Впервые побывав в Таллинне осенью прошлого года, я решила, что обязательно вернусь сюда еще раз, но не думала, что вторая моя поездка состоится всего лишь через 2 месяца после первой -- на рождественские каникулы.
Начнем с отеля.
Снова "Эрмитаж". К своему предыдущему отзыву добавлю несколько новых штрихов:
1) Курильщики! Радуйтесь! В отеле, оказывается, есть номера для курящих! : ) Если желаете курить в номере -- сообщите об этом работнику на ресепшен, и он заселит вас в соответствующий номер. Как человек, живший в "Эрмитаже" в номерах для курящих и некурящих, могу с уверенностью сказать, что номер для курящих убирают хуже и реже. Зачастую уборка нашего номера сводилась исключительно к выносу мусора. В ванной, под вешалкой для полотенец мною были обнаружены следы пребывания предыдущих постояльцев, ковролин, прожженный в многочисленных местах, пылесосится, наверное, не более раза в месяц... Все это никак не вязалось с практически "стерильной" чистотой номера для некурящих, в котором мне довелось гостить в прошлый раз. У меня создалось впечатление, что для того чтобы вынести мусор, горничная, забегая в наш номер задерживала дыхание, стремительно выгребала содержимое мусорника (не меняя мусорный мешок) и также стремительно вылетала из номера (не забыв прихватить чаевые); ) пепельницу супруг вытряхивал сам: ) (Видимо нежный эстонский организм не выносит длительного пребывания в накуренном помещении). : р
Балкона в номере нет, весь дым идет в комнату. Окно выходило во двор, с видом на автостоянку и крышу кухни. В общем--не фонтан. Так, что для себя я сделала вывод -- в "Эрмитаже" буду селиться исключительно в "некурящие" номера, а кто курит -- тот пускай бегает вниз, на улицу : Р
2)Замена полотенец. На стенке висит "европейская примочка" -- объявление типа: "полотенца менять не будем, потому что влом стирать, да и природу жалко. Так что если совести у Вас нет -- бросьте полотенце на пол, так и быть -- поменяем. " В первый день я не рискнула, а во второй день все-таки бросила для интереса – поменяли : )
3) Завтрак. Завтрак в "Эрмитаже" -- самый лучший из всех, наших путешествий! Супер! Есть все, даже национальное блюдо -- кровяные колбаски! Красная рыба, жаркое из картофеля, еще какие-то гарниры, соусы, сыр, творог, соленья -- всего уже не упомню, помню только, что было достаточно сытно и вкусно. Муж "подсел" на домашний мармелад -- мармелада было вида 4, не меньше. Один минус завтраков -- маленькая столовая, часто не хватает мест, у раздаточного стола -- толкучка. Это происходит оттого, что большинство постояльцев, выйдя из лифта, сразу поворачивают в зал направо (потому что идут на запах: )), а в "Эрмитаже" есть еще другой зал, от лифта налево, за лобби-баром, но до него мало народу доходит, хоть указатель и стоит: )
По отелю все, теперь о поездке.
Языковой вопрос: В Таллинне говорят по-русски... но далеко не все. В туристическом Старом городе в любой сувенирной лавке и кафе русскоязычный турист не будет испытывать дискомфорта, особенно в "русский сезон" православного рождества : ). За пределами основных туристических достопримечательностей дела с русским языком обстоят немного сложнее. Молодежь до 30-ти русским языком практически не владеет (а ведь люди именно этого возраста чаще всего работают официантами и продавцами) так что знание английского спасает как всегда: ). Если вы окажетесь в таком месте Таллинна, где, по вашему мнению, никто не говорит по-русски и с английским у вас не очень-то "сложилось", а вам непременно нужен компетентный совет -- смело обращайтесь к таллиннским бабушкам. ЭСТОНСКИЕ СТАРУШКИ -- ЛУЧШИЕ ДРУЗЬЯ РУССКОЯЗЫЧНОГО ТУРИСТА! : )). Эти милые создания обитают в домиках "R-kiosk" (там же можно купить билет на общественный транспорт), городских музеях и туристических информационных центрах. Всегда опрятные и доброжелательные, пожилые женщины с удовольствием ответят на все ваши вопросы, подскажут как удобнее добраться до интересующего вас места и даже проведут "ликбез" по эстонскому языку : ). Tanan vaga, милые старушки! : ) В целом, какого-то особо враждебного отношения к "русским" мною замечено не было.
