Отвечая на очередной типичный вопрос от встречавшихся после приезда друзей, сослуживцев и иных, видящих мою загорелую физиономию – “Куда ездили? В какой отель? Понравилось? ” я невольно к дежурному “Понравилось! ” добавил – Да, так понравилось, что нормальный отзыв написать не могу, получается не описание сервисов и полезных наблюдений, а салют из хвалебных эпитетов – ОХ КРУТО! АХ КЛАСНО! УХ КАК ЗДОРОВО!
Так вот, скажу я Вам, Уважаемые граждане, ищущие гармонию пакетных приключений между ценой путевки и объективностью отзывов и привыкающие к закравшейся мысли о необходимости немного раскошелиться – Вы не ошибаетесь, Вам сюда – в Доминикана, в Риу Палас Пунта-Кана!!! 5*+/HV-1.
Дальше можно мой отзыв не читать. Купить путевку, поехать и наяву вкушать все прелести. Самому, как правило, быстро наскучивают отзывы длиннее страницы, и особенно умиляет парадокс с описанием перелета. В чужом отзыве его быстро пропускаешь под предлогом «опять 25», а попавши на борт, как заколдованный, вновь снимаешь взлет посадку, себя любимого на фоне иллюминатора и принесенную на перекус в комплекте ботового питания птицу счастья.
Предыдущая поездка к морю была в далеком ноябре 2017 года в по соседству расположенный отель RIU BAMBU 5*, сполна подаривший нам наслаждения очарованием пляжного Доминиканского отдыха и позволившим составить во время прогулок дифференцированные впечатления и о других отелях сети RIU.
Планы на очередной отпуск строились из принятия “Риу Вамбу” за условный эталон и желания очаровываться Доминиканской республикой с иных ракурсов сквозь призмы сервисов других отелей. И вот, когда даты назначены окончательно и бесповоротно, круг поиска места сужен и очерчен, и рука была занесена поставить точку, я увидел странность. Цена в стандарт Риу Пунта-Кана лишь на несколько тысяч рублей выше цены в Бамбу, что не нормально. Палас Пунта-Кана отель объективно более высокого уровня, максимального рейтинга и ценник обычно процентов на 30 дороже. От размышлений моих проснулась во мне жаба и услышал я шёпот: «Бери, бери, халява! » Но за время сборов-поисков в поле наших планов Палас Пунта-Кана не попадал, не тянуло нас, в увиденные в прошлом году, помпезные интерьеры с колоннадами, с загоревшим гранитом в облицовках стен и резными чугунными люстрами. Руку всё-таки пришлось опустить, позвать жену, рассмотреть еще один вариант поездки, тем более сидела во мне информация о перенесенных отелем в восемнадцатом году реновациях. Зашли мы на сайт отеля и стали глядеть фотографии, и поняли мы, что реновации удались и потянуло нас, аки пчел на мед, быстро, не мешкая, оплатить тур.
Итак, едем. Чудо авиакомпания Azur, чудом быть не перестала вызвав, своим бизнес классом, из памяти слова песни Б. Г. “Что ж, обычные дела. Нас с тобою нае…(обманули)”, поэтому совместным решением потраченной доплаты было решено не жалеть, ведь во Внуково в бизнес зале мы поужинали, а так как алкоголь, кроме пива, оказался платный, попринимали душ, и чистенькие в микроавтобусе доехали до красавца 777-300ER, разрисованного загорающими на пляже медведями в солнцезащитных очках. Стюардессы жмут из себя улыбки до ушей, такие прям услужливые - может еще рюмочку коньяка? хотите сок? берите и яблочный тоже, подать завтрак или еще поспите? Никаких мультимедиа развлечений, кроме трекинга полета нет в принципе, “мебель” сильно уставшая, у меня массаж в кресле работал исправно у жены лишь частично, при попытке убрать яркость экрана, монитор светился по непредсказуемой логике, а у жены и того круче, начинал моргать. Но благо кресла исправно раскладывались в горизонтальное положение и в полете мы прекрасно выспались. Взлетели по расписанию в 00-05, за бортом темно, прилетели около 6 утра, на улице все еще темно. Аэровокзал La-Romana маленький, справа зал прилета, слева зал “улёта”, посредине толчок и ларёк. На лётном поле припарковалась одна наша громадина и где-то вдали несколько бизнес-джетов. Выходим из самолета, идем вдоль зала “улёта”, из-за стекла на нас смотрят люди, лица славянские, но черные-черные и глаза грустные-грустные. Подумалось мне тогда, вот оно будущее, через две недели, и мы будем здесь сидеть грустными осликами. После формальностей вышли к автобусам, у автобусов лежат упаковки с водой, гиды предлагают попить, бери бутылочки сколько хочешь, респект Анекс-туру. Пока народ в автобус собирался, рассвело и прибыли мы в отель в девятом часу местного времени к завтраку, внешне поюзанные, но бодрые духом.
Входим в отель и слегка столбенеем, реновации действительно удались, фотографиями не передать всех ощущений в объеме. Винтажная мебель, винтажные светильники, люстры, картины на стенах сочетаются с современными диванами и настольными лампами, свежемодные цвета навивают легкость, а окрашенные под сусальное золото немногочисленные детали интерьера придают солидности. Чемоданы сумки ставим в отстойник, портье окольцовывает наши руки браслетами и напутствуя нас явиться после 15-00 за ключами от номера отправляет завтракать.
