium ką pielowy i dlatego w pewnym stopniu twardnieją już od nagromadzonej soli), wzdł uż brzegu znajduje się krawę dź nasypu oś wietlony ró ż nymi kolorami lampionó w, a Ty w tym czasie patrzysz na talerz ze stekiem z barakudy, zupą krabową czy grillowanym pó ł miskiem morskim (kał amarnica, krewetka i homar). W pobliż u miejscowi chł opcy pró bują (w niektó rych miejscach cał kiem udanie) ł apać kalmary na urzą dzenie przypominają ce przeką skę , jakiś miejscowy kot ociera się o nogę (w Dahab nie ma bezpań skich kotó w - jest ich mnó stwo i wszystkie są publiczne wł asnoś ci miasta), a ty popijasz fajkę wodną lub po prostu przynosisz ś wież e z dowolnego wybranego owocu...To w tych chwilach siedzisz i rozumiesz - tutaj jest to bajka i chcesz poprosić są siada o uszczypnię cie aby upewnić się , ż e nie ś pisz.
W cią gu dnia ż ycie jest inne – miasteczko budzi się o dziesią tej lub jedenastej (przez cał ą noc pozwala turystom cieszyć się nocnym ż yciem Dahabu). Jeś li nie moż esz spać lub masz wczesną wycieczkę , to o ó smej rano maszerujesz po nasypie do swojej ulubionej restauracji, z któ rych wszyscy moż esz się spotkać , to lokalni ś mieciarze, któ rzy zbierają ś mieci, umieszczają c je na zwykł ych wó zki i wywoż enie go w nieznanym kierunku, albo pracownicy restauracji robią cy generalne sprzą tanie (wycią ganie przykryć i potrzą sanie nimi prosto na ulicy), albo nurkowie ubrani prawie w peł nym sprzę cie, toczą cy metalowe wó zki razem (wyglą dają ce jak sowieckie ł ó ż ka na kó ł kach, tylko kró tsze i bez siatki sprę ż ynowej) z cał ym ich wyposaż eniem.
Ś miem twierdzić , ż e wynaję liś my hotel w starej czę ś ci miasta. Dlatego opisuję jej ż ycie. Bł ę kitna Laguna oddycha inaczej. Odwiedziliś my go tylko dwa razy - raz z konną przejaż dż ką , drugi raz osobiś cie przyjechaliś my taksó wką , już ostatniego dnia naszego pobytu.
Zostawmy teraz teksty, przejdź my do opisu hotelu.
Szczerze mó wią c, kiedy nasz taksó wkarz wysadził nas pod hotel, przez kilka minut byliś my w szoku. Nie ż eby byli zawiedzeni, po prostu spodziewali się zobaczyć bardziej cywilizowane miejsce (o szoku kulturowym już pisał em, bez ż adnego zwią zku z hotelem). Hotel czerpie z solidnej dwó jki, bo krę pował a nas jeszcze obecnoś ć piasku na podł ogach, spadają cego wprost z progu ulicy, kanalizacji z lat 60-tych. Pierwszego dnia mieli jakiś wypadek w oś rodku. elektrowni, wię c nie był o ani ś wiatł a, ani wody (na począ tku nie rozumieliś my zwią zku, potem wytł umaczono nam, ż e woda w Dahabie pochodzi ze stacji wodocią gowej. Wystró j pokoi i samego hotelu pozostawia wiele do "Ale! Hotelowa rodzina wkró tce nas przekupił a i to wszystko, bo zaczę liś my wyobraż ać sobie drobiazgi. Wł aś ciciel Emad to cudowna osoba. Ma có rkę , ż onę i trzech synó w, któ rzy mieszkali wł aś nie w hotelu. Wszyscy doskonale mó wi po angielsku, dzieci są wspaniale wychowane - nie nachalne i bez zł ych nawykó w. Sam Emad był bardzo pomocny i bardzo opiekuń czy - gdy zapytaliś my, czy jest dodatkowa maska z fajką - przywió zł nas tego samego dnia i przynió sł . Zabrał nas za darmo na plaż ę Blue Lagoon, za jego poś rednictwem zamó wiliś my wię kszoś ć naszych wycieczek