О Таллинне.
Таллинн прекрасен в любую погоду и в любое время года, даже в начале бесснежного морозного января под пронизывающим ледяным балтийским ветром -- именно такую погоду мы застали в Таллинне 2 января 2009 года, улетев из, как ни странно, заснеженного Киева: )
Приятно, в начале только что родившегося года, прогуляться по мощеным улочкам Старого Таллинна, вдыхая ароматы корицы и жареного миндаля, исходящие от разливаемого на Ратушной площади горячего глинтвейна. Там же, на "Раекоя пляйсе", в буквальном смысле можно окунуться в Рождественскую сказку, ибо вид настоящей 90-летней ели, стоящей посреди площади и окруженной деревянными домиками традиционной новогодней ярмарки народных ремесел, на фоне разноцветных островерхих домиков, воскрешают в памяти давно забытые картинки из любимой детской книжки...
Экскурсия.
В списке мест "must see" у нас значился парк Кадриорг и монастырь Бригитты. Об этом мы сообщили встретившему нас в аэропорту гиду. Гид предложила присоединиться к автобусной экскурсии, которая должна была состояться на следующее утро, стоимость экскурсии составляла 11 евро с носа. Придя чуть раньше назначенного времени, к месту встречи на Балтийский вокзал и простояв на холоде больше часа, мы так и не дождались ни автобуса, ни гида, ни "группы" которую гид должна была встречать. Кстати сказать, Балтийский вокзал -- это не самое приятное место в Таллинне...
В Кадриорг мы доехали от площади Виру на трамвае. Номера трамвая не помню (№3? ), но на нем так и написано "Kadriorg" -- не перепутаете : ). Билет на трамвай, в киоске "R-kiosk", стоит 13 крон (чуть больше 1-го евро); говорят, что билет можно купить и у водителя трамвая, но будет дороже. Кадриорг -- красивое место. Даже зимой. Даже без снега. Представляю, как там, должно быть, хорошо весной и осенью! Из парка мы вышли к знаменитому памятнику "Русалка", а от памятника -- естественно к морю... Замерзшее море и дикие лебеди на берегу -- это неземное зрелище! Далее, было принято решение идти в Пириту (к монастырю Бригитты) пешком. Это была гениальная ошибка. "Ошибка", потому что идти предстояло вдоль холодного, зимнего Балтийского моря! Несмотря на то, что мы были достаточно хорошо экипированы -- под Балтийским ветром мы замерзли как черти, пройдя чуть меньше половины пути. А "гениальная", потому что, когда мы искали местечко, где бы укрыться от ветра и согреться, обнаружили симпатичный "домик", который на поверку оказался Музеем Эстонской истории, а само строение -- "Величественным замком Маарьямяги" (по путеводителю). В музее несколько экспозиций. Жалею, что у нас не было времени осмотреть их все. Движимая любопытством, я потащила мужа на экспозицию, посвященную борьбе за независимость маленького но гордого эстонского народа. Кстати сказать, это единственная экспозиция музея, экспонаты которой подписывались по-русски. Нормальная такая, "националистическая" выставка, мало чем, по сути, отличающаяся от подобных выставок и в других странах бывшего соцлагеря. Но если отбросить в сторону политику, то и тут можно было увидеть кое-что интересное: старые детские игрушки, хронику курортного Пярну 20-х годов минувшего столетия, фотографии Таллинна военных лет, сувениры к "Олимпиаде - 80" и фотографии советских эстонцев, приехавших посмотреть на колбасу в Хельсинки : ) Посетив напоследок местный буфет и отведав свежих кексов с горячим кофе, мы покинули гостеприимный музей и отправились дальше. Минут за 20-30 добежали до Бригитты. Надо сказать, что место это тоже очень красивое. Понравились сосны, доходящие до песочного пляжа, понравилась замерзшая река Пирита, яхт-клуб, рыбаки на зеркальной глади речного льда и, конечно же, сам монастырь... Точнее то, что от него осталось. Монастырь Бригитты был разрушен во время Ливонской войны, позже, говорят в него попала авиабомба ("советская" конечно; ))... Но и сейчас размеры строения впечатляют. Обратно в центр мы вернулись на автобусе. Надо отдать должное общественному транспорту Таллинна -- он ходит по расписанию, чистый и не переполненный.