Входя в ресторан первым делом видишь 7-8 кувшинов наполняемые поваром соками, выжатыми из фруктов, овощей и даже из зелени лежащих за прилавком. Пробуем по стаканчику, о да это вкусно, берем еще по стаканчику и к столику. Едва успели поставить стаканы с соком, подходит официант и сначала на испанском, а догадавшись о нашем нулевом уровне знания его родного языка жестом руки, изображающим садящийся самолет уточняет наш статус свежеприбывших. После наших кивков на столике у нас появляются еще два бокала и льется в них шампанское из с хлопком открытой бутылки. Приступаем к завтраку, благо выбор есть, описать который красноречиво можно уже лишь перечислив блюда, приготовляемые из яиц: яйца-пашот, яйца-пашот в томатно-овощном соусе, порционная глазунья с не растёкшимся жидким желтком, яичница болтунья, болтунья с луком, болтунья с луком и обжаренной колбаской, омлет, омлет с луком, вареные яйца, хлеб обжаренный в яйце, блинчики, обжаренные в яйце, отдельный стол где при вас жарят яичницу с выбранными вами ингредиентами, здесь же можно попросить повара он даст вам яйцо сырое. Что уж говорить об остальных двух видах каши, колбасках сардельках, красной рыбке и хамоне, вкусные сыры в том числе и с плесенью тоже, икра красная икра черная и конечно же заморская баклажанная. Икра непривычная, икринки не крупные и соленее нашей, но на булочке с маслом вкус бутерброда с икрой получается натуральный, официант то и дело пополняет пустеющие бокалы и скоро мы услышали второй хлопок пробки от шампанского, а после третьего, пришлось попросить официанта немного притормозить.
В состоянии эйфории, ни то от радушного приема, а скорее от двух бутылок шампанского, возвращаемся на ресепшен. Чемоданы прибывших вместе с нами попутчиков исчезли, оставив наши гордо стоять в одиночестве. Устроившись по дальше на диване принялись раскладывать вещи, собираясь откопать пляжные туалеты и тут к нам подходит мужчина. По его не строгому, но отличному от окружающих костюму мы делаем вывод вероятно это администратор. На чистейшем испанском языке, звучащем вперемешку с пузырьками шампанского в нашей голове как салься или бачата, сеньор настойчиво интересуется, жонглируя рацией: “А чего это Вы тут делаете? ”. На чистейшем тарабарском я объяснил, что цель наших действий снять покрытую дорожной пылью бесову одёжу, натянуть на себя плавательные трусишки и направиться, а точнее РВАНУТЬ ГОЛОПОМ к счастью, проявившемся в этой части земного шара в виде лазурного океана, белого песочка, кокосовых пальм и all inclusive баров, в которых наливают кофе класса Hi-End и Мамахуану. Немного округлив глаза и почесав антенной в затылке туземный начальник вновь на чистейшем испанском попросил нас не дематериализовываться еще некоторое мгновение и направился в сторону ресепшена. Не успело мгновение пройти как поманил нас портье и вручил ключи от номера.
Удачное архитектурно-планировочное решение отеля позволило нам уже к вечеру безошибочно ориентироваться на местности, и что бы самостоятельно найти номер, портье достаточно было указать в какую сторону идти. Прокатившись этаж на лифте и прогулявшись немножко пешком по открытым коридорам с кованными резными перилами, мы оказались в номере. Оглядевшись вышли на балкон. Ничего обворожительного увидеть не ожидали. При покупке тура для бронирования были доступны два варианта номеров, стандартные, выходящие на внешний периметр отеля и за +16 т. р. номера с видом на внутренний проспект с фонтанами. Наша бронь стандарт, и нашему взору, как и должно было, предстал ресепшен Риу Бамбу и его задний двор с разгружавшимися грузовиками, а вот запах сразу от всех приготовленных на завтрак в Риу Бамбу блюд стал сюрпризом. И запах этот жене моей решительно не понравился, в номере сидеть с балкона глядеть не собиралась конечно, но все вещи пропахнут и как я после платья выгуливать буду? Попробуйте паспорте со столь железными аргументами, ничего не поделаешь, нам не привыкать, идем менять номер. Предвидя подобные сюрпризы и в других стандартных номерах договариваемся доплатить и просить номер на фонтаны, но свободных номеров нет, предлагают номер у бассейнов, с прямым видом на океан. Ох и сколько ж это интересно стоит? Вроде Библиоглобус предлагал такие номера за +70т. р. и в итоге сторговавшись за 325$ отправляемся в номер 1057 ставший на две недели нашим домом в Доминиканской республике.
Доллары в кассе, ключи в конверте,
Поклажа брошена на пол, в стакане ром.
Но первым делом, вы уж мне поверьте!
Фиксируем, с балкона вид на киноленте,
Так будто вдалеке мы видим космодром.
Номер уютный и просторный конструктивно разделен на три зоны, пол в двух уровнях, во входной зоне гардероб, санузел, холодильник набитый под завязку прохладительными напитками и пивом, над холодильником кофеварка и диспенсер (бухлоначислятель). Следующая зона двуспальная кровать 2х2, топчан что бы положить чемоданы или набравшись за вечер впечатлений сбросить перед сном одежду, есть ж/к телевизор в пол стены, продвигаясь в глубь номера в сторону балкона спускаемся на пару ступенек ниже на второй уровень, здесь расположены диванчик с журнальным столиком, комод и над ним висит большая абстрактная картина, зеркала опять нет. Так что милые дамы заранее сделайте перманентный макияж. Дизайнер либо по рождению с ног сшибательная красотка в стиле nude, не ведающая о необходимости женщине смотреться в зеркало при нанесении макияжа, либо личность не стандартной ориентации, которым макияж не нужен. Зеркало в номере есть конечно, только висит в углу спальни рядом с топчаном, кому оно там нужно? С аналогичным пренебрежением к функционалу мы сталкивались и в Бамбу поэтому уже не заморачивались. На полу плитка чувствительно холодная, спасибо РЖД и бизнес Azur выдающим пассажирам тапочки, они оказались приятным подспорьем так как возвращаясь вечером с пляжа в мокрых сланцах по холодному полу ходить не приятно. Вечером перещелкав тучу каналов нашел и Российские, но увидев вечно всеми кроме себя не довольного В. Р. Соловьева, а затем А. Малахова, со всей присущей ему интеллигентностью доказывавшего участникам передачи что, прыщи на их попе у них от того что они сами живут как прыщи на чьей-то попе, и при всем моем глубоком уважении к упомянутым ведущим, на фоне Пунта-Каны казались они постояльцами безумной больницы из песни Высоцкого, поэтому телевизор был решительно выключен и более не включался совсем. Пульт ДУ как был положен там и пролежал до отъезда.