i rozrywek - zawsze oferował ceny poniż ej turystycznego Dahabu, chociaż jeź dziliś my z tymi samymi touroperatorami (hmm, to gł oś no mó wi). potrzebne, zamó wili za jego poś rednictwem - był o jasne, ż e taksó wkarze dobrze go znają i szanują , a jakoś nie straszne jest prowadzenie. Moja nastoletnia có rka dobrze pł ywa i cieszył a się , ż e uczył a ją pł ywać . Kazał jednemu z pracownikó w odprowadzić nas na dworzec autobusowy - pomó gł zł apać taksó wkę , negocjować cenę , dowiedzieć się o kosztach biletó w, rozkł adó w jazdy, a po posadzeniu nas na skromną emeryturę . Chcę zauważ yć , ż e w Dahab dobrzy ludzie są przyjaź ni i zaangaż owani. Mieszkają c w Dahab, cią gle się z nimi spotykasz i kontaktujesz się z nimi. Dlatego ci, któ rzy w zasadzie mają ambiwalentny stosunek do osó b pochodzenia arabskiego, nie potrafią nawet udawać , ż e są dyspozycyjni w komunikacji. Bę dzie to dla ciebie trudne, wtedy pojedziesz do Hiltona lub gdzie indziej, gdzie twoje ż ycie bę dzie być zgodne z harmonogramem i przewidywalne przez cał y okres wakacji.
W hotelu opró cz rodziny jest jeszcze kilka innych mł odych ludzi (spokrewnionych z jaką ś linią ), któ rzy sprzą tają pokoje i czyszczą basen. Tak, basen jest cał kiem przyzwoity i jest sprzą tany prawie kilka razy dziennie. Mó j sześ cioletni syn wolał je od morza i dopiero gdy zdał sobie sprawę , jak pię knie jest pod wodą , przezwycię ż ył strach przed maską i fajką i nauczył się oddychać przez usta, nie mó gł wyjś ć z morza, wię c był by tam cał y czas przez cał ą dobę...
W hotelu są dwie restauracje (z któ rymi ma umowę ). Odrzuciliś my ten najbliż ej hotelu ze wzglę du na brak porcji i ospał ą obsł ugę , dlatego zawsze jeź dziliś my do odległ ej Fresh Fish, gdzie przynosili porzą dne ś niadania i zawsze ze ś wież ymi warzywami. Mieli też najsmaczniejszy sudań ski hibiskus (warzony na zimno). Nawiasem mó wią c, w tej restauracji, ponieważ byliś my goś ć mi hotelu, otrzymaliś my 20% zniż ki. Targowanie się jest normalne w innych restauracjach. W wię kszoś ci restauracji jest zniż ka w rosyjskich klubach nurkowych, wię c chociaż nie zrobiliś my nurkowania testowego (planowaliś my, ale nie udał o się ), powiedzieliś my, ż e jesteś my ich klientami. Przynajmniej ktoś prosił nas o wizytó wkę , dawał rabat i tak dalej.
Duż o moż na pisać , bo to miejsce niezwykł e, z jaką ś niezwykł ą aurą . Naprawdę chcę tu wró cić , nastę pnym razem bę dę wiedział dokł adniej co i gdzie odwiedzić . Hotele na starym mieś cie są na plus-minus ten sam poziom (nie mó wię o chatkach bez klimatyzacji, wystarczą też na zasadzie ł ó ż ka), ró ż nica jest tylko bliskoś ć plaż y (szliś my 3 minuty od nas). Szukaliś my najtań szego hotelu, ale z dobrymi rekomendacjami. Nie zawiedliś my się - wszystko, czego hotel nie dodał pod wzglę dem komfortu, dodał jego sevis i nepotyzm.
Ludzie, jedź cie do Dahabu, jestem dla tych, któ rzy chcą niestandardowego, aktywnego wypoczynku, peł nego emocji z tego, co widzieli i czuli. Jeś li nie masz obsesji na punkcie priorytetó w wakacji czysto na plaż y, jesteś otwarty na nowe doś wiadczenia i (tak, tak! ) i potrafisz przecenić sens ż ycia, to jesteś tutaj.
Udanych wakacji! Witaj Dahab!