Наша "экскурсия" обошлась нам в 142 кроны на двоих (транспорт - 52 еек, музей истории - 90 еек) что примерно составляет 10 евро, вместо запланированных изначально 22 евро за автобусную экскурсию. Посетить Пириту однозначно стоит, но стоит ли для этого брать специализированную экскурсию? -- Решать вам : ).
Информацию о таллиннских музеях и расписание движения общественного транспорта можно посмотреть здесь:
http://www. tourism. tallinn. ee/rus и здесь:
http://www. tallinn. ee/rus/
В общем, кому как, а мне новогодний Таллинн понравился : ) Новый год «на носу» -- снова пакую чемоданы : ).
Желаю всем приятных путешествий и ярких впечатлений!
Odwiedzają c Tallin po raz pierwszy jesienią ubiegł ego roku, zdecydował em, ż e na pewno wró cę tu ponownie, ale nie są dził em, ż e moja druga podró ż odbę dzie się dopiero 2 miesią ce po pierwszej - na ś wię ta Boż ego Narodzenia.
Zacznijmy od hotelu.
Znowu Ermitaż . Do mojej poprzedniej recenzji dodam kilka nowych elementó w:
1) Palacze! Radować się ! Hotel ma pokoje dla palą cych! : ) Jeś li chcesz palić w pokoju - poinformuj o tym pracownika w recepcji, a on usadowi cię w odpowiednim pokoju. Jako osoba, któ ra mieszkał a w Ermitaż u w pokojach dla palą cych i niepalą cych, mogę ś miał o powiedzieć , ż e palarnię sprzą ta się gorzej i rzadziej. Czę sto sprzą tanie naszego pokoju sprowadzał o się wył ą cznie do wywoż enia ś mieci. W ł azience pod wieszakiem na rę czniki znalazł em ś lady poprzednich goś ci, dywan, spalony w wielu miejscach, odkurza się chyba nie czę ś ciej niż raz w miesią cu...
Wszystko to nie pasował o do prawie „sterylnej” czystoś ci pokoju dla niepalą cych, w któ rym miał am okazję ostatnio przebywać . Odniosł em wraż enie, ż e aby wynieś ć ś mieci, pokojó wka wbiegają c do naszego pokoju, wstrzymał a oddech, szybko zgarnę ł a zawartoś ć ś mietnika (bez zmiany worka na ś mieci) i też szybko wyleciał a z pokoju ( nie zapominają c o zł apaniu napiwku); ) mą ż sam wytrzą sną ł popielniczkę : ) (Podobno delikatne Estoń skie ciał o nie znosi dł ugiego przebywania w zadymionym pokoju). : R
W pokoju nie ma balkonu, cał y dym wchodzi do pokoju. Okno wychodził o na podwó rze, z widokiem na parking i dach kuchni. Ogó lnie - nie fontanna. Doszedł em wię c do wniosku dla siebie - w "Ermitaż u" zamieszkam wył ą cznie w pokojach "dla niepalą cych", a kto pali niech wybiegnie na ulicę : P
2) Zmiana rę cznikó w.
Na ś cianie wisi "Europejski balsam" - zapowiedź typu: "Nie zmienimy rę cznikó w, bo je pierzemy, a szkoda natury. Wię c jeś li nie masz sumienia - rzuć rę cznik na podł ogę , niech tak bę dzie - to zmienimy. " Pierwszego dnia nie ryzykował am, ale drugiego dnia zrezygnował am z zainteresowania - zmienili to : )
3) Ś niadanie. Ś niadanie w Ermitaż u to najlepsza ze wszystkich naszych podró ż y! Super! Jest wszystko, nawet danie narodowe - kaszanki! Czerwona ryba, pieczone ziemniaki, inne dodatki, sosy, ser, twaroż ek, marynaty - nie pamię tam wszystkiego, pamię tam tylko, ż e był o cał kiem satysfakcjonują ce i smaczne. Mą ż "wpadł w szał " domowej marmolady - był y 4 rodzaje marmolady, nie mniej. Minusem ś niadań jest mał a jadalnia, czę sto brakuje miejsc, przy stole rozdzielczym jest pchli targ.