И понеслись дни отдыха сплошные субботы и воскресенья. Через пару дней из башки напрочь вылетает значение слова, голод, не вспоминается и по приезду домой, как никак +7 кг на весах. А разве могло быть иначе? Гастрономический экстаз легко получается уже в основном ресторане. Перечислять все эти клешни, разноцветные ракушки, супы соусы подливки, запеченных уток, бараньи и говяжьи ноги на порционном столе, придется долго, да к тому же меню в a la carte ресторанах не являются умело сервированным повторением блюд со шведского стола. В гриль ресторане мы ужинали омаром по-карибски со сливочным цитрусовым маслом, в следующий раз 350 громовым Нью-Йоркским стейком, в ресторане Fusion ели запеченного лангуста с рисом и креветками. Еще ходили в испанский ресторан где нам очень понравилось жаркое и щечек иберийской свиньи с пюре из батата и глазированными луковичками, поданное в экстравагантной тарелке в виде перевернутого сомбреро. В будние дни свободные столики в a la carte были сразу. В выходные, когда приезжает ощутимое количество населения близлежащих стран, сразу столика может и не быть, тогда хостес записывает Вас в блокнот и просит явиться минут через 30. И так как чувство голода не осознается, время легко коротается в баре за рюмкой Ron Barcelo Imperial или другого качественного напитка, представленного в “винной карте” баров по системе all inclusive. При чем если вы не поскупитесь иногда оставить доллар в качестве благодарности, качественное спиртное автоматически наливаться и в приготовляемые коктейли.
Бар, пожалуй, единственное место где чаевые оказались уместными. Раньше не замечал, в этот раз внимательнее наблюдал и заметил описываемую в отзывах тенденцию, североамериканцы в особенности солидного возраста в ответ на поданный напиток или наполненный пивом термос протягивают бармену денежки, денежки складываются в банку и в банке их много. Поэтому в глазах барменов нет нет да и читается просьба о подачке которая рассеивается от откровенно сказанного Gracias и улыбки, потому что обстановка отдыха не вяжется с напряженностью и угрюмостью, господствует атмосфера радости и беззаботности, здесь уборщица в туалете пол протирает мурлыкает местную мелодию и пританцовывает.
В день моего рождения подарила мне супруга экскурсию к дельфинам где они мня целовали, пели мне песенки и танцевали вокруг, выталкивали носиками за пятки из воды, и катали по океану услужливо подставляя плавники, так быстро я еще никогда не плавал. “Дельфинарий” располагался не далеко и к полдню мы уже вернулись. Войдя в дверь издали в унисон возглас изумления увидев наш номер, украшенный разноцветными воздушными шариками, сложенной икебане из полотенец-лебедей, усаженных на кровать сердечком в окружении подаренных бутылок вина и фарфоровой куколки. Была и поздравительная открытка от отеля. Поняв по одобрительным голосам из коридора, услышанным в ответ на нашу реакцию, что сотворила сие великолепия горничная стоявшая неподалеку, я вышел ее поблагодарить и подкрепил благодарность несколькими долларами. В дальнейшем в номере постоянно сменялись фигурки из полотенец, лепесточки, цветочки, побудившие положить на комод еще пару долларов, но деньги остались не тронутыми.
Услужливость персонала заслуживает отдельного упоминания. Бокал за обедом или ужинам пустеть не успевает, скучать на лежаке у бассейна или на пляже не получиться, официанты с периодичностью, граничащей с назойливостью подходят и спрашивают, какой напиток принести? На второй день после приезда, когда я еще не осознавал, что all inclusive в отеле это такой ALL INCLUSIVE прилег я в самом дальнем углу от бассейна подождать возращения супруги из ознакомительной пробежки по ближайшим сувенирным лавкам. Официант уже несколько раз подходил и решилось мне его отвадить. Попросил – Шампанского!!! И продолжил дремать, наивно рассчитывая на избавление от приставалы. Жаль некому было сфотографировать мои выпученные глаза, когда приволок он мне ведро со льдом и на льду бутылка шампанского. Пока я отправлял фотографии и описание произошедшего родственникам друзьям в Wats App, официант пришел и поинтересовался все ли в порядке? А вот и не все, где бокалы? пить я из чего должен? Ай момент и принес мне бокал. А когда пришла жена принес и второй. И к нашему удивлению, доплачивать за сервис не понадобилось.
Появились в сети РИУ и нововведения. У дороги, соединяющей ресепшены отелей, неподалеку от аквапарка построен манеж, в котором проводят дневные и вечерние тематические дискотеки "Riu Pool Party". А между отелями аквапарком и манежем теперь ходят Тук-туки. Само Pool party поражает костюмированным карнавальным шоу групповыми танцами аниматоров и официантами, наливающими прямо в рот отдыхающим ликеры из бутылок или из стилизованных под пулемет-автоматы сосудов. В самом манеже три бара все включено два бассейна. Один бассейн в центре сооружения глубиной выше колена предназначен для танцев танц-pool, в который поступает пена из двух подкрышных пеногенераторов, второй бассейн расположен выше, глубиной по пояс совмещен с баром, есть столики, можно наблюдать за танцпулом и расположенной напротив сценой с подиумами на которых танцуют артисты во время костюмированного шоу. Дискотеки разной тематики проходят несколько раз в неделю с трех до семи и с восьми до одиннадцати, мы сходили на Джунгл-пати натанцевались навеселились до упаду.
Помимо новомодной дискотеки поучаствовали и в анимации, учились латинским танцам, барахтались в Аква аэробике, учувствовали в играх анимационной спартакиады. Результат пять первых мест, за которые золотых медалей не дали, а выдали четыре 150 громовые бутылочки Мамахуаны и тёмно-синюю бандану с надписью RIU. Справедливости ради признаюсь, моя заслуга не велика, только один раз выиграл в дартс. Остальное все это моя жена спортсменка комсомолка и просто красавица! Очень интригующе было наблюдать за периодически устраиваемыми в бассейне спортивными конкурсами, один раз положили на воду пенополиэтиленовую дорожку длинною в пол бассейна, по ней надо было бежать проваливаясь, потом плыть на доске от серфинга до противоположного бортика, затем бегом возвращаться, по пути выпить бокал пива и достигнув душевого столба сплясать эротический танец. В другой раз устроили гонки на каяках по бассейну, туда обратно, девушки соревновались между собой и между собой мужчины. Определив обычным заездом победительницу, организаторы связали каяки кормой и заставили мужчин соревноваться кто кого утащит. Вот было криков и смеху от болельщиков! Во время подобных развлечений узнали мы что в отеле отдыхает много чилийцев, аргентинцев, есть доминиканцы французы немцы голландцы и канадцы, испанцы есть и поляки, есть много наших и украинцы есть. Много американцев, но в анимации они не учувствовали, сидят и бухают в бар-бассейне дни на пролет. Пройдёшь мимо помашешь им ручкой они в ответ горлопанят приветствия, идешь обратно они горлопанят тебе приветствия уже без напоминаний.
Рейс на Родину дважды переносили. Первый раз благая весть пришла в разгар отдыха, улетаем не в 13-30 после завтрака, а в 20-30, еще и пообедать успеем. Потом через онлайн табло и вовсе выяснилось, что самолет наш вылетит из Москвы только вечером и прилетит в La-Romana уже утром следующего, за указанным в путевке, дня. Посему забрал нас автобус после обеда из отеля и отвез в отель Occidental Caribe 4*, расположенный по соседству с Riu Republica 5* в провинции Ла-Альтаграсия в которую мы и хотели попасть изначально, желая вовсе не видеть водорослей. Океан здесь совсем прозрачный, по берегу нет и намека на водоросли, волны раскатистые - классический прибой. Правда водорослей не было и в Riu. Так немного соломы, скорее осыпавшейся с пальм. Трактор для чистки пляжа катался утром порожняком. В Occidental нам дали номер с видом на океан нацепили еще по браслету и получилось побывать еще в одном отеле. Ночью нас отвезли в аэропорт, в автобусе ехало сорок три грустных ослика.
А всё кончается, кончается, кончается,
Едва качаются перрон и фонари…
Глаза прощаются, надолго изучаются,
И так всё ясно — слов не говори.
Мы будем гнуться, но, наверно, не загнёмся,
Не заржавеют в ножнах скрытые клинки;
И мы когда-нибудь куда-нибудь вернёмся,
И будем снова с вами мужики.
И в заключении о погоде.
Есть ряд дежурных шуток о погоде, Командиры возвращающихся зимой с курортов самолетов на обратном рейсе перед посадкой любят вставить «Погода хорошая минус столько-то градусов, снег».
В телефонном разговоре с домом отдыхающие зимой на югах на вопрос «У нас минус, как у Вас погода? », отвечают «а что такое погода? »
Два дня в середине отпуска природа немного проявила себя. Дул и затихал шквалистый ветер, шел кратковременный ливень благословляя отдыхающих многократной радугой и опять появлялось солнце, остальные 12 дней были безоблачными.
Odpowiadają c na kolejne typowe pytanie od znajomych, kolegó w i innych, któ rzy spotkali się po przyjeź dzie, widzą c moją opaloną fizjonomię – „Gdzie poszł aś ? Któ ry hotel? Podobał o Ci się ? ” Mimowolnie do oficera dyż urnego „Podobał o mi się ! ” dodał - Tak, podobał o mi się to tak bardzo, ż e nie mogę napisać normalnej recenzji, okazuje się , ż e nie opis usł ug i przydatnych obserwacji, ale pozdrowienie pochwalnych epitetó w - OH COOL! AH Ś WIETNIE! Ł AŁ ZDROWE!
Powiem wię c Wam Drodzy Obywatele, któ rzy szukają harmonii pakietowych przygó d mię dzy ceną bonu a obiektywizmem recenzji i przyzwyczajeniem się do wkradania się w myś l o potrzebie trochę rozwidlenia – wy nie mylisz się , jesteś tutaj - na Dominikanie, w Rio Palace Punta Cana !! ! 5*+/HV-1.
Moż esz przestać czytać moją recenzję . Kup bilet, jedź i skosztuj wszystkich pysznoś ci w rzeczywistoś ci. Wię kszoś ć z reguł y szybko nudzi się recenzjami dł uż szymi niż strona, a paradoks z opisem lotu jest szczegó lnie wzruszają cy.
W cudzej recenzji szybko go pomijasz pod pretekstem „znowu 25”, a na pokł adzie, jak zaczarowana, ponownie filmujesz start, lą dowanie, siebie ukochanego na tle iluminatora i przyniesionego ptaka szczę ś cia przeką ska w zestawie do ł odzi.
Poprzednia wyprawa nad morze odbył a się w listopadzie 2017 roku w pobliskim hotelu RIU BAMBU 5*, co pozwolił o nam w peł ni cieszyć się urokiem dominikań skich wakacji na plaż y i podczas spaceró w stworzyć zró ż nicowane wraż enia na temat innych hoteli RIU.
Plany na kolejne wakacje zbudowano z przyję cia „Rio Wambu” jako standardu warunkowego i chę ci zafascynowania się Dominikaną z innych perspektyw przez pryzmat usł ug innych hoteli. I tak, kiedy ostatecznie i nieodwoł alnie ustalił y się daty, krą g poszukiwań miejsca zawę ził się i zarysował , a rę ka podniosł a się , by z tym skoń czyć , zobaczył am dziwnoś ć.
Cena w standardowym Rio Punta Cana jest tylko o kilka tysię cy rubli wyż sza od ceny w Bambie, co nie jest normalne. Hotel Palace Punta Cana to obiektywnie wyż szy poziom, maksymalna ocena i cena są zwykle o 30 procent droż sze. Z moich myś li obudził a się we mnie ropucha i usł yszał em szept: „Weź to, weź , gratis! » Ale w trakcie przygotowań i poszukiwań Pał ac Punta Cana nie wpadł w nasze plany, nie pocią gał y nas pompatyczne wnę trza z kolumnadami, z garbowanym granitem w okł adzinach ś cian i rzeź bionymi ż eliwnymi ż yrandolami, któ re widzieliś my w zeszł ym roku . Mimo to musiał em opuś cić rę kę , zadzwonić do ż ony, rozważ yć inną opcję wyjazdu, zwł aszcza ż e miał em informację o remontach przeniesionych przez hotel w osiemnastym roku. Weszliś my na stronę hotelu i zaczę liś my oglą dać zdję cia, zdaliś my sobie sprawę , ż e remont się udał i wcią gną ł nas, jak pszczoł y na mió d, szybko, bez zwł oki, aby zapł acić za wycieczkę.
Wię c chodź my.
Cud linii lotniczej Azur, cud nie przestał dzwonić , swoją klasą biznesową , z pamię ci sł ó w piosenki B. G. „Có ż , zwykł e rzeczy. Jesteś my z wami ...(oszukani) ”, dlatego wspó lną decyzją postanowiono nie ż ał ować wydanej dodatkowej pł atnoś ci, ponieważ we Wnukowo zjedliś my kolację w sali biznesowej, a ponieważ alkohol, z wyją tkiem piwa, odwró cił się do zapł aty, wzię liś my prysznic, a czyś ci w minibusie pojechali do przystojnego 777-300ER pomalowanego w okulary przeciwsł oneczne i opalają ce się niedź wiedzie na plaż y. Stewardesy ś ciskają uś miechy od ucha do ucha, są tak bezpoś rednio pomocne – moż e jeszcze kieliszek koniaku? chcesz sok? wzią ć też jabł ko, podać ś niadanie czy jeszcze spać ? Nie ma ż adnych multimedialnych rozrywek poza ś ledzeniem lotó w, w zasadzie „meble” są bardzo zmę czone, mó j masaż na fotelu zadział ał poprawnie dla mojej ż ony tylko czę ś ciowo, gdy pró bował em wył ą czyć jasnoś ć ekranu, monitor ś wiecił zgodnie z nieprzewidywalna logika, a moja ż ona jest jeszcze fajniejsza, zaczę ł a mrugać.
Ale korzyś ć z siedzenia regularnie rozkł adanego w pozycji poziomej iw locie ś wietnie spaliś my. Wystartowaliś my zgodnie z planem o 00-05, na zewną trz był o ciemno, dotarliś my okoł o 6 rano, na zewną trz był o jeszcze ciemno. Terminal lotniska La-Romana jest niewielki, po prawej znajduje się hala przylotó w, po lewej hala odlotó w, poś rodku znajduje się pchanie i stoisko. Jeden z naszych gigantó w zaparkowany na lotnisku i kilka odrzutowcó w biznesowych gdzieś w oddali. Wysiadamy z samolotu, idziemy halą „odlotu”, ludzie patrzą na nas zza szyby, sł owiań skie twarze, ale czarno-czarne i smutno-smutne oczy. Myś lał em wtedy, ż e tu jest przyszł oś ć , za dwa tygodnie i bę dziemy tu siedzieć jak smutne osł y. Po formalnoś ciach udaliś my się do autobusó w, przy autobusach są paczki wody, przewodnicy proponują picie, branie butelek ile się chce, szacunek do Aneks-tour. Gdy ludzie szli do autobusu, nadszedł ś wit i o godzinie 9 czasu lokalnego dotarliś my do hotelu na ś niadanie, na pozó r wytarci, ale pogodni w duchu.
Wchodzimy do hotelu i jesteś my trochę odrę twiali, remonty naprawdę się udał y, zdję cia nie są w stanie oddać wszystkich wraż eń w obję toś ci. Meble vintage, lampy vintage, ż yrandole, obrazy na ś cianach zestawione są z nowoczesnymi sofami i lampami stoł owymi, ś wież a kolorystyka inspiruje lekkoś ć , a kilka detali wnę trza pomalowanych na zł oto pł atkowo nadaje solidnoś ci. Walizki z torbą wkł adamy do miski ś ciekowej, tragarz obrą czkuje nam bransoletkami i upomina nas, abyś my przyszli po 15-00 po klucze do pokoju i posył a nas na ś niadanie.
Wchodzą c do restauracji pierwsze, co widzisz, to 7-8 dzbankó w wypeł nionych przez szefa kuchni sokami wyciskanymi z owocó w, warzyw, a nawet zieleni za ladą . Pró bujemy kieliszek, o tak, jest pyszny, bierzemy kolejny kieliszek i idziemy do stoł u.
Ledwo zdą ż yliś my nalać szklankę soku, kelner podchodzi i najpierw po hiszpań sku, a odgadnię cie naszego zerowego poziomu znajomoś ci jego ojczystego ję zyka gestem przedstawiają cym lą dują cy samolot wyjaś nia nasz status jako ś wież o przybył ych. Po kiwnię ciach gł ową na stole pojawiają się kolejne dwa kieliszki, do któ rych z waty z otwartej butelki wlewa się szampana. Zacznijmy od ś niadania, bo jest wybó r, któ ry moż na wymownie opisać jedynie wyliczają c dania przygotowane z jaj: jajka sadzone, jajka sadzone w sosie pomidorowo-warzywnym, jajka sadzone porcjowane z pł ynnym ż ó ł tkiem niesmarowanym, jajecznica, jajecznica z dodatkiem cebula, jajecznica z cebulą i kieł basą smaż oną , jajecznica, jajecznica z cebulą , jajka na twardo, chleb smaż ony w jajku, naleś niki smaż one w jajku, osobny stó ł , na któ rym smaż one są przed Tobą jajka sadzone z wybranymi przez Ciebie skł adnikami, tutaj moż esz zapytać szefa kuchni, da ci surowe jajko.
Co moż emy powiedzieć o pozostał ych dwó ch rodzajach owsianki, kieł basach, kieł baskach, czerwonej rybie i szynce, pysznych serach, w tym pleś niowych, czarnym czerwonym kawiorze i oczywiś cie zamorskim bakł aż anie. Kawior jest niezwykł y, jajka nie są duż e i bardziej sł one niż u nas, ale na buł ce z masł em smak kanapki z kawiorem okazuje się naturalny, kelner nieustannie uzupeł nia puste kieliszki i wkró tce usł yszeliś my drugi trzask korek od szampana, a po trzecim musieliś my poprosić kelnera, aby trochę zwolnił.
W stanie euforii, nie od ciepł ego powitania, a raczej od dwó ch butelek szampana, wracamy na recepcję . Walizki towarzyszy podró ż y, któ rzy przybyli z nami, zniknę ł y, a nasze z dumą stał y same. Usadowiwszy się dalej na sofie, zaczę liś my ukł adać rzeczy, zamierzają c wykopać plaż owe toalety, a potem podchodzi do nas mę ż czyzna.
Z jego nie surowego, ale innego od otaczają cego go garnituru wnioskujemy, ż e jest to prawdopodobnie administrator. W najczystszym ję zyku hiszpań skim, brzmią cym zmieszanym z bą belkami szampana w naszej gł owie, jak salsa lub bachata, señ or jest stale zainteresowany, ż onglują c kró tkofaló wką : „Co ty tu robisz? ”. W najczystszym beł kocie wyjaś nił em, ż e celem naszych dział ań był o zdję cie demonicznych szat pokrytych kurzem drogowym, nał oż enie ką pieló wek i gł owy, a raczej BEZGŁ OWY do szczę ś cia, któ re objawił o się w tej czę ś ci globu w forma lazurowego oceanu, biał ego piasku, palm kokosowych i baró w all inclusive serwują cych kawę Hi-End i Mamajuana. Lekko zaokrą glają c oczy i drapią c się po gł owie anteną , wó dz tubylczy ponownie poprosił nas najczystszym hiszpań skim, abyś my nie dematerializowali się ani na chwilę , i skierował się w stronę recepcji. Zanim minę ł a chwila, recepcjonistka przywoł ał a nas i wrę czył a klucze do pokoju.
Udane rozwią zanie architektoniczno-planistyczne hotelu pozwolił o nam na dokł adne poruszanie się po okolicy wieczorem, a aby znaleź ć pokó j na wł asną rę kę , portier musiał tylko wskazać , w któ rą stronę iś ć . Zamiatają c podł ogę windą i spacerują c trochę po otwartych korytarzach z kutymi, rzeź bionymi balustradami, wylą dowaliś my w pokoju. Rozejrzeli się i wyszli na balkon. Nic spektakularnego do zobaczenia. Przy zakupie wycieczki dostę pne był y dwie opcje pokoi, standard, z widokiem na zewnę trzny obwó d hotelu oraz za +16 t. pokoje z widokiem na wewnę trzną aleję z fontannami. Nasza rezerwacja jest standardowa i jak przystał o, nasz wzrok przykuł a recepcja Rio Bambu i jej podwó rko z rozł adunkiem cię ż aró wek, ale zapach wszystkich potraw ugotowanych na ś niadanie w Rio Bambu był od razu zaskoczeniem.
A mojej ż onie zdecydowanie nie podobał się ten zapach, nie miał a zamiaru siedzieć w pokoju z balkonu, ż eby oczywiś cie patrzeć , ale wszystko bę dzie pachniał o i jak bę dę chodzić po sukience? Wypró buj paszport z takimi ż elaznymi argumentami, nic się nie da zrobić , nie jesteś my obcy, chodź my zmienić numer. Przewidują c takie niespodzianki w innych pokojach standardowych zgadzamy się dopł acić i poprosić o pokó j na fontanny, ale nie ma wolnych pokoi, oferują pokó j przy basenach, z bezpoś rednim widokiem na ocean. Aha, a ile to kosztuje? Podobnie jak Biblioglobus oferował takie numery za +70t. R. w koń cu, po targowaniu się o 325 dolaró w, idziemy do pokoju 1057, któ ry na dwa tygodnie stał się naszym domem na Dominikanie.
Dolary w kasie, klucze w kopercie
Bagaż rzuca się na podł ogę w szklance rumu.
Ale przede wszystkim zaufaj mi!
Naprawiamy z balkonu widok na film,
Jakby w oddali widzimy port kosmiczny.
Pokó j jest przytulny i przestronny, strukturalnie podzielony na trzy strefy, pię tro jest na dwó ch poziomach, w strefie wejś ciowej znajduje się garderoba, ł azienka, lodó wka wypeł niona po brzegi napojami bezalkoholowymi i piwem, ekspres do kawy i dozownik ( akumulator gorzał ki) nad lodó wką . Kolejna strefa to ł oż e mał ż eń skie 2x2, kozł y do postawienia walizek lub po zdobyciu wraż eń wieczorem zrzucenia ubrań przed pó jś ciem spać , na podł odze na ś cianie znajduje się telewizor LCD, poruszają cy się w gł ą b pokoju w kierunku balkon, schodzimy kilka stopni niż ej na drugi poziom, jest sofa ze stolikiem kawowym, komoda, nad nią wisi duż y abstrakcyjny obraz, znowu nie ma lustra. Tak wię c drogie panie zró bcie wcześ niej makijaż permanentny. Projektantka jest albo nokautową pię knoś cią w stylu nude z urodzenia, któ ra nie zdaje sobie sprawy, ż e kobieta podczas nakł adania makijaż u musi patrzeć w lustro, albo niestandardową osobą , któ ra makijaż u nie potrzebuje.
Oczywiś cie w pokoju jest lustro, po prostu wisi w rogu sypialni obok kozł a, komu tam potrzebne? W Bambie spotkaliś my się z podobnym lekceważ eniem funkcjonalnoś ci, wię c nie zawracaliś my sobie tym gł owy. Na podł odze pł ytki są wyczuwalnie zimne, dzię ki Kolejom Rosyjskim i biznesowi Azur za rozdawanie pasaż erom kapci okazał y się mił ą pomocą , bo nie jest przyjemnie chodzić po zimnej podł odze po powrocie z plaż y w mokrych ł upkach wieczorem. Wieczorem, po przejrzeniu chmury kanał ó w, znalazł em też rosyjskie, ale kiedy zobaczył em wszystkich opró cz mnie, W. R. Soł owjowa, któ ry nie był zadowolony, a nastę pnie A. Mał achowa, któ ry z cał ą swoją wrodzoną inteligencją udowodnił uczestnikom programu, któ rzy mają trą dzik na poś ladkach z tego, ż e sami ż yją jak pryszcze na czyimś tył ku i przy cał ym moim gł ę bokim szacunku dla wyż ej wymienionych prezenteró w, na tle Punta Cana wydawali się być goś ć mi szalony szpital z piosenki Wysockiego, wię c telewizor został zdecydowanie wył ą czony i nie był już wł ą czony.
Pilot tak jak tam był i leż ał tam do wyjazdu.
I pospieszne dni odpoczynku cią gł e soboty i niedziele. Po kilku dniach znaczenie sł owa gł ó d cał kowicie wylatuje z gł owy, nie pamię tam tego nawet po przyjeź dzie do domu, w koń cu +7 kg na wadze. A jak mogł oby być inaczej? Gastronomiczną ekstazę moż na ł atwo zdobyć już w gł ó wnej restauracji. Dł ugo by wyliczać te wszystkie pazurki, kolorowe muszle, zupy, sosy, sosy pieczone, pieczone kaczki, udka jagnię ce i woł owe na stole a la carte, a poza tym menu w restauracjach a la carte nie są umieję tnie podane powtó rki dań z bufetu. Na grillu zjedliś my homara karaibskiego z kremowym masł em cytrusowym, nastę pnym razem 350 grzmią cego nowojorskiego steka, w Fusion zjedliś my grillowanego homara z ryż em i krewetkami.
Poszliś my też do hiszpań skiej restauracji, gdzie bardzo przypadł a nam do gustu pieczeń i policzki ś wini iberyjskiej z puree z batató w i glazurowaną cebulką , podane w ekstrawaganckim talerzu w formie odwró conego sombrero. W dni powszednie od rę ki dostę pne był y bezpł atne stoliki a la carte. W weekendy, gdy przyjeż dż a znaczna liczba ludnoś ci są siednich krajó w, moż e nie być od razu stolika, wtedy gospodyni zapisuje cię w zeszycie i prosi, abyś przyszedł za 30 minut kolejny wysokiej jakoś ci napó j prezentowany w „winie lista” baró w all inclusive. Co wię cej, jeś li nie jesteś ską py, czasami zostaw dolara w podzię kowaniu, wysokiej jakoś ci alkohol automatycznie zostanie wlany do przygotowanych koktajli.
Bar to chyba jedyne miejsce, w któ rym napiwek był odpowiedni.
„Delfinarium” był o niedaleko, ao poł udnia byliś my już z powrotem. Wchodzą c do drzwi z daleka, harmonijnie okrzyk zdumienia zobaczył nasz pokó j, ozdobiony kolorowymi balonami, zł oż oną ikebaną z ł abę dzich rę cznikó w, usadowiony na ł ó ż ku jak serce, otoczony darowanymi butelkami wina i porcelanową lalką . Był a też kartka z ż yczeniami z hotelu. Rozumieją c z aprobują cych gł osó w z korytarza, sł yszanych w odpowiedzi na naszą reakcję , ż e pokojó wka stoją ca obok stworzył a ten przepych, wyszedł em jej podzię kować i poparł em swoją wdzię cznoś ć kilkoma dolarami. W przyszł oś ci figurki z rę cznikó w, pł atkó w i kwiató w był y cią gle wymieniane w pokoju, co skł onił o nas do postawienia na komodzie jeszcze kilku dolaró w, ale pienią dze pozostał y nietknię te.
Na szczegó lną uwagę zasł uguje pomoc personelu.
Szklanka do obiadu czy kolacji nie ma czasu się opró ż nić , nie moż na się nudzić na leż aku przy basenie czy na plaż y, kelnerzy wymyś lają z czę stotliwoś cią graniczą cą z natarczywoś cią i pytają , jaki napó j przynieś ć ? Drugiego dnia po przyjeź dzie, gdy jeszcze nie zdawał em sobie sprawy, ż e all inclusive w hotelu jest takim ALL INCLUSIVE, poł oż ył em się w najdalszym ką cie od basenu, czekają c na powró t ż ony z wprowadzają cego biegu przez najbliż szą pamią tkę sklepy. Kelner podchodził już kilka razy i postanowił em go odstraszyć . Zapytany o szampana!! ! I dalej drzemał , naiwnie liczą c na pozbycie się napastnika. Szkoda, ż e nie był o nikogo, kto mó gł by sfotografować moje wył upiaste oczy, kiedy przynió sł mi wiadro lodu i butelkę szampana na lodzie. Kiedy wysył ał em zdję cia i opis tego, co stał o się z krewnymi znajomym w aplikacji Wats, przyszedł kelner i zapytał , czy wszystko w porzą dku? Ale to nie wszystko, gdzie są okulary? z czego powinienem pić ? Ai chwilę i przynió sł mi szklankę.
A gdy przyszł a ż ona, przynió sł drugą . I ku naszemu zaskoczeniu nie musieliś my dopł acać za usł ugę.
Pojawił się w sieci RIU i innowacji. Przy drodze ł ą czą cej recepcje hotelowe, niedaleko parku wodnego, wybudowano arenę , w któ rej w dzień i wieczorem odbywają się dyskoteki tematyczne „Riu Pool Party”. A mię dzy hotelami, parkiem wodnym i areną jeż dż ą teraz Tuk-tuki. Sama impreza przy basenie imponuje kostiumowym pokazem karnawał owym z grupowymi tań cami animatoró w i kelneró w nalewają cych likiery z butelek lub ze naczyń stylizowanych na karabiny maszynowe do ust pozostał ych. Na samej arenie znajdują się trzy bary all inclusive i dwa baseny.
Jeden basen poś rodku konstrukcji o gł ę bokoś ci nad kolanem przeznaczony jest do tanecznych tań có w basenowych, któ ry odbiera pianę z dwó ch poddachowych generatoró w piany, drugi basen poł oż ony jest wyż ej, do pasa poł ą czony z drą ż kiem, znajdują się stoliki , moż na obejrzeć basen taneczny i przeciwległ ą scenę z podium na tań czonych przez artystó w podczas pokazu kostiumó w. Dyskoteki o ró ż nej tematyce odbywają się kilka razy w tygodniu od trzeciej do sió dmej i od ó smej do jedenastej, poszliś my na imprezę Dż ungla, tań czyliś my i bawiliś my się do upadł ego.
Opró cz nowomodnej dyskoteki brali ró wnież udział w animacji, uczyli się tań có w latynoamerykań skich, tań czyli w aqua aerobiku i brali udział w igrzyskach dnia sportu animowanego. Rezultatem był o pię ć pierwszych miejsc, za któ re nie przyznali zł otych medali, ale rozdali cztery butelki 150 thunder of Mamajuana i granatową bandanę z napisem RIU. Szczerze przyznam, ż e moja zasł uga nie jest wielka, tylko raz wygrał em rzutki.
Reszta to wszystko moja ż ona jest sportowcem, czł onkiem Komsomola i po prostu pię knoś cią ! Bardzo intrygują ce był o obserwowanie odbywają cych się cyklicznie zawodó w sportowych w basenie, kiedy już poł oż ono na wodzie ś cież kę z pianki polietylenowej na cał ej dł ugoś ci dna basenu, trzeba był o po niej biec, przewracają c się , a potem pł ywać na desce z przyboju na przeciwną stronę , potem biegnij z powrotem, po drodze wypij szklankę piwa i dojdź do kolumny prysznicowej, aby zatań czyć taniec erotyczny. Innym razem urzą dzali spł ywy kajakowe wokó ł basenu, tam iz powrotem, dziewczyny rywalizował y mię dzy sobą i mię dzy sobą mię dzy mę ż czyznami. Po ustaleniu zwycię zcy po zwykł ym biegu, organizatorzy zwią zali kajaki rufą i zmusili mę ż czyzn do rywalizacji, kto kogo zacią gnie. Wś ró d fanó w rozległ y się krzyki i ś miech!
Podczas takiej zabawy dowiedzieliś my się , ż e w hotelu odpoczywa wielu Chilijczykó w, Argentyń czykó w, są Dominikanie, Francuzi, Niemcy, Holendrzy i Kanadyjczycy, są Hiszpanie i Polacy, jest wielu naszych i są Ukraiń cy. Amerykanó w jest wielu, ale nie brali udział u w animacji, cał ymi dniami siedzą i piją w barze przy basenie. Jeś li przejdziesz obok, pomachasz im rę ką , w odpowiedzi wywrzeszczą pozdrowienia, wró cisz, wykrzyczą ci pozdrowienia już bez przypomnień.
Lot do ojczyzny był dwukrotnie przekł adany. Gdy po raz pierwszy dobra wiadomoś ć nadeszł a w ś rodku wakacji, odlatujemy nie o 13-30 po ś niadaniu, ale o 20-30, a takż e bę dziemy mieli czas na obiad. Nastę pnie poprzez internetową tablicę wynikó w kompletnie okazał o się , ż e nasz samolot wystartuje z Moskwy dopiero wieczorem i przyleci do La-Romany rano nastę pnego dnia wskazanego na bilecie.
Dlatego autobus zabrał nas po obiedzie z hotelu i zawió zł do hotelu Occidental Caribe 4*, poł oż onego obok Riu Republica 5* w prowincji La Altagracia, do któ rego pierwotnie chcieliś my się dostać , chcą c nie widzieć glonó w w ogó le. Ocean jest tu cał kowicie przeź roczysty, nie ma nawet ś ladu glonó w wzdł uż wybrzeż a, fale toczą się - klasyczna fala. To prawda, ż e w Riu też nie był o glonó w. A wię c trochę sł omy, raczej pokruszonej z palm. Traktor do sprzą tania plaż y rano jeź dził pusty. W Occidental dostaliś my pokó j z widokiem na ocean, zał oż yliś my kolejną bransoletkę i udał o nam się odwiedzić inny hotel. W nocy zabrano nas na lotnisko, w autobusie był y czterdzieś ci trzy smutne osł y.
I wszystko się koń czy, koń czy, koń czy
Platforma i latarnie ledwo się koł yszą...
Oczy ż egnają się , uczą się dł ugo,
I tak wszystko jasne - nie wypowiadaj sł ó w.
bę dziemy się zginać , ale chyba nie bę dziemy się zginać,
Ukryte ostrza nie rdzewieją w pochwach;
A kiedyś gdzieś wró cimy
I znó w bę dziemy z wami.
I wreszcie pogoda.
O pogodzie na sł uż bie krą ż y wiele ż artó w, dowó dcy samolotó w wracają cych zimą z kurortó w w locie powrotnym przed lą dowaniem jak wstawiają „Pogoda jest dobra minus tyle stopni, ś nieg”.
W rozmowie telefonicznej z domowymi wczasowiczami zimą na poł udniu na pytanie „Mamy minus, jaka jest dla Ciebie pogoda? ”, odpowiadają „jaka jest pogoda? »
Dwa dni w ś rodku wakacji przyroda trochę się pokazał a. Powiewał i ucichł szkaradny wiatr, nastą pił a kró tka ulewa bł ogosł awią ca wczasowiczó w licznymi tę czami i znó w pojawił o się sł oń ce, pozostał e 12 dni był o bezchmurne.