Wynika to z faktu, ż e wię kszoś ć goś ci wychodzą c z windy od razu skrę ca w prawo do holu (bo idą na zapach : )), a w Ermitaż u jest kolejna hala, od windy w lewo, za lobby bar, ale nie ma w nim zbyt wiele, ludzie to rozumieją , mimo ż e jest wskaź nik : )
Wszystko o hotelu, teraz o wycieczce.
Kwestia ję zykowa: W Tallinie mó wią po rosyjsku...ale nie wszyscy. Na turystycznej Staró wce, w każ dym sklepie z pamią tkami i kawiarni, turysta rosyjskoję zyczny nie odczuje dyskomfortu, zwł aszcza w „rosyjskim sezonie” prawosł awnych ś wią t : ). Poza gł ó wnymi atrakcjami turystycznymi, ję zyk rosyjski jest nieco bardziej skomplikowany. Mł odzież poniż ej 30 roku ż ycia praktycznie nie mó wi po rosyjsku (a osoby w tym wieku najczę ś ciej pracują jako kelnerzy i sprzedawcy), wię c znajomoś ć angielskiego jak zwykle ratuje : ).
Jeś li znajdziesz się w miejscu w Tallinie, gdzie Twoim zdaniem nikt nie mó wi po rosyjsku, a Twó j angielski nie jest zbyt dobry, a na pewno potrzebujesz kompetentnej porady, skontaktuj się z babciami z Tallina. ESTOŃ SKIE STARE KOBIETY SĄ NAJLEPSZYMI ROSYJSKOJĘ ZYCZNYMI PRZYJACIÓ Ł MI TURYSTÓ W! : )). Te urocze stworzenia mieszkają w domach „R-kiosk” (moż na tam ró wnież kupić bilet na komunikację miejską ), muzeach miejskich i centrach informacji turystycznej. Zawsze zadbane i przyjazne, starsze kobiety chę tnie odpowiedzą na wszystkie Twoje pytania, podpowiedzą , jak dotrzeć do interesują cego Cię miejsca, a nawet poprowadzą „program edukacyjny” w ję zyku estoń skim : ). Tanan vaga, drogie staruszki! : ) Generalnie nie zauważ ył em ż adnego szczegó lnie wrogiego stosunku do „Rosjan”.
O Tallinie.
Tallinn jest pię kny przy każ dej pogodzie i o każ dej porze roku, nawet na począ tku bezś nież nego, mroź nego stycznia pod przeszywają cym lodowatym bał tyckim wiatrem - taką wł aś nie pogodę zastaliś my w Tallinie 2 stycznia 2009 r. , dziwnie odlatują c doś ć , ś nież ny Kijó w : )
Na począ tku nowego roku przyjemnie jest spacerować brukowanymi uliczkami Starego Tallina, wdychają c aromaty cynamonu i praż onych migdał ó w, pochodzą ce z gorą cego grzanego wina rozlewanego na Placu Ratuszowym. W tym samym miejscu, na „Raekoya Place”, moż na dosł ownie zanurzyć się w ś wią tecznej bajce, bo widok prawdziwej 90-letniej jodł y, stoją cej poś rodku placu i otoczonej drewnianymi domkami tradycyjnej Noworoczny Jarmark Rzemiosł a Ludowego, na tle wielobarwnych domó w ze szczytami, wskrzesza dawno zapomniane Zdję cia z mojej ulubionej ksią ż ki dla dzieci...
Wycieczka.
Nasza lista „must see” obejmował a Park Kadriorg i Klasztor Brygidy.
Poinformowaliś my o tym przewodnika, któ ry spotkał się z nami na lotnisku. Przewodnik zaproponował , ż e doł ą czy do wycieczki autobusowej, któ ra miał a odbyć się nastę pnego ranka, koszt wycieczki to 11 euro za nos. Przybywają c nieco wcześ niej niż wyznaczona godzina, na miejsce spotkania na Dworcu Bał tyckim i stoją c ponad godzinę na mrozie, nie czekaliś my ani na autobus, ani na przewodnika, ani na „grupę ”, któ rą był przewodnik miał się spotkać . Swoją drogą , Dworzec Bał tycki nie jest najprzyjemniejszym miejscem w Tallinie...
Tramwajem dojechaliś my do Kadriorg z placu Viru. Nie pamię tam numeru tramwaju (nr 3? ), ale jest na nim napisane "Kadriorg" - nie pomylisz tego : ). Bilet tramwajowy w R-kiosku kosztuje 13 koron (nieco ponad 1 euro); mó wią , ż e bilet moż na kupić u motorniczego, ale bę dzie droż ej. Kadriorg to pię kne miejsce. Nawet w zimie. Nawet bez ś niegu. Wyobraż am sobie, jak dobrze musi tam być wiosną i jesienią!
Z parku udaliś my się do sł ynnego pomnika „Syrenka”, a od pomnika – naturalnie do morza… Zamarznię te morze i dzikie ł abę dzie na brzegu to nieziemski widok! Dalej postanowiono udać się pieszo do Pirita (do klasztoru Brygidy). To był genialny bł ą d. „Bł ą d”, bo trzeba był o jechać wzdł uż zimnego, zimowego Bał tyku! Pomimo tego, ż e byliś my cał kiem dobrze wyposaż eni, pod bał tyckim wiatrem zmarzliś my jak diabli, przebywszy nieco mniej niż poł owę drogi. I „genialny”, bo gdy szukaliś my miejsca, ż eby się schować przed wiatrem i ogrzać , trafiliś my na ł adny „dom”, któ rym okazał o się Muzeum Historii Estonii, a sam budynek – „Majestatyczny Zamek Maarjamä gi (wedł ug przewodnika). Muzeum posiada kilka eksponató w. Przykro mi, ż e nie zdą ż yliś my ich wszystkich zobaczyć.
Kierowana ciekawoś cią zacią gnę ł am mę ż a na wystawę poś wię coną walce o niepodległ oś ć mał ego, ale dumnego narodu estoń skiego. Nawiasem mó wią c, to jedyna ekspozycja muzeum, któ rej eksponaty sygnowane był y po rosyjsku. To normalna, „nacjonalistyczna” wystawa, któ ra w istocie niewiele ró ż ni się od podobnych wystaw w innych krajach był ego obozu socjalistycznego. Ale jeś li odł oż yć na bok politykę , to tutaj moż na był o zobaczyć coś ciekawego: stare zabawki dla dzieci, kronikę uzdrowiska Parnawa z lat 20. ubiegł ego wieku, fotografie Tallina z lat wojny, pamią tki z „Igrzysk Olimpijskich – 80”. " i zdję cia sowieckich Estoń czykó w, któ rzy przybyli, patrzą na kieł basę w Helsinkach : ) Po zwiedzeniu lokalnego bufetu i skosztowaniu ś wież ych babeczek z gorą cą kawą opuś ciliś my goś cinne muzeum i ruszyliś my dalej. W 20-30 minut pobiegliś my do Brigitte. Muszę powiedzieć , ż e miejsce jest ró wnież bardzo pię kne.
Podobał y mi się sosny dochodzą ce do piaszczystej plaż y, podobał a mi się zamarznię ta rzeka Pirita, klub jachtowy, rybacy na lustrzanej tafli lodu rzecznego i oczywiś cie sam klasztor...Dokł adniej to, co z niego został o . Klasztor Brygidy został zniszczony podczas wojny inflanckiej, pó ź niej, jak mó wią , trafił a w niego bomba lotnicza (oczywiś cie „sowiecka” ; ))… Ale i teraz wielkoś ć budynku robi wraż enie. Do centrum wró ciliś my autobusem. Musimy oddać hoł d transportowi publicznemu w Tallinie - kursuje zgodnie z harmonogramem, jest czysty i nie zatł oczony.
Nasza „wycieczka” kosztował a nas 142 EEK za dwoje (transport – 52 EEK, Muzeum Historii – 90 EEK), czyli okoł o 10 euro, zamiast pierwotnie planowanych 22 euro na wycieczkę autobusową . Zdecydowanie warto odwiedzić Piritę , ale czy warto wybrać się na specjalną wycieczkę w tym celu? -- Ty decydujesz : ).
Informacje na temat muzeó w w Tallinie i rozkł adó w jazdy transportu publicznego moż na znaleź ć tutaj:
http://www. turystyka. Tallinn. ee/rus i tutaj:
http://www. Tallinn.
ee/rus/
Ogó lnie kogo to obchodzi, ale podobał mi się Nowy Rok w Tallinie : ) Nowy Rok jest "na nosie" - znowu pakuję walizki : ).
Ż yczę wszystkim przyjemnych podró ż y i ż ywych wraż